เรือนไทย

โลกยังคงอึงคะนึงด้วยข่าวงานอภิเษกสมรสของเจ้าชายวิลเลียม และเคท มิดเดิลตันซึ่งบัดนี้เป็นดยุคและดัชเชสแห่งเคมบริดจ์ไปแล้ว
นอกจากเรื่องตระเตรียมพิธีการ  สิ่งที่สื่อตามจับตากันมาหลายเดือนก็คือ ชุดเจ้าสาว    มีการปกปิดเป็นความลับอย่างแข็งขัน   ไม่ให้รั่วไหล  อย่าว่าแต่ชุดเป็นแบบไหนเลย  แม้แต่ห้องเสื้อไหนออกแบบก็ปิดปากสนิทไม่ยอมบอกกัน
เราคนไทยซึ่งไม่ชินกับเรื่องนี้ก็คงจะสงสัยว่าอะไรกันนักกันหนา     เจ้าสาวไทยไม่เห็นจะต้องปิดบัง แถมส่วนใหญ่ก็ยังถ่ายรูปชุดเจ้าสาวจากเวดดิ้งสติวดิโอไว้ล่วงหน้า  ขยายภาพขนาดใหญ่ตั้งโชว์ให้เห็นทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาว  ที่หน้าห้องจัดเลี้ยงเสียด้วยซ้ำ

เรื่องความลับแบบนี้เป็นธรรมเนียมของเขาค่ะ    ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะมาปกปิดกันสมัยคุณเคทในสามสี่วันก่อน  แต่ปิดกันมานมนานกาเล   สมัยเจ้าหญิงไดอาน่า และย้อนไปก่อนหน้านั้น    ก็ปิดกันได้ปิดกันดีเหมือนกัน     เพิ่งจะเผยโฉมของชุดวิวาห์ให้เห็นก็เมื่อเจ้าสาวเดินทางมาที่โบสถ์

กระทู้นี้เป็นกระทู้เล็กๆ คงไม่ยาวนัก   ขอเล่าถึงความเป็นมาของชุดเจ้าสาวฝรั่งให้ฟังเท่านั้นเอง

ไปงานไหนๆ  หรือเปิดหนังสือพิมพ์ดูเมื่อไร  จะเห็นเจ้าสาวทั้งฝรั่งและไทยแต่งชุดยาวลากพื้น สีขาว เป็นแพทเทิร์นเดียวกันหมด    จนสาวๆอาจนึกไปว่าขึ้นชื่อว่าชุดเจ้าสาวก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว      ความจริงไม่ใช่
 
แต่เดิมมาในยุโรปตั้งแต่ยุคกลาง    เจ้าสาวฝรั่งไม่มีชุดพิเศษโดยเฉพาะสำหรับวันวิวาห์     แต่เป็นชุด ' อะไรก็ได้' ที่เจ้าตัวเห็นว่าเหมาะจะสวมในวันนั้น    ส่วนใหญ่ก็มักจะเลือกชุดที่โก้ที่สุดที่มี มาสวมเพราะถือเป็นวันพิเศษ     
ถ้าเป็นเจ้าสาวที่เป็นลูกสาวขุนนาง ก็จะแต่งกายโอ่อ่าเพื่อเชิดหน้าชูตาตระกูล  สวมชุดกำมะหยี่และแพรไหมสีสด    ประดับเฟอร์   และมีผ้าห้อยจากด้านหลังศีรษะยาวลงไป เรียกว่า veil ที่เรามาเรียกว่าผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว     ผ้านี้เป็นธรรมเนียมถอยหลังไปถึงสมัยโรมัน

ถ้าเป็นเจ้าสาวที่มาจากท้องไร่ท้องนาเป็นสาวชนบท   นิยมสวมชุดสีเขียวหรือฟ้าในวันวิวาห์   ถ้าเป็นคนยากจน มักจะพยายามแต่งตัวดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยลอกแบบมาจากเสื้อผ้าสาวรวยๆ แต่ใช้ผ้าราคาถูกแทน

เสื้อผ้าที่สาวๆสมัยนี้มีกันเป็นร้อยเป็นพันตัว  แล้วยังบ่นว่า "ไม่มีอะไรจะใส่" เป็นสิ่งที่ผู้หญิงหนึ่งร้อยกว่าปีถอยหลังกลับไป ไม่รู้จัก    ถ้ามีโอกาสมาเห็นก็คงลมแทบใส่ด้วยความอิจฉา        เพราะในยุคก่อนๆจนถึงศตวรรษที่ ๑๙   เสื้อผ้าผู้หญิงเป็นของฟุ่มเฟือยสำหรับชาวบ้านทั่วไป    หาได้ยากกว่ากระเป๋าถือใบละห้าแสนหรือหนึ่งล้านในสมัยนี้เสียอีก   
 
