เชื่อ DNA มากกว่าค่ะ

  พิมพ์ไปแล้วเกิดสงสัยขึ้นมาอีกข้อ
  งานทางศิลปะ (รวมวรรณกรรมด้วย) เป็นงานที่เกิดจากอารมณ์ ไม่ใช่เหตุผล    คนที่แต่งกลอนสุภาพอย่างสุนทรภู่ได้ถูกต้อง หาได้ไม่ยาก  แต่พลังทางวรรณศิลป์อย่างสุนทรภู่ยังไม่มีใครมีเหมือน   ข้อนี้ถ้าไปถามคนอังกฤษ คงต้องยกเชคสเปียร์แทนสุนทรภู่ 
  ถ้าให้ AI แต่งชิ้นงานอย่างพระอภัยมณีภาค 2  ให้ยิ่งใหญ่เหมือนภาค 1   หรือแต่งโรมิโอกับจูเลียตภาค 2 ยังไงก็ได้ให้หนุ่มสาวสองคนนี้ฟื้นขึ้นมา อย่างแนบเนียนเพื่อดำเนินเรื่องต่อไปให้ซาบซึ้งตรึงใจเท่ากับเจ้าของเดิมแต่ง    คุณม้า และท่านอื่นๆ คิดว่า AI มีศักยภาพทำได้ไหม
  ดิฉันยังอยากจะสั่ง AI ตัวใหม่ที่เก่งเป็นบรมครู ให้แต่งสามก๊กแข่งกับหลอกว้านจง  ทำยังไงให้โจโฉเป็นพระเอกให้ได้ ส่วนเล่าปี่เป็นผู้ร้ายชนิดไม่มีข้อแม้    รสชาติการอ่านคงแปลกตาน่าตื่นเต้นขึ้นมากนะคะ
   และ AI พัฒนาถึงขั้นวาดรูปแซงขึ้นหน้าแวนโกะและปิดกัสโซได้หรือเปล่า

สวัสดีค่ะคุณม้า  รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะโผล่เข้ามาร่วมวงสักที   เพราะเรื่อง AI  คุณม้าต้องมีข้อมูลมาเล่าสู่กันฟังแน่ๆ
อ่านแล้วไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจมากกว่ากัน
ไม่รู้ว่าอีกไม่นานจะต้องถือพวงมาลัยดอกไม้สดไปนั่งไหว้ AI หรือไม่
แต่ที่ดีใจคือ ตอนนี้มีงานนอกเรือนไทย  ทำไปปวดหัวไป  เพราะต้องจับโน่นชนนี่ให้ออกมาเป็นชิ้นบริบูรณ์  ราวกับต่อจิ๊กซอว์ขนาดยักษ์  
ทำไปก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าสั่ง AI ให้มันทำแทนเราได้ก็จะดี   แค่ออกคำสั่งประโยคเดียวให้ไปหาโน่นหานี่ มาเข้ากันได้ดีเป๊ะๆ  แค่นี้ก็นั่งสบายปล่อยให้ AI ทำงานรับใช้ในเสี้ยววินาทีเสร็จแล้ว    ไม่ต้องมาเหนื่อยทำเอง กินเวลาหลายวัน

อยากมีโอกาสสั่ง AI ตัวใหม่ ให้แต่งนิราศเรื่องใหม่ของสุนทรภู่ ให้ออกมาเหมือนเป๊ะๆ จนผู้เชี่ยวชาญจับไม่ได้ว่าสมองกลแต่ง  แต่นึกว่าไปค้นพบต้นฉบับซุกซ่อนในหอสมุดที่ไม่มีใครเคยอ่านมาก่อน
หรือสั่งให้แต่ง Harry Potter ภาคลูกของแฮรี่  ให้สนุกกว่าภาคเดิม

มีข่าวดีและข่าวร้ายอยํ่ในเรื่องนี้ครับ

ข่าวดีคือ ระบบ AI ที่ใช้ในปัจจุบัน ไม่มีการเขียนคำสั่งให้ AI ทำตาม ดังนั้นการแก้คำสั่งเพื่อให้ AI ทำงานให้ถูกต้องจะไม่เกิดขึ้นครับ

