เรือนไทย

วันนี้ฝนไปเที่ยวตลาดวัดดอนหวายมาค่ะ  ...
เห็นบรรยากาศแล้ว  ตื่นเต้นมากค่ะ  
อาหารการกินอุดมสมบูรณ์มากค่ะ หันไปทางซ้ายก็เจอเป็ดพะโล้  หันไปอีกทางก็ประสบ พบขนมไทยนะคะ
แต่ที่ฝนเห็น  แล้วซื้อมาชิม ฝนถามแม่ค้าว่าอะไร
แม่ค้าบอกว่าหมี่กรอบค่ะ  ฝนแลเห็นเขาเอาเส้นหมี่ขาว ลงไปทอดลงในกระทะ น้ำมันร้อนๆ  พอใส่หมี่ลงไป
เส้นก็ฟูพอง  ขึ้นมาทันตาเห็นเลยค่ะ

แล้วฝนก็เห็นเขาเอาหมี่ที่ทอดแล้วลงไปคลุกในกระทะใบข้างๆ  มีน้ำขลุกขลิกอยู่  ฝนกลับไปถามคุณแม่บ้าน  คุณเธอก็ไม่ทราบค่ะ  ฝนเลยขอมาถามเพื่อนที่นี่นะคะ
ว่าหมี่กรอบนี่  ทำยังไง  ปรุงอย่างไร ถึงจะอร่อยคะ

ฝนคงมาไม่ผิดที่นะคะ  ก็ฝนเห็นกระทู้อาหารการกิน  ของบ้านเล็กนะคะ  .......
นี่อาหารไทยคงไม่ผิดกติกานะคะ

อ๋อ หมี่กรอบ รึเจ้าคะ
อร่อยมากเจ้าคะ วันนี้ดิฉันเพิ่ง กระแทกปากเมือตอนบ่ายเองเจ้าคะ ว่าแต่เป็นสีชมพูนะเจ้าคะ  ไม่ทราบว่าของคุณ"ฝอยฝน" นี่ สีอะไรเจ้าคะ อร่อยไหม
วิธีทำนี่ คงไม่ถนัดเท่าไรเจ้าคะ ถนัด กระแทกปากมากกว่าเจ้าคะ
เคยเห็น หรุ่ม ไหมเจ้าคะ เคยอ่านใน กาพย์เห่้ชมเคริ่องคาวหวาน นะเจ้าคะ

คุณ ฝอยฝา เจ้าคะ
ไม่ทราบเคยลองทานลูกชุบไหมเจ้าคะ
ดิฉํนเพิ่งอ่าน นิยาย เรื่้อง วังดอกหญ้า มาเจ้าคะ นางเอก เฝ้าซื้อ ลูกชุบ มาฝากญาิติโกโหติกา บ่อยๆ เจ้าคะ
อยากถาม คุณฝอยฝนว่า มีนิยายเรื่้องไหนบ้างคะที่มีการพูดถึง ขนมโบราณเจ้าคะ

คุณแพรมนเรียก น้องฝอยฝน สุพิชชา เป็นน้องฝอยฝาไปเสียแล้ว
เรื่องอาหารการกินต้องยกให้คุณพี่พวงร้อยเธอช่วยชี้แนะค่ะ เธอเขียนทีไรดิฉันนํ้าลายไหลทุกทีค่ะ

คุณแพรมนรุ้ไหมคะ สํานวนการเขียนของคุณแพรมนคล้ายน้องสาวในเวบหนึ่งของดิฉัน เธอคนนั้นชอบตั้งฉายาตัวเอง ว่า สวย ตลก ซุ่มซ่ามแต่เร้าใจค่ะ และล่าสุดเธอส่งเสียงกรี๊ดลั่นเวบจนเวบล่มกู้ไม่กลับจนกระทั่งบัดนี้เลยค่ะ
เธอเป็นประเภทนกฮูกด้วยค่ะ นอนดึกแต่ยังสวยทํานองนั้นแหละค่ะ

คุณแพรมน คะ เมื่อคืนอ่านเรื่องหลงเงามีอาหารไทยโบราณ คือหรุ่มด้วยค่ะ

แต่ถ้าพูดถึงม้าห้อ ดิฉันจะนึกถึงทมยันตีค่ะ เพราะคุณทมยันตี ชอบเขียนเกี่ยวกับของว่างชื่อม้าห้อ หลายเรื่องทีเดียวค่ะ

หมี่กรอบที่คุณฝอยฝนถาม  น่าจะเป็นหมี่กรอบชาววัง ทำแบบนี้นะคะ

http://www.maama.com/cook/cook040.html

ส่วนเคล็ดลับทอดให้กรอบ อยู่ที่นี่ค่ะ

http://www.mcdang.com/Image/IM24_2.asp

ดิฉันก็ชอบไปตลาดนัดดอนหวายค่ะ  ยิ่งมีพรรคพวกไปด้วยยิ่งสนุกมาก   พอหิวก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวแพกัน  

คุณฝอยฝนชอบเส้นเล็กน้ำไหมคะ?

ที่ตลาดวัดดอนหวาย  ก็ได้เห็นหรุ่มด้วยนะคะ  เห็นแล้วทำให้นึกถึงกาพย์แห่ชมเครื่องคาวหวาน ของ  ร.2 ที่ว่า  
เห็นหรุ่มรุมทรวงเร้า      รุ่สรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เลยค่ะ  แต่ไม่รู้พิมพ์ถูกหรือเปล่า

ดิฉันอ่านกระทู้ของน้องฝอยฝนแล้ว ก็หวนไปนึกถึงขนมไทยหลายอย่าง เช่น ช่อม่วง จ่ามงกุฏ   แป้งสิบ ขนมไทยปัจจุบันนี้ไม่ค่อยเห็นนะคะเพราะคนทำต้องตั้งใจจริงๆ การทำต้องมีกระบวนการที่ประณีต อาจเป็นเหตุหนึ่งที่ขนมไทยถูกเลือนหายไป เหลือแต่ขนมเค้ก ต้องขอบคุณคุณฝอยฝนที่เอาเรื่องขนมมาให้เจริญตาเจริญใจกัน เห็นแล้วต้องกลืนน้ำลายเลยทีเดียว ก่อนกินต้องคุมน้ำหนักสุดๆ ใครมีรูปสวยๆของบรรดาขนมไทยมาให้ดูบ้างสิคะ

ดิฉันอยากรู้ว่าขนมเค้ก /ขนมฝรั่งเข้ามาในช่วงไหนคะ น่าจะเป็นช่วงรัชกาลที่ 7 หรือเปล่า เพราะอ่านเรื่องสองฝั่งคลองแล้ว กล่าวถึงขนมเค้กที่เข้ามาแรกๆโดยฝรั่งงที่มาสอนหนังสือ

ขนมฝรั่งเข้ามาตั้งแต่สมัยอยุธยาค่ะ ยุคสมเด็จพระนารายณ์

พวกโปรตุเกสนำเข้ามา  แล้วถ่ายทอดให้เชื้อสายซึ่งอยู่ในไทย

คนไทยเชื้อสายโปรตุเกสจนทุกวันนี้ก็ยังทำอยู่เรียกว่าขนมฝรั่งกุฏีจีน  

อยู่แถวกุฎีจีน ใกล้วัดซานตาครูซ

เป็นขนม ใช้แป้ง น้ำตาล ไข่ แต่ไม่มีเนย



ขนมไทย รวมทั้งภาพประกอบน่ากินหาได้ที่เว็บนี้ค่ะ

http://www.kanomthai.com/



เอาภาพขนมช่อม่วง แบบที่มีขายที่ตลาดดอนหวายมาให้ดูเล่นไปก่อน

คุณ เจ้าแก้วรัดเกล้า เจ้าคะ
แพรมนว่า ขนมฝรั่งนี่น่าจะมาสมัยว ช่วง พระนารายณ์มหาราช นะเจ้าคะ
เพราะ พวกบรรดา ขนม ฝอยฝา ฝอยฝน หรือว่าฝอยทอง นี่เข้ามาช่วงนั้นนะเจ้าคะ
ใครที่รู้ความรุ้ข้อนี้ช่วยกรุณามาตอบด้วยเจ้้าคะ

แล้วก็ของโปรด ลูกชุบ

รู้สึกว่าคำตอบเราจะกระแทกกันทางอากาศเข้าพอดีนะเจ้าคะ คุณแพรมน

ใช่ค่ะ ฝอยทองเข้ามากับท้าวทองกีบม้า ภรรยาเจ้าพระยาวิชเยนทร์  

ไปอ่านประวัติได้ที่ขนมไทยดอทคอม



เอาขนมมาฝากอีกภาพค่ะ



งามจริงจ่ามงกุฎ ..........ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง

เรียมร่ำคำนึงปอง..........สะอิ้งน้องนั้นเคยยล

(กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่๒)

ขนมไทยแบบนี้ชื่อไม่ค่อยคุ้นหู    ชื่อขนมเสน่ห์จันทน์ค่ะ

ปั้นเป็นก้อนกลมๆค่อนข้างแบน สีเหลืองนวล  เลียนแบบผลไม้ที่เรียกกันว่าลูกจันทน์

คุณ เทาชมพูเจ้าคะ
อยากรู้จังว่า เท่าที่คุณเทาชมพู ส่งรูปมาล่อต่อมหิวของแพร นี่
คุณเทาชมพู เคยลองลิ้มชิมรส รึยังเจ้าคะ
เสน่ห์จันทร์ นี่รสชาติอย่างไรเจ้าคะ
หวานๆ เบาๆ รึเปล้าเจ้าคะ

ดิฉันว่าขนมหลายๆอย่างนี่ไม่ใช่ของไทยแท้หรอกค่ะ  อย่างทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทองนี่ก็ของโปรตุเกสที่ท้าวทองกีบม้าเอามาเผยแพร่

ขนมลูกชุบ นี่ก็มีของฝรั่งที่ใช้ถั่วอัลมอนด์บดละเอียดเป็นไส้  ที่เรียกว่า marzipan

ขอบพระคุณ คุณพี่พวงร้อย นะเจ้าคะ
เพราะ เชยมานาน เพิ่งรู้ว่า ลูกชุบนี่ไม่ใช่ของไทยแืท้ ว่าแต่ตอนนี้ประเทศใน ที่ยังมีลูกชุบ
อยู่เจ้าคะ จะได้ไม่เชยเวลาไปเจอต่างบ้านต่างแดน นี่ถ้าไม่บอกแล้วเผลอไปเจอเข้า คงทะเลาะกับ ชาติอี่นตาย ว่าเป็นขนมของไทย อิอิ

ต้องขอบคุณคุณเทาชมพูมากนะเจ้าคะที่เอารูปภาพสวยๆมาให้เรียกน้ำย่อย แต่ขนมหวานนี่นะคะยิ่งทานยิ่งอ้วน เพียงแค่เห็นก็เพิ่มน้ำหนักมากหลายกิโลแล้ว แล้วต้องขอบคุณพี่แพรมนมากนะที่เข้ามาตอบให้หายหิวไปทีเดียว ด้วยลีลาไม่ซ้ำแบบใครๆ

ฝอยทอง ทราบมาว่าโปรตุเกสกินเป็นของคาว กับเนื้อวัวค่ะ เราเอามาทำเป็นของหวาน
ส่วนลูกชุบ ดิฉันยังสงสัยไม่แน่ใจว่าเป็นความบังเอิญของการทำขนม
 หรือว่าเราเอามาจากโปรตุเกสเหมือนกัน แต่ว่ามาดัดแปลงเอาภายหลัง  แล้วมาปรุงรสให้ถูกปากคนไทย
เพราะขนมไทย  มีส่วนผสมหลักคือแป้ง น้ำตาล มะพร้าว ถั่วชนิดต่างๆ  ไข่   อยู่แล้ว  แตกต่างกันแต่ว่าจะหยิบอย่างไหนมาผสมกันยังไง
ก็เลยเรียกรวมไปว่าขนมไทยค่ะ  ถ้าเป็นเชื้อสายฝรั่งก็อนุโลมว่าอาศัยอยู่ในเมืองไทยมานานหลายร้อยปี  จนกลายเป็นไทยก็แล้วกันนะคะ

เคยไปชมกรรมวิธีการทำขนมฝรั่งกุฎีจีนที่บ้านต้นตำหรับมาแล้วค่ะ  เขายังใช้การทำแบบเก่า  การอบก็ใช้ถ่าน  เนื้อขนมจะแน่นแข็งกว่าขนมเค้ก  แต่อร่อย หอม  ได้ชิมแล้วค่ะ  คนที่ทำมีอายุแล้ว  เค้าหน้าไม่เหมือนคนไทย จมูกโด่ง  ตาลึก  คุณยายคนทำบอกว่าบรรพบุรุษเขาเป็นโปรตุเกส  นับถือคริสต์จนถึงปัจจุบัน  เขาสืบทอดวิธีการทำมาด้วยค่ะและรักษาแบบเก่าไว้ไม่ให้สูญหาย