ผู้หญิงฐานะธรรมดาๆ  โดยเฉพาะคนในชนบท   มีเสื้อผ้ากันคนละ ๒-๓ ชุดอย่างมาก  คือชุดธรรมดาใส่ประจำวันชุดหนึ่ง   และชุดที่โก้กว่านั้นหน่อยเรียกว่า Sunday best   สำหรับสวมไปโบสถ์ในวันอาทิตย์  ถือเป็นชุดออกหน้าออกตา   ใส่ซ้ำกันอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะขาดหมดสภาพ   จึงไม่แปลกอะไรที่เจ้าสาวโดยมาก  สวมชุด Sunday best  เป็นชุดวิวาห์     
พวกนี้เห็นว่าไม่มีใครรวย หรือบ้าพอพอจะตัดเสื้อชุดเดียว  มาสวมในวันเดียวแล้วถอดเก็บไม่ใส่อีกตลอดชีวิต      นอกจากนี้ ต่อให้นำมาใส่อีก   เสื้อกระโปรงสีขาวยาวลากพื้นนั้นก็ไม่เหมาะกับเดินลากฝุ่นไปไหนมาไหน หรือทำงานบ้านที่ต้องรีดผ้าถูพื้น  ทำงานบ้านโดยไม่มีเครื่องทุ่นแรง   สีขาวจึงเป็นสิ่งห่างไกลจากผู้หญิงโดยมากจะนิยมกัน    แต่ถ้าเป็นคนรวยอยู่คฤหาสน์มีคนรับใช้คอยทำงานให้  นั่นก็อีกเรื่อง

ภาพนี้คือ Sunday best dress ของสาวๆสมัยปลายศตวรรษที่ 19   จะนำไปเป็นชุดวิวาห์ด้วยก็ได้

ระหว่างรอท่านอาจารย์เทาชมพู...
หนูดีดีเอาภาพชุดแต่งงาน ที่ฟูฟ่องงดงามชวนฝันที่สุดในประวัติศาสตร์ มาให้ชมกันอีกรอบค่ะ  ;D

ส่วนชุดนี้ สง่างามเรียบหรู... ดูไม่เบื่อเลยค่ะ ;D

ยังคงอบอวลด้วยความรักทั่วเกาะอังกฤษ

ทราบมาว่าชุดเจ้าสาวที่นิยมกันในปัจจุบันนี้ กำเนิดจาก "ควีนวิคตอเรีย" ในคราวทรงอภิเษกสมรส กับ "เจ้าชายอัลเบิร์ต" โดยทรงเลือกชุดเจ้าสาวด้วยผ้าลูกไม้ สีครีม สวงมงกุฎดอกไม้สีขาว และผ้าคลุมผมยาวถึงน่อง งดงามและกระแสนิยมการแต่งงานของสาวๆหลายคน ก็ต้องเลือกแบบนี้

พระนางเจ้าสุวันทนา พระวรราชเทวี ทรงอภิเษกสมรสกับพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสวมชุดเจ้าสาว ปล่อยชายด้านหลังยาว โดยมีมหาดเล็กเล็กๆ ถืออยู่ด้านหลัง ทรงถือดอกไม้พุ่มเล็กๆ ทรงสวมมงกุฎดอกส้ม

รูปยาซิกาแรต พิมพ์ภาพ พระนางเจ้าสุวันทนา พระวรราชเทวี

ชุดเจ้าสาว สมัย พ.ศ. 2478 ของชาวคริสต์ ถ่ายที่มหาวิทยาลัยเทียนสิน

ชุดเจ้าสาวของทางเกาหลี เมื่อร้อยปีก่อน

ในวันราชาภิเษกสมรส ๑๐ สิงหาคม ๒๔๖๗
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงคล้องพระกร พระนางเจ้าสุวัทนา พระวรราชเทวี
ทรงพระดำเนินลอดซุ้มกระบี่ราชองครักษ์ จากพระที่นั่งบรมพิมาน ไปทรงนมัสการพระพุทธบุษยรัตนจักรพรรดิพิมลมณีมัย ณ พระพุทธรัตนสถาน

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว และพระสุจริตสุดา (เปรื่อง สุจริตกุล)
ในพระราชพิธีราชาภิเษกสมรส เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2464 ที่วังพญาไท
(จากพี่วิกกี้ ค่ะ)

หนูงงอีกแล้วค่ะ.... ???
รูปยาซิกาแรต หน้าตาและชุดแต่งงาน เหมือนภาพพระสุจริตสุดา (เปรื่อง สุจริตกุล) นะคะ

มาให้ดูเทียบค่ะ
ภาพไหนคือองค์ไหนคะ... งงค่ะ ???

รูปยาซิกาแรต บรรยายผิดหรือเปล่าคะ?

