เรือนไทย

sLOVEnia Croatia Album

               เพิ่งกลับจากทริป สโลวีเนีย โครเอเชีย ครับ
               จากเมืองไทยบินไปลงเวียนนาแต่เช้าแล้วออกเดินทางโดยรถทัวร์ขนาดใหญ่ลงใต้
แวะชมเมือง Graz ของออสเตรีย ตกบ่ายจึงเข้า Slovenia ตามด้วย Croatia
จากเหนือล่องลงใต้สุดเขตที่ Dubrovnik จากนั้นจึงบินกลับเวียนนา

          กระทู้นี้เน้น ภาพ ที่เห็น เรื่องราววิชาการที่มีพอกล้อมแกล้ม
          หากข้อมูลผิดพลาดขาดตกบกพร่อง ขออภัยล่วงหน้า ครับ

ข้อมูลจากวิกี้,เว็บไซท์และไกด์ ครับ

            สำหรับบางคนที่อาจจะไม่คุ้นหูกับสองประเทศนี้ กล่าวโดยย่อได้ว่า

          ทั้งสองเป็นประเทศในแถบยุโรปกลาง/ตะวันออกค่อนทางใต้ เคยเป็นดินแดนส่วนหนึ่ง
ของประเทศ Yugoslavia ที่ได้แตกแยกออกเป็น 6 ประเทศ กับ จังหวัดปกครองตนเอง

           Slovenia, Croatia, Serbia, Bosnia and Herzegovina, Montenegro, Macedonia,  
กับ  Kosovo และ Vojvodina

              Slovenia อยู่ตอนเหนือของ Croatia มีพื้นที่ 20,273 ตร.กม.
เป็นที่อาศัยของประชากรประมาณ 2 ล้านคน เรียกว่าชาว Slovene พูดภาษา Slovene
นับถือศาสนา  Roman Catholicism เมืองหลวงชื่อ Ljubljana
             ลักษณะภูมิประเทศประกอบด้วยแถบเทือกเขา Alps, Dinaric Mountains,
Pannonian Plain, และ Mediterranean โดยมีชายฝั่งสั้นๆ จรดทะเล  Adriatic
             กว่าครึ่งหนึ่งของเนื้อที่ปกคลุมด้วยผืนป่าอุดม เป็นหนึ่งในประเทศยุโรปที่ร่ำรวยน้ำที่สุด
ด้วยเครือข่ายแม่น้ำตลอดจนสายธารน้ำใต้ดินที่เป็นผลมาจากลักษณะพื้นที่เป็นแบบ Karst

Karst: a landscape formed from the dissolution of soluble rocks
       including limestone, dolomite and gypsum. It is characterized
       by sinkholes, caves, and underground drainage systems.

หมายเหตุ ขอ,รอให้คุณตั้งอธิบายดีกว่า

            ภูมิอากาศหลากแนว มีทั้งแบบเทือกเขา, แบบ continental, แบบ sub-Mediterranean
ในขณะที่ทางตอนเหนือมีสภาพอากาศแบบแถบเทือกเขาแอลป์

              ประวัติศาสตร์ชาติโดยคร่าวๆ คือ การผ่านการมีเจ้าเข้าครองหลายสมัยซึ่งรวมถึง
Roman Empire และ Holy Roman Empire ตามด้วย Austro-Hungarian Empire และ
กลุ่มอักษะในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
              จนในศตวรรษที่ 20 จึงรวมกับเพื่อนบ้านเป็น Yugoslavia แล้วจึงแยกตัว
ในปี 1991 และเป็นประเทศอดีตคอมมิวนิสต์ประเทศแรกที่ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิก EU ในปี 2007

              สถานที่แรกที่ไปเยือน คือ Lake Bled ณ เมือง Bled อยู่ทางตะวันตกเฉียง
เหนือของประเทศ ทะเลสาบมีขนาดยาว  2,120 ม. และกว้าง  1,380 ม. จุดที่ลึกที่สุดถึง  30.6 ม.
เป็นทะเลสาบที่ถือกำเนิดจากธารน้ำแข็งและการแปรธรณีสัณฐานของแผ่นเปลือกโลก

            ทิวทัศน์ลืมหายใจ, หายเหนื่อยเบื้องหน้า
(ฝีมือการบันทึกภาพมีจำกัด ไม่อาจบันทึกความงามที่ปรากฏเบื้องหน้าไว้ได้ดั่งใจ)

            ทะเลสาบสีเขียวคราม เกาะกลางน้ำ

          ปราสาทบนยอดผา 

          เทือกเขา Julian Alps ตั้งตระหง่านเป็นฉากหลัง 

รอชมสารคดี ยุโรปตะวันออกต่อครับ ...  ;D

^ ต่อ ครับ

            เกาะในทะเลสาบนี้เป็นเกาะธรรมชาติแห่งเดียวของประเทศ บนเกาะเป็นที่ตั้งของ
โบสถ์ Assumption of Mary สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 17

ลงเรือแจวไปเกาะกัน ครับ

เดินจากท่าน้ำขึ้นบันได 99 ขั้น ไม่ทันเหนื่อยด้วยอากาศเย็นสบาย สดชื่น

แหงนหน้าขึ้นมองเห็นหอระฆัง

ผู้มีศรัทธาสามารถเข้าไปดึงเชือกลั่นระฆังเพื่อขอพรในโบสถ์ได้

           โบสถ์กลางทะเลสาบแห่งนี้เป็นที่นิยมใช้เป็นสถานที่ประกอบพิธีแต่งงาน
ซึ่งมีธรรมเนียม(ที่ไม่ทราบว่าจะมีสักกี่คน)ปฏิบัติ(ได้) นั่นคือ
           การให้เจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวขึ้นบันได 99 ขั้นแล้วไปลั่นระฆังขอพร

เจ้าบ่าวทรงพลังคนนี้ he can ทำได้ : o

             http://www.youtube.com/watch?v=YuXo-de1rt4

^
เจ้าบ่าวคนนี้รักจริงหวังแต่ง ชัวร์มากๆ 
อยากไปพัก  ค้างที่นี่สักคืนสองคืนค่ะ

เป็นเมืองตากอากาศ น่าอยู่ น่ามาพำนักพักผ่อนมากกว่านอนค้างผ่านทางแค่คืนเดียว ครับ

            ฟ้ายามเย็นไร้แดด อากาศค่อนข้างเย็น กลับขึ้นฝั่งด้วยเรือแจวลำเดียวกับขาไป
แล้วนั่งรถมุ่งสู่

              Bled Castle ปราสาทในยุคกลางตั้งตระหง่านบนยอดผาสูง 130 เมตรจาก
พื้นน้ำ ยืนยงยาวนานนับพันปี ปรากฏหลักฐานลายลักษณ์อักษรเนิ่นนานกว่าปราสาทอื่นใดในสโลวีเนีย
              พระเจ้า Henry II แห่งเยอรมันได้ถวายแด่ท่านบิช็อปแห่ง Brixen และผู้สืบทอด
ในปี 1004, 1011 ตามลำดับ  ต่อมาได้ให้ผู้อื่นเช่าต่อ จนในที่สุดจึงถูกขายให้แก่เจ้าของกิจการ
อุตสาหกรรมเหล็ก เมื่อกลางศตวรรษที่ 19 ก่อนที่จะผ่านมือต่อๆ ไปจนมาอยู่ภายใต้การบริหาร
จัดการโดย Bled Cultural Institute

กล้องถ่ายรูปเกิดแบตหมด ต้องหยิบยืมภาพจากกล้องอื่นและในเว็บ ครับ

             เวลาที่ล่วงเลยนั้นทำให้คนอาคารเปลี่ยนไป ปราสาทแห่งนี้ก็มี
การก่อสร้างเปลี่ยนแปลงรูปแบบอาคารสถานในบางส่วน ส่งผลให้ปรากฏมีรูปแบบ
หลากหลายจากกำแพงหอคอยแบบ Romanesque สู่อาคารแบบ Renaissance

