เรื่องของฉวีวาดปรากฏอยู่ในหนังสือเรื่อง โครงกระดูกในตู้ อันเป็นหนังสือที่คึกฤทธิ์เขียนเพื่อ “แจกเป็นมิตรพลีในงานทำบุญอายุครบห้ารอบ 20 เมษายน 2514” โดยคึกฤทธิ์เล่าถึงเรื่องอันไม่งามของฉวีวาดไว้สองสามเรื่อง เรื่องแรก เมื่อฉวีวาดอยู่ในวัยเด็กได้รังแกเจ้าฟ้าพระราชกุมารพระองค์ใหญ่ คือสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์ฯ โดยไม่ต้องรับทัณฑ์ใดๆ ด้วยผู้เสียหายไม่ติดใจเอาความ (คึกฤทธิ์ 2514, 55-56) คึกฤทธิ์อธิบายความเรื่องนี้ว่าเป็นเหตุให้ฉวีวาดลำพองใจแต่นั้นมา เป็นเหตุให้ยามเมื่อเติบใหญ่จึงได้ออกยักษ์อีกหลายคราว ที่สำคัญคือเรื่องที่ฉวีวาดไม่พอใจเจ้าวังหลวงแล้วไปเข้ากับเจ้าวังหน้า และเรื่องการหนีออกจากพระนครไปกรุงกัมพูชา (คึกฤทธิ์ 2514, 57-60, 66-70, 78-82) สองเรื่องหลังนี้เป็นเรื่องเกิดสืบเนื่องกัน
ด้วยเรื่องอันไม่งามของฉวีวาดที่ปกปิดกันไว้ในหมู่ญาติซึ่งคึกฤทธิ์เรียกตามอย่างธรรมเนียมฝรั่งว่า "โครงกระดูกในตู้" นี้เองที่ทำให้คึกฤทธิ์กล่าวถึง “ท่านป้าฉวีวาด” ซึ่งเธอเห็นว่าเฮี้ยวว่าใครในบรรดาพวกปราโมชว่าเป็น "โครงกระดูกในตู้โดยแท้" และ "โครงกระดูกอันใหญ่ในตู้" (คึกฤทธิ์ 2514, 37, 78)
ออกยักษ์ ---> สำนวนไทยใช้ว่า ออกฤทธิ์เดช ออกฤทธิ์ หรือ ออกฤทธิ์ออกเดช
สรรพนาม เธอ ---> ท่าน
สรรพนามบุรุษที่ 3 ที่เอ่ยถึงผู้ชายว่า "เธอ" ใช้ในกรณีที่เป็นภาษาพูด ผู้หญิงเอ่ยถึงผู้ชายที่มีอาวุโสกว่าเล็กน้อย เช่นพี่ชาย ในทำนองนับถือ ก็ใช้สรรพนามบุรุษที่ 3 ว่า "เธอ" ไม่ใช้ว่า "เขา"
คุณธิบดีจะเจอในนิยายรุ่นเก่าๆ อย่างของ "ดอกไม้สด" เดี๋ยวนี้ไม่รู้จักกันแล้ว
คุณไม่ได้เป็นน้องของม.ร.ว.คึกฤทธิ์ และไม่ได้ใช้ภาษาพูดเอ่ยถึงท่าน จึงไม่ควรใช้คำนี้ ในบทความทางวิชาการถ้าใช้คำว่า "ท่าน" ก็สุภาพดี แต่โดยมากบทความทางวิชาการของไทย หลีกเลี่ยงการใช้สรรพนาม ไม่ว่า เขา หล่อน เธอ แต่ใช้คำนามอย่างเดียว