กลับมาเรื่องชุดเจ้าสาว
สืบสาวประวัติความเป็นมาของสีขาวในชุดเจ้าสาว   ย้อนหลังไปถึงสมัยโรมัน   เมื่อเข้าพิธีแต่งงาน เจ้าสาวสวมเสื้อยาวสีขาวเพื่อเป็นการคารวะเทพฮีแมน  เทพแห่งสมรส และความอุดมสมบูรณ์
หาชุดเจ้าสาวโรมันไม่ได้  มีแต่ชุดคล้ายๆค่ะ

ในประวัติศาสตร์อังกฤษ  เจ้าสาวคนแรกที่แต่งขาวเข้าพิธีวิวาห์คือ เจ้าหญิงฟิลิปปา พระธิดาของพระเจ้าเฮนรี่ที่ ๔   ย้อนหลังไปถึงศตวรรษที่  15   ทรงสวมเสื้อยาวสีขาว คลุมทับด้วยเสื้อคลุมไหมสีขาวขลิบด้วยขนเออร์มินสีขาวจุดดำ     แต่ในศตวรรษนั้นก็ยังไม่ถือว่าเป็นแฟชั่นให้ทำตาม   เป็นแค่รสนิยมเฉพาะตัว    เจ้าสาวอื่นๆก็เลือกเสื้อสีอื่น   สีขาวยังไม่เป็นสีพิเศษอะไรสำหรับเจ้าสาว

 เจ้าหญิงในประวัติศาสตร์ที่เลือกสีขาวเป็นสีชุดวิวาห์ก็มีอีกบ้างประปราย      เป็นการเลือกเฉพาะตัว    ไม่ขึ้นกับความนิยมของยุคสมัย
ต่อมาแฟชั่นเปลี่ยนเป็นตรงข้าม  สีขาวกลายเป็นสียอดนิยม ในยุค "เอมไพร์" ของฝรั่งเศส  คือหลังปฏิวัติใหญ่ของฝรั่งเศส ในค.ศ. 1789    ซึ่งตรงกับยุครีเจนซี่ของอังกฤษ คือปลายศตวรรษที่ 18   

แฟชั่นผู้หญิงยุคนั้นคือนิยมสวมผ้ามัสลินหรือผ้าป่านบางสีขาว  ต่อใต้อกแล้วกระโปรงแคบๆทิ้งตัวลงถึงเท้า    ถ้าใครเคยดูหนัง Pride and Prejudice  ก็จะเห็นว่าอยู่ในยุคนี้ละค่ะ ใช่เลย

ในเมื่อผู้หญิงทั่วไปนิยมสีขาว หรือสีอ่อนๆ เป็นหลัก     ในวันวิวาห์ พวกเธอก็เลยแต่งชุดขาวที่ดีที่สุดที่มี    ชุดเจ้าสาวก็เลยพลอยเป็นสีขาว   เห็นกันได้ทั่วไป    

     ในยุคที่เจ้าสาวแต่งขาวแบบง่ายๆ เรียบๆ  กันทั่วเมือง   ก็มียกเว้นว่าเจ้าสาวสำคัญองค์หนึ่ง ชื่อเจ้าหญิงคาโรลีนแห่งบรันสวิค ข้ามจากบ้านเมืองเธอมาเสกสมรสกับมกุฏราชกุมารของอังกฤษ    วันวิวาห์ ทรงแต่งองค์ฟู่ฟ่าอลังการจนเป็นที่บันทึกลงในประวัติศาสตร์   แทนที่จะเลือกสีขาวเบาๆบางๆอย่างคนอื่น   ก็ทรงเลือกชุดสีเงิน ตัดด้วยผ้าเนื้อบางและลูกไม้   มีเสื้อคลุมกำมะหยี่ขลิบขนเออร์มินสวมทับอีกที

เออร์มิน (ermine) เป็นขนสัตว์สีขาว แต้มจุดดำ   นิยมนำมาขลิบเสื้อคลุมในพระราชพิธี   คนที่สวมเสื้อขลิบขนเออร์มินมักจะเป็นกษัตริย์หรือเจ้านายใหญ่โต  หรือถ้าเป็นพระในศาสนาคริสต์ก็ระดับบิ๊ก    แล้วก็ไม่ได้ใส่พร่ำเพรื่อไปทุกงาน   ใส่เฉพาะพระราชพิธีประกอบการแต่งกายเต็มยศ
ขนสัตว์ที่เมื่อก่อนถือว่าเป็นของแพง ก็มีขนมิ้งค์ ขนเสือดาว  ขนเซเบิลสีดำของรัสเซีย    นำมาเป็นเสื้อคลุมสวมไปงานของผู้หญิงไฮโซทั้งหลาย    ถือกันว่าหรูหรากว่าเครื่องเพชร    ต่อมาเมื่อสี่ห้าสิบปีมานี้    สัตว์ป่าชักร่อยหรอเพราะกลายมาเป็นเสื้อกันหมด  ก็มีการรณรงค์เพื่ออนุรักษ์สัตว์ป่า   เสื้อขนสัตว์เหล่านี้ก็ค่อยๆหายไป  ไม่เป็นที่นิยมกันอีก