ข่าวร้ายคือ AI ปัจจุบันใช้แนวคิดของสมองจำลอง ในสมองจำลองนี้มีพื้นฐานจากเซลล์ประสาทจำลองจำนวนมากมาต่อๆกัน การสอนให้ AI ทำสิ่งต่างๆใช้วิธีป้อมข้อมูลจำนวนมากเข้าไปให้สมองเทียมนี้เรียนรู้ ถึงวันนี้บอกได้เลยว่าความซับซ้อนของสมองเทียมนี้สูงมาก ถึงแม่ว่าจะยังซับซ้อนน้อยกว่าสมองมนุษย์มาก แต่สมองเทียมของ AI ทุกวันนี้ก็ซับซ้อนเสียจนเราไม่สามารถทำความเข้าใจได้แล้วว่ามันทำงานยังไง (เช่นเดียวกับสมองมนุษย์) ความเก่งของ AI นั้นมีปัจจัยหลายอย่าง ตั้งแต่ความซับซ้อนของสมองเทียม(จำนวนเซลล์ประสาทจำลอง และรูปแบบการจัดเรียงต่อกันของแต่ละเซลล์), วิธีที่เรียนรู้ และที่สำคัญคือขนาดของชุดข้อมูลที่ใช้เรียนรู้ (Datasets)

ขนาดของชุดข้อมูลนี้เห็นได้ชัดจากความสามารถทางภาษาไทยของ 3.5 มาถึง 4 ซึ่งผมแน่ใจว่าเขาต้องได้ชุดข้อมูลภาษาไทยชุดใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมมากมาสอน AI แต่ชุดข้อมูลพวกนี้ก็เป็นตัวแทนของผลิตผลของคนไทยเอง การแต่งโคลงกลอนฉันทลักษณ์ผิดๆเพี้ยนๆทำให้ AI แต่งเพี้ยนตาม ผมมั่นใจว่าถ้าเขาคัดกรองเอาเฉพาะโคลงกลอนของกวีที่แต่งดีๆไปสอน AI มันก็จะแต่งได้เก่งไม่แพ้กันครับ

ที่น่ากลัวคือจาก GPT3.5 ซึ่งเป็น generative AI ตัวแรกที่เผยแพร่ออกมา จนถึง 4o ในตอนนี้ จะเห็นได้ว่ามีความสามารถเพิ่มขึ้นมากในเวลาเพียงแค่ปีเศษเท่านั้นเอง

จาก AI นักเขียนที่มีความสามารถพอๆกับมนุษย์โดยเฉลี่ยในตอนนี้ เราจะได้เห็น AI ที่มีความสามารถระดับบรมครู หรือเหนือกว่าในอีกไม่ช้านานแน่นอนครับ

เห็นได้ว่า GPT-4 ถึงจะยังแต่งโคลงได้ไม่ดีนัก ยังผิดๆถูกๆอยํ่ แต่ดีกว่า GPT-3.5 มาก และเมื่อเทียบกับ GPT-4o ที่คุณวศินใช้ เห็นได้ว่า GPT-4o ทำได้ดีขึ้นมาก

ผมทดลองให้ GPT-3.5 แต่งโคลง ปรากฏว่าไม่ได้ความครับ แต่งออกมาไม่เป็นโคลง ไม่รู้จักฉันทลักษณ์ใดๆ

พอลองให้ GPT-4 แต่งบ้าง ให้ผลดังนี้ครับ

2. ชาวสยามท่าจีน–แม่กลอง

          มีศูนย์กลางอยู่สุพรรณภูมิ (สุพรรณบุรี) บริเวณที่ราบลุ่มภาคกลาง แม่น้ำท่าจีน–แม่กลอง (ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา)
ซึ่งเชื่อมโยงถึงเมืองเพชรบุรี และเมืองนครศรีธรรมราช
          ทายาทสยามท่าจีน–แม่กลอง (ต่อไปข้างหน้า) เป็นกษัตริย์ครองเมืองสุพรรณภูมิ 2 องค์ คือ ขุนหลวงพะงั่ว และเจ้านครอินทร์
          ชาวสยามท่าจีน–แม่กลอง เมื่อดูจากสำเนียงภาษาน่าจะเกี่ยวดองเป็นเครือญาติชาติภาษากับบ้านเมืองทางเหนือขึ้นไปถึง
หลวงพระบาง (ในลาว) โดยผ่านลุ่มน้ำป่าสัก

