หลังจากเหตุการณ์นั้นผสมกับกระทู้ "ทวิภพ" ข้าพเจ้าเลยอยากจะลองชวนสมาชิกชาวเรือนไทยมาร่วมจินตนาการกันเล่นๆ ว่า ถ้าเราในทุกวันนี้ มีชีวิตใน ๑๐๐ ปีก่อน เราจะเป็นฉันใด เราจะทำอาชีพอันใด แล้วมีโอกาสอะไรที่จะทำให้เราได้มาเจอผูกมิตรกัน
ถ้าหากว่าเกิดเมื่อ ๑๐๐ ปีก่อน ป่านนี้เทาชมพูก็นั่งตำหมาก ไปวัดฟังเทศน์ถือศีลแปดทุกวันพระ มีหลานย่าหลานยายวิ่งตามเป็นพรวน ไม่มีอาชีพอะไรนอกจากแม่บ้าน
และไม่มีโอกาสจะผูกมิตรกับใครด้วย เพราะผู้หญิงไม่มีสังคมนอกบ้าน
นึกอีกที ไอ้จุกไอ้แกละทั้งหลายที่วิ่งตามอาจจะเป็นเหลนมากกว่าหลาน เพราะเมื่อ ๑๐๐ ปีก่อน ผู้หญิงอายุ ๓๖ ก็เป็นยายเป็นย่ากันแล้วทั่วบ้านทั่วเมือง ไม่ได้ชิงสุกก่อนห่ามแต่อย่างใด