ยังไม่ได้เอาสัตว์พวกนี้ไปใส่ไว้ในกระทู้สัตว์ประหลาด     ไม่รู้ด้วยว่าเออร์มินมันเป็นสัตว์วงศ์ไหน   ได้แต่เอาขนสัตว์มาให้ดูกันค่ะ

เจ้าหญิงชาร์ล็อตต์ พระธิดาของเจ้าหญิงคาโรลีน สืบทอดการแต่งกายอลังการมายิ่งกว่าเสด็จแม่เสียอีก ในวันวิวาห์    ทรงเลือกชุดวิวาห์ตัดด้วยผ้าลาเม่  สีเงินเหมือนกัน   ซับในด้วยผ้าไหมขาวและขลิบลูกไม้สีเงิน
ผ้าลาเม่เป็นผ้าฝรั่งเศส  ในเนื้อผ้าแทรกด้วยเส้นโลหะเล็กๆสีเงินหรือทอง   คงจะคล้ายผ้าโหมดหรือผ้าตาดของเรา

ขึ้นศตวรรษที่ 19 คือค.ศ. 1800 เป็นต้นไป     ชุดเจ้าสาวก็เริ่ิ่มมี  veil หรือผ้าคลุมผมเป็นส่วนประกอบ เช่นเดียวกับถุงมือยาว   แฟชั่นนี้เริ่มในอังกฤษก่อน แล้วค่อยไปนิยมกันที่ฝรั่งเศส     โครงสร้างของเสื้อยังเป็นทรงเอ็มไพร์เหมือนเสื้อในโอกาสธรรมดา   แต่ว่าเริ่มประดับประดาอลังการขึ้นว่าเป็นเสื้อในโอกาสพิเศษ

จากนั้นก็มาถึงชุดวิวาห์คลาสสิคที่เป็นต้นแบบของชุดเจ้าสาวทั่วโลกในปัจจุบัน  คือชุดวิวาห์ของพระราชินีนาถวิคตอเรียน

ตอนที่ควีนวิคตอเรียขึ้นครองราชย์   ประชาชนอังกฤษค่อนข้างจะเห่อพระราชินีนาถสาวสวยพระชนม์แค่ 18     เพราะก่อนหน้านี้ 3 รัชกาลมีแต่กษัตริย์แก่ๆที่เก็บพระองค์ทำอะไรประหลาดๆ    พระเจ้าจอร์ชที่ 3  ก็เสียพระสติ   พระเจ้าจอร์ชที่ 4 และพระเจ้าวิลเลียมที่ 4 ก็ไม่ทรงเป็นที่นิยมเท่าไรในเรื่องส่วนพระองค์
ความนิยมของประชาชนพุ่งสูงขึ้น  เมื่อพระราชินีนาถวิคตอเรียทรงเลือกพระสวามีด้วยพระทัยรัก   ไม่ได้ถูกจับคู่กันด้วยเหตุผลทางการเมืองอย่างในยุคก่อนๆ   เจ้าชายอัลเบิร์ตเชื้อสายเยอรมันนั้นก็ทรงหล่อเสียด้วย    วันวิวาห์ของสองพระองค์จึงเป็นเหตุการณ์พิเศษ ให้ตื่นเต้นฮือฮากันไปทั่วยุโรป ไม่เฉพาะแต่อังกฤษ
ชุดวิวาห์ที่ควีนทรงเลือก คือเสื้อกระโปรงยาวลากพื้นสีขาว  ออกแบบพิเศษเพื่อโอกาสนี้    ก็กลายมาเป็นแบบฉบับให้สาวน้อยสาวใหญ่ยึดเป็นชุดเจ้าสาวสืบกันต่อมา

เจ้าสาวสมัยวิคตอเรียน  แต่งขาวเหมือนกัน

ในยุคนี้เอง เห็นชัดว่าชุดเจ้าสาวแตกต่างไปจาก Sunday best ของสาวๆ  โดยเฉพาะเวลคลุมผม

จากนั้นชุดเจ้าสาวก็ลงตัว ว่าเป็นสีขาว มีผ้าคลุมผมยาวเป็นผ้าบางเบา หรือผ้าลูกไม้     อาจจะยาวมากจนลากพื้นไปอีกหลายเมตร
หรือสั้นแค่กระโปรงก็ได้
ชุดเจ้าสาวชุดนี้เป็นของสาวชาวบ้านชั้นกลาง  ไม่หรูหรานัก   ถ่ายประมาณ 1850  อยู่ในสมัยวิคตอเรียน

