กระผมนั้นอยากทราบว่าผู้สูงอายุที่ทุกท่านได้รู้จักในสมัยก่อนนั้น ท่านทั้งหลายที่เคารพเหล่านั้น ได้มีการเล่าหรือกล่าวถึงเหตุการณ์ในอดีตที่ผ่านมา (เรื่องราวที่น่าสนใจไปจนถึงความเป็นของผู้คนในสมัยรัชกาลที่ ๕-๗ เป็นต้น) กันบ้างหรือเปล่าครับซึ่งกระผมเองนั้นมีความเห็นส่วนตัวว่าการบันทึก’’ประวัติศาสตร์ปากเปล่า” (Oral history) เช่นนี้นั้นเป็นสิ่งที่สุดแสนจะล้ำค้าเลยละครับเป็นสิ่งที่ในความคิดเห็นของกระผมนั้นอาจจะน่าสนใจกว่าประวัติศาสตร์ในตำราเสียอีก
คุณหมอศานติ วิบูลมงคล ศิษย์เก่าศิริราช รุ่น ๖๕ อดีตศัลยแพทย์ช่องอกเส้นเลือด (เกษียณ) ผู้ผันตัวมาเป็นช่างไม้เขียนเล่า "ประวัติศาสตร์ปากเปล่า" ถึงเหตุการณ์ปลายรัชกาลที่ ๗ จนถึงรัชกาลที่ ๘ ผ่านประวัติของนักเรียนทุนไปศึกษาที่อเมริกาพบรักกับสาวชาวฝรั่งเศส มาตั้งหลักฐานกันในกรุงเทพ มีลูกชายเรียนโรงเรียนเซนต์คาเบรียล เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นบุกต้องหนีไปในชนบท
เรื่องทั้งหมด อยู่ในกระทู้
เมื่อคุณตา คุณยายยังเด็ก ความคิดเห็นที่ ๗๘ ถึง ความคิดเห็นที่ ๑๑๑