         พ่อขุนผาเมือง ชาวสยาม ลำตะคอง เป็นกษัตริย์เมืองราด ปัจจุบันคือเมืองเสมา (อ. สูงเนิน จ. นครราชสีมา)
(1.) เมืองราด หรือ เมืองเสมา เป็นทายาท “เสียมกุก”–สยามกก–สยามดั้งเดิม
(2.) เป็นเครือญาติใกล้ชิดมาก กับกษัตริย์เมืองพระนครหลวง (นครธม เมื่อ 817 ปีมาแล้ว ราว พ.ศ. 1750) มีบอกในจารึกวัดศรีชุม
(3.) พ่อขุนผาเมืองรับพระราชทานพระขรรค์ชัยศรี (ดาบสองคม) จากกษัตริย์เมืองพระนครหลวง (นครธม) มีบอกในจารึกวัดศรีชุม
(4.) พ่อขุนผาเมือง กษัตริย์เมืองราด (เมืองเสมา) มีส่วนสำคัญในการสถาปนาเมืองอโยธยา พงศาวดารเหนือว่าพ่อขุนผาเมือง
เป็นกษัตริย์ครองเมือง อโยธยา ซึ่งทำให้พระขรรค์ชัยศรีเป็นมรดกตกทอดถึงกษัตริย์อยุธยา
(5.) อโยธยา–อยุธยา รับวัฒนธรรมจากลุ่มแม่น้ำมูล ได้แก่ แบบแผนพระปรางค์รับจากปราสาท, รามเกียรติ์พบบนทับหลังปราสาทต่างๆ
(6.) อโยธยา–อยุธยา ใช้ภาษาไทย มีอักษรไทย เรียกตนเองว่าไทย หรือคนไทย หลังจากนั้นแผ่ขยายไปสุโขทัยและเมืองอื่นๆ รวมทั้ง
แผ่ความเป็นอโยธยา–อยุธยา เหนือเมืองเสมา–เมืองราด ที่สูงเนิน แล้วสถาปนานามเมืองใหม่ว่านครราชสีมา

           โกรส์ลิเยร์ [Bernard-Philippe Groslier พ.ศ. 2524 (1981)] ระบุตายตัวว่า เสียมกุกเป็นชาวส่วย อยู่ลุ่มน้ำมูล
(อีสานใต้) เป็บข้อสันนิษฐานสมเหตุสมผลที่สุด ซึ่งต้องปรับปรุงปรับเปลี่ยน ชาวส่วย ว่าเป็นคนหลายชาติพันธุ์ พูดหลายตระกูลภาษา
ได้แก่ มอญ–เขมร, ชวา–มลายู, ไท–ไต เป็นต้น
           เพราะส่วยเป็นชื่อสมัยรัตนโกสินทร์ แปลว่าขี้ข้า แต่เขาเรียกตนเองว่ากวย (แปลว่า คน–ไม่ใช่ผี) พบหลักฐานในกฎหมายสมัยอยุธยา
ว่ากวยเป็นพ่อค้าสำคัญกับอยุธยา และมีฐานะทางสังคมเทียบเท่าดัตช์ (ฮอลันดา)
  
           “เสียมกุก” เป็นภาษาเขมรโบราณ ต้องอ่านว่า “เสียมกก”  
           “กก” เป็นคำไท–ไต–ไทย–ลาว มีหลายความหมาย แต่ในที่นี้แปลว่าแรก, เริ่ม, ต้นตระกูล(ตามคำอธิบายจิตร ภูมิศักดิ์)
ดังนั้น เสียมกก มีความหมาย ดังนี้
      (1.) ชาวสยามดั้งเดิมที่เข้มแข็งและที่รวมกันเป็นบ้านเมืองใหญ่โต อยู่เมืองเสมา ลำ ตะคอง ลุ่มน้ำมูล ที่ราบสูงโคราช
      (2.) เป็น 1 ใน 28 เครือญาติสำคัญของสุริยวรรมันที่ 2 กษัตริย์เมืองพระนคร (นครวัด) ที่มีภาพสลักบนระเบียงปราสาทนครวัด
      (3.) เข้าร่วมพิธีอินทราภิเษก ส่งพระขวัญสุริยวรรมันที่ 2 ขึ้นเป็นใหญ่บนสวรรค์ คือ วิษณุโลก
      (4.) เป็นขบวนแห่เกียรติยศของเครือญาติ (ไม่ใช่กองทัพ)

           “เสียมกุก” จากลุ่มน้ำมูล มีหลักฐานสมัยหลังสนับสนุน อยู่ในเอกสารจีนโจวต้า กวาน พ.ศ. 1839 (หลังเสียมกุก 189 ปี) บอกว่า
สยาม (เสียน) ก. ชำนาญปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ข. ปะทะรุนแรงกับหมู่บ้านกัมพูชาอยู่เนืองๆ