กลับไปเปิดแฟ้มที่เก็บรูปไว้   เจอรูปควีนวิคตอเรียในชุดวิวาห์สีขาวเลยนำมาให้ชมกัน    ศิลปินวาดพระพักตร์ได้อ่อนหวาน และพระภูษาก็สะอาดโปร่งเบาน่าทะนุถนอม  
มาลาบนพระเศียรคือดอกส้มค่ะ  เป็นดอกไม้ของเจ้าสาวมาตั้งแต่ยุคโรมัน

เจ้าสาวกับเพื่อนเจ้าสาว สมัยปลายศตวรรษที่ 19

สิ่งที่น่าสังเกตคือเจ้าสาวมีชุดเจ้าสาวลงตัวเป็นแบบแผนแล้ว  แต่เจ้าบ่าวยังไม่มีชุดเจ้าบ่าวโดยเฉพาะ   ยังคงสวมชุด Sunday best หรือชุดโก้ที่สุดและเป็นทางการที่สุดเท่าที่มีอยู่

จบรัชสมัยของพระราชินีนาถวิคตอเรีย   ถึงสมัยพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ ๗  พระราชโอรส  ต้นศตวรรษที่ 20   เรียกว่าสมัยเอ็ดเวิร์ดเดียน ตรงกับปลายรัชกาลที่ 5   ชุดเจ้าสาวก็ยังเดินตามรอยของวิคตอเรียนอยู่
ชุดบนเป็นวิคตอเรียน  ชุดล่างเป็นเอ็ดเวิร์ดเดียน ค่ะ

    ขอสลับฉากจากอังกฤษมาอเมริกา   
    ในศตวรรษที่ 19  สหรัฐอเมริกายังไม่เป็นมหาเศรษฐีอย่างต่อมาเมื่อหลังสงครามโลกครั้งที่ 2   คนอเมริกันส่วนใหญ่ยังเป็นคนยากจนจากยุโรปที่ข้ามทะเล มาตายเอาดาบหน้า     ส่วนพวกลงหลักปักฐานก่อนหน้านี้ก็คือพวกอพยพมาก่อน   คนรวยมีอยู่กลุ่มหนึ่งแถวนิวยอร์คและทางตะวันออก    ส่วนที่กระจายๆออกมาอยู่ทางรัฐอื่นๆก็เป็นชาวไร่ชาวนา หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน กันทั้งนั้น    ทางใต้คือพวกเศรษฐีเจ้าของไร่นาที่หมดเนื้อหมดตัวไปตั้งแต่สงครามกลางเมืองเหนือและใต้ สมัยเลิกทาส
    ในเมื่อชีวิตความเป็นอยู่ส่วนใหญ่ยังแค่พอหาใส่ปากท้อง      พิธีแต่งงานของชาวบ้านอเมริกันจึงห่างไกลจากอลังการ  ส่วนใหญ่จะเชิญนักเทศน์มาประกอบพิธีกันง่ายๆในบ้านของเจ้าสาว      ตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวเองก็แต่งชุดที่ดีที่สุดที่มี  จาก 2-3 ชุดที่มีอยู่   เจ้าสาวเย็บเสื้อเอง   ถ้าแต่งงานกันในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อน  เจ้าสาวก็เย็บชุดวิวาห์ด้วยผ้าฝ้ายหรือผ้าป่านสีอ่อน    พอแต่งงานเสร็จแล้วก็นำมาสวมในโอกาสอื่นได้อีก  ไม่แขวนไว้เฉยๆ
   โดยมากเสื้อกับกระโปรงจะแยกเป็นสองชิ้น  เพื่อแยกกันสวมกับเสื้อหรือกระโปรงตัวอื่นได้

รูปสองรูปข้างล่างนี้คือเจ้าสาวอเมริกัน
คนแรกอยู่ในฐานะประหยัดทรัพย์   เสื้อชุดวิวาห์ของเธอจึงเป็นชุด Sunday best  เช่นเดียวกับชุดของเจ้าบ่าว    ชุดนี้สามารถสวมในการไปโบสถ์วันอาทิตย์    เดินทางไปไหนมาไหน  ทำงาน(เช่นสอนหนังสือ หรือขายของ) ได้หมด เป็นชุดอเนกประสงค์ที่เรียบร้อยและภูมิฐาน   สีเข้ม  เพื่อจะได้ไม่ดูสกปรกง่าย
คนที่สองอยู่ในฐานะมีอันจะกินขึ้นมาหน่อย    จึงได้สวมชุดเจ้าสาวที่ฟู่ฟ่าเป็นพิเศษกว่าเจ้าสาวคนแรก  มีเวลคลุมผมเป็นพิธีรีตอง  เสื้อกระโปรงแบบนี้ก๊อปจากชุดเจ้าสาวของคนรวย แต่คงจะเย็บเองจึงไม่หรูหรา  เสื้อกระโปรงแยกเป็น ๒ ชิ้น สวมกับชุดอื่นได้  เช่นเสื้อ เลาะช่อดอกไม้เอามาแต่งกับกระโปรงดำ  ก็กลายเป็นชุดทำงานธรรมดาๆ   กระโปรงเอาไปสวมกับเสื้อตัวอื่นก็เป็นชุดไปงานปาร์ตี้ได้

