ว่าจะเข้ามาตั้งข้อสังเกตเรื่องตุ๊กตาหินที่ขนมาเป็นอับเฉา แต่เจอ คคห. คุณ Diwali เข้าไปถึงกับมึนครับ ต้องกลับมาตั้งหลักใหม่ เพราะเป็นความรู้ใหม่สำหรับผมครับ
กว่างตง กับกว่างซี ถูกเรียกรวมกันว่าเหลียงกว่าง (สองกว่าง) อันนี้เป็นเรื่องที่อยู่ในความนึกคิดของคนปัจจุบัน ไม่มีอะไรพิศดารครับ
แต่เรื่อง(เก่า)ที่ว่าใหม่(สำหรับผม) คือเรื่องที่ว่า กว่างตง และกว่างซี เคยถูกเรียกว่า กว่างหนานตง และกว่างหนานซีครับ และเรื่องนี้ถือเป็น "ข้อเท็จจริง" โดยกว่างหนานตงนั้นรวมเอาไห่หนาน หรือเกาะไหหลำเข้าไปด้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องสมัยราชวงศ์ซ่ง (ถูกมงโกลตีแตกตั้งแต่ก่อนยุคสุโขทัย)
ทีนี้เป็นเรื่อง "สมมติฐาน"ของคุณ diwali ว่า กว่างหนานตงหนาน+กว่างหนานซี อาจจะเคยถูกเรียกว่า กว่างหนาน
เห็นได้ชัดว่า "เป็นไปได้มาก" ครับ แต่ผมยังหาหลักฐานรับรองไม่ได้เหมือนกัน และไม่แน่ใจว่าถ้าเคยถูกเรียกอย่างนี้จริง จะเป็นเรื่องเก่าถึงขนาดไหน เห็นจะเกินสติปัญญาผมไปมากแล้วครับ
เมื่อทางจีนตัน ขอหันมามองทางไทยบ้าง
จากความในประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๕๕ ที่คุณ Diwali ได้กรุณายกมา "ไปค้าขายที่เมืองหกเกี้ยน เมืองเสเกี๋ยง เมืองกวางหนำ ๓๒ ลำ สินค้าหนักประมาณ ๓๐๔,๐๐๐ หาบ"
หกเกี๋ยน คือ ฝูเจี้ยน (ฮกเกี้ยน แน่นอน)
เสเกี๋ยง คือ เจ้อเจียง เป็นมณฑลติดทะเลอยู่ถัดจากฮกเกี้ยนออกไป
กวางหนำ ตรงนี้จึงชวนให้คิดว่าเป็น กวางตุ้ง + กวางสี + ไหหลำ จริง ๆ ครับ เพราะเลยจากเจ้อเจียงออกไปก็เป็นเซี่ยงไฮ้และเจียงซูไกลเกินไป (ซึ่งความจริงแล้วแค่ไปถึงเจ้อเจียงก็แปลกมากแล้ว เพราะส่วนมากเรือสยามจะไม่ค้าไกลไปกว่าฮกเกี้ยน เรือนำเครื่องราชบรรณาการไปจีนจะไปขึ้นที่ท่าเมืองกวางตุ้ง(คือเมืองกวางเจาในปัจจุบัน) แล้วส่งเครื่องราชบรรณาการไปเมืองหลวงทางบก) หากจะคิดว่ากวางหนำนี้อยู่ในเวียดนาม ก็เท่ากับไม่กล่าวถึงกว้างตุ้งเสียเฉยๆ ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะเป็นสถานีการค้าหลัก
หลักฐานมัดตัวว่า ผู้เขียนพงศาวดารภาค ๔๕ เรียกกวางสี กวางตุ้ง ไหหลำ รวมกัน (หรืออย่างน้อยก็ต้องกวางตุ้ง) ว่ากวางหนำครับ
ฟังดูน่าจะ ซตพ. แต่ในความเป็นจริง ผมว่าเอาชื่อกว่างหนานไปถามคนจีน น่าจะส่ายหน้ากันหมด ไม่น่าจะมีชื่อนี้อยู่ในมโนสำนึกเลยครับ
มึนครับ!
ลองเอาชื่อกวางหนำไปใส่ google ดู เจออันนี้ครับ
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=0c8067bb65ccb51cมีย่อหน้าหนึ่งเขียนว่า
ความเฟื่องฟูของการค้าต่างประเทศเริ่มเห็นชัด ในสมัยรัชกาลที่ ๒ มีเรือสำเภาชนิดและขนาดต่าง ๆ บรรทุกสินค้าเต็มอัตรา มีทั้งเรือหลวง เรือเจ้านาย ข้าราชการไทยและเรือของพ่อค้าเอกชนขนถ่ายสินค้ากันอยู่ประมาณ ๗๐๐ ลำ เพื่อส่งไปขายเมืองจีนเป็นส่วนใหญ่เช่นที่เมือง กึนต๋ง ไหหลำ ฮกเกี้ยน เสเกี้ยง กวางหนำและไปเมืองปัตตาเวีย มะละกา เกาะหมาก สิงคโปร์ ไซ่ง่อน เป็นต้นไม่รู้เหมือนกันว่าผู้ตอบเอาข้อมูลจากไหน แต่ กึนต๋ง นี่ก็คือ กว่างตง (กวางตุ้ง) เห็นได้ว่า มีชื่อกึนต๋ง ไหหลำ แล้วยังกวางหนำซ้ำเข้าไปอีก
น่าคิดว่าต้นตอข้อมูลนี้มาจากไหนครับ