           สยาม–เมืองเสมา ลุ่มน้ำมูล เป็นรัฐเอกเทศ มีข้อความจารึกพบที่เมืองเสมาว่า “นอกกัมพุชเทศ” (หมายถึง “ไม่กัมพูชา”)
มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัมพูชาที่โตนเลสาบ ทั้ง (ก.) เครือญาติ และ (ข.) เครือข่ายการค้า
          เมืองเสมากับกัมพูชาเป็นเมืองเครือญาติใกล้ชิด เพราะเมืองเสมามีความสำคัญต่อการควบคุมเส้นทางการค้าลุ่มน้ำโขง–ชี–มูล
ไปเจ้าพระยา–ท่าจีน–แม่กลอง–อันดามัน ตั้งแต่ก่อน พ.ศ. 1500 พบหลักฐานสำคัญ ดังนี้
          พระเจ้าชัยวรรมันที่ 5 (พ.ศ. 1511-1544) แผ่อาณาบารมีทางวัฒนธรรมถึงเมืองเสมา สถาปนาเทวสถาน (พราหมณ์) ปะปน
ทับซ้อนกับพุทธสถาน จากนั้นขยายพื้นที่จากกลางเมืองออกไปถึงลำตะคอง ชัยวรรมันที่ 5 ต้องให้ “พราหมณ์ยัญชวราหะ” ไปเมืองเสมา
เพื่อกระชับความสัมพันธ์เครือข่ายเครือญาติเป็นพิเศษ เสมอด้วยบ้านเมืองเครือญาติใกล้ชิดอื่นๆ ได้แก่ เมืองพิมาย, เมืองพนมรุ้ง

        คนไทย มาจากชาวสยาม  จากบทความ -

               โคราชเก่า ชาวสยาม เมืองราด ของพ่อขุนผาเมือง ต้นเรื่อง “คนไทย” อโยธยา
สุจิตต์ วงษ์เทศ

https://www.matichon.co.th/prachachuen/news_4578685

(ตัดต่อย่อย่น)

              คนไทยมาจากชาวสยาม เป็นที่รับรู้กว้างขวางนานเป็นร้อยๆ ปีมาแล้วในหมู่นักปราชญ์, นักค้นคว้า, นักวิชาการ
             “ชาวสยามเรียกตนเองว่าไทย” พบหลักฐานเก่าสุดหลายร้อยปีมาแล้วในบันทึกของลา ลูแบร์ ราชทูตฝรั่งเศส ในแผ่นดิยพระนารายณ์

               ชาวสยาม เป็น   ลูกผสมจากหลายชาติพันธุ์ (นับไม่ถ้วน) ที่พูดภาษาไท–ไต–ไทย เป็นภาษากลาง
                            มีหลักแหล่งถิ่นฐานบ้านเรือนกระจัดกระจายหลายทิศทาง ได้แก่ ชาวสยามดั้งเดิม และชาวสยามท่าจีน–แม่กลอง ดังนี้

1.ชาวสยามดั้งเดิม  มีศูนย์กลางอยู่เมืองเสมา (อ. สูงเนิน จ. นครราชสีมา) บริเวณลำตะคอง ลุ่มน้ำมูล ที่ราบสูงโคราช อันเป็น “เมืองคู่”
กับเมืองศรีเทพ (อ. ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์) รวมทั้งเป็นเครือญาติสยามถึงลุ่มน้ำโขง ที่มีศูนย์กลางอยู่เวียงจันท์ (ลาว) และเป็นเครือข่ายการค้ากับ
บ้านเมืองลุ่มน้ำชีที่มีชุมชนคนจำนวนมากอยู่ทุ่งกุลาร้องไห้
        หลักฐานแสดงความเป็นชาวสยามดั้งเดิมคือภาพสลักนูนต่ำ บนระเบียงประวัติศาสตร์ของปราสาทนครวัด พร้อมจารึกภาษาเขมรว่า
                          
                                    “เนียะ เสียมกุก”

     ความสำเร็จของการ์ตูนสั้นไม่ได้ทำให้ดิสนีย์หยุดอยู่ตรงนั้น     เขาริเริ่มโครงการใหม่ที่ไม่มีผู้สร้างการ์ตูนคนไหนทำมาก่อน นั่นคือสร้างการ์ตูนเรื่องยาวขึ้นมาให้สำเร็จจนได้  เป็นการ์ตูนสีสันสวยงาม มีเพลงไพเราะประกอบ  อันเป็นสิ่งที่อภิมหายากในยุคก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2   เครื่องไม้เครื่องมืออะไรก็ไม่มีอย่างปัจจุบัน  ภาพเคลื่อนไหวด้วยวาดด้วยมือทีละแผ่น   แค่ตัวการ์ตูนก้าวเดิน 1 ก้าวก็วาดให้ขยับทีนะนิดๆ ไม่รู้ว่ากี่แผ่นแล้ว
    ดิสนีย์รวบรวมนักวาดฝีมือดีมาร่วมงานกัน  ทุกคนทุ่มเทให้กับงานที่ใครๆก็บอกว่าไม่มีทางสำเร็จ  จ้างเด็กสาวมาแสดงท่าเคลื่อนไหวของสโนไวท์   จ้างคนมาพากย์เสียง  มาร้องเพลงที่แต่งกันเองขึ้นมา
    เรื่องที่ดิสนีย์เลือกคือ Snow White and the Seven Dwarfs  จากเทพนิยายเยอรมันของพี่น้องตระกูลกริมม์