             ภายในปราสาทประกอบด้วยลานสองลานต่างระดับ(โยงถึงกันด้วยบันได),
หอคอย, อาคารพิพิธภัณฑ์, ห้องแสดงการพิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์โบราณ, ห้องเก็บไวน์,
โบสถ์ ฯ

           ภาพที่เห็นจากระเบียงริมลานปราสาทมองลงไปยังเกาะกลางทะเลสาบ มุมขวาล่าง
ของภาพคือระลอกริ้วบนผิวน้ำเกิดจากนักกีฬาซ้อมพายเรือ

              ลานชั้นบนวันที่ไปใช้เป็นที่สำหรับการแสดงโดยคณะละครนำเสนอวัฒนธรรม
และการบันเทิงย้อนยุคกลาง (medieval) ซึ่งมีทั้งการเต้นรำ, การดวล และการพ่นไฟ

           จากลานชั้นบนนี้ สามารถมองออกไปเห็นได้แต่ไกลหากมีใครจะมารุกราน

            ภาพงดงามจากผู้บันทึกที่ขึ้นไปชมปราสาทตั้งแต่เช้า 7 โมง
ได้เห็นลาน(คาเฟ่)ชั้นล่างที่ว่าง ร้างผู้คน

         ถ้าได้มานั่งรับประทานมื้อเช้าตรงนี้คงจะอิ่มท้องด้วยอาหาร และอิ่มตาด้วยทัศนียภาพ

         ทั้ง ทะเลสาบ ป่าไม้แซมคอนกรีต และขุนเขาในสายหมอกจาง 

               เช้าวันที่สองของทริป ไปเข้าถ้ำ

          Postojna คูหาสวรรค์อันแสนภาคภูมิใจของสโลวีเนียที่มีชื่อเสียง
โด่งดังไปไกล เปิดรับผู้มาเยือนยาวนานนับสองร้อยปีเป็นจำนวนกว่า 30 ล้านคนแล้ว
          คือผลงานธรรมชาติสร้างสรรค์ต่อเนื่องมากว่าสามล้านปีโดยแม่น้ำ Pivka และ
น้ำฝน(เจือก๊าซ CO2) ที่ซอกซอนพื้นที่ภูมิประเทศแบบ karst ตามที่ได้ว่าไว้ในคห.
ก่อนหน้านี้

                    หินปูน limestone ซึ่งมีส่วนประกอบของ calcium carbornate ถูก
น้ำที่ผสมกับ carbon dioxide ละลายแล้วหยาดไหลไปตกค้างบนเพดานถ้ำเป็นหินย้อย
(stalactite) โดยมีอัตราการเกิดของหินย้อยเฉลี่ยอยู่ที่  0.13 มม./ปี ส่วนของน้ำละลาย
หินปูนที่หยดลงพื้นถ้ำจะกลายเป็นหินงอก(stalagmite) ซึ่งมีอัตราเกิดช้ากว่าที่
0.007–0.929 มม./ปี
                *อัตราการเกิดนี้ไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ

          Cave etiquette ข้อ 6.Visitors are strictly forbidden from taking
photographs.
           แต่นักท่องเที่ยวต่างก็ถ่ายรูปกัน บ้างจัดหนัก บ้างแบบเกรงใจ
             รูปที่นำเสนอมาจากกล้องที่ถ่ายเองและจากเว็บไซท์(รูปชัด,สวย) ครับ

ลงจากรถ, ซื้อตั๋วจากอาคารใกล้ลานจอดรถแล้วเดินต่อไป
ขึ้นบันไดสู่ทางเข้าและรอเวลาถึงรอบเข้าถ้ำ

            ทางเข้าถ้ำด้านหน้าเคยมีผู้มาเยือนและจารึกชื่อไว้ตั้งแต่ศตวรรษที่ 13
ปี 2013 นี้เป็นวาระครบ 800 ปีนับจากที่ได้มีจารึกแรกนั้น
              ส่วนลึกเข้าไปภายในถ้ำนั้นได้ถูกสำรวจในปี 1818
            ปีถัดมา  1819 คือปีที่เจ้าชายเฟอร์ดินาน มกุฎราชกุมารออสเตรียเสด็จเยือน
ถ้ำแห่งนี้และเป็นปีที่ถ้ำแห่งนี้เปิดรับการท่องเที่ยวจากสาธารณชน

ภาพปากถ้ำหน้าหนาว

            เส้นทางในถ้ำมีความยาวถึง 20,570 ม. มีการติดตั้งระบบไฟฟ้าในปี 1884
(บ้างว่าปี 1883 ก่อนที่มหานครลอนดอนจะสว่างไสวด้วยไฟฟ้าเป็นเวลา 3 ปี) 
ส่วนรถรางแล่นไปในถ้ำแรกมีเมื่อปี 1872 ขับเคลื่อนโดยแรงดันของไกด์ก่อนที่จะเปลี่ยน
เป็นแรงดันก๊าซเมื่อต้นศตวรรษที่ 20 ระยะทางรางยาว 2260 ม.
           หลังปี 1945 ขบวนรถไฟฟ้าแล่นแทนที่รถก๊าซและเปิดให้ผู้คนเข้าชมถ้ำได้ยาว
ไกลถึง 5.3 กม. เป็นระยะทางในถ้ำซึ่งให้ผู้คนเข้าถึงได้ยาวไกลที่สุดในโลก

              นั่งรถรางผจญภัยใต้พิภพ 4 D แล่นลิ่วโคลงคลอเสียงล้อบดราง
ไปในความมืดสลัว,หนาว,ชื้น,และเปียก(จากหยดน้ำที่ตกลงมา ด้านหน้าก่อนเข้าถ้ำ
จึงมีบริการเสื้อคลุมให้เช่าด้วย) ตื่นตากับประติมากรรมธรรมชาติมากมายจนสองตา
ไม่พอมอง มือที่ยกกล้องขึ้นถ่ายรูปนั้นต้องคอยระวังจะชนผนังหรือเพดานถ้ำในบางช่วง

                ภายในถ้ำอุณหภูมิประมาณ 10 องศาเศษ สวมเครื่องแต่งกายกันหนาว
แบบบ้านเราก็พอเพียง ที่สำคัญคือ การเปลี่ยนอุณหภูมิจากในถ้ำที่เย็นและชื้นแล้ว
ออกมาเจออากาศค่อนข้างร้อนตอนกลางวันที่แดดแรงด้านนอกในฤดูร้อน อาจทำให้
บางคนป่วยได้  

รถรางแล่นลอดคานหินซึ่งเกิดจากหินงอกที่ล้มลง

           รถรางแล่นผ่านคูหาโถงกว้าง  Congress Hall (เดิมเรียกว่า Ballroom)
ประดับโคมห้อยเพดานและติดผนังถ้ำ โถงนี้เคยใช้เป็นสถานที่จัดงานใหญ่

เชิญขึ้นรถรางไปด้วยกัน

         http://www.youtube.com/watch?v=3DKDvKMaGnc

ติดตามคุณศิลามาตั้งแต่วันแรก ขอบพระคุณที่กรุณาเป็นไกด์พาเที่ยว

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

^ ทริปนี้หลายวัน กว่ากระทู้จะจบคงเป็นเดือน ครับ

บางรูปที่(ฉาบ)ฉวยเก็บมาได้ขณะนั่งรถรางแล่นค่อนข้างเร็ว

หลายครั้งที่ผ่านหินสวย แต่เก็บรูปได้ไม่ทันหรือได้มาแบบนี้

บางช่วงมีรางแยกเป็นสองรางเพื่อเบี่ยงให้รถขาเข้า-ออกอยู่คนละราง

          สุดทางรถราง ที่คูหาหลายระดับมีชื่อว่า Great Mountain

ยืนอยู่เบื้องหน้าคือจนท. สาวสวมเสื้อแดง

          เขาใหญ่ในคูหานี้ กำเนิดมาจากเพดานถ้ำที่ถล่มลงมา หินย้อยบนเพดาน
จึงมีขนาดเล็กและมีอายุน้อย ในขณะที่หินงอกบนพื้นมีขนาดใหญ่และมีอายุนานนับครึ่งล้านปี
         

