ลิลี่ป่วยมากเพราะมีลูกติด ๆ กัน ร่างกายไม่แข็งแรง และตามมาด้วยไทฟอยด์ หมอบอกว่าถ้าอยู่เมืองไทยจะไม่มีโอกาสรอดเลย ถ้าหากอยู่เมืองนอก
โอกาสรอดก็จะเป็น ๕๐/๕๐ พระยาภักดีภูธรขออนุญาตตามไปส่งถึงสิงคโปร์ แต่ไม่ได้รับอนุญาต
เวลาไปเรือต้องไปเข้าทางคลองซูเอซ ไปคอนแสตนติโนเปิลแล้วจึงเข้าโอเดสซ่า
ระหว่างเดินทางถึงปอร์ตเซด ทางเลนินกราดก็ได้รับโทรเลขจะเป็นของหมอหรือกัปตันเรือมาให้พี่สาวคืออันนามาดูใจเป็นครั้งสุดท้าย
เรื่องนี้อันนากับลูลู่เล่าให้ฟัง เมื่อเรือเทียบแล้ว อันนาก็ขึ้นไปพบ เมื่อเห็นหน้าพี่สาวแล้วแล้วลิลีก็จากไป
ร่างของอลิซาเบ็ธนำขึ้นจากเรือไปยังเลนินกราดและได้ทำพิธีฝังที่นั่น
ซาร์พระราชทานรถบรรทุกหีบศพ มีตรามงกุฎและเทียมม้าขาว มีผู้ใหญ่เดินตามกระบวนอย่างมีเกียรติยศ
เอาภาพรถบรรทุกหีบศพมีตรามงกุฎและเทียมม้าขาว ที่บรรทุกหีบศพลิลี่ มาให้ทัศนากัน
ภาพนี้อยู่ในหนังสืองานศพพลโท บุศรินทร์ ภักดีกุล เล่มบางที่รูปท่านผู้วายชนม์บนปก
และแถมด้วยภาพเตียงนอนของลิลี่ที่บ่งบอกฐานะของเธอได้เป็นอย่างดีว่า
ลิลี่ไม่ใช่เชื้อสามัญชนรัสเชียทั่วๆไป แต่คงจะเป็นราชินิกุลหรือราชนิกุลสายใดสายหนึ่งกับราชวงศ์โรมานอฟแห่งรัสเซียเป็นแน่