|
กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: บูรฉัตร ที่ 22 พ.ย. 11, 21:30 ผมชือบูรฉัตร เป็นนักเขียนนิยายแฟนตาซี โดยนิยายผมต้องบอกเลย รับอิทธิพลจากทางยุโรปมา แต่ผมก็พยายามหาข้อมูลอยู่นานกว่าจะเขียน
แต่ว่าตอนนี้ มีคำหนึ่งที่ ผมเจออยู่คือ ลืมราก ผมไม่เข้าใจว่า การที่เขียนในสิ่งชอบเป็นความผิดหรือเปล่าก็ไม่รู้ ผมชอบเรื่องในแบบที่ผมเขียนพยายามที่จะหา ความเป็นไทยใส่ แต่ทำไม่ได้สักที อยากรู้ว่า ผมควรทำไงต่อไป เขียนแบบที่ชอบต่อไปหรือทำไงต่อดีครับ กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 22 พ.ย. 11, 21:38 หลวงพ่อโล่ แห่ง ๑๕ ค่ำ เเดือน ๑๑ (http://th.wikipedia.org/wiki/15_%E0%B8%84%E0%B9%88%E0%B8%B3_%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99_11) สอนไว้ว่า
“เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อ” ;D กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 22 พ.ย. 11, 22:05 ปัญหาของคุณบูรฉัตร เป็นปัญหาทางใจ ไม่ใช่ปัญหาทางเทคนิคการเขียน เมื่อตั้งคำถามคุณก็ได้คำตอบเองแล้ว เพียงแต่อยากได้ความมั่นใจเท่านั้น
ลองพิจารณาว่า คนที่วิจารณ์ว่าคุณลืมราก มีบทบาทอะไรในงานของคุณ ถึงมีอิทธิพลต่อกำลังใจของคุณมากถึงขนาดนี้ ๑ เป็นครูบาอาจารย์ที่สอนวิชาคุณ ๒ เป็นบก.ที่มีสิทธิ์ตัดสินผลงานชิ้นต่อไปของคุณว่าจะพิมพ์หรือไม่ ๓ เป็นเพื่อนที่คอยอ่านงานคุณ ๔ เป็นใครไม่รู้ ถ้าเป็น ๒ ข้อแรก เขาก็เป็นคนสำคัญ ควรรับฟัง ถ้าเป็นเพื่อน ฟังเฉยๆได้ เห็นด้วยไม่เห็นด้วย ก็พูดกันได้ ถ้าเป็นข้อ ๔ ก็ฟัง แต่อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์ กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: บูรฉัตร ที่ 22 พ.ย. 11, 22:13 ครับ ขอบคุณมากเลยครับ
กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 23 พ.ย. 11, 08:33 ลองสะกดรอยคุณบูรฉัตรเข้าไปใน เด็กดี (http://my.dek-d.com/jogator/profile/) พบสิ่งที่น่าสนใจสองสิ่ง
คติประจำใจ กว่าจะได้บ้างมานั้นยาก อย่าทรยศตัวเองเด็ดขาด คตินี้ดีคงจะทำให้มุ่งมั่นทำในสิ่งที่ประสงค์จนสำเร็จ แต่ นิยามของฉันที่ว่า ขอทรยศคนทั้งโลก ดีกว่าให้คนทั้งโลกมาทรยศ (http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/12/K8683337/K8683337.html) ขอเปลี่ยนใหม่ได้ไหมว่า อยากให้ความรักเพื่อคนทั้งโลก อยากจะให้โขคเพื่อคนทั้งหล้า (http://www.youtube.com/watch?v=u6JruHRhhG4) จะดีกว่าไหม ;D กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 23 พ.ย. 11, 09:43 ขอทรยศคนทั้งโลก ดีกว่าให้คนทั้งโลกมาทรยศ คติประจำตัวของโจโฉ ตามที่ยาขอบเขียนไว้ในสามก๊ก ฉบับวณิพกนี่นา :o กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 23 พ.ย. 11, 09:52 ^
^ 寧教我負天下人, 休教天下人負我 (http://en.wiktionary.org/wiki/%E5%AF%A7%E6%95%99%E6%88%91%E8%B2%A0%E5%A4%A9%E4%B8%8B%E4%BA%BA%EF%BC%8C%E4%BC%91%E6%95%99%E5%A4%A9%E4%B8%8B%E4%BA%BA%E8%B2%A0%E6%88%91) ข้ายอมที่จะเป็นผู้กระทำผิดต่อชาวโลก(ผู้คนใต้ฟ้า) ดีกว่าที่จะให้ชาวโลกมากระทำผิดต่อข้า ;D กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 23 พ.ย. 11, 10:01 มันก็ยังเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้องอยู่ดี มิใช่หรือ
กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: บูรฉัตร ที่ 23 พ.ย. 11, 21:40 พอดีชอบโจโฉครับ ไม่มีอะไรมาก
กระทู้: สวัสดีครับ เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 01 ธ.ค. 11, 09:10 มีพล็อตเรื่องนิยายแฟนตาซีเรื่องหนึ่งให้คุณบูรฉัตรพิจารณา
แต่เรื่องของน้องคนครึ่งเข้นี่สิ ยังมีประเด็นที่น่าสนใจอยู่ ลองมาแกะรอยเรื่องนี้ดู El hombre caiman ตามตำนานมีบ้านเกิดอยู่ที่เมือง Plato (http://en.wikipedia.org/wiki/Plato,_Magdalena) ในเขต (department) Magdalena ทางตอนเหนือของโคลัมเบีย (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/48/Munmagdalena18plato.png/200px-Munmagdalena18plato.png) ตอนจบของตำนานนี้บอกว่า ในที่สุดหนุ่มนั้นก็กลายร่างเป็นมนุษย์จระเข้อย่างถาวร ต้องหลบลี้หนีหน้าผู้คนลงสู่แม่น้ำ และว่ายออกไปยังท้องทะเลในที่สุด เรื่องราวหลังจากมนุษย์จระเข้แห่งโคลัมเบียว่ายออกสู่ท้องทะเลคาริบเบียนนี้น่าสนใจ ได้ไปพบอะไร ได้ไปที่ไหน และจุดหมายปลายทางของเขาคือที่ใด เรื่องนี้หากเขียนเป็นนิยายคงน่าสนใจ ขอเสนอให้ คุณบูรฉัตร (http://www.reurnthai.com/index.php?topic=4842.0) ไว้เพื่อพิจารณา (http://www.caribbeandiving.com/images/caribbean-map.jpg) เนื้อเรื่องคร่าว ๆ อาจเป็นอย่างนี้ เมื่อ El hombre caiman ว่ายน้ำออกจากโคลัมเบีย เขารู้สึกสับสนมากไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรต่อ เขาว่ายน้ำต่อไปเรื่อย ๆ จนหมดแรง โชคดีที่เขาได้พบฉลามวาฬใจดีตัวหนึ่ง และคบเป็นเพื่อนกัน ทั้งสองท่องท้องทะเลจนไปถึงดินแดนแห่งหนึ่งทางทิศตะวันตกซึ่งมีนามในปัจจุบันว่า คอสตาริกา El hombre caiman ได้พบจระเข้สาวและให้กำเนิดทายาทจระเข้หนึ่งตัวซึ่งเป็นบรรพบุรุษของจระเข้ Poncho ใจดีของคุณเทาชมพู El hombre caiman ได้เดินทางต่อไปพร้อมฉลามวาฬคู่หู สู่เกาะใหญ่ทางเหนือ พบคนพื้นเมืองมากมาย สร้างวีรกรรมจนเป็นที่ประทับใจคนที่นั่น จนหมู่เกาะนั้นได้รับการขนานนามว่า หมู่เกาะจระเข้ Cayman Islands (http://en.wikipedia.org/wiki/Cayman_Islands) หลังจากนั้น El hombre caiman เดินทางต่อไปในท้องทะเลจะพบแผ่นดินใหญ่อีกแห่งหนึ่ง ณ ที่แห่งนี้เขาได้ล่ำลาเพื่อฉลามวาฬด้วยความอาลัย เขาไปอาศัยอยู่ ณ ดินแดนนี้ (ปัจจุบันคือเกาะคิวบา) ระยะหนึ่ง จึงเดินทางต่อไปจนถึงดินแดนที่ปัจจุบันขนานนามว่า ฟลอริดา สหรัฐอเมริกา ด้วยความแก่ชรามากแล้ว เขาจึงยึดเอาฟลอริดาเป็นแดนตาย มีคนพบศพของเขาที่บึงใหญ่ และนำไปขายให้ร้านขายของเก่า และในที่สุดศพของเขาก็ตกเป็นสมบัติของ Marsh's Free Museum ใน Long Beach, Washington ด้วยราคาเพียง ๗๕๐ เหรียญ ผู้คนทั่วอเมริการู้สึกเขาในนาม Jake the Alligator Man ไม่ทราบว่าคุณบูรฉัตรสนใจพล็อตเรื่องนี้ไหม ;D |