ดิฉันว่ามันไม่มีพรมแดนมังคะ  คืออาหารถ่ายทอดกันไปมา  แต่ละท้องที่แต่ละภูมิภาคก็ดัดแปลง  เติมส่วนประกอบลงไปตามที่หาได้  และใช้ความคิดริเริ่มของตัวเองลงไปด้วย  หลายๆอย่างดิฉันก็ลังเลใจที่จะเรียกว่าเป็นของชนชาติใดชนชาติหนึ่งลงไป  โดยเฉพาะถ้ายังใกล้เคียงกันจนดูออกว่าหน้าตาคล้ายๆกัน  ก็จะขีดเส้นแบ่งลงไปยากอยู่

ขนมลูกชุบนี่  ในแถบเมดิเตอรเรเนียน  ที่ปลูกต้นอัลมอนด์ได้ดีกว่าก็ใช้อัลมอนด์แทน  แต่ของเราไม่มีก็ใช้ถั่วเหลืองบดแทน  ใส้ถั่วเหลืองบดผสมนำ้ตาลหวานๆแบบที่เอามาทำลูกชุบนี่  ก็มีรสชาติและทำด้วยถั่วเหลือง  เหมือนไส้ซาละเปาหวานที่เคยไปทานร้านติ่มซำของคนกวางตุ้งมาด้วยค่ะ

ก็เห็นด้วยค่ะว่ามันเป็น "ของไทย" ไปแล้ว  แต่จะให้ขีดเส้นแบ่งแยกออกไปว่า  อันไหนเป็น "ไทยแท้" อันไหนเป็น "ของฝรั่ง" คงจะไม่ได้ในทุกกรณีไป  ไม่ได้คิดไปซีเรียสกับเรื่องลากเส้นแบ่งมากนักน่ะค่ะ  อร่อยก็กิน ไม่อร่อยก็ไม่กินก็เท่านั้นเอง  จะแขก ฝรั่ง ไทย จีน ก็ไม่ได้ไปติดยึดกับมันเท่าไหร่น่ะค่ะ  ไม่ถึงกับว่ากินของอย่างนั้นแล้ว  จะได้เกิดอานิสงค์มากกว่ากินของอย่างนี้ซะที่ไหน  มีแต่เป็นลาภปากเท่านั้นเองหละค่ะ  หุๆๆ

ในกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานของร.2 มีอาหารหลายอย่างที่ชื่อไม่คุ้นหู  สังเกตุว่ามีอาหารที่เป็นอิสลามหลายอย่าง  ที่ชมชนอิสลามแถบสะพานเจริญพาศน์  ก็ยังมีก่รทำขนมที่มีปรากฏในกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานด้วยค่ะ  ที่นั่นเขายังทำลุดตี่   และอีกหลายๆอย่าง   เคยได้ไปเดินแถวนั้นมีคนพาไปชมกุโบ  หรือว่าหลุมฝังศพของชาวมุสลิม  ซึ่งมีป้ายบอกชื่อ   มีชื่อเจ้าพระยาสมัยร.1หลายท่าน  และยังมีหลุมศพของเจ้าจอมในร.2 คนที่นำชมบอกว่าเป็นเจ้าจอมที่ทำอาหารอิสลามที่ปรากฏในกาพย์เห่ชมฯ  ตื่นเต้นมากเลยค่ะเพราะประทับใจและสงสัยอาหารที่ไม่คุ้นหลายอย่าง   ได้มารู้ว่าคนทำนอนอยู่ตรงนี้เอง  คนนำชมที่เป็นชาวมุสลิมก็ได้อธิบายถึงอาหารหลายๆอย่างที่ไม่รู้จัก  ได้ความรู้มากเลยค่ะ

โอ้โฮ กระทู้นี้อ่านแล้วหิวเลยค่ะ ป้ามัญเพิ่งกลับมาจาก LA นะคะแต่ได้มีโอกาสไปหาขนมไทยที่ดอนหวายมากระแทกปาก (ขอยืมสำนวนคุณแพรมนหน่อยนะคะ) เรียบร้อยแล้วค่ะ ใกล้กลิ้งได้แล้วค่ะ
อ้อ คุณอ้อมรักคะ ก๋วยเตี๋ยวที่แพอร่อยมากกกกนะคะ ยิ่งทานไปเม้าท์ไปกับคนรู้ใจ...สุดยอดค่ะ
รักเมืองไทยที่สุดเลยค่า

ไปรวบรวมรายชื่ออาหารอิสลามมาได้ ตามนี้ค่ะ  ไม่ทราบว่าครบหรือเปล่า
มัสมั่นแกงแก้วตา          หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง            แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา

ความรักยักเปลี่ยนท่า       ทำน้ำยาอย่างอกงขม
กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม    ชมไม่วายคล้ายคล้ายเห็น
๏ ข้าวหุงปรุงอย่างเทศ      รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
ใครหุงปรุงไม่เป็น              เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ

๏ เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า     รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เจ็บไกลในอาวรณ์              ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง


มัศกอดกอดอย่างไร          น่าสงสัยใคร่ขอถาม
กอดเคล้นจะเห็นความ         ขนมนามนี้ยังแคลง
๏ ลุดตี่นี้น่าชม                        แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง
โอชาหน้าไก่แกง                   แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย

ลุดตี่ เข้าใจว่าหน้าตาเป็นแผ่นแป้งหนาๆคล้ายโรตี แต่กินกับแกง  เป็นของคาว
ไม่ใช่เป็นชองหวานใส่นมหรือน้ำตาลอย่างโรตีที่เรากินกัน
ใครเคยกินบ้างคะ?

ลุดตี่ นี่ดิฉันก็เคยสงสัยมากเลยค่ะ  แต่ไม่เคยได้ยินที่ไหนอีก

โรตี แบบหวานนี่ก็ไม่เห็นแขกเค้ากินกันนะคะ  เห็นมีแป้งแบบนั้นเรียกว่า  จาปาตี   คิดว่าเป็นแป้งที่นวด แล้วกดเป็นแผ่นแบนๆ  
ทำให้สุกด้วยการทอด  ที่น่าแปลกที่สุดก็คือ  ไปเห็นที่ตลาดคนขีน  มีขนมที่ทำเป็นแป้งคล้ายๆโรตีแต่หนากว่า  แล้วไม่กว้างมาก  
รู้สึกจะออกเค็มนิดๆ  แต่อนื้อแป้งนี่เหมือนโรตีมากเลยค่ะ  สมัยเด็กๆ  มีเพื่อนคนหนึ่ง  พ่องเค้าเป็นแขกอินเดีย  ทำโรตีขาย  มาแต่งงานกับคนไทย  
ดิฉันเลยชอบไปยืนดูเค้าทำโรตี  จำได้ว่าเค้านวดๆๆๆ  แล้วคลึงเป็นเส้นหนาๆแล้วม้วนเป็นวงกลม  จึงกดแผ่ให้เป็นแผ่นแบนๆอีกที  
ก่อนที่จะเอาไปทอดกะทะแบนๆ

ที่เคยไปกินอาหารร้านคนดินเดีย  ที่ทำแบบทางเหนือ  ขนมปังแผ่นที่เค้ากันกับแกง  ก็มี นาน(Naan) กับ จาปาตี นี่แหละค่ะ  นานจะคล้ายกับ pita
bread ของทางเมดิเตอรเรเนียนมาก  (แป้งพิต้า เป็นขนมปังแบนๆกลมๆแต่ข้างในมันแยกจากกัน  พอตัดครึ่ง
จะกลายเป็นกระเป๋าให้ยัดใส้ต่างๆทำแซนวิชได้)  แต่ นาน จะนุ่มมากกว่ามากเลยค่ะ  พิต้า นั่นออกจะหยาบๆกว่ามากเลย  ส่วน นาน นั้น  
บางทีเค้าก็สอดไส้เนื้อ หรือ กระเทียม หรือหอม ด้วยค่ะ  แป้งแผ่นแม้จะบางแต่ก็นุ่มทานแล้วแทบละลายในปากเลยค่ะ  แล้วละลายกระเป๋าด้วย หึหึ  
เพราะค่อนข้างจะแพงค่ะ  พวกนี้ต่างจาก โรตีที่เค้าจะเอาไปอบ  เคยอ่านหนังสือมา  เค้าว่า  เตาอบของคนอินเดีย  เป็นดินทำง่ายๆ  
เวลาอบก็เอาแป้งไปโปะบนผนังเตา  ต้องทำแบนๆให้สุกเร็วๆ  เพราะเตาแบบง่ายๆอย่างนั้น  อบนานเดี๋ยวจะไหม้มังคะ

พิมพ์ผิดเยอะเลยเพราะง่วงนอนแล้ว  ขออภัยค่ะ  คือว่า คนจีน น่ะค่ะ เค้าขายแป้งคล้ายๆ โรตีในตลาดที่ไปเห็นด้วยค่ะ

Khun Taochompoo ka, would you please tell me where I can find the recipe of Peanut Sauce (Satey Sauce). Thank you in advance ka.

Khun Pit...oops! Khun Praemon kha, glad to see you here na ka.

Khun Pa Man(chalee) ka, I am so jealous that you met Dr. Nicksa na ka. ;)

เพลสวัสดิ์ เจ้าคะ
คุณ B อิอิ หิวไหมเจ้าคะ ขนมที่นี่มีมากมาย เมือไรหนอ ที่คุณ Bกลับมา แพร สัญญาว่าจะพาไปทานกันถึงที่เลยเจ้าคะ อิิอิ
อ้อ ป้ามัญ นี่ใช่ ป้ามัญชรี รึเปล่าเจ้าคะ เห็นว่าออกมอาละวาด ในสุดหัวใจ นี่ อิอิ

อ่านกระทู้นี้แล้วหิวจังเลยค่ะ (นี่ขนาดเพิ่งเลยเที่ยงมานะเนี่ย)

พูดถึงวัดดอนหวายแล้ว นาข้าวติดสอยห้อยตามคุณแม่กะคุณน้าไปบ่อยเหมือนกัน เป็นแผนกหิ้วของและเดินกิน ชอบทองม้วนสด และแป้งจี่แผ่นโต(กว่าที่อื่น)มากค่ะ ไปทีไรซื้อทุกที ขนมไทยอย่างอื่นก็เห็นเยอะค่ะ แต่ค่อนข้างแพงและบางทีก็สวยเกินกว่าจะกินลง เลยยังไม่ได้ชิมซะที ฮิฮิ (ข้ออ้างของคนกระเป๋าเบาค่ะ)

ว่าแต่ว่า.. ก๋วยเตี๋ยวแพนี่อยู่ตรงไหนคะคุณอ้อมรัก คราวหน้าถ้าได้ไปอีกจะได้พาคุณแม่คุณน้าไปชิม (ถ้าติดใจกันจะบอกว่าคุณอ้อมรักแนะนำนะคะ ^__^ )

คุณนาข้าวเจ้าคะ
ช่างเป็นลูกกตัญญูดีแท้ สมควรที่ "ชวนป๋วยปีแป่โหล่ว" จะมามาอบรางวัลให้คุณนาข้าวนะเจ้าคะ ว่าแต่คุณคันศิลป์ไม่ได้ไปด้วยฤา
เ่ีกี่ยวก้อยกันไปสิเจ้าคะ  มิน่าละ ถึงยังไม่ได้ลงแผงเสียที อิอิ

คุณแพรมนบอกทางไปแพอาหารได้ถูกไหมคะ
อยู่ตรงตลาดที่ขายขนมไทยค่ะ บอกได้แค่นี้ หาริมน้ำไว้ก็เจอค่ะ

ตอบคุณ B

หมูสะเต๊ะกับน้ำจิ้ม อยู่นี่ค่ะ

http://www.greensiam.com/siamcook/sateh.html

คุณแพรมนคะ วันนี้เจื้อยแจ้วแต่เช้ายัยบ่ายเลยนะคะ  ไม่ไปทำงานหรือไงคะ  ดิฉันกลับมาถึงบ้านเมื่อคืนก็หลับเป็นตายเลยค่ะ  ไม่ได้เข้าเว็บเลยค่ะ  เช้านี้ก็ไม่ค่อยสบายท่าทางจะไม่ค่อยดี เจ็บคอค่ะ  ก็เลยจะเข้ามาชวนคุยว่าด้วยน้ำแก้เจ็บคอค่ะ  
เชื่อกันไหมคะว่าน้ำสมุนไพร บางอย่างรักษาโรคได้ดี ถ้าเจ็บคอที่เกิดจากหวัด จะดื่มน้ำอะไรดีค่ะ  น้ำเก๊กฮวย  น้ำจับเลี้ยง  น้ำเลาะฮั้งก้วย หรือน้ำแห่ซึงเกก ใครทราบว่าน้ำอะไรให้ผลชะงัดที่สุด
นอกจากนั้นยังรักษาโรคอย่างอื่นได้ เช่นช้ำในกินใบบัวบก  ฯลฯ

Waiter, one Baibuabok juice for me, please...

