สมเด็จกรมพระยาดำรงฯ น่าจะทรงพอพระทัยอัธยาศัยส่วนตัวของพระยาวจีสัตยารักษ์มาก ถึงกับกล่าวชมเชยว่า เป็นผู้มีอัธยาศัยโอบอ้อมอารี รู้จักสมาคมกับคนได้ทุกระดับชั้น ตั้งแต่เจ้านายลงไปถึงราษฎร จึงมีเจ้านายหลายพระองค์ทรงพระเมตตา และมิตรสหายที่ชอบพอกันก็มีจำนวนมากมายเช่นกัน
ส่วนคุณสมบัติพิเศษข้ออื่นๆของพระยาวจีฯเป็นเรื่องน่าทึ่ง หาได้ยากในหมู่ขุนนางไทย เพราะกว้างไกลหลายสาขาแบบไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยในแต่ละสาขา คือนอกจากรับราชการได้ก้าวหน้าแล้ว ยังชำนาญเรื่องค้าขาย ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ต้องเรียกว่ามีหัวทางธุรกิจ นอกจากนี้ยังเก่งเรื่องคชกรรม คือว่าด้วยเรื่องช้าง ตั้งแต่จับช้าง ฝึกหัดช้างและขี่ช้างไปไหนมาไหนได้คล่อง ข้อสุดท้ายที่น่าทึ่งคือท่านทำเรือมาดเก่ง สมัยนั้นใช้ศัพท์ว่า "เหลา" คือเหลาเรือมาด
ในสมัยที่ป่าไม้ยังมีอยู่มากมายในประเทศไทย การทำเรือมาดใช้วิธี "ขุด" จากไม้ตะเคียนซึ่งเป็นไม้เนื้อแข็งทนทาน มียางในเนื้อไม้ช่วยป้องกันเพรียง และเชื่อว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยดลบันดาลให้ทำมาหากินดีขึ้น วิธีการทำเรือขุดคือเลือกไม้ตะเคียนขนาดเส้นรอบวง 5-6 เมตร หรือ เส้นผ่าศูนย์กลาง 150 ซ.ม. การขุดเรือต้องทำตอนที่ไม้สด ๆเพื่อทำง่าย ต้องทำให้เสร็จภายใน 7-8 วัน เพราะถ้าไม้แห้งจะทำยาก ต้องนำมาลนไฟเพื่อให้เนื้อไม้นิ่ม ใช้แรงงานน้อย ทำกัน 2-3 คนก็ได้
ภาพ เครดิตโอเคเนชั่น
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=187424