           ลงจากรถรางเดินไปตามหาไกด์ตามภาษาที่เลือก(กลุ่มภาษาอังกฤษจะเป็น
กลุ่มใหญ่ทำให้อยู่ห่างจากไกด์ ไม่ค่อยได้ยินอะไร ในที่สุดจึงเดินดูเอง)

ป้ายแสงไฟสีขาวบอกภาษาบรรยาย

ภาพ ^ แบบชัดๆ จากเน็ท

ภาพต่อจากนี้ไป ส่วนใหญ่จะเป็นภาพจากเน็ทที่ถ่ายได้คมชัดสว่าง ในขณะที่
ภาพจากกล้องจะมัวมืดทึม

เฝ้าหน้าจอไม่ลดละ

เชิญอาจารย์เดินชมถ้ำส่วนที่งดงามตระการตาครับ

            บนเขา Great Mountain

เรื่องความงามของถ้ำ ของเมืองไทยก็ไม่น่าจะน้อยหน้าใคร อาจแพ้ตรงจิตสำนึกในการคงสภาพให้เป็นธรรมชาติ โดยไม่ไปแตะต้องมากเกินไปให้เสียสภาพ

ขออนุญาตแทรกความงามของถ้ำที่แม่ฮ่องสอนที่คุณนวรัตนเคยพาชม  ;D

http://www.reurnthai.com/index.php?topic=5343.0

^ สำนึกอนุรักษ์,การจัดการต่างกันมาก ครับ

           เดินข้ามสะพานรัสเซียที่สร้างโดยเชลยศึกรัสเซียช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี 1916
มองลงไปเป็นถ้ำระดับล่างที่จะเดินลงไปในเวลาต่อมา

สะพานรัสเซียเมื่อมองจากด้านล่าง

^ ภาพจากเน็ทสว่างสวย ส่วนภาพจากกล้องที่ถ่ายไว้จะมืดมัวประมาณนี้ 

            เข้าสู่ Beautiful Caves ซึ่งเป็นส่วนของถ้ำที่งามหยดด้วยหินงอกหินย้อย
ที่มีการสะสมหินปูนมากที่สุด

ดิฉันช่วยให้สว่างได้แค่นี้ค่ะ

ขอบคุณครับ

           ประติมากรรมธรรมชาติมีให้เห็นหลากหลาย ทั้งหินย้อยอายุน้อยรูปร่างหลอดขนาดเล็ก
บนเพดานถ้ำในส่วนที่เรียกว่า Rain or Tube or Spaghetti hall

ม่านหินย้อย

White hall ที่มีหินย้อยไหลสีขาว

Red hall ห้องหินสีแดงจากธาตุเหล็กที่ผสม

สระน้ำขนาดต่างๆ ในถ้ำ บ้างใหญ่พอจุน้ำได้นับพันลิตร เป็นที่อยู่ของสัตว์ประจำถ้ำชนิดหนึ่ง
น้ำในสระแลสะอาดใส

ภาพจากกล้อง

อีกภาพ

อีกหนึ่ง

(ภาพหยิบยืมจากเพื่อนร่วมทริป)

ประติมากรรมธรรมชาติ

งามประหลาดแปลกประดิษฐ์

หรือทวยเทพประสิทธิ์

เนรมิตวิจิตรพิสดาร

ถ้ำย่อยในถ้ำใหญ่

          เดินลอดใต้สะพานรัสเซีย มาถึงทางเดินขนาดกว้างที่บริเวณด้านซ้ายมือ

           คือที่ตั้งของหินงอกสูง 5 ม. สุกสกาวขาวผ่องอำไพด้วยแร่ calcite งดงามสมนาม
ว่า Brilliant นับเป็นสัญลักษณ์โดดเด่นของถ้ำภูมิใจนำเสนอ ส่วนด้านหลังคือม่านหินย้อย
และธารหินย้อยที่ได้ชื่อว่า Organ

         จากประติมากรรมธรรมชาติหินงอก หินย้อย มากมายดูแทบไม่หมดแล้ว
เดินตามทางต่อไปถึง aquarium ที่ออกแบบเรียบหรูดูเท่ทันสมัยตั้งอยู่ท่ามกลาง
ความมืดมิดประมาณนี้

ภาพตกแต่งจากเน็ท

ภาพตู้แบบสว่างๆ จากเน็ท

         ตู้ aquarium นี้เป็นที่เลี้ยงสัตว์ประจำถ้ำซึ่งเรียกว่า Olm หรือ Proteus
หรือ Human Fish (เนื่องจากลำตัวมีสีคล้ายคนผิวขาว)

            จัดเป็นสัตว์ครึ่งบก ครึ่งน้ำ ไม่มีตาเพราะอาศัยอยู่ในที่มืดสนิทจนไม่ต้องใช้ตา
ผิวหนังก็ไม่ต้องมีเม็ดสี ลำตัวยาวประมาณ 25 - 30 ซม.

น่าจะเรียกว่าจิ้งจกน้ำ  แต่ไม่ใช่ซาลามานเดอร์

          เห็นโอล์มในตู้อยู่หนึ่งตัว ไม่สามารถถ่ายรูปได้เพราะมืดมากและไม่ใช้แฟลช
บางคนต้องการเห็นให้ชัดจัดไฟส่องไปที่ตัวแต่แล้วเจ้าตัวก็มุดหายไปในซอกหิน

สิ่งมีชีวิตในถ้ำไม่ว่าที่ไหนเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือผิวหนังไม่มีเม็ดสี และไม่มีตา


(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

คลิปนี้เห็นอยู่ ๒ ตัว เอาไฟส่องไปที่ตัว ไม่ยักหนีแฮะ  ;)

http://www.youtube.com/watch?v=UOpTUorMOhk

คงจะเป็นโอล์มรุ่นพี่ที่อยู่ในตู้โชว์ตัวมานานจนคุ้นเคยกับแสงสว่างแล้ว

                   จากตู้เดินต่อเข้าสู่โถง  concert hall ที่กว้างใหญ่จุคนได้หลายพัน เป็นที่ตั้งของ
ตึกชั้นเดียวที่เป็นที่ทำการไปรษณีย์ใต้พิภพ (underground post office) หลังใหม่,
หลังแรกนั้นเปิดทำการมายาวนานกว่าร้อยปี (1899) ในบริเวณถ้ำส่วนตื้นกว่าก่อนที่จะย้ายมา
ยังที่ปัจจุบันนี้ในปี 1927, ร้านขายของที่ระลึกและห้องสุขา

ภาพ(จากเน็ท)คอนเสิร์ทในโถงนี้

            แล้วเดินผ่านแม่น้ำ Pivka ช่วงที่ไหลไปในถ้ำ เพื่อไปขึ้นรถรางขากลับ

          แม่น้ำเรื่อยไหลและหยดน้ำที่ตกต้องตัวในถ้ำบางช่วงบอกว่างานประติมากรรมของถ้ำนี้
ยังคงดำเนินต่อไป

ภาพงามจากเน็ท

             ออกมาสัมผัสแสงสว่าง,อากาศอุ่นและภาพแม่น้ำ Pivka ด้านนอก
ก่อนจะกลับไปขึ้นรถมุ่งสู่จุดหมายต่อไป
 
                       