I agree with Khun Puangroi and others that cultures, including cooking and eating habits, have tendency to flow across borders.

We talk abt the Thai food influenced by foreign cuisine. The other way round is also true. In Malay and Bahasa Indonesia languages, they still call many food "Siam" - like "Mee Siam" - Thai noodle - which is not PadThai but something else. There are also banana "Siam" and other "siam" fruits.
And of course the Thai fragant rice - Khao Hommali - is very famous. The Chinese call it TaiGuoXiangMi - Thai Fragant Rice.

คุยกันถึงขนมไทยแล้ว เจ้าแก้วอยากแนะนำสถานที่ที่นอกจากวัดดอนหวายแล้ว ยังมีที่คลองขนมหวานที่เกาะเกร็ดอีกนะ มีขนมไทยเยอะมากและราคาไม่แพง ถ้าใครไปบอกได้คะจะเป็นไกด์พาไปตะลอนทัวร์
หมายเหตุ ***ไม่รู้ว่าที่เมืองเชียงคลานจะมีขนมไทยไหมเอ่ย

เคยได้ยินเรื่องเกาะเกร็ดแต่ยังไม่เคยไปค่ะ  รอครั้งหน้า
 เจ้าแก้วฯ ไม่ได้อพยพมาจากที่นั่นหรอกหรือคะ  หรือว่าเพิ่งมาจากเขมร  อ้อมรักชักสับสนค่ะ
คิดว่าที่เชียงคลานคงมีคล้ายๆไทย  เช่น Mee Chiangklan    Chiangklan fruits และ ChiangklanGuoXiangMi -นะคะ ลองถามญาติของเจ้าแก้วแถวนั้นดูสิคะ

หรุ่ม จัดเป็นอาหารประเภทเครื่องเคียง  ทำอย่างนี้นะคะ

1. น้ำมันใส่กระทะตั้งไฟ พอน้ำมันร้อนใส่เครื่องที่โขลกไว้ลงผัดให้หอม

2.ใส่หมู กุ้ง หอมใหญ่ ปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำตาล ชูรส

3. เมื่อรสดีแล้วใส่ถั่วลิสงผัดให้เข้ากันยกลง

4.กระทะทาน้ำมันให้ทั่วตั้งบนไฟอ่อนพอกระทะร้อน

ใช้มือจุ่มไข่ โรยเป็นเส้น ๆ ให้เป็นตารางเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ

แผ่นไข่ วางพริกแดง ผักชี ตักไส้ใส่ แล้วห่อเป็นคำสี่เหลี่ยม

http://www.kidsquare.com/fun/cook/poemfood14.asp

Thank you so much ka Khun Taochompoo.

Khun Prae ka, thank you ka. The Don Wai Market is one of my favorite place na ka.

มีกระทู้อาหารหรือขนมทีไร รู้สึกคนจะแจมเยอะทุกที อิอิ ผมก็อดไม่ได้ เห็นรูปแล้วน้ำลายไหล

เมื่อวานนั่งคุยๆกับเพื่อนคนไทยด้วยกัน มีคนนึง *เผลอ* หลุดออกมาว่าทำ โรตี เป็น ฮ่าๆๆ เรียบร้อย โดนพวกผมบังคับให้ทำ วันศุกร์ที่จะถึงนี้ อ้อ แฟนเรือนไทยที่ไม่ยอมเปิดเผยตัว ก็คงจะมาด้วยเช่นกันครับคุณเทาชมพู ป่านนี้คงนั่งน้ำลายไหลเหมือนผมอยู่เช่นกัน หุๆๆ

ทีแรกนึกว่ากระทู้นี้จะจำกัดเฉพาะสุภาพสตรีเสียอีก เลยไม่ค่อยกล้าเข้า พอดีเห็นคุณ นกข. กับคุณเปี้ยวเข้ามา
ก็เลยขอแจมบ้าง...

ขนมหม้อแกงนี่เป็นขนมไทยแท้หรือเปล่าครับ เพราะผมชอบกินมากๆ ขนมหม้อแกงขึ้นชื่อต้องที่เมืองเพชร
แต่ผมกินแล้วก็ยังงั้นๆ รู้สึกว่าจะทำกันเป็นอุตสาหกรรมในครัวเรือนไปแล้ว เมื่อต้นอาทิตย์ที่แล้วผมไป
สัมมนาที่เมืองชล ซื้อขนมหม้อแกงไปฝากแม่ แม่กินแล้วสั่นหน้า หอมเจียวโรยหน้าก็ไม่มี บอกทำกินเองอร่อยกว่า...

พูดถึงเรื่องอาหารนึกถึงคนที่อยู่ต่างประเทศครับ อยากกินอะไรก็ไม่ค่อยได้กิน ผมเองอยู่เมืองไทยอาหารบางอย่าง
ยังหากินยากเลยครับถ้าไม่รู้แหล่งจริงๆ

ม้าห้อที่คุณ pibk ribbon พูดถึง  เป็นของว่างแปลกดี    เอาผลไม้รสหวานอย่างลิ้นจี่มาใส่ใส้ของคาว ซึ่งปรุงรสให้มีทั้งหวานและเค็ม

ส่วนชื่อ ไม่รู้ว่าเพี้ยนจากภาษาจีนหรือเปล่า แต่ไม่คิดว่าจะเกี่ยวกับม้าวิ่ง



 เครื่องปรุง

- หมูบด 1 ถ้วยตวง

- หอมแดงสับละเอียด ½ ถ้วยตวง

- ถั่วป่น ½ ถ้วยตวง

- ไชโป้วสับ ½ ถ้วยตวง

- น้ำตาลปี๊ป 1 ช้อนโต๊ะ

- กระเทียมสับ (เจียว) ½ ถ้วยตวง

- แบะแซ 1 ถ้วยตวง

- ลิ้นจี่ 10 ลูก

- น้ำมันพืช 1 ช้อนโต๊ะ

- พริกชี้ฟ้าแดงหั่นฝอย พอประมาณ

- ผักชี เพื่อโรยหน้า  

วิธีทำ



1. นำกระทะตั้งไฟใส่น้ำมันพอร้อนใส่หมูบดลงไปผัดให้สุก

2. เติมเครื่องที่เตรียมไว้ลงไป ยกเว้นแบะแซ

ผัดทุกอย่างคลุกเคล้าให้เข้ากัน ผัดจนส่วน ผสม ทั้งหมดกลายเป็นสีน้ำตาล

3. เมื่อส่วนผสมต่าง ๆ เข้ากันได้ที่แล้วให้ใส่แบะแซลงไป

 ส่วนผสมทั้งหมด จะเหนียว ดูใสเป็นมันสวย ยกลงทิ้งไว้ให้เย็น ส่วนผสมทั้งหมดจะเกาะตัวกัน

4. นำลิ้นจี่ปอกเปลือกแล้วคว้านเม็ดออก นำไส้ที่ผัดใส่แทนที่เม็ดลิ้นจี่ที่คว้านออก

จากนั้นจัดแต่งด้วยพริกชี้ฟ้าแดงหั่นฝอย และโรยผักชี

รับประทานแกล้มกับอาหาร รสจัดหรือรับประทานเป็นของว่างก็ได้



http://www.mcdang.com/McDangPlangros/ps34.html

คุณเปี้ยว  โรตีออกมาเป็นยังไงมาเล่ากันบ้างนะคะ  อยากรู้วิธีทำด้วยค่ะ

แฟนเรือนไทยที่ไม่เปิดเผยตัว ขอต้อนรับค่ะ



สวัสดีค่ะคุณแจ้ง     ไม่ค่อยเจอเลยนะคะหมู่นี้

ว่างๆ ขอชวนคุณแจ้งแวะมาร่วมวงเฮฮากันเหมือนเดิม ถ้ามีเวลา

จำได้ว่าคุณแจ้งทอดกล้วยแขก และทำกล้วยบวชชี เก่งไม่ใช่หรือคะ?



คิดว่าขนมหม้อแกง เป็นของไทย  อาจจะมีอยู่ในหลายท้องถิ่น  อย่างขนมหม้อแกงทรงเครื่องของชาวไท-ยวน ที่ดอนแร่

http://compcen.rimc.ac.th/culture/kang.html



เอารูปมาเผื่อคนที่ชอบขนมหม้อแกงค่ะ

ม้าห้อแบบที่บ้านอิฉัน  จะใช้สับปะรดหั่นเป็นชิ้นๆ  ถ้าใช้ส้มเขียวหวานจะเรียกว่ามังกรคาบแก้วค่ะ  เลือกส้มที่ออกเปรี้ยว  แกะเป็นกลีบๆ แล้วผ่าตามยาวกลีบให้กางออก  ใส่ไส้เข้าไปค่ะ

ใครเคยกินข้าวกับผลไม้บ้างคะ  คนที่บ้านชอบกินปลาแห้งแตงโมค่ะ  อากาศร้อนๆ จะชื่นใจมาก  ปลาแห้งนี่ก็จะคล้ายๆ หน้าปลาที่กินกับข้าวเหนียวมูลน่ะค่ะ

นั่นแน่! คุณแจ้ง... long time no see นะคะ  ดีใจที่ได้พบอีกค่ะ  ไหนๆ มาแล้ว  จะไม่โชว์เพลงลูกทุ่งที่ว่าเรื่องขนมไทยหรือผลไม้ให้สาวๆ ฟังบ้างหรือคะ  อ้อ! ยกเว้นเพลงแม่ค้าขายแตงนะคะ  เดี๋ยวติดเรท

ตอนเด็กๆ ดิฉันชอบขนมขี้หนูค่ะ เดี๋ยวนี้ก็ยังชอบอยู่ แต่หาทานไม่ได้  ขนมเรไร ขนมถั่วแปบก็ชอบ แล้วมีขนมอีกชนิดที่จำชื่อไม่ได้ค่ะ ตัวขนมจะเป็นแป้งปั้นเป็นเส้นๆหนาๆคล้ายตัวขนมปากริมไข่เต่า แต่นิยมทำสามสีคือ ขาว เขียว และชมพู คลุกอยู่กับมะพร้าวขูดฝอย เวลาทานก็ราดกะทิเล็กน้อย โรยน้ำตาลทรายและงาคั่ว ไม่ทราบมีใครพอจะนึกออกบ้างมั้ยคะว่าเรียกว่าอะไร เดี๋ยวนี้ไม่เคยเห็นที่ไหนเลย

ขนมขี้หนู เรไร แล้วก็อย่างสุดท้ายที่ดิฉันจำชื่อไม่ได้เนี่ย หายากมากเลยค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่รู้จะไปหาซื้อที่ไหน กลับเมืองไทยที ก็จะต้องคอยสอดส่องมองหา แต่ไม่เคยเจอ ดอนหวายหรือเกาะเกร็ดก็ไม่เคยไป ไม่ทราบจะมีหรือเปล่า ว่าแต่ว่าดอนหวายนี่อยู่ที่ไหนเหรอคะ

เดี๋ยวนี้ขนมไทยหาซื้อยากจังค่ะ แล้วเจ้าที่อร่อยๆแบบดั้งเดิม (คือรสชาติแบบดั้งเดิม ไม่ได้ดัดแปลงเป็นรสชาติสมัยใหม่) ยิ่งหายากเข้าไปอีก ในกรุงเทพฯเนี่ย หาซื้อ Black Forest Cake สารพัดเค้ก สารพัดพาย สารพัดทาร์ตเนี่ยยังหาง่ายกว่าอีก แปลกดีไหมคะ

เห็นด้วยค่ะ..ขนมไทยปัจจุบันหาซื้อเจ้าที่อร่อยๆๆยาก..
ขนมหม้อแกง ฝอยทอง..แถวๆเมืองเพชร..จำได้ว่าเมื่อก่อนอร่อยมาก..เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าจะผลิตกันมากกกกกกกและไม่ค่อยอร่อยเลย
ส่วนรูปที่คุณเทาชมพูนำมาฝากนี่สวยงามน่าทานทั้งนั้นเลยค่ะ

ขอบคุณคุณเทาชมพูสำหรับขนมหม้อแกงครับ ท่าจะอร่อยมากๆ

ผมเข้าไปดูในเว็บขนมหม้อแกงแล้ว เค้าพูดถึงโม่หินด้วย เข้าใจว่าสมัยก่อนไม่มีแป้งข้าวจ้าว,ข้าวเหนียว
สำเร็จรูปขาย เวลาจะทำขนมก็ต้องนำข้าวไปโม่เอา  ผมกลับบ้านคราวที่แล้วไปเจอโม่อยู่ลูกหนึ่ง
เป็นมรดกตกทอดจากคุณยาย อายุหลายสิบปี แม่บอกว่ายายซื้อมา ๓ บาท ผมอยากได้เพราะชอบ
สะสมของเก่าๆ เลยขอซื้อต่อแม่ไป ๕ บาท คุ้มจริงๆ ...