สงครามโลกครั้งที่ 1  เป็นจุดหักเหทางวัฒนธรรมหลายๆอย่างของยุโรป   ชาวบ้านไม่เคยเห็นการเข่นฆ่าประหัตประหารกันระหว่างประเทศต่อประเทศมากเท่านี้มาก่อน  ซากความสูญเสียเหลือคณานับ    อาณาจักรใหญ่แตกแยกเป็นแคว้นเล็กเมืองน้อย   
ยุคใหม่เริ่มขึ้นหลังสงครามโลกสิ้นสุดลง  ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว    วัฒนธรรมและค่านิยมเดิมๆก่อนหน้านี้ไม่สามารถรองรับโลกที่เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงได้อีก   รวมทั้งชุดเจ้าสาวด้วย
ผู้หญิงหลังสงครามโลก ถอดเครื่องแต่งกายยาวรุ่มร่าม ประดับประดารุงรัง  และรัดรึงตรึงตราร่างกายราวกับตราสังข์ออกไป  เป็นคล่องแคล่วกระฉับกระเฉงมากขึ้น  เรียบง่ายขึ้น      แฟชั่นใหม่ หลวมสบาย ตัดง่ายๆ  กระโปรงสั้นขึ้นให้ก้าวเดินสะดวกไม่ต้องปล่อยชายกวาดฝุ่นตามถนน      แต่ก็ยังคงรักษาเค้าเดิมไว้ที่เวลคลุมผม  บางเบา แต่สั้นขึ้น ดูกะทัดรัด  ไม่เปลืองผ้าหลายสิบเมตรอย่างเมื่อก่อน

เจ้าสาวหลังสงครามโลกครั้งที่ 1  กับคุณพ่อ (ไม่ใช่เจ้าบ่าว) ระหว่างเดินไปโบสถ์
เสื้อชุดเจ้าสาวของเธอน้ำหนักเบากว่าเจ้าสาวยุคก่อนสงครามมาก

ภาพข้างบนนี้ คือแฟชั่นเจ้าสาวที่มาของพระรูปข้างล่างนี้ค่ะ

สงครามโลกครั้งที่ 2 เริ่มขึ้นในค.ศ. 1942 ยาวนานถึง 6 ปี   ชีวิตหนุ่มสาวชาวยุโรปและอเมริกาก็ระส่ำระสาย    ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะรอดชีวิตมาเข้าพิธีวิวาห์ได้หรือไม่    ชุดแต่งงานจึงเป็นชุดเรียบๆ  
บางคนก็ฉุกละหุกจนไม่ตัดเย็บชุดวิวาห์เองด้วยซ้ำ   แต่งตัวธรรมดาเข้าโบสถ์ไป

หลังสงครามโลกครั้งที่้ 2   มีแฟชั่นใหม่เป็นกระโปรงยาวบาน สูงระดับข้อเท้า  หรือเหนือกว่านิดหน่อย ไทยเรียกว่ากระโปรงนิวลุค  ส่วนฝรั่งเรียกความยาวขนาดนี้ว่า ballerina length  ถ้าหากว่าเขยิบสูงขึ้นไปครึ่งน่องเรียกว่า tea length   
ชุดเจ้าสาวของคนชั้นกลางทั่วไป ก็รับแฟชั่นนี้มาเป็นกระโปรงของเจ้าสาววันวิวาห์

ข้างบนนี้คือประวัติชุดเจ้าสาวของผู้หญิงธรรมดาๆทั่วไป   แต่ถ้าเป็นเจ้านายหรือสตรีดังๆ  ชุดเจ้าสาวก็ยังอลังการ เต็มยศเหมือนย้อนกลับไปสมัยวิคตอเรียนอีกครั้ง  คือเป็นชุดที่สวมใส่กันครั้งเดียวในชีวิต   กระโปรงยาวลากพื้น   ผ้าคลุมผมก็สวยวิจิตรตระการตา  
เช่นชุดวิวาห์ของควีนเอลิซาเบธกับเจ้าชายฟิลิป พระสวามี ในค.ศ. 1947

อีกรูปหนึ่ง

ชุดวิวาห์ของเจ้าหญิงเมรี่แห่งเดนมาร์ค

ชุดวิวาห์ของควีนโซราย่า เมื่อเข้าพิธีอภิเษกกับพระเจ้าชาร์ปาเลวีแห่งอิหร่าน 

ชุดวิวาห์ของเกรซ เคลลี่ เมื่อเข้าสู่พิธีอภิเษกกับเจ้าชายไรเนียร์แห่งโมนาโค ค.ศ. 1956

เจ้าบ่าวหน้าตาเป็นอย่างนี้ค่ะ

ชุดวิวาห์ของเจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งอังกฤษ  เมื่อเข้าสู่พิธีสมรสกับนายโทนี่ อาร์มสตรอง โจนส์   ซึ่งควีนเอลิซาเบธทรงแต่งตั้งเป็นเอิร์ลแห่งสโนว์ดอน

เจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ตกับพระสวามี    สตรีในชุดสีฟ้าคือควีนเอลิซาเบธ

ชุดวิวาห์ในปี 1962  ของเจ้าหญิงโซเฟียแห่งกรีซ และเจ้าชายฮวน คาร์ลอส ซึ่งต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าฮวน คาร์ลอสแห่งสเปน

ชุดวิวาห์ของเจ้าหญิงมาซาโกะแห่งญี่ปุ่น

ชุดแต่งงานของ อองซานซูจี ค่ะ สวยน่ารักมากเลยนะคะ... ;D
ปี 1972 ที่กรุงลอนดอน

สวยมากค่ะ  ทั้งคนทั้งชุด  :-*

ชุดวิวาห์ของเจ้าหญิงอเลกซานดรา   แห่งอังกฤษในค.ศ. 1962  ตัดด้วยผ้าไหมสีครีม  ผ้าคลุมพระเกศาเป็นลูกไม้แบบโบราณ
  เจ้าหญิงองค์นี้คุ้นเคยกับประเทศไทยดี เพราะเคยเสด็จมาเป็นผู้แทนพระองค์ของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธ ในฐานะราชอาคันตุกะ แล้วหลังจากนั้นก็เสด็จมาอีก
เพลงพระราชนิพนธ์...ถึงอยู่แคว้นใด ไม่สุขสำราญ เหมือนอยู่บ้านเรา...ในครั้งแรกคือเพลงที่ทรงพระราชนิพนธ์ทำนอง เพื่อต้อนรับการเสด็จมาเยือนของเจ้าหญิง ชื่อเพลง Alexandra
ในรูปล่าง  เด็กสาวในรูปคือเจ้าฟ้าหญิงแอนน์ของอังกฤษ 

ภาพนี้คงไม่ต้องบรรยาย มั้งคะ

ยังจำคู่นี้ได้ไหมคะ

เจ้าชายแอนดรูว์กับเฟอร์กี้ในค.ศ. 1986  เริ่มต้นอย่างสุขสม  แต่น้ำผึ้งก็ขมในเวลาไม่กี่ปีต่อมา

กษัตริย์ฮวน คาร์ลอสแห่งสเปน กับเจ้าหญิงโซเฟียแห่งกรีซ

มาดูเหล่าเซเลบบ้าง ว่าสวมชุดวิวาห์แบบไหน
เจ้าสาวในรูปนี้คือแจ๊กเกอลีน เคนเนดี้  ภรรยาของจอห์น เอฟ. เคนเนดี้  สมรสเมื่อปี 1953

เอลิซาเบธ เทย์เลอร์ แต่งงานครั้งแรกกับนิคกี้ ฮิลตัน ทายาทเจ้าของโรงแรมฮิลตัน ในค.ศ. 1950
ชุดวิวาห์แท้จริงของเธอเป็นแบบนี้

ส่วนชุดวิวาห์ที่สวมในหนังเรื่อง Father of the Bride ปี 1950 เหมือนกัน และแพร่หลายอยู่ในหน้าอินเทอร์เน็ตมากกว่าชุดจริง
เป็นชุดอลังการอย่างข้างล่างนี้ค่ะ

ผมขอเอาชุดเจ้าสาว ทางล้านนา นะครับ
ชุดแต่งงาน เจ้านางสุคันธา ณ เชียงตุง กับเจ้าอินทนนท์ ณ เชียงใหม่

ไปทางอินเดียบ้างครับ แบบว่าสวยมากครับ

เพื่อนบ้านเราครับ ชุดเจ้าสาวแบบชาวลาว

^
สวยแปลกตาทุกชุดค่ะ  
ชุดเจ้านางสุคันธา  ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย  เป็นแบบเชียงตุงหรือว่าเชียงใหม่?

ส่วนชุดนี้เป็นของเจ้าสาวมุสลิม

เป็นแบบเชียงตุงครับ

ชุดเจ้าสาวเพื่อนบ้านฝั่งพม่าครับ

ชุดเจ้าสาวแบบเกาหลี

อยากจะหาเจ้าสาวเขมรมาสมทบบ้าง  ไม่เจอชุดเขมรเดิม  เจอแต่ชุดขาวอินเทรนด์

http://www.oknation.net/blog/akom/2009/04/01/entry-1

ชุดเจ้าสาวแบบ บาหลี

ค้นรูปเจ้าสาวเขมรจากเว็บไทย ไม่เจอ  ลองค้นจากเว็บฝรั่ง   ก็เลยเจอรูปนี้ เป็นเจ้าสาวเขมรกับเจ้าบ่าวดัทช์

เจ้าสาวเขมรอีกคนหนึ่งค่ะ   ยืนซ้ายสุด  อีกสามคนในชุดแดงเป็นเพื่อนเจ้าสาว

คนนี้ก็เจ้าสาวเขมรเหมือนกัน

ชุดเจ้าสาวเมืองจีน ครับ

ชุดเจ้าสาวแบบมองโกเลีย

เจ้าสาวบรูไน

ชุดเจ้าสาวแห่งภูฎาน

ไปทาง เคนย่า ครับไกลไปอีก

เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวบรูไน

ชุดสวยอีกแบบหนึ่งครับ แบบเจ้าสาว โมร็อกโก

เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวสิงคโปร์ ใกล้ๆบ้านเรานี่เอง

เจ้าสาวปากีสถาน

เจ้าบ่าวและเจ้าสาวญี่ปุ่น  2 แบบ

เจ้าสาวอินโดนีเซีย  ในเมืองจาร์กาตา

คู่นี้ เจ้าบ่าวเจ้าสาวชวา-บาหลี

เจ้าบ่าวเจ้าสาวปัตตาเวีย (Betawi)

เจ้าสาวเบงกาลี

เจ้าบ่าวเจ้าสาวทิเบต

กลับมาดูดาราฮอลลีวู้ดว่าแต่งชุดวิวาห์กันแบบไหน
แคทเธอรีน ซีต้า โจนส์ ในวันวิวาห์กับไมเคิล ดักลาส

ชุดเจ้าสาวของนิโคล คิดแมน

ชุดวิวาห์ของคริสติน่า อากีเลร่า

ชุดเจ้าสาวแบบอนุรักษ์ คือเสื้อเข้ารูป รัดเอว และกระโปรงยาวบาน เป็นรูปทรงที่พัฒนามาจากเสื้อสตรีของอเมริกาในยุค 1950s   แต่แฟชั่นใหม่ที่เข้ามาถล่มแฟชั่นเดิมให้หายไปในพริบตา คือแฟชั่นมินิสเกิร์ตหรือกระโปรงสั้นในครึ่งหลังของทศวรรษ 1960s   
ชุดเจ้าสาวหลังจากนั้น เปลี่ยนทรงไปจนเดี๋ยวนี้แทบจำไม่ได้แล้วว่าของเดิมเป็นอย่างไร        พวกที่ยังอนุรักษ์อยู่ก็นุ่งกระโปรงยาวไปตามเดิม  แต่พวกที่วิ่งตามแฟชั่นนิยม  ก็จะแต่งกันตามใจชอบ

เจ้าสาวกระโปรงสั้นในยุค 1960s

แบบนี้ ถือว่าเป็นเจ้าสาวอนุรักษ์

ชุดเจ้าสาวในปัจจุบัน  เป็นไปตามใจชอบของดีไซเนอร์

ชุดนี้ไม่ใช่โคโยตี้   แต่เป็นชุดเจ้าสาวออกแบบโดยอีฟ แซงต์ โลรองต์  YSL เชียวนะคะ

ขอจบกระทู้นี้ด้วยชุดเจ้าสาว ซึ่งเดินทางมาไกลหลายศตวรรษจากเจ้าสาวในรูปทางซ้าย
จนมองไม่เห็นเค้าเดิมอีกแล้ว 
เว้นแต่ว่า ยังเป็นเจ้าสาวเข้าสู่พิธีวิวาห์เช่นเดียวกัน

มาเรียกกระทู้ขึ้นมาอีกครั้ง  เมื่อพบกระแสชุดวิวาห์ของเจ้าสาว ในปัจจุบัน    ที่เปลี่ยนจากสีขาวอย่างที่นิยมกันมากว่าหนึ่งศตวรรษ เป็นเทรนด์สีชมพู

ทางซ้าย
ชุดแต่งงานสีชมพูของ Vera Wang

รีส วิทเธอร์สพูน ชุดแต่งงานสีชมพูอ่อนของMonique Lhuillier

เกว็น สเตฟานี ในชุดของ Christian Dior

ชุดวิวาห์สีชมพูของแอนน์  แฮทธาเวย์