ลาก่อน โพสทอยนา คูหาสวรรค์

            ช่วงบ่ายได้เวลาไปเยือน Ljubljana (ได้ยินประมาณว่า ลุบลิยานา, ลุเบลียนา)
            เมืองหลวงและเมืองใหญ่เมืองเดียวของสโลเวเนีย มีเนื้อที่ 275 ตร.กม. สำหรับ
ประชากรอาศัยอยู่เพียง 280,000 คน
              ด้วยทำเลที่ตั้งของเมืองส่งผลให้ผู้คนและบ้านเมืองได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมหลาก
เชื้อชาติทั้งสลาฟ, เยอรมัน และละติน
              ทางการได้อนุรักษ์มรดกทางประวัติศาสตร์ยาวนาน 500 ปี ที่ประกอบด้วย เมืองโรมัน
ปราสาทยุคกลางในเขตกรุงเก่ากลางเมือง, สะพานข้ามแม่น้ำลุบลิยานา, สวน Tivoli
            สไตล์ศิลปะอาคารซึ่งสร้างหลังจากแผ่นดินไหวปี 1895 ปรากฏให้เห็นว่าได้รับอิทธิพล
จากแนว บาร็อคแบบอิตาลีและอาร์ท นูโว

          สัญญลักษณ์ของเมืองคือ มังกร ซึ่งมีความหมายถึง อำนาจ, ความกล้าหาญ และ ความยิ่งใหญ่
ปรากฏอยู่ในตราเมืองและธง

             ที่มาของมังกรนี้ บ้างว่า มาจากตำนานกรีก เจสันกับขนแกะทองคำ
(ดูกระทู้เก่า ศัพท์คำนี้มีตำนาน หน้า 8 ประกอบ
              http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3578.105)

          เมื่อเจสันเดินทางกลับบ้านเมืองหลังจากได้ขนแกะทองคำแล้วได้ผ่านมาและฆ่ามังกรที่อยู่ในละแวกนี้

          อีกที่มากล่าวโยงถึง เซนต์จอร์จ ผู้อุปถัมภ์โบสถ์ของปราสาทลุยุบลิยานาที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 15

          นอกจากนี้ยังมีตำนานเรื่องเซนต์จอร์จ ผู้เป็นที่นับถืออย่างมากในนิกายอีสเทิร์นและออเรียนทัล
ออร์ทอดอกซ์และเป็นที่รู้จักจากตำนานการต่อสู้กับมังกร
          ประวัติเล่าว่าท่านเกิดในครอบครัวคริสต์ศาสนิกชนในคริสต์ศตวรรษที่ 3 ได้รับราชการเป็น
ทหารรักษาพระองค์ของจักรพรรดิไดโอคลีเชียน ผู้ออกประกาศให้กำจัดคริสต์ศาสนิกชนทั่วจักรวรรดิโรมัน
ท่านได้รับคำสั่งให้กำจัดคริสต์ศาสนิกชนด้วย แต่ท่านกลับสารภาพว่าเป็นคริสต์ศาสนิกชนเสียเองและ
ประณามการกระทำนี้ จักรพรรดิไดโอคลีเชียนจึงพิโรธยิ่งนักและสั่งให้จับท่านไปทรมานแล้วสังหาร

           ศิลปินวาดภาพท่านเป็นทหารสังหารมังกร ตามตำนานเล่าขานที่ว่าท่านผ่านไปยังเมืองหนึ่งในลิเบีย
ที่นั่นท่านได้ช่วยชีวิตเจ้าหญิงธิดาราชาผู้ครองเมืองซึ่งถูกนำตัวไปสังเวยมังกร แล้วจับตัวมังกรพาไป
เข้าเมือง จากนั้นจึงทำการสังหารมังกรนั้นหลังจากที่ชาวเมืองยอมรับเงื่อนไขที่ท่านเสนอให้เปลี่ยนมา
เป็นคริสตศาสนิกชน
            อาจกล่าวได้ว่า มังกรเป็นสัญญลักษณ์ของลัทธินอกศาสนาที่ชาวบ้านนับถือก่อนที่จะถูกแทนที่
ด้วยศาสนาคริสต์

Saint George and the Dragon by Gustave Moreau

http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3578.105 (http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3578.105)


(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

^ ขอบคุณคุณเพ็ญที่ช่วยอำนวยความสะดวก

          สู่เมืองหลวงสโลเวเนีย ลุบลิยานา

          สถานที่สำคัญแห่งแรกที่แวะไปชมเมื่อมาถึง คือ Ljubljana Castle
         สร้างอยู่บนเนินเขาที่เคยที่ตั้งมั่นของกองทัพโรมัน และเคยตกเป็นสมบัติของราชวงศ์ แฮบส์บวร์ก
แห่งออสเตรียในศตวรรษที่ 15 ปราสาทเก่าถูกรื้อทิ้งแล้วสร้างขึ้นใหม่เกือบทั้งหมดแล้วมีการต่อเติม
ในศตวรรษ 16-17 เพื่อตั้งต้านการรุกรานจากอ็อตโตมานและขบถชาวบ้าน
           ต่อมาภายหลังเมื่อปราสาทปราศจากชนชั้นสูงชั้นปกครองมาพำนักและป้อมปราการไม่เป็นอาคาร
จำเป็นอีกต่อไป อีกทั้งค่าบำรุงรักษาก็สูง ปราสาทก็เกือบถึงกาลอายุขัย
           ในปี 1905 เทศบาลเมืองลุเบลียนาได้ซื้อปราสาทนี้เพื่อปรับปรุงเป็นพิพิธภัณฑ์แต่ไม่สำเร็จ
จนถึงทศวรรษที่ 1960s จึงได้เริ่มมีการยกเครื่องใหม่ใช้เวลาถึง 30 กว่าปี ปัจจุบันมีบริการกระเช้า
ไฟฟ้าพาขึ้นปราสาทเริ่มให้บริการตั้งแต่เดือนธันวาคมปี 2006

ขึ้นกระเช้าไปชมปราสาท

         ลานกว้างและหอคอย

        จากลานกว้างมองไปยังป้อมกำแพงด้านตรงข้ามเยื้องหอคอย

         เข้าชมภาพยนต์พาย้อนอดีตประวัติที่มาของการก่อร่างสร้างปราสาทผ่านยุคสมัยต่างๆ

สามารถรับชมได้ที่

           http://www.ljubljanskigrad.si/explore-the-castle/virtual-castle-new/

           แล้วขึ้นบันไดเกลียววนสองชุด(สำหรับขึ้นและลง)

          สู่ยอดหอคอย

         ชมทัศนียภาพ 360 องศาลุบลิยานา

          เกินกว่ากล้องจะเก็บได้ในคลิกเดียว

         อีกหนึ่งคลิก

          ลงจากปราสาทแล้วเดินไปสะพานข้ามแม่น้ำลุบลิยานามีชื่อว่า Dragon bridge
แรกดำริให้สร้างในปี 1888 เพื่อฉลอง 40 ปีใต้ร่มการปกครองของ  Emperor Franc Josef I
แห่งจักรวรรดิออสโตร - ฮังการี การก่อสร้างแล้วเสร็จในปี 1907
          ตัวสะพานเป็นผลงานของนวัตกรรมทันสมัยในยุคนั้นนั่นคือ คอนกรีตเสริมเหล็ก รูปแบบ
เป็นสไตล์เวียนนา  Secession (กลุ่มศิลปินแตกแถวจากแนวขนบเดิม ประธานกลุ่มคนแรกคือ
ศิลปินชื่อก้อง Gustav Klimt) ต่อมาในปี 1983 สะพานได้รับการบูรณะใหม่และเปลี่ยนมาใช้
คอนกรีตมวลเบาแทน

            หัวสะพานทั้งสี่มุมเป็นที่สถิตของมังกรสัญญลักษณ์ของเมืองตามตำนานเจสัน
ที่ได้กล่าวแล้ว นอกจากนี้ยังมีความเชื่อว่าเจสันคือผู้ก่อร่างสร้างเมืองลุบลิยานา

          ไม่ค่อยติดใจ,เก็บรูปสะพานไว้แค่ 2 รูป
            ขอหยิบยืมรูปสะพานสวยจากเน็ทมาเสริม

             เดินข้ามสะพานไปอีกฝั่งแล้วเดินเลียบแม่น้ำมุ่งสู่จตุรัสกลางเมือง Preseren Square
ย่านถนนคนเดินในกรุงเก่า ชุมทางบรรจบของถนนหลายทิศ

                ระหว่างทางมองขึ้นไปเห็นหอคอยปราสาทโผล่เหนือ Ljubljana Cathedral วิหารแห่ง
สังฆนายกผู้ปกครองสังฆมณฑลลุบลิยานา ที่โดดเด่นด้วยโดมสีเขียว

และหอคอยคู่

ที่เห็นเป็นสีเขียว เพราะหลังคาโดมสร้างด้วยทองแดง เมื่อเป็นสนิมจึงเป็นสีเขียว เช่นเดียวกับรูปหล่อมังกร (และสัตว์ประหลาดอีกชนิดหนึ่ง  ;)) ที่สะพาน  

ที่สะพาน หากสังเกตดี ๆ ไม่ใช่มีเพียงสัตว์ประหลาดเป็นมังกรชนิดเดียว ยังมีสัตว์ประหลาดอีกชนิดหนึ่งเคือ Griffin  (http://en.wikipedia.org/wiki/Griffin) เฝ้าอยู่ที่โคนเสาไฟต้นละ ๒ ตัว   ;D

 

ขอบคุณคุณเพ็ญที่ช่วยเติม

            ผ่านอาคาร Market Hall ผลงานของสถาปนิกเลื่องชื่อ Joze Plecnik (1872-1957)
ในย่านที่เรียกว่า Plecnikove arkade ผู้ออกแบบอาคารสถานในเมืองโดยการนำรูปแบบสถาปัตยกรรม
คลาสสิคจากเอเธนส์มาผสานและรังสรรค์ใหม่ในแนวทางของตนได้เป็นผลงานอาคารศิลปะประดับเมือง

         แถบนี้เป็นย่านตลาดกลาง มีส่วนอาคารที่ออกแบบเป็นเสากลมเรียงรายรับน้ำหนัก
หลังคาโดยระยะระหว่างเสาเท่าๆ กัน(colonnade) ขนานขนาบริมแม่น้ำ ออกแบบโดย
Joze Plecnik (อยู่แล้ว)

รูปนี้จากเน็ท

          สะพานระหว่างทางที่ไม่มีเวลาเก็บภาพ ต้องมาเก็บตกจากเน็ท
          Butcher's Bridge สร้างใหม่ในปี 2010 คือสะพานข้ามแม่น้ำไปตลาดกลาง ออกแบบ
ทันสมัยด้วยทางเดินกระจกใสด้านข้างและราวสะพานเป็นลวดเหล็กขึง(จึงถูกนักท่องเที่ยวใช้ทำ
กิจกรรมหวานแหววที่แพร่ระบาดข้ามทวีป) บนลานสะพานจัดวางงานประติมากรรมสะดุดตา 

           แม้ชื่อฟังไม่เป็นมงคลเพราะเกี่ยวกับการตัดขาดแต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นสะพาน
ที่คู่รักนำกุญแจมาล็อคเลิฟคล้องสองใจให้อยู่คู่กัน

               ถึงจตุรัสแล้วมาทำความรู้จักกับผู้ที่จตุรัสตั้งนามตามท่านผู้ยืนสง่า ณ ที่นี้

                อนุสาวรีย์ของเอกกวีแห่งชาติ France Preseren (ได้ยินประมาณว่า ฟรานเซ เปรเชียน)
กวีแห่งศตวรรษที่ 19 (1800 – 1849) ผู้ฝากผลงานประพันธ์ร้อยกรองเรื่องราวความรักที่ไม่สมหวัง,
ความรักชาติบ้านเกิด,ความทุกข์ทนขมขื่นแห่งมนุษยธรรมและบทกวีมหากาพย์แห่งชาติ (national epic)

          เบื้องบนคือรูปปั้นมิวส์

(ดูกระทู้ ศัพท์คำนี้มีตำนาน หน้า 4 คห.58 http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3578.45)

          ในมือนางคือใบ  laurel

(ดูกระทู้ http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3578.30 เริ่มที่คห. 42)

           เบื้องหลังคืออาคารสไตล์ Neo-Renaissance สร้างเมื่อปลายศตวรรษที่ 19
เป็นร้านขายยาตำรับดั้งเดิมเรียกว่า Ljubljana Central Pharmacy

           และ ส่วนสำคัญที่เสริมเติมให้รูปปั้นของท่านกวีนี้มีดรามา อยู่ทางเบื้องหน้าห่างออกไป
คือ รูปปั้น Julija Primic ยืนชะโงกออกนอกหน้าต่างปลอมบนกำแพงตึกสีเหลืองฝั่งตรงข้าม

           เธอคือรักแห่งชีวิตของท่านกวี แม้กิริยาท่าทางรูปปั้นจะดูเหมือนว่านางเหลียวมองมา ทว่า
ในความเป็นจริงนางไม่เคยมีใจให้เขาเลย

              หลังเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวในปี 1895 จตุรัสนี้ได้ถูกออกแบบให้เป็นศูนย์กลาง
ของถนนสี่สายและมีอาคารหลายหลังสร้างขึ้นแทนที่อาคารยุคกลางที่ถูกทำลายลง

                 อาคารสีสันสดเห็นเด่นคือโบสถ์สไตล์บาร็อค Franciscan Church of the Annunciation
สร้างในศตวรรษที่ 17

           ด้านขวาคือ Urbanc ห้างสรรพสินค้าแห่งแรกของ Ljubljana ปัจจุบันคือ
Centromerkur สร้างขึ้นในปี 1903 ด้วยสไตล์อาร์ท นูโว ที่เห็นยืนเด่นเป็นสง่าบนยอดตึก
คือรูปปั้นแบบ Neo-Baroque ของ  Mercury (ตรงกับ Hermes ของกรีก) เทพถือคฑา
มีงูสองตัวพัวพันอันเป็นสัญญลักษณ์แห่งการพาณิชย์

คำว่า Mercury คือต้นศัพท์ของคำเหล่านี้ market, merchandise, merchant และ merciful

            ส่วนด้านซ้ายคืออาคารสไลต์อาร์ท นูโว Hauptman House ที่ชาวเมืองเรียกกันว่า
"little skyscraper" เป็นอาคารไม่กี่หลังที่ไม่ถูกทำลายลงเมื่อครั้งเกิดแผ่นดินไหวในปี 1895
ตัวอาคารได้รับการปรับโฉมให้มีสีสรรพ์ลวดลายตามแบบ Viennese Secession ในปี 1904
ตามใจเจ้าของตึก Adolf Hauptmann ผู้ประกอบอาชีพขายสี  ส่วนเจ้าของปัจจุบันคือ Centromerkur

อาคารซ้ายมือในภาพ

จากเน็ท       ภาพ 180 องศาเห็นจตุรัสโล่งยามเช้าวันอาทิตย์

          จากจตุรัสเดินข้ามสะพานหลักที่ขนาบสองข้างด้วยสะพานขนาดย่อมกว่ารวมเรียกว่า
triple bridge เป็นทางเชื่อมระหว่างเมืองเก่ากับเมืองใหม่ ระหว่าง Preseren Square
กับเมืองเก่าใต้เนินเขาปราสาท เดิมมีเพียงสะพานกลาง(สร้างเมื่อ 1842) ต่อมา ในช่วงปี
1929 - 1932 จึงมีการสร้างสะพานเพิ่มเติมทั้งสองข้างออกแบบโดยสถาปนิกเอกท่านเดิม 

           ถึงย่านกรุงเก่าเดินไปจตุรัสเมือง เป็นที่ตั้งของศาลากลาง Ljubljana Town Hall
           อาคารเก่าสไตล์กอธิคสร้างขึ้นในปี  1484 ต่อมาถูกบูรณะปรับเปลี่ยนไปสไตล์บาร็อค

         ด้านหน้าศาลากลางคือ Robba Fountain เรียกชื่อตามผู้ออกแบบสร้างคือประติมากร
ชาวอิตาเลียน รูปปั้นสื่อถึงแม่น้ำสามสายคือ Lublianica, Sava และ Krka
         น้ำพุที่นี่เป็นน้ำพุจำลอง ของจริงซึ่งสร้างเมื่อปี 1751 นั้นปัจจุบันเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ

ผู้คนมากมาย น้ำพุดูไม่ตื่นตา แต่ฟ้าเบื้องหน้าเตือนให้ตื่นเต้นว่าฝนกำลังมา

ต้องอาศัยภาพจากเน็ทช่วยเสริม

            เมฆฝนตั้งเค้าน่ากลัวรีบเดินกลับไปขึ้นรถ

           ไม่ทันถ่ายรูป Ljubljana Cathedral หรือ Saint Nicholas's Cathedral
ต้องเก็บตกรูปวิหารจากเน็ทเช่นเคย

             วิหารเก่าแก่มีบันทึกกล่าวถึงตั้งแต่ศตวรรษที่ 13 หลังไฟไหม้ 1361 หลังคาถูกปรับปรุง
เป็นสไตล์กอธิคแล้วมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงต่อมาจนถูกเผาทำลายโดยพวกเติร์กในปี 1469
ต้นศตวรรษที่ 18 โถงด้านในวิหารได้ปรับตกแต่งเป็นสไตล์บาร็อค

และจัดจ้างศิลปินวาดภาพปูนเปียกประดับเพดาน

เดินผ่านรูป Pieta นอกวิหาร

          ผ่านประตูวิหารด้านข้าง ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อร่วมเฉลิมฉลองการเสด็จมาเยือนของพระสันตปาปา
John Paul II ในปี 1996 ออกแบบเป็นรูปบิชอปแห่งศตวรรษที่ 20 ของลุบลิยานาชะโงกหน้าก้มลง
มองดูผู้มายืนหน้าประตู

           รีบเดินขึ้นรถทันก่อนฝนเทลงมา อำลาลุบลิยานา, สโลเวเนีย

            แล้วมุ่งหน้าสู่ Zagreb เมืองหลวงของ Croatia

          ทิวเขาเขียวให้ทัศนาระหว่างทาง

         เข้าเมือง Zagreb

           จากนี้ไปจะเป็นการเดินทางท่องเที่ยวสถานที่น่าเยี่ยมชมตามเมืองต่างๆ
จากเหนือสู่จุดหมายใต้สุดของโครเอเชีย

            เชิญมาทำความรู้จักกับประเทศนี้กันแบบพอสังเขป ครับ

            Croatia โครเอเชีย ประเทศใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเข้าเป็นสมาชิก EU
ในเดือนนี้(กรกฎาคม  2013) จัดเป็นประเทศในแถบยุโรปใต้ค่อนตะวันออก อยู่ตรงกลางย่านยุโรปกลาง,
บัลข่าน และเมดิเตอเรเนียน
             อาณาเขตติดต่อ Slovenia, Hungary, Serbia, Bosnia Herzegovina และ  Montenegro
ชายฝั่งด้านตะวันตกคือทะเล Adriatic ซึ่งมีชายฝั่งตะวันออกของอิตาลีขนาบอยู่ตรงข้าม  

             ชื่อประเทศ Croatia นั้นเป็นชื่อเวอร์ชั่นละติน ถ้าเป็นภาษาเจ้าของประเทศคือ Hrvatska
ออกเสียงประมาณ her-vah't-ska

            เนื้อที่ของประเทศที่มีรูปร่างคล้ายเสี้ยวพระจันทร์นี้มีขนาด 56,594 ตร.กม. เป็นพื้นน้ำ 128 ตร.กม.
และมีเกาะมากกว่า 1000 เกาะ

            ธงชาติสามสี ตรงกลางธงเป็นโล่ลายตารางขาวสลับแดงซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ของกษัตริย์
แห่งโครเอเชียมาอย่างน้อยก็ตั้งแต่ศตวรรษที่ 10

          บนโล่คือมงกุฎที่ประกอบด้วยโล่ขนาดย่อมมีตราแสดงมณฑลทั้ง 5 ในอดีตของโครเอเชีย
ได้แก่    Croatia, Dubrovnik(อยู่ตอนใต้สุด ได้รับสมญาว่ามุกมณีแห่งเอดริแอติค), Dalmatia
(แถบชายฝั่งทะเลเอดริแอติคตอนใต้), Istria(มณฑลคาบสมุทรในทะเลเอดริแอติค), และ
Slavonia(มณฑลตะวันออก)

             ประชากร 4.28 ล้านคนส่วนใหญ่เป็นชาวโครแอท(ชนเชื้อสายสลาฟใต้)เกือบ 90%
เป็นชาว Serbs 4.5% พูดภาษา Croatian ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับภาษาของสโลเวเนียและเซอร์เบีย
             นับถือศาสนาหลักคือ Roman Catholicism 88% รองลงไปคือ Orthodox Christianity 4.4%
             ลักษณะภูมิอากาศอบอุ่นและฝนชุก อุณหภูมิหนาวเย็นในเดือนมกราคมและอบอุ่น-ร้อนในฤดูร้อน

ทีมเสื้อลายตารางขาวแดงที่กำลังมาแรงในสนามกีฬาฟุตบอลระดับโลก

            สกุลเงินตราเรียกว่า Kuna
            เศรษฐกิจของประเทศขึ้นกับรายได้ภาคบริการ ตามด้วยอุตสาหกรรมและการเกษตร
ภาคการท่องเที่ยวในช่วงฤดูร้อนนำรายได้เข้าประเทศเป็นจำนวนมากจากการรั้งตำแหน่งที่ 18
ของประเทศที่เป็นจุดหมายการเดินทางของนักท่องเที่ยวทั่วโลก

            ชื่อสกุลเงิน Kuna นี้มีที่มาจากการเก็บภาษีในแถบนี้ช่วงสมัยโรมัน ใช้หนังที่มีค่าของสัตว์
ที่เรียกว่า marten ซึ่งโครเอเชียเรียก kuna

                  สำหรับประวัติศาสตร์อันยาวนานโดยย่นย่อมีใจความดังนี้ ครับ  

              ดินแดนแถบนี้มีผู้คนอาศัยอยู่มาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ในปีคริสต์ศักราช  9
ได้ตกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมัน จักรพรรดิ์ไดอะคลีชัน (Diocletian)ได้สร้างพระราชวัง
ใหญ่โตรโหฐานขึ้นที่เมือง Split ในปี 305
            ช่วงเวลาใต้ร่มจักรวรรดิโรมันสิ้นสุดเมื่อชาวโครแอทอพยพรุกรานเข้ามาเมื่อต้นศตวรรษที่ 7
ชาวโรมันที่เหลือต้องถอยร่นไปอาศัยอยู่ที่อื่น เช่น ที่ Dubrovnik ทางตอนใต้สุดของประเทศ
              ชาวโครแอทได้รวมตัวกันก่อตั้งรัฐในศตวรรษที่ 9 แล้วต่อมาจึงมีกษัตริย์ปกครองเป็น
ราชอาณาจักรสืบต่อเนื่องเป็นเวลาสองศตวรรษ

Coronation of King Tomislav the first King (rex Croatorum) of
the Croatian Kingdom in 925–928.

            ก่อนที่จะเข้าไปอยู่ในร่มราชวงศ์ฮังการีในปี 1102 — 1527
            และระหว่างปี 1527–1918 ภายใต้ร่มราชวงศ์ Austro-Hungarian Habsburgs
แผ่ไพศาลปกครองโครเอเชีย ยกเว้นดินแดนส่วนที่ยึดครองโดยอ็อตโตมานและเวนิสในบางช่วง
กล่าวคือ
               ในช่วงเวลาย่างเข้าศตวรรษที่ 11 เวนิสเริ่มข้ามทะเลมารุกรานแถบชายฝั่งตอนใต้
(Dalmatia) แล้วปกครองดินแดนแถบชายฝั่งนี้เป็นเวลาราว 700 ปี

The Coat of Arms of Hungarian and Croatian Kingdom

และ
               ภาวะสงครามกับจักรวรรดิอ็อตโตมานเป็นเวลายาวนานร่วม 100 (1493 - 1593) -
150 ปี (ครึ่งหลังของศตวรรษที่  15 - สิ้นศตวรรษที่ 16) ขึ้นอยู่กับหลักการกำหนดช่วงเวลา
ของนักประวัติศาสตร์ต่างกลุ่มกัน

               โครเอเชียเป็นฝ่ายพ่ายแพ้สงครามกับอ็อตโตมานโดยที่ฮังการีมิอาจช่วยปกป้อง จักรวรรดิ
อ็อตโตมานรุกรานขยายอาณาเขตมาบริเวณนี้จนถึงปี  1593 เมื่อโครเอเชียสามารถต้านการรุกราน
ของอ็อตโตมานได้สำเร็จ

Ban Nikola Subic Zrinski ผู้นำนักรบ 2,300 นาย ต้านทหารอ็อตโตมาน 100,000 คน
ไว้ได้นานถึงสองเดือนในสงครามปี 1566

         Ban ในที่นี้มีความหมายว่า "lord, master; ruler" เป็นยศหรือตำแหน่งทีใช้ในยุโรป
กลางและใต้-ตะวันออกตั้งแต่ยุคกลาง อาจพอเทียบได้(แต่ไม่ถึงกับถูกต้องตรงกัน)กับตำแหน่ง
viceroy หรือ duke อาณาเขตปกครองของ ban เรียกว่า banat หรือ banovina ที่แปลงเป็น
banate, banat, bannat, etc. ในภาษาอังกฤษ

     

            ครั้นถึงปี 1683 โครเอเชียและดินแดนอื่นในยุโรปจึงปลอดจากการคุกคาม
ของอ็อตโตมาน ในรัชสมัยของพระนาง Maria Theresa ภูมิภาคแถบนี้ก็กลับมีเสถียรภาพ
จักรวรรดิอ็อตโตมานถูกขับออกจากฮังการีและออสเตรียเป็นศูนย์กลางอำนาจปกครองในแถบนี้
ในศตวรรษที่ 18

            ช่วงปี  1797 - 1809 First French Empire แห่ง Napoleon I
ได้รุกเข้ามาถึงแถบชายฝั่งทะเล Adriatic แต่ในปี 1815 หลังจากการล่มลงของจักรวรรดิ
นโปเลียน ออสเตรียก็สยายปีกมาอ้างสิทธิ์ถึงภูมิภาค Dalmatia และภูมิภาคอื่นของโครเอเชีย

            

             ช่วงทศวรรษ 1830 -40s ได้มีการเคลื่อนไหวปลุกแนวทางชาตินิยมในโครเอเชีย
โดยการรณรงค์เรียกร้องการใช้ภาษาประจำชาติ แทนภาษาอิตาเลียน,เยอรมันและฮังการีที่
ชาวโครเอเชียต่างถิ่นที่อยู่ต่างใช้กัน ต่อมาก็ขยับขึ้นเป็นการเรียกร้องขอมีอำนาจในการปกครอง
ตนเองมากขึ้น      

ก่อนหน้านั้นท่านบิชอปแห่งซาเกร็บได้ยื่นคำร้องขอให้มีการเก็บรวบรวมสมบัติของชาติในปี 1813

Meeting of the Croatian Parliament
National revival in Croatia started in 1813 when the bishop of Zagreb
Maksimilijan Vrhovac issued a plea for the collection of "national treasures".  

            หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 เมื่อจักรวรรดิ์ออสโตร ฮังการีล่มสลาย โครเอเชียเป็นหนึ่งในสามรัฐ
(อีกสองคือสโลเวเนียและเซิร์บ)รวมกันเป็นอาณาจักรในปี 1918 ที่ต่อมาเปลี่ยนเป็นยูโกสลาเวียในปี 1929
           ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ในปี 1941 กองกำลังนาซีได้บุกเข้ายึดครองดินแดนยูโกสลาเวีย
และตั้งรัฐอิสระ  Independent State of Croatia (NDH) ที่มีรัฐบาลหุ่นกระทำการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
ชาวเซิร์บ ยิว และยิปซีเป็นจำนวนมากมาย ในขณะที่กองทัพอิตาลีได้บุกเข้ายึดดินแดน Istria และ
พื้นที่บริเวณชายฝั่งทะเล

เอกอัครราชทูตและรัฐมนตรีแห่งจักรวรรดิที่สามท่ามกลางตัวแทนภาคทหารและประชาชนแห่ง
รัฐอิสระโครเอเชีย ที่กรุง  Zagreb, 21 April 1941

            หลังสงครามโลกครั้งที่สองโครเอเชียเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งยูโกสลาเวีย(ภาคสอง)
โดยรวม 6 สาธารณรัฐและมณฑลอิสระปกครองตนเอง 2 มณฑล เป็น สหพันธ์สาธารณรัฐ
สังคมนิยมยูโกสลาเวียในปี 1945 เปลี่ยนระบอบการปกครองเป็นสังคมนิยมคอมมิวนิสท์ภายใต้
การนำของประธานาธิบดีคนแรก
              จอมพลตีโต (Josip Broz Tito 7 May 1892 – 4 May 1980) ผู้นำการต่อสู้จน
ได้ชัยชนะและสามารถขับไล่เยอรมัน,อิตาลีออกจากดินแดน
 
             แม้จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ครองอำนาจเบ็ดเสร็จแต่ก็ได้รับสมญาว่าเผด็จการการุณย์
ตีโตสามารถรวมประเทศที่ประกอบด้วยรัฐซึ่งมีความแตกต่างระหว่างเชื้อชาติศาสนาไว้ได้ตลอดช่วง
เวลาที่มีชีวิตอยู่โดยการสนับสนุนหลักการแห่ง brotherhood and unity
             เขาได้พาประเทศออกจากอำนาจของสหภาพโซเวียตภายใต้การปกครองของสตาลิน และ
พัฒนาประเทศเป็นประเทศคอมมิวนิสต์อิสระ (ตามแนวคิด Titoism ที่มีหลักการมุ่งสู่จุดหมายสูงสุด
ตามแนวทางคอมมิวนิสท์ด้วยวิถีที่กำหนดโดยเงื่อนไขภายในของแต่ละประเทศนั้น ไม่ใช่ตามแบบแผน
ที่กำหนดมาจากภายนอก) นอกจากนี้เขายังมีบทบาทเป็นผู้นำผู้ก่อตั้งกลุ่มประเทศผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด
Non-Aligned Movement

           หลังการเสียชีวิตของเขาและหลังจากที่ลัทธิคอมมิวนิสท์ในยุโรปตะวันออกได้ล่มสลาย
ลงในปี 1989 ความขัดแย้งตึงเครียดภายในยูโกสลาเวียก็ปะทุจนแตกแยก โครเอเชียและสโลวีเนีย
ได้ประกาศเอกราชจากสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมยูโกสลาเวียในปี 1991 ที่นำไปสู่สงครามระหว่าง
ชาวโครแอทและเซิร์บซึ่งต่อต้านการแยกประเทศ โดยมีรัฐบาลกลางยูโกสลาเวียหนุนหลังส่งกองทัพ
เข้าบุกโครเอเชีย ในขณะที่โครเอเชียก็ใช้กำลังผลักดันชาวเซิร์บออกนอกประเทศ สงครามยืดเยื้อ
เป็นเวลานานถึง 4 ปีจึงยุติลงในปี 1995

ช่วงสงครามเมืองสำคัญของโครเอเชียเช่น  Zadar
และ Dubrovnik ถูกระเบิดทำลาย

สงครามแบ่งแยก Yugoslavia           

Yugoslavia >>> Slovenia, Croatia, Bosnia and Herzegovina, Montenegro, Macedonia,
                        Serbia และ 2 จังหวัดปกครองพิเศษ(ตนเอง) Vojvodina กับ Kosovo

               เช้าวันที่สามของการเดินทางกับประเทศที่สาม(ออสเตรีย  > สโลเวเนีย >) โครเอเชีย
               เริ่มต้นที่เมืองหลวง Zagreb ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของโครเอเชียด้วยเช่นเดียวกับ
ลุบลิยานาของสโลเวเนีย

                 ชื่อของเมืองนั้นบ้างเชื่อว่ามาจากคำว่า zagrabiti ซึ่งแปลว่า to scoop
ตามตำนานเล่าว่า ban (lord,master,ruler) ได้เดินทางนำเหล่าทหารที่กระหายน้ำผ่าน
ทะเลทรายมาถึงที่นี่ ท่านได้ใช้ดาบปลายแหลมปักลงบนพื้นแล้วปรากฏว่ามีน้ำผุดขึ้นมา
ท่านจึงมีบัญชาให้เหล่าทหารทำการขุดบ่อน้ำ ณ ที่ตรงนั้น
                 บางตำนานก็เล่าแตกต่างไปบ้างว่า ท่านสั่งให้หญิงสาวตักน้ำมาดื่มแก้กระหายว่า
Zagrabi, Mando! (แปลว่า Scoop it up, Manda!-ชื่อของหญิงสาว)
                 นอกจากนี้แล้วยังมีตำนานว่ามาจากคำว่า 'za breg' หรือ 'beyond the river bank'
หมายถึงฝั่งแม่น้ำซาวาที่ไหลผ่านกลางเมือง   หรือ
                 จากคำว่า "za grabom" ("behind the moat") เนื่องจากเป็นเมืองที่มีป้อมปราการ
แน่นหนา

                 รถนำมายังจุดตั้งต้นที่บริเวณย่านเก่าแก่ที่สุดของเมือง - Kaptol เป็นเนินเขา
ที่ตั้งรกรากตั้งแต่ยุคกลางในช่วงปลายศตวรรษที่ 11

            และเป็นที่ตั้งของวิหารแห่งซาเกร็บ  

            Zagreb Cathedral - Cahthedral of St. Stephen

          วิหารโรมันแคธอลิค สร้างในแบบกอธิคก่อยอดสูงเสียดฟ้า(108 เมตร) เหนือกว่าสิ่งก่อสร้าง
อื่นใดในกรุงทำให้สามารถมองเห็นยอดสูงนี้ได้จากหลายจุดในเมือง  อุทิศแด่ Assumption of Mary
และกษัตริย์ทั้งสองคือ  Saint Stephen กับ Saint Ladislaus
            วิหารนี้สร้างขึ้นในปี 1093, ในศตวรรษที่ 12 และ 13 ต่อมาถูกทำลายโดยพวก Tartars
(กลุ่มชนแถบยุโรปตะวันออกและเอเชียตอนเหนือ) ในปี 1242 แล้วได้รับการปฏิสังขรณ์เป็นแบบกอธิค
เมื่อปี  1263 หอคอยแบบ  Renaissance ถูกสร้างในศตวรรษที่ 17
            วิหารได้รับความเสียหายอย่างหนักเมื่อครั้งเกิดแผ่นดินไหวในปี  1880 แล้วจึงได้รับการปฏิสังขรณ์
ขึ้นมาใหม่ในสไตล์  Neo-Gothic ดั่งที่เห็นในปัจจุบัน

            เบื้องหน้าวิหารเป็นอนุสาวรีย์    Virgin Mary  สร้างขึ้นเพื่อน้อมสำนึก
ถึงพระกรุณาของพระแม่ที่ปกปักรักษาชาวเมืองเมื่อกาลครั้งที่กาฬโรคระบาดในศตวรรษที่ 18
            อาคารด้านซ้ายมือในภาพคือวังของท่านบิชอป Bishop's palace

          ป้อมกำแพงข้างวิหารที่ยังเหลืออยู่จากการสร้างเพื่อป้องกันการบุกรุกรานของอ็อตโตมาน

           เบื้องหน้าวิหารเยื้องไปเป็นอาคารสีเหลืองจางที่มีหอคอยยอดแหลมเห็นเด่นไกลคือ
St Francis of Assisi Church and Franciscan Monastery

           จากวิหารเดินไป Ban Jelacic Square จตุรัสเก่าแก่มีมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 17
เป็นที่ตั้งของอาคารหลากสไต์ทั้ง classicism, secession และ modernism
           ตั้งชื่อตาม ban Josip Jelacic ผู้ที่ทางการได้ประดิษฐานอนุสาวรีย์ของท่านตระหง่าน ณ ที่นี้
โดยขึ้นเป็นรูปท่านขี่ม้ามือขวาชี้ดาบไปเบื้องหน้า เดิมตัวอนุสาวรีย์หันไปทางทิศเหนือซึ่งเป็นประเทศฮังการี
เพื่อรำลึกถึงสงคราม Hungarian Revolution of 1848

             ระหว่างช่วงการปกครองระบอบคอมมิวนิสท์(สมัยตีโต) เมื่อโครเอเชียกลายเป็นรัฐหนึ่ง
ของยูโกสลาเวีย อนุสาวรีย์นี้ได้ถูกย้ายออกไปเก็บไว้เนื่องจากเกรงว่าจะเป็นสัญญลักษณ์กระตุ้น
ความรักชาติของชนชาวโครเอเชียที่อาจนำไปสู่ความแตกแยก อนุสาวรีย์นี้ก็ได้กลับมาสถิตใหม่
ในปี 1990 แต่ถูกกลับหันไปทางทิศใต้

            ทางทิศตะวันออก(ซ้ายมือของรูปปั้น) คือน้ำพุ  Mandusevac fountain
ซึ่งเชื่อกันว่าคือน้ำพุในตำนานที่ว่า  Zagrabi, Mando
           จตุรัสแห่งนี้เป็นจุดนัดพบยอดนิยมของชาวเมืองในย่านถนนปลอดรถยนต์แต่มีรถรางแล่นผ่าน

           เดินต่อไปยัง Uspinjaca ขึ้นกระเช้าไฟฟ้า (Funicular Railway) สายสั้นที่สุด
ในโลก(30.5 ม.) ที่สร้างขึ้นเมื่อปี 1888 ไปยังหอคอยเก่าแก่จากศตวรรษที่ 13

           Lotrscak Tower ตั้งอยู่ในย่าน Gradec เมืองตอนบน (upper town)
หอคอยนี้สร้างขึ้นเพื่อเฝ้าพิทักษ์ประตูทิศใต้ของกำแพงเมืองและใช้เป็นที่คุมขังด้วย 

ทัศนาเมืองซาเกร็บ

อาคารเก่าใกล้ใหม่ไกล

             กลับลงมาแล้วไปต่อที่จตุรัสเซนต์มาร์ค พบสิ่งก่อสร้างที่โดดเด่นด้วยหลังคาเป็นรูป
ตรา Croatia, Slavonia และ Dalmatia ทางด้านซ้าย และตรา Zagreb ทาด้านขวา นั่นคือ
โบสถ์ St. Mark's Church

ภาพงามยามปลอดผู้คนจากเน็ท

            หน้าต่างครึ่งวงกลมแบบ Romanesque ทางด้านทิศใต้ของโบสถ์บ่งชี้ว่า โบสถ์ถูกสร้าง
ขึ้นในราวศตวรรษที่ 13 ครั้นถึงช่วงครึ่งหลังศตวรรษที่ 14 โบสถ์ก็ถูกรื้อสร้างใหม่ในแบบกอธิค
             นอกจากหลังคาแล้วส่วนสำคัญอีกอย