ขนมไทยที่ทำง่ายๆ ไม่ต้องประดิดประดอยก็มีมากครับ เช่น ขนมปลากริม (แต่เวลายีให้แป้งเป็นเส้นต้อง
ใช้ฝีมือหน่อย) บัวลอย,กล้วยบวชชีนี่ของตายเลย ถ้าใช้กล้วยไข่ยิ่งอร่อยมาก (อย่าให้กล้วยสุกมากจะเละ
แถวอีสานเค้าไม่ชอบกินบวชชีกล้วยไข่ครับ ผมเคยทำให้เพื่อนกินครั้งนึงบอกว่าไม่ค่อยอร่อยใช้กล้วยน้ำว้าดีกว่า
เลยเลิกทำ) มันเชื่อมก็ดีครับ ถ้าจะให้ดีมากๆ ต้องเป็นมันสำลี (มันสำปะหลังที่นิ่มๆ แบบแข็งๆ เอาไว้ทำอาหารสัตว์)
สังขยา, ข้าวเหนียวหน้ากุ้ง,หน้าแห้ง, ตะโก้, ขนมต้ม, ข้าวตู,ขนมตาล ฯลฯ จาระไนไม่หวัดไม่ไหว นึกแล้วแล้วหิว...  

คุณอ้อยขวั้นครับ ผมเข้ามาในเรือนไทยเกือบทุกวัน แต่ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็น เนื่องจากตอนนี้
ยุ่งมากๆ อยู่ในช่วงเปิดเทอมครับ เอาไว้เทอมหน้าพอให้อะไรๆมันลงตัวแล้ว คงจะเข้ามาร่วมสนุกกันเป็นประจำอีก
ระยะนี้คงจะห่างหายไปบ้างครับ...

อ้อ! คุณนนทิราครับ ขนมเรไรนี่อย่างเดียวกับขนมรังไรหรือเปล่าครับ ฟังชื่อขนมแล้วนึกถึงแม่หญิง  วันนี้เข้ามา
เรือนไทยหรือเปล่าเอ่ย ?

คุณแพรขา ป้ามัญน่ะอาละวาดจนต้องเผ่นกลับมาเมืองไทยแล้วไงคะ
คุณเจ้าแก้วจะจัดทัวร์เกาะเกร็ดเมื่อไรบอกอิชั้นด้วยนะคะ เรื่องทัวร์รับประทานนี่ไม่เคยปฏิเสธค่า จะทานเผื่อนะคะคุณ ฺB

บอกได้อย่างเดียวว่า.. ตอนนี้อยากกินขนมหวานจังเลยค่ะ  เรื่องหุ่นที่อวบเกินขนาดอยู่ในขณะนี้.. ขอเลิกสนใจชั่วคราวค่ะ  ขอเสพรสหวานอร่อยๆก่อนดีกว่า..

คุณนนทิราคะ ขนมที่ถามมาดิฉันเห็นค่ะ แต่เกิดจำชื่อไม่ได้ขึ้นมาเฉยๆ  นึกออกเมื่อไรจะมาตอบ



แม่หญิงเรไรขา   มีใครคนหนึ่งถามถึง

โปรดอย่าลืมเสียเลย..อย่าทำเฉยเมย....มองเห็นแล้วเลยข้ามไป...นะคะ

อ่านแล้วหิวคะ  ทั้งของคาวของหวาน น่ารับประทานทุกอย่าง  โดยเฉพาะ  ขนมขี้หนู ชอบมากคะ ก่อนรับประทานต้องเอามือบีบให้เป็นรูปร่างต่างๆ ก่อน  แล้วจึงรับประทาน

เข้ามาใหม่ ขอสวัสดีทุกๆคนคะ

หัดแนบภาพคะ มือใหม่ ถ้าผิดพลาดประการใด  โปรดอภัยให้ด้วยนะคะ

ดีใจค่ะที่ได้พบคุณแจ้ง  ใบตองที่นี่อีกครั้ง......
แหมหายไปนานนะคะ แล้ว...
 ที่กลับมานี่  ตามกลิ่นอาหารไทยมา  หรือ มีสายข่าวไปบอกว่าที่นี่มีสาวมาเยี่ยมเยอะคะ

คุณอ้อมรักคะ
ฝนก็ชอบนะคะ ก๋วยเตี๋ยวน่ะ  แม้จะไม่ใช่อาหารไทยแท้  ดิฉันชอบเส้นเล็กแห้งมากกว่าค่ะ  
เพราะ รับประทานแล้วไม่หกเลอะเทอะค่ะ...ที่บ้านคุณพ่อ  ท่านหลงใหล ศิลปไทยมากค่ะ  ไม่เว้นกระทั่งอาหารไทยนะคะ  อาหารชาติอื่นไม่ค่ิยมีโอกาสจะขึ้นโต๊ะอาหารนะคะ  

ดีใจจังค่ะ ที่มีเพื่อนสนใจอาหารไทยกัน  ได้ความรู้มากเลยค่ะวันนี้  ขอบคุณทุกคนนะคะ....

ชอบทานก๋วยเตี๋ยวเหมือนกันเลยค่ะ รู้สึกถูกชะตามากกว่าข้าวด้วยซ้ำ บางทีกินได้ 3 มื้อ 3 วันติดกันเลยก็เคย แต่ใช่ว่าอาหารไทยจะไม่อร่อยนะคะ อย่างอาหารพื้นๆน้ำพริกปลาทูเนี้ย ที่สุดของอาหารพื้นบ้านในใจดิฉันเลยนะคะ พูดแล้วก็ให้คิดถึงน้ำพริกฝีมือแม่ที่บ้านจัง

คุณนนทิราคะ  ขนมที่คุณบรรยายมานั้น ดิฉันก็ชอบนะคะ จำหน้าตาขนมได้ดีแต่ไม่เห็นมานานแล้ว ถ้าจำไม่ผิด เขาเรียกกันว่าขนมด้วงค่ะ
คุยกันสารพัดขนมไม่เห็นมีใครพูดถึงขนมทองเอกกันเลย ขนมนี้ก็อยู่ในนิยายเหมือนกันนะคะ  คิดถึงเรื่อง "ตำรับรัก"ของคุณชูวงศ์  พระเอกชอบ ถ้าทำกันเต็มที่จริงๆจะมีเหมือนแผ่นทองคำเปลวเล็กๆแะติดไว้ข้างบนชิ้นขนม  ใครทราบว่าเป็นทองคำเปลวจริงๆหรือเปล่า และกินได้ไหม เพราะดิฉันเองก็กินเข้าไปทุกทีเวลากินขนมชนิดนี้น่ะค่ะ

ได้ข่าวแว่วๆมาว่ามึใครจะไปเกาะเกร็ดกันหรือคะ  ดิฉันไปมาแล้วค่ะ  ไม่ประทับใจเลย คิดว่าไปครั้งเดียวคงพอ ไม่ค่อยชอบค่ะ  ขนมน้อยมากต่ะ   ขออภัยสำหรับคนเกาะเกร็ดด้วยนะคะ สถานที่ก็ไม่ค่อยสอาดค่ะ  บนเกาะมีแต่ทางเดินเท้า รถแล่นไม่ได้ค่ะ เพราะฉนั้นควรรักษาความสะอาดรอบๆบริเวณและทางเดินเท้าให้มากๆ สมกับเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับการส่งเสริมจากทางการ

แวะมาทักทายค่ะ อ่านแล้วหิวจัง อยากไปดอนหวายซะแล้วซี

แหม เข้ามาอ่านแล้ว หิวเลยสงสัย ไม่ลดแล้วคะ น้ำหนักนีี่่
คุณมิ้นต์ เจ้าคะ

คุณหมอนิลลา เจ้าคะ
คืนนี้ว่างรึเจ้าคะ
เรามานินทา นายนิกกันไหม
พ่อเฉื่อยนี่ !

ดิฉันว่าเกาะเกร็ดนั้นอาจต้องปรับปรุงตามที่คุณอินทนิลว่าคะ แต่ดิฉันว่าก็มีบางสิ่งที่ต้องอนุรักษ์ เช่น วิถีชาวมอญ ตอนดิฉันนี้นไปศึกษาเรื่องเครื่องปั้นดินเผาเจ้าคะ ที่นั่นมีเยอะมาก แต่การดำเนินชีวิตของชาวมอญในอดีตต่างจากปัจจุบันมาก การทำเครื่องปั้นดินเผาก็น้อยลง

กระทู้นี้นอกจากจะได้อ่านยั่วนํ้าลายแล้ว ยังได้พบเพื่อนๆออกมาจากสมุดข่อย เอ๊ย จากนิยายเรื่องโปรดมากมายทีเดียวค่ะ          
เห็นชื่อ คุณแจ้ง ใบตอง แล้วนึกถึงกลอนของคุณแจ้งค่ะ โดยเฉพาะ กลอนเรื่องคุณหญิงหาญอันลือลั่นค่ะ

คุณมินต์คะ  ทองเปลวที่แปะบนขนมนั้น รับประทานได้คะ   เวลาไปซื้อทีไรแจ้นต้องเลือกชิ้นที่มีทองติดทุกที ชิ้นไหนที่แผ่นทองหลุดหายไปจะไม่เอา   นอกจากนี้  ยังมีอาหารว่างที่อร่อยอีกอย่างคะ  "  กระทงทอง "   ไงคะ  คงต้องขอความกรุณาจากคุณเทาชมพู  ส่งวิธีทำหรือภาพอาหารชนิดนี้มาให้ชมด้วย  ขอขอบคุณมาล่วงหน้าคะ

เห็นกระทู้นี้แล้ว อยากไปวัดดอนหวายอีกรอบจังเลยค่ะ แต่สงสัยว่าคงระงับอาการอยากกินนู่นกินนี่ไม่ได้แน่เลย เพราะแค่เห็นรูปในกระทู้นี้ก็อยากกินขนมไทยขึ้นมาแล้วค่ะ

หวัดดีค่า   อ่านกระทู้นี้แล้วหิวจังเยย  พูดถึงวัดดอนหวายนี่ยังไม่เคยไปเลยค่ะ   แต่ว่าเกาะเกร็ดนี่เคยไปมาแย้ว   ทางเดินแคบจริง ๆ ค่ะ  อาหารก็ไม่ค่อยอร่อย  แต่ว่ามีฝอยทองอยู่ร้านนึง  อร่อยมากกกกกนะค้า  ทำสด ๆ โชว์ด้วยล่ะค่ะ

ท่าทางสาวๆในกระทู้นี้ ในไม่ช้่าก็จะงามทันกันนะเ้จ้าคะ  อิอิ

อ่านแล้วหิวจังเลยค่ะเนี่ย

ยำบุปผา -

http://www.panmai.com/Food/List_10.htm



เครื่องปรุง

กุหลาบ ชบา เข็ม พวงชมพู อัญชัน 1  ถ้วยตวง

พริกขี้หนู 5–6  เม็ด

กระเทียม 2–3  กลีบ

น้ำปลา 1  ช้อนโต๊ะ

น้ำมะนาว 2  ช้อนโต๊ะ

น้ำตาลปีบ 1  ช้อนโต๊ะ

หอมแดงซอย 2  หัว

วิธีทำ

นำเครื่องปรุง พริกขี้หนู กระเทียม มาโขลก ปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำมะนาว น้ำตาลปีบ

จากนั้นนำเครื่องปรุงมาคลุกเคล้า กับดอกไม้ที่เตรียมไว้ โรยหน้าด้วยใบสะระแหน่ หอมแดงซอย ตักเสิร์ฟ

โอย หิวแต่เช้าเลยค่ะ ... ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ สูตรอาหารเด็ดๆ ... และคุณอ้อมรัก ที่แนะนำกระทู้นี้นะคะ ... ได้เห็นอาหารไทยหลายอย่างเป็นบุญตาจริงๆ ค่ะ (ถ้าได้ทานจะเป็นบุญกว่านี้ ฮิๆ)

คุณนนทิราคะ ขนมขี้หนูยังหาซื้อได้ที่บางลำภูค่ะ มีอยู่เจ้านึงหน้าห้างตั้งฮั่วเส็งเลย นาข้าวซื้อประจำ..ส่วนขนมเรไร เอ..หน้าตาเป็นอย่างไรนึกไม่ออกค่ะ คุณเทาชมพูมีภาพขนมเรไรบ้างไหมคะ

ในกรุงเทพที่เห็นมีขายขนมไทยมากๆ ก็มีที่ดิโอลด์สยามนะคะ จะมีเวิ้งนึงที่ขายเฉพาะขนมเลย และส่วนใหญ่จะเป็นขนมไทย มีร้านนึงขายขนมหวานพวกบัวลอยน้ำกะทิ อร่อยมากค่ะ (แต่ค่อนข้างหวานนะคะ ถ้าใครไม่ชอบหวานอาจไม่ชอบก็ได้)

Anyone know how to make the sauce fo SukiYaki (Thai version) bang ka???

I really really wanna try to make some but I don't know.  I want the one that MK restaurant use...ummm Yumm.



Anyone know?? Thank you kha.

ตอบคุณแจ้น เรื่องกระทงทอง

เอาไว้ไปทำให้ข้าวฟ่างกินด้วยกันนะคะ

วิธีทำกระทงทอง

http://www.geocities.com/thanee_t/food2.html

ถ้าเป็นกระทงทองไส้ต่างๆ ก็เชิญเว็บนี้

http://www.mcdang.com/Father/Fat63.asp

มาทำงานแต่เช้ายังไม่ได้ทานข้าว  เห็นอาหารในกระทู้นี้ก็อิ่มแล้วค่ะ

ตอบคุณนาข้าว
ขนมเรไร อยู่ที่ความเห็น ๔๙ ค่ะ
ตอบคุณอ้อมเพชร
เห็นแล้วอิ่ม  ไม่ทาน  อีกหน่อยก็ไม่งามเท่าสาวๆในกระทู้นี้ซีคะ  
ทุกคนเห็นแล้วจะวิ่งไปทาน  เพิ่มความงามขึ้นมาเท่ากันหมดเลย

วิธีทำขนมทองเอก สำหรับคุณมิ้นต์ทำให้พระเอกเรื่องตำรับรัก ทานเป็นของว่างค่ะ

http://www.kanomthai.com/kanom1/tekk.htm

ถ้าไม่อยากทำ  ไปซื้อที่ดอนหวายก็มีขายนะคะ   พระเอกประณตจับไม่ได้หรอกค่ะ

เข้าไปดูที่นี่ซิคะ มีรูปขนมไทยเยอะแยะเลย  หลายอย่างก็ไปเจอที่ดอนหวาย อย่างขนมบุหลันดั้นเมฆ ก็มีค่ะ แต่เขาทำรูปร่างเป็นดาวเดือน เหมือนขนมคริสต์มาสเลยละค่ะ

http://www.kularbnon.hsin.ac.th/skl/project/sweett56/Menu.htm

ตอบคุณ @

น้ำจิ้มสุกี้ยากี้เจอที่นี่ค่ะ แต่จะเหมือน mk หรือเปล่า ไม่แน่ใจ   คงต้องไปดัดแปลงรสเอาเองนะคะ

http://www.malila.com/onedish67.html



ใครมีสูตรเด็ดช่วย postเข้ามาด้วยค่ะ

ใครที่ไปเกาะเกร็ดมาแล้ว  ได้ซื้อขนม " หันตรา "  มาทานกันบ้างหรือเปล่าคะ เป็นขนมดั้งเดิมของชาวมอญแท้ๆ  คล้ายๆเม็ดขนุน  แต่มีหน้าตบแต่งด้วยค่ะ  เป็นขนมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของชาวมอญ  ที่ดอนหวายไม่มีขายค่ะ คุณอ้อมรัก หรือคุณเทาชมพูมีรูปให้ดูไหมคะ โพสต์ให้เพื่อนๆดูด้วยซิคะ ตั้งแต่เกิดมาจนป่านนี้ เกินครึ่งทศวรรษดิฉันเพิ่งเคยเห็นขนมนี้ที่เกาะเกร็ดเมื่อไม่นานนี้เองค่ะ

ไม่ค่อยถนัดเรื่องขนมเท่าไหร่  กินมาแล้วจำชื่อไม่ค่อยจะได้  ขอบคุณคุณเทาชมพูที่เอารูปมาช่วยเตือนความจำด้วยค่ะ  แต่เรื่องทำนี่เห็นจะไม่ไหว  
แหะๆๆ  เพราะไม่มีทั้งฝีมือทั้งเวลา  เมื่อวันอาทิตย์ก่อนเพิ่งไปร้านขนมไทยมา  ชอบที่สุดก็ขนมตาล ข้าวต้มมัด  
แต่เอามากินเป็นอาหารเช้าไปเลยเพราะมันอยู่ท้องดี

ที่อยากกินมากที่สุดก็ข้าวแช่ค่ะ  เอ ข้าวแช่นี่ของมอญรึเปล่าคะ

คุณ B คำ  นำ้จิ้มสะเต๊ะทำแบบง่ายๆ  ก็เอาถั่วลิสง unsalted roast peanuts  มาบุบพอแตก  ถ้ามีเวลาก็เอาคั่วแห้งในกะทะไฟกลางซักหน่อย  
จะหอมขึ้นมากเลยค่ะ  เอาใส่ชามพักไว้  เอากะทะตั้งไฟ  ใส่หัวกะทิ(ส่วนที่ลอยขึ้นด้านบนในกระป๋อง)  ผัดกับพริกแกงแดงนี่แหละค่ะ  
พอหอมแล้วใส่หางกะทิ(ส่วนที่เหลือในกระป๋อง)  คนให้เข้ากัน  อาจเติมนำ้สักนิดก็ได้ค่ะถ้ามันแห้งไป  แล้วใส่ถั่วลิสงบุบ  เติมนำ้ปลา น้ำตาล
มะนาว(นีอเดียวค่ะ) ตามชอบ  แค่นี้ก็เสร็จแล้วค่ะ  ืำอาจาดโดยใช้แตงกวาแบบบ้านเรา  ซอยใส่นำ้ส้มสายชู นำ้ตาล พริกซอย เป็นอาจาด

ส่วนนำ้จิ้มสุกี้นี่  คุณนิลกังขามีสูตรเด็ด  เคยบอกไว้ในกระทู้ไหนในเรือนไทยนี่ก็จำไม่ได้แล้วค่ะ  อ่านดูแล้วคิดว่าเอ็มเคชิดซ้ายเลยค่ะ  
คุณนิลกังขาจำได้มั้ยคะว่าอยู่กระทู้ไหน

ขอบคุณคุณนาข้าวค่ะ คราวหน้าถ้ามีโอกาสโฉบไปแถวบางลำภู คงจะต้องลองแวะซื้อดูซะแล้ว

คุณมิ้นต์คะ ดิฉันไม่ค่อยคุ้นชื่อขนมด้วงเลยค่ะ จริงๆอาจจะใช่ชื่อนี้ แต่ด้วยความจำอันสั้นของดิฉัน เลยจำไม่ได้เอาซะเลยว่าเขาเรียกขนมที่ว่าเนี่ยว่าอะไร คงต้องถามคุณเทาชมพูด้วยค่ะ คุณเทาชมพูว่าใช่ชื่อขนมด้วงหรือเปล่าคะ

เอารูปขนมหันตรามาช่วยคุณป้าอินทนิลค่ะ

(จริงๆ ก็ไปก็อปมาจากเวบที่คุณเทาชมพูแนะนำนั่นแหล่ะ ^__^)

เข้ามาทักทายเพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ ดูชื่อก็คุ้น ๆ ฟังไพเราะทุกท่านนะคะ ป้า เอ๊ย อิฉันอ่านกระทู้นี้แล้วชอบใจจังเลยที่ได้รำลึกความหลังครั้งยังเป็นเด็กน้อยอยู่ที่บ้านสวนย่านฝั่งธน มากระทบใจมากตรงชื่อขนมด้วงของคุณมิ้นต์นี่แหละ
ขออนุญาตตอบก่อนคุณเทาชมพูนะคะ เชื่อในความสามารถของคุณเทาฯ ค่ะว่ากะเดี๋ยวคงหารูปและวิธีทำมาให้ดูได้แน่ ๆ
สมัยที่อิฉันเด็กคุณยายและคุณแม่ชอบชวนให้เด็ก ๆทำขนมด้วงกัน เป็นขนมสามัคคีในครอบครัวเลยค่ะ เริ่มจากการแช่ข้าวสารที่หุงกินนี่ละค่ะ จะใช้ปลายข้าวเจ้าก็ได้แต่ต้องออกไปซื้อที่ตลาด  เมื่อข้าวอิ่มน้ำดีแล้วก็โม่ เป็นกิจกรรมที่เด็ก ๆ สนุกสนานมาก ช่วยกันหยอดช่วยกันหมุน เสร็จแล้วก็เอาแป้งใส่ถุงผ้ามัดให้แน่นใช้ฝาโม่ทับไว้ให้น้ำออกพอแป้งหมาด ๆ ก็เอาออกมานวดจนเนียนปั้นเป็นก้อน ๆ ต้มในนำเดือด ตักขึ้นมาโขลกแล้วนวดจนเนียน ใช้แป้งสิงคโปร์หรือแป้งมันโรยเป็นนวลพอไม่ให้ติดมือ แล้วก็ช่วยกันปั้นด้วยการบิแป้งเป็นก้อนเล็ก ๆ คลึงด้วยฝ่ามือทั้งสองเหมือนถูมือไปมา
ตอนนี้เป็นตอนที่สนุกที่สุดของเด็ก ๆแต่ทุกคนถูกบังคับให้ล้างมือให้สะอาดก่อนปั้น  รูปร่างของแป้งจะเป็นรูปรีปลายแหลมกลางป่อง ตรงนี้คงเป็นที่มาของชื่อขนมด้วง ละกระมัง คนปั้นที่แผลง ๆก็จะสร้างสรรค์ดัดแปลงแป้งของต้วเป็นรูปต่าง ๆ แล้วคอยเฝ้าดูเวลาที่เอาแป้งที่ปั้นแล้วลงต้มอีกทีจนแป้งสุกลอยก็ตักขึ้นใส่ลงในมะพร้าวทึนทึกที่ขูดเตรียมไว้  การขูดมะพร้าวก็สนุกอีกสุด ๆ ตรงที่ได้นั่งกระต่ายแต่ไม่ต้องประดิษฐ์ท่าหยั่งแม่เบี้ย หรือจะใช้กระต่ายมือที่มีทำขายสำเร็จรูป หรือทำเองง่าย ๆ   โดยใช้ฝาจีบน้ำอัดลมตอกบนปลายไม้แบน ๆ ขนาดมือจับถนัด ใช้ตะไบเหล็กถูที่รอยจีบให้คม การขูดมะพร้าวต้องระวังอย่าให้ก้นกะลาดำ ๆ หลุดออกมาด้วย ขนมจะไม่สวย แต่ถ้าใช้มะพร้าวทึนทึกก้นกะลาก็ยังไม่ดำค่ะ เมื่อคลุกแป้งกับมะพร้าวแล้วก็โรยด้วยน้ำตาลทรายที่คลุกกับงาคั่วหอมกรุ่นและเกลือนิดหน่อย ใส่หัวกะทิพอชุ่มฉ่ำ อร่อย ค่ะ
ฮือ... ฮือ คิดถึงคุณยายและคุณแม่จังเลย...
ส่วนขนมที่คุณนนทิราว่าเป็นแป้งสีต่าง ๆคลุกมะพร้าวนั้นคงเป็นขนมเล็บมือนาง อันมีที่มาจากขนมด้วงนั่นเองค่ะ แต่วิธีทำดัดแปลงไปให้ง่ายขึ้นโดยใช้แป้งข้าวเจ้าละลายน้ำแล้วตั้งไฟกวนจนแป้งสุกแล้วนำมานวดโดยผสมแป้งมันหรือแป้งสิงคโปร์จนเนียนไม่ติดมือ แบ่งแป้งใส่สีตามชอบ ส่วนใหญ่ที่เห็นจะใช้เพียงสองสีคือขาว(ไม่ใส่สี) กับสีชมพู แล้วก็นำมาปั้น ต้ม คลุกมะพร้าว โรยน้ำตาล งา เกลือ กับหัวกะทิ เหมือนกันค่ะ
คุณเทาชมพูคงกรุณาหาภาพมาให้เพื่อน ๆ ดูกันได้นะคะ

สวัสดีค่ะคุณ ก. แก้ว  ดีใจจังที่ช่วงนี้ว่างพอจะแวะมาได้  หลานๆ..เอ๊ย..สาวๆในกระทู้นี้คิดถึงค่ะ



ขนมเล็บมือนางและวิธีทำอยู่ที่เว็บนี้

http://user.school.net.th/thaischool/buncha/leb.htm

แต่เก็บภาพมาไม่ได้ ขอแรงคุณนาข้าวอีกทีนะคะ

ขอตัวไปหาขนมด้วงก่อนค่ะ ไม่ทราบว่าจะเจอหรือเปล่า

วิธีทำขนมด้วงอยู่ตรงนี้ค่ะ

http://www.naichef.com/khanomthai1.html#07

คุณเทาชมพูค่ะเห็นขนมแล้วอยากทานมากเลยค่ะ  บ่ายๆอย่างนี้ท้องเริ่มว่างแล้ว  เห็นกระทงทองแล้วคิดถึงที่ร้านบ้านคุณแม่เลย   ตกลงเห็นขนมก็ไม่ขอวิ่งหนีเหมือนสาวๆในเวบนี้ก็ได้ค่ะ  แต่ถ้าวิ่งใสแล้วใครเข้าเส้นชัยเป็นอันดับแรกเอ่ย
เคยช่วยคุณยายทำขนมเหมือนกันค่ะ ทำปะกริม  ข้าวต้มมัด  ทองหยอด  ฝอยทอง  สังขยา สาลี่ และอีกมากมาย  ที่มีส่วนร่วมมากที่สุดก็งานสำคัญมากค่ะ คือ เก็บและล้าง ช่วยงานที่มันออกแรง  เคยตีสังขยาจนนึงแล้วไม่ขึ้น  ก็เลยไม่ค่อยได้วิชามาเลย  ตอนนี้ให้น้องทำให้ทานดีกว่าค่ะ

ผมก็หากระทู้ที่ผมเข้าไปแจมเรื่องน้ำจิ้มสุกี้ไม่เจอแล้วเหมือนกัน ว่าแต่คุณพวงร้อยได้ลองสูตรผมแล้วยังครับ ถ้าลองแล้ว ผลเป็นอย่างไรบ้างครับ

ดูจากสูตรสุกี้กวางตุ้งที่ตามลิงค์ไปก็ไม่ต่างกันมากจากสูตรผม เว้นแต่ของผมมีเต้าหู้ยี้เมืองจีน สีแดงๆ ด้วยอีกอย่างหนึ่ง หลักๆ ก็มี เต้าหู้ยี้ยีละเอียด มีซอสพริกศรีราชา และมีกระเทียมดองทั้งนำทั้งเนื้อ (หั่นละเอียด) สามอย่างนี้ ผสมปรุงรสที่ถูกใจ ไม่มีสูตรครับ ตามใจปาก เต้าหู้ยี้ให้รสเค็ม ซอสพริกให้รสเปรี้ยวกับเผ็ด กระเทียมดองให้รสหวานกับเค็ม ชิมเอาให้เหมาะใจเอง ถ้าไม่ถูกใจจะเติมน้ำตาลน้ำส้มอีก ก็สุดแท้แต่ชอบ และถ้าแผลงแบบผมจะรินเหล้าหวานมิริงของญี่ปุ่นลงไปนิดก็ยังได้ แต่ไม่ใส่ก็ไม่ผิดกติกา

ทีนี้ว่าถึงกลิ่น ก็มีกลิ่นงากับกลิ่มผักชี งาขาว ถ้าหาคั่วใหม่ๆ ได้จะยิ่งดี ให้กลิ่นหอม ถ้าหาไม่ได้ก็เอาน้ำมันงานี่แหละใส่ลงไปเอากลิ่น บางตำราเขาผัดเต้าหู้ยิ้กับน้ำมันงาก่อน จะทำอย่างนั้นก็ได้ครับ หรือจะยีๆๆ ตีๆๆ เต้าหู้ยี้กับเครื่องอื่นให้ได้รสตามที่เราต้องการเสียก่อน แล้วค่อยเข้าไมโครเวฟก็ได้ ตามประสาอยู่เมืองนอกเครื่องไม่พร้อมเหมือนเมืองไทย

ผักชีหั่นฝอย อันนี้ก็เหมือนในตำราโน้น ใส่หลังสุดตอนจะกิน เคล้าๆ ให้เข้ากัน เสร็จยกไปตั้งได้ หั่นมะนาวเสี้ยว กระเทียมสดสับ พริกขี้หนู ใส่ถ้วยแยกยกไปให้คนปรุงเขาปรุงเเองเหมือนที่ร้านสุกี้เมืองไทยด้วย เป็นอันจบเรื่องน้ำจิ้ม อร่อยหรือไม่ไม่รับรอง

ที่จะทำให้อร่อยอีกอย่างหนึ่ง คือน้ำซุป จะเอาสะดวกเข้าว่าก็ใช้ซุปไก่ก้อนสำเร็จ จบ ไม่อย่างนั้นก็ใช้สูตรซุปก๋วยเตี๋ยวธรรมดา ผมใช้โครงไก่ กระเทียมดองสักหัวสองหัว หัวไชเท้า หอมใหญ่ คึ่นช่าย รากผักชี ตังฉ่าย เห็ดหอมนิดนึง ปรุงรสเอาด้วยเกลือหรือซีอิ้ว และน้ำตาลนิดหน่อย ถ้านึกสนุกจะใส่สาหร่ายลงไปเคี่ยวด้วยก็ได้ แทนผงชูรส (สาหร่ายมีกลูตามิกธรรมชาติ ที่ทำให้ซุปรสดีโดยไม่ต้องพึ่ง โมโนโซเดียมกลูตาเมต สังเคราะห์) หรือจะเอาสาหร่ายใส่เป็นผักตอนจะกินสุกี้ก็ตามแต่

แต่ที่จริงสุกี้หม้อไฟเป็นอาหารที่ทำให้อร่อยได้ง่ายครับ เพราะ (นอกจากคุณจะปรุงไม่เป็นท่าจริงๆ ตั้งแต่ต้นแล้ว) ต่อให้คุณใช้น้ำเปล่าเป็นน้ำซุป พอเอาสารพัดผักและเนื้อต่างๆ ลงหม้อไฟต้มไปๆ ในที่สุดรสมันจะดีเอง เขาถึงว่าน้ำสุดท้ายของสุกี้นั้นอร่อยที่สุด

และที่จะอร่อยขึ้นอีกอย่างคือ เนื้อสัตว์ (ไก่ กุ้ง ปลาหมึก หมู ลูกชิ้น ฯลฯ) ผัก (ผักกาด ข้าวโพดอ่อน ผักบุ้ง กะหล่ำปลี ฯลฯ) ที่เราจะเอามาใส่หม้อไฟตอนจะกิน ตำราโน้นตามลิงค์ก็ให้หมักเหมือนกัน สูตรผม หมักไกใช้ซีอิ๊วญี่ปุ่นนิด น้ำตาลหน่อย พริกไทย น้ำมันงา และเหล้าจีนนิดหนึ่ง (ผมใช้เหล้าเส้าซิงจิ่ว แต่ได้ข่าวว่าใช้เหล้าเชอรี่ของฝรั่งก็พอได้ หรือแม้แต่จะใช้แม่โขงก็น่าจะได้) น้ำมันหอยใส่หน่อยก็ได้ หมักไว้แล้ว ก่อนจะกิน ก็ตอกไข่ใส่ ตีๆ เคล้าๆ ให้เข้ากัน คีบใส่หม้อไฟได้

แต่ก่อนสมัยอาหารเอเชียยังไม่ค่อยเฟื่องฟูเหมือนเดี๋ยวนี้ สุกี้หม้อไฟของผมเป็นอะไรที่ทำเลี้ยงนักเรียนไทยด้วยกันหลายหนครับ เดี๋ยวนี้มีน้ำจิ้มสุกี้แบบไทยใส่ขวดไปขายเมืองนอกแล้ว "ความสามารถพิเศษ" ของผมเลยไม่ค่อยพิเศษแล้วละ (ที่เพื่อนผมนึกว่าอร่อย คงอร่อยอยู่ที่แย่งกันกินมากกว่าอย่างอื่น) สมัยโน้นหม้อไฟไม่มีก็ดัดแปลงเอา ใช้หม้อหุงข้าวไฟฟ้านี่แหละครับได้เหมือนกัน แต่เดี๋ยวนี้เห็นมีกะทะไฟฟ้าหม้อไฟไฟฟ้า สะดวกมากขึ้น

ไหนๆ คุณหมอนิลลาก็เข้ามาแล้ว ขอสูตรยำเนื้อแบบที่นิกชอบทำนะครับ แต่มีข้อแม้ว่า ต้องเป็นสูตรที่ทำแล้ว คนทำได้เป็นพระเอกที่มีนางเอกน่ารักอย่างคุณหมอด้วยครับ...

คุณ นกข.คะ
ไอเดียเรื่องใส่สาหร่ายแทนโมโนโซเดียมกลูตาเมต  น่าสนใจจริงค่ะ ไม่ทราบว่าต้องใส่มากน้อยแค่ไหนคะ แล้วสาหร่ายแห้งแผ่นใหญ่ๆ(ที่นิยมเอามาทำต้มจืดน่ะค่ะ) ใช้ได้ไหมคะ

ตามกลิ่นขนมไทยมาติด ๆ ค่ะ  น้องไหมกำลังงอแงเลย   พู่ว่าจะไปแถวเกาะเกร็ดซะหน่อย  ยังไม่เคยไปเลย   แต่แหม...ได้ความรู้จากท่าน นกข. เยอะเลยนะคะ  แบบนี้พู่ไม่ซื้อของผิดประเภทแน่

ปล. คุณอ้อมรัก  พี่แพร  คุณอินทนิล ฯลฯ สบายดีไหมคะ  พู่คิดถึงทุกท่านเลยนะคะ

ผมก็หมายถึงสาหร่ายแห้งแผ่นใหญ่นั่นแหละครับ ใส่เหมือนๆ ทำต้มจืดแหละครับแต่เป็นต้มจืดที่มีน้ำจิ้มสุกี้ด้วย หรือเป็นสุกี้ที่มีสาหร่ายด้วย นึกเสียว่าเป็นผักอีกชนิดหนึ่ง
เอ็มเคเขาคงไม่พลิกแพลงแผลงๆ อย่างผมหรอกครับ แต่ว่าที่จริง ปลาสวรรค์หรืออะไรที่เอามาลงหม้อไฟก็ห่อด้วยสาหร่ายเหมือนกันนะ ของผมแล้วแต่หาเครื่องได้ วันก่อนไปได้เยื่อไผ่ยูนนานมา ผมยังเอามาลงหม้อสุกี้ได้เลย (ตำรับเดิมดูเหมือนเขากินเป็นต้มจืดเหมือนกัน)

ถ้าใส่สาหร่ายตั้งแต่ตอนเคี่ยวน้ำซุป มันอาจจะเละครับไม่เป็นแผ่น อาจจะทำให้ซุปไม่ใส ไม่สวย มีเศษสาหร่ายลอยเต็ม (แต่ถึงยังงั้นเพื่อนผมก็กินมาแล้ว...) บางทีเอามาใส่ทีหลังเป็นผักอาจจะดีกว่า หรือไม่ก็ อันนี้ไม่เคยทำเองนะครับ นึกว่าเอาใส่ห่อผ้าขาวบางก็คงได้ แล้วเวลาจะกินก็เอาห่อผ้าขาวบางออก หรือกรอง แต่น้ำ ซึ่งยุ่งยากมากสำหรับผม ผมใช้วิธียกไปให้กินทั้งน้ำขุ่นๆ นั่นแหละ เอ็งจะกินไม่กินก็ตามใจ ก็เห็นกินกันทู้กที...

สูตรของคุณพวงร้อย มีวิธีทำให้น้ำซุปใส แบบสูตรซุปคอนซอมเม่ของฝรั่งเศส คือใช้นำค้างในเปลือกไข่ ขยำเปลือกไข่ใส่แล้วช้อนออก อันนี้ต้องถามคุณพวงร้อยให้แน่อีกที ส่วนอีกสูตรของเจ้าก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นน้ำใส  ดูเหมือนใช้กวนสารส้มแกว่งเร็วๆ ให้ตะกอนนอนก้น (อย่าแกว่งนาน เดี๋ยวได้รสสารส้มมากไป) แล้วรินแต่น้ำข้างบนมาทำซุปครับ

มีของอีกอย่างที่ทำให้น้ำซุปอร่อยได้ โดยไม่ต้องใส่ผงชูรส คือ ที่เขาเรียกว่า เอ็นหอย ชื่อภาษาจีนเคยรู้ แต่ลืมไปแล้ว ลักษณะเป็นท่อนสั้นๆ สีน้ำตาลอ่อนๆ กลิ่นเค็มๆ คาวๆ ทะเลๆ เอามาต้มซุปอร่อยมากครับ

จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า เอ็นหอยนี่แหละ (แต่เป็นของสด ไม่ใช่ของที่เขาทำตากแห้งมาแล้วที่ผมใช้) มีการกล่าวถึงในบันทึกของนักโทษการเมืองท่านหนึ่งแห่งเกาะตะรุเตาด้วย จะใช่ท่าน สอ เสถบุตรหรือไม่ ไม่แน่ใจ นักโทษเอามาต้มทำเป็นต้มจืดใส่ผักตามมีตามเกิด เป็นอาหารคนยากอย่างหนึ่งที่อร่อยมาก ผมนึกว่าถ้าเป็นเอ็นหอยสดน่าจะยิ่งอร่อย

ใช่แล้วค่ะ คุณ(ป้า??? :) )ก.แก้ว ขนมที่ดิฉันอธิบายมา แต่นึกชื่อไม่ออก คือขนมเล็บมือนางจริงๆด้วย ขอบคุณมากนะคะ แต่หน้าตาเหมือนกับขนมด้วงที่คุณเทาชมพูเอารูปมาแปะให้น่ะค่ะ ก็คงต่างกันที่แป้งอย่างที่คุณก.แก้วว่าไว้  แต่ว่าเดี๋ยวนี้ไม่เคยเห็นใครขายที่ไหนเลยนะคะ ทั้งขนมด้วงและขนมเล็บมือนาง

ตามไปดูเว็บที่คุณเทาชมพูไป copy รูปขนมด้วงมา เห็นรายชื่อขนมแล้วคิดถึงเมืองไทยจริงๆ กลีบลำดวนก็ชอบนะคะ สมัยนี้ก็ยังเห็นทำใส่กล่องวางขายอยู่ บางเจ้าประดิดประดอยทำดอกเล็กๆน่าเอ็นดูมาก แต่ไม่ทราบว่าอุปาทานหรืออคติเองหรือเปล่า แต่รู้สึกว่ากลีบลำดวนสมัยนี้ รสชาติไม่เหมือนกับที่เคยกินตอนเด็กๆ

ขนมผิง....มีอยู่เจ้าหนึ่งที่ดิฉันเคยกินตอนเด็กๆเวลาที่คุณพ่อพาไปเยี่ยมคุณอาที่ทับแก้ว จำได้ว่าอร่อยดี จริงๆอาจจะไม่ใช่รสชาติพิเศษอะไรนัก แต่เป็นสิ่งที่ติดอยู่ใน "ซอกหลืบของความทรงจำ" "รอยรสประทับในหลืบสมอง" (ลอกมาจากคุณพวงร้อยค่ะ) เป็นขนมชนิดหนึ่งที่เคยกินในวัยนั้น พอคุณอาจบไปจากทับแก้วแล้วก็ไม่ค่อยได้กินขนมผิงที่ไหนอีก ไม่ทราบครอบครัวขนมผิงที่ทับแก้วนี่เขายังอยู่หรือเปล่า และยังทำขนมผิงอยู่หรือเปล่าคะคุณเทาชมพู

ต่อด้วยอาหารคาวของคุณนกข. อ่านสูตรสุกี้ของคุณนกข.แล้วรู้สึกอยากกินติดหมัดเลย สุกี้นี่ก็เป็นอาหารที่ติดอยู่ใน "ซอกหลืบของความทรงจำ" เหมือนกันค่ะ อันนี้เป็นอาหารที่จะกินสมัยอยู่รั้วพระเกี้ยว ใช้บัตรนิสิตลด 10% จำได้มั้ยคะ ไปกันทีเป็นฝูง

พูดถึงการต้มน้ำซุป ที่บ้านดิฉันที่เมืองไทย เวลาต้มน้ำซุป บางครั้งก็ใส่กุ้งแห้งด้วยค่ะ นัยว่าทำให้หอมหวาน บางครั้งก็ใส่ปลาหมึกแห้ง แต่ไม่ใช่ปลาหมึกแห้งแบบปลาหมึกเต่าทองนะคะ คิดว่าเป็นปลาหมึกตากแห้งเฉยๆ หรือจะใส่หอยเชลล์แห้งก็ได้ค่ะ หอยเชลล์หรือ scallop เนี่ยแหละ ตากแห้ง หน้าตาจะคล้ายๆอ้อยท่อนสั้นๆตากแห้ง สีออกเป็นสีน้ำตาล ทำซุปข้นๆหน่อยแบบ hot and sour soup ก็ใส่ได้ค่ะ อร่อยดี

ฝนได้อ่านความเห็นของเพื่อนๆ  แล้วรู้สึกภาคภูมิใจมากค่ะ  ที่เกิดในเมืองไทย......  
ฝนว่าคนไทยเรานี่ช่างคิดนะคะ....เวลาเรารับวัฒนธรรมของชาติอื่นเข้ามาไม่ว่าจะเป็นงานศิลปทางด้านใด  เราก็รู้จักดัดแปลงให้เข้ากับสถานการณ์รอบตัวนะคะ  ดูแต่พี่ๆที่จากบ้านเกิดเมืองนอนไปอยู่ไกลๆ สิคะ ก็ยังหาหนทางปรุงอาหารไทย  คิดสูตรอาหารได้สุดยอดค่ะ  

ฝนเห็นปรุง อาหารจานหลัก สูตรลดความอ้วน กันไปแล้ว   มาลองทำขนม บ้างไหมคะ....

ขนมที่ฝนชอบอีกอย่างนะคะ  ข้าวเหนียวหน้ากุ้งค่ะ  วันนี้มีสูตรมาฝากค่ะ  ใครไม่กลัวอ้วน ก็ลองทำชิมดูนะคะ  
เครื่องปรุงที่ต้องเตรียมนะคะ มี  กุ้งสด  มะพร้าวขูดขาว  ควรจะขูดด้วยกระต่ายนะคะ ถ้าใครนึกไม่ออก ก็นึกภาพหนูมะหมี่ก็ได้ค่ะ แต่อย่าเพลิน....นึกจนมะพร้าวบูดนะคะ  แล้วก็  พริกไทย  รากผักชี  ตำรวมกันให้ละเอียดค่ะ สูตรของฝนนะคะ  เตรียมมันกุ้งไว้ด้วยค่ะ  ถ้วยโตๆเลยค่ะ  ....
ส่วนเเครื่องปรุงรส  ก็ประกอบด้วย  เกลือ  น้ำตาล  แค่นี้เองค่ะ
เริ่มต้นนะคะ  นำรากผักชี  พริกไทย ที่ตำไว้ลงผัดกับมันกุ้งให้หอมนะคะ  พอจะได้กลิ่นหรือยังคะ  ตามด้วยกุ้งสดค่ะ  ผัดพอสุกนะคะ อย่านานเดี๋ยวแข็งเกินไปค่ะ  แล้วก็ใส่มะพร้าวที่ขูดไว้ลงไปผัดต่อค่ะ  หลังจากนั้นปรุงรสด้วยเกลือ กะ น้ำตาล ตามใจชอบ ลองชิมเองนะคะ  รสชาติถูกปากก็ใช้ได้ค่ะ  
ส่วนข้าวเหนียว  ไม่ยากค่ะ  แช่ข้าว แล้วนึ่งนะคะ
พอสุกนำข้าวเหนียวที่ยังร้อน ชนิดควันขึ้นกรุ่น  มาคลุก  น้ำกะทิ  ที่เคี่ยวสุกแล้ว  น้ำกะทิก็ปรุงรสด้วยน้ำตาล กะ เกลือเช่นกันค่ะ ทิ้งไว้ให้ระอุ  ประเดี๋ยวเดียว    ก็รับประทาน กับ หน้ากุ้งที่เตรียมไว้ได้ค่ะ

แค่นี่ก็อิ่มนะคะ .....อิ อิ  อ้วนด้วยค่ะ

ขอบพระคุณคะคุณเทาชมพู  ได้คลิกเข้าไปดูในเว็บที่แนะนำแล้วคะ แต่คงจะไม่ได้ทำเอง เพราะไม่มีฝีมือทางนี้   เคยไปรับประทานที่ร้านอาหารตรงข้ามกับร้านศรแดง ถนนราชดำเนิน   ดูเหมือนจะชื่อร้านอาหารวิจตร... ทำนองนี้แหละคะ

ตามคุณแจ้น คนโสด เข้ามาติดๆค่ะ

คืนนี้ทานอาหารคํ่าแล้ว แวะเข้ามาอ่านกระทู้ แล้วก็ยังรู้สึกหิวขึ้นมาอีกค่ะ

วันนี้อิ่มเอมเปรมใจจริง ๆค่ะ ทั้งได้คุยกับเพื่อน ๆ ได้รับประทานอาหารอร่อยด้วยใจมาตลอดวัน มื้อเช้าเป็นหมี่กรอบ  สายหน่อยก็เป็นหมูสะเต๊ะ ตามด้วยทองเอก  กลางวันเป็นยำบุบผา  หรุ่ม ลุดตี่ หันตรา  ม้าห้อ  บ่ายสักหน่อยก็ได้ชืมขนมด้วง แล้วก็เตรียมน้ำซุปสำหรับสุกี้ สูตรคุณเอ็ม เค เค เอ๊ย เอ็น เค เค
เป็นมื้อเย็น ตามด้วยข้าวเหนียวกน้ากุ้ง โอ๊ย
จะแขม่วพุงไปถึงลิฟท์ไหมนะนี่
ขอบคุณคุณเทาชมพูนะคะ ที่กรุณาให้ดูรูปขนมด้วง ตอนที่เล่าให้ฟังลืมไปสีนึงค่ะ คือสีเขียวเห็นรูปแล้วจึงนึกออก อิฉันไม่ได้รับประทานขนมนี้มาได้สัก  30 กว่าปีแล้วค่ะ ไม่น่าเชื่อเลย
ขนมกลีบลำดวนที่คุณนนทิรากล่าวถึงว่ารสชาติไม่เหมือนที่เคยรับประทานสมัยเด็ก คงเป็นเพราะต่างกันที่น้ำมันที่ใช้ผสมแป้งละมัง
สมัยก่อนต้องใช้น้ำมันหมูเจียวใหม่ ๆ ค่ะสูตรของคุณยาย คือ 4:2:1 หมายถึง แป้งสาลี 4 ถ้วย น้ำตาลทราย 2 ถ้วย น้ำมันหมูเจียวใหม่ ๆ 1 ถ้วย นวดให้เข้ากัน แล้วจึงนำมาปั้นเป็นก้อนกลมเท่าผลมะนาว ใช้มีดผ่าก้อนแป้งเป็น 4 ส่วน จะมีลักษณะเมือนกลีบดอกลำดวน  แต่ดอกหนึ่งใช้กลีบแป้งมาติดกันเพียง 3 กลีบ แล้วปั้นแป้งเป็นเม็ดกลมเล็ก ๆ ใส่ตรงกลางเป็นเกศร เทคนิคที่ทำให้แป้งติดกันคือใช้ไข่แดงทา แล้วใช้มีดกรีดกลางเกสรให้เป็นแฉกเหมือดอกจริง แล้วนำเข้าอบ สมัยโบราณที่ไม่มีเตาอบก็จะใช้ผิงไฟถ่าน ด้านล่างและบน เมื่อขนมสุกดี ก็เรียงใส่ขวดโหล
อบเทียนอบจนหอมกรุ่น
มื้อดึกเป็นกลีบลำดวน อร่อยชวนอ้วนดีไหมคะ  ขอความกรุณามีภาพประกอบด้วยนะคะ
คุณเทาชมพู

อ่านแล้ว นั่งกลืนน้ำลายไปหลายรอบแล้วค่ะนี่
ยิ่งมาอยู่ไกลบ้าน ยิ่งเห็นด้วยกับที่มีคนเขียนว่า
"เมืองไทยเรานี้แสนดีหนักหนา" จริงๆเลยค่ะ
อยากกลับไปกินอาหารไทยที่เป็นอาหารไทยจริงๆเร็วๆจังเลยค่ะ เฮ้ออออ

จริงๆ แล้ว เคล็ดที่ผมทำสุกี้หม้อไฟนี้ ย้อนกลับไปหารากเดิมที่เป็นญี่ปุ่นมากหน่อย มีทั้งสาหร่าย ทั้งไชเท้า (ญี่ปุ่นเรียก ไดกอง) แถมแอบรินเหล้ามิริน (มิรินก็จะริน...) เหล้าหวานญี่ป่นเติมลงไปอีกต่างหาก

ซุปคล้ายๆ อย่างนี้ เพื่อนคนไทยแต่เป็น นร. เก่าเมืองญี่ปุ่นมากินแล้วร้องโฮก ... บอกว่า ที่จริงญี่ปุ่นเขาเรียก ซันโคนาเบะ ไม่ได้เรียกสุกี้ยากี้ เป็นอาหารบำรุงกำลังในค่ายนักมวยปล้ำซูโม่ แต่นำจิ้มนั้นไม่ใช่ น้ำจิ้มสุกี้แบบไทยนั้น เป็นอะไรที่หากินไม่ได้ในเมืองญี่ปุ่น (และอร่อยกว่าของญี่ปุ่นแท้ๆ เอง) น้ำจิ้มสุกี้สูตรดั้งเดิมที่เราเอามาทำกินในเมืองไทยเป็นสุกี้กวางตุ้ง ปรับรสให้เข้ากับลิ้นคนไทย เดี๋ยวนี้ได้ข่าวว่า โคคาสุกี้ไปเปิดในญี่ปุ่นแล้ว ให้คนญี่ปุ่นได้รู้ว่า สุกี้ของเขากลายพันธุ์ไปอร่อยกว่าเดิมได้ขนาดไหน

สุกี้มื้อดึกใส่แต่ผัก คงไม่ทำให้น้ำหนักขึ้นนะคะ

แงแง ตามมาอ่านแล้วน้ำลายสอ ท้องร้องโอดโอย ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยค่ะ แต่ตอนนี้ก็ดึกเกินไปแล้ว เดี๋ยวจะนอนไม่หลับน่ะค่ะ
แต่ เอ ความคิดดิฉันกำลังเตลิดเปิดเปิงน่ะค่ะ อยากให้มีการแนะนำว่า ร้านไหนที่มีอาหารขึ้นชื่อในประเภทต่างๆบ้างน่ะค่ะ

แหะๆๆ ลองแต่นำ้จิ้มค่ะ คุณนิลกังขา  ทำสุกี้นี่ต้องมีหลายๆคนกินถึงจะอร่อย  ไม่งั้นคนน้อยๆก็ทำได้ไม่เต็มที่  แต่รับรองได้ว่าอาหร่อยมาากกเลยค่ะ

ที่อ. พนัสนิคม จ. ชลบุรี  เมื่อสิบกว่าปีก่อน  มีร้านสุกี้อร่อยที่สุดในโลกอยู่ร้่านนึง  อยู่ตรงกลางๆเมืองหน่อยน่ะค่ะ  ถ้าเค้ายังขายอยู่ถามคนในตลาดคงรู้จักกันทั้งนั้น  กินที่ไหนมาก็หาเทียบได้ยากจริงๆค่ะ  พอได้สูตรคุณ นกข แล้วดิฉันเลยนึกขึ้นได้ว่า  ที่ร้านนี้  ในนำ้จิ้มนี่  เค้าใส่นำ้มันงาเจียวกระเทียมค่ะ  ในนำ้จิ้มของเค้าเลยมีกระเทียมเจียวอยู่ด้วย  รถชาติจัดจ้านถึงกึ๋น  แถมหอมอร่อยหาใดเปรียบ  เป็นรสประทับเหมือน รอยสลักในหลืบสมองที่แคะไม่ออกเลยค่ะ ฮ่าๆๆ  หัวเราะแก้กลุ้มด้วยความอยากกินเจงๆ

วิธีทำนำ้ซุปให้ใสนี่น่าเมื่อยมากเลยค่ะ  เค้า(พ่อครัวแม่ครัวฝรั่งเศส)เคี่ยวกระดูกวัวกันค่อนวัน  ช้อนฟองทิ้งๆๆๆ  เอาเครื่องเทศห่อผ้าโยนลงไป  แล้วตักทิ้งทีหลัง  เอากระดูกออก  แล้วเอากลับไปต้มใหม่  ขยำเปลือกไข่หลายๆฟองที่ยังมีนำ้ค้างไข่ติดอยู่ด้วย  ต้มต่อแล้วกรองด้วยผ้าขาวบาง  จะได้ซุปใสแจ๋วเลยค่ะ  ดิฉันเคยลองทำครั้งเดียวก็เข็ดเลยค่ะ เหอๆๆ  สมัยนั้นบ้าดีค่ะ  เดี๋ยวนี้คิดเสียว่า  กรองทำไม  สารอาหารดีๆเป็นประโยชน์ต่อร่างกายท้างน้านน  ข้อแก้ตัวความขี้เกียจน่ะค่ะ

อ่านแล้วหิวค่ะ เพิ่งเข้ามาค่ะ ดีใจที่เห็นคนรู้จักในนี้นะคะ ที่น้องแพร ทั้งคุณป้าอินทนิล พี่อ้อยขวั้นด้วย

กำลังหิวๆ เข้ามาในนี้ อิ่ม ทันทีเลยครับ

สวัสดีคะคุณนกเงือก   ที่ฃลบุรีมีอาหารอร่อยขึ้นชื่อบางหรือเปล่าคะ    เข้ามาบอกเล่าเก้าสิบกันบ้าง    เท่าที่ทราบ  ช่วงทานเจของคนไทยเชื้อสายจีนที่ชลบุรีนั้น  เขามีอะไรที่อร่อยๆ  น่ารับประทานไม่แพ้จังหวัดอื่นนะคะ

ไอ้โด่งเอ๊ย!!! เอ็งพอจะมีปัญญาพาข้าไปกินอะไรๆ ที่คุณๆ เค้าบรรยายนี่ได้บ้างมั้ยฮี??  เค้าคุยกันตั้งกะวันที่ 3 จนวันที่ 6 แล้วเนี่ย ไม่มีทีท่าว่าลาโรงเลย  ทำให้คนอย่างข้าต้องเหวี่ยงเหล้าขาวทิ้งไปชั่วคราว แล้วมานั่งน้ำลายหกทุกวี่วันอย่างงี้...เอื๊อก! เปรี้ยวปากจริงวุ้ย...

ถ้าตาแหยมอยากกินอาหารดีๆ  พู่พาไปไหมคะ  แต่ต้องสัญญาว่าจะเลิกเหล้าก่อนนะ  ไม่งั้นพู่จะฟ้องคุณภากับคุณมหา

เหอะ! นังหนูพู่ไหม  คิดจะเอาเรื่องกินมาล่อหลอกข้าหรือยังไง ข้าไม่ไปหรอก  ก็ผัวเอ๊ยสามีเอ็งน่ะ มันขี้หึงจะตายไป ข้าขี้เกียจเคลียร์ก๊ะมันนา...  ปล่อยข้าไว้อย่างนี้น่ะดีแล้ว  เอ็งเอาเวลาไปดูเจ้าตัวไหม เจ้าดักแด้อะไรของเอ็งเถอะ  ข้าขี้เกียจฟังเจ้าเต้มันมาถอนหงอก  ขอบใจนะหนูนะ...

เข้ามาในนี้แล้วแสนคิดถึงนะคะ เจอแต่คนรู้จักมักคุ้น เพิ่งทานข้าวเสร็จกำลังอิ่ม แต่เข้ามานั่งดูชักเริ่มอยากกินอีกแล้ว แต่ต้องท่องไว้ว่า อ้วน อ้วน อ้วน

พู่ ตาแหยมแกองค์ชายตัวจริง   อยู่ห่างๆ

ขอโทษนะคะ ...เมื่อวาน......ฝน ..ลืมบอกไปนิดค่ะ.......

หน้ากุ้ง  อย่าลืมใบมะกรูดซอยละเอียด ใส่ลงไปนะคะ
จะหอมมากค่ะ .....

นานๆตาแหยมจะมาปรากฎกายไม่วายออกลายเดิม  ยังไม่เลิกกินเหล้าระวังโรคตับถามหานะลุง

เพิ่งเข้ามาครั้งแรกค่ะ ดีใจมากเลยค่ะ

อยากไปชมดอกกระเจียวบาน ที่ชัยภูมิ คะ คุณสาวภูธร   ไปยังไงดีคะ

Oh boy, I can't believe that Mee Krob is not so well known in Thailand.You can find Mee Krob in California in most restuarant.. Farung knows what's Mee Krob than a real Thai?

What a shame!!

ว๊าย... รู้จักสิคะ หมี่กรอบ  ทานมาตั้งแต่เด็กนะคะ
เพียงแต่เพิ่งเห็นวิธีทำ  แต่ไม่กระจ่างใน..สูตรและการปรุงรสนะคะ....ว่าจะมีเทคนิคแบบใด

น้องฝนคงอยากรู้วิธีทำน่ะครับ
ผมก็รู้จักหมี่กรอบดี กินมาเสียจนไม่รู้จะยังไง แต่ให้ทำก็ทำไม่เป็นเหมือนกัน พอๆ กับฝรั่งคาลิฟอร์เนียที่รู้จักกิน แต่คงทำไม่เป็นเหมือนกันแหละน่า
สมัยหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อหมี่กรอบยังไม่เป็นที่รู้จักมากนักในเมืองฝรั่ง ยังมีฝรั่งรายหนึ่ง เดินเข้าไปในร้านอาหารไทย แล้วก็สั่งเบียร์ ยี่ห้อ มิคคล้อบ มาดื่ม คนไทยที่รับคำสั่งก็จดลงไปว่า หมี่กรอบ ยกออกมาตั้งดิบดี ฝรั่งก็รับประทานเพลิน นึกว่าเจ้าของร้านแถมฟรี ทานไปๆ เอ๊ แล้วเบียร์ของไอทำไมไม่มาเสียที...

ขอบคุณนะคะ คุณนกข.  ที่เข้าใจว่า..ฝนรู้จักหมี่กรอบ  แต่ไม่ทราบวิธีทำหมี่กรอบ  ....อิ อิ

ตำรับหมี่กรอบ

เส้นหมี่ที่ทำจากข้าว ไม่ใช่วุ้นเส้น
กุ้งสด สับเป็นชิ้นเล็กๆ แต่ไม่ละเอียด
หัวหอมหั่นบางๆ
เต้าหู้แข็งสีเหลือง หั่นเป็นชิ้นบางๆ
เต้าเจี้ยว
น้ำปลา
น้ำตาลทราย
กระเที่ยมดอง หั่นบางๆ
เปลือกมะนาว หรือมะกรูดซอยเป็นชิ้นเล็กๆละเอียด
พริกชี้ฟ้า หั่นทะแยง บางๆ
ต้นหอม หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ
น้ำมันพืชสำหรับทอด

แยกเส้นหมี่ให้กระจายแล้วเอาลงทอด น้ำมันต้องร้อนเส้นหมี่จะได้ฟู (บางคนเขาแช่น้ำก่อนแล้วซับให้แห้ง แต่ผมลองไม่แช่น้ำก็ได้ผลพอกัน ซ้ำน้ำมันกระเด็นน้อยกว่า ปลอดภัยกว่ามาก) กินเวลานิดเดียว ไม่ต้องรอให้เหลืองเพราะจะไหม้ง่าย พักเส้นไว้

ใช้น้ำมัน ๒-๓ ช้อนโต๊ะทอดหัวหอมกับเต้าหู้จนเหลือง เติมกุ้งกับเต้าเจ้ยวลงไปผัดจนกุ้งสุก (ไม่นานครับ กุ้งสุกเร็ว) เติมน้ำตาล น้ำปลา ให้มีรสหวานรสเค็มตามใจชอบ อาจผสมถั่งงอกลงไปผัดด้วยก่อนเอาลงจากไฟ (ผัดไม่ถึงกับสุก)  ผลที่ได้ควรเป็นน้ำข้นมากๆ แต่ยังพอที่จะราดหน้าลงบนเส้นหมี่ที่ทอดเอาไว้แล้ว ถ้าแห้งไปก็เติมน้ำนิดหน่อย

เอากระเทียมดองทีหั่นไว้ เปลือกมะนาวหรือมะกรูดละเอียด พริกชี้ฟ้า กับต้นหอมที่ซอยไว้ โปรยหน้า

ไม่ได้บอกปริมาณของแต่ละอย่างเพราะคนไทยเก่งกว่าฝรั่ง  ถ้าบอกให้ฝรั่งทำจะต้องบอกละเอียดมากกว่านี้ พิมพ์ไปจนจบถึงเห็นว่ากระทู้นี้หมดอายุไป ๔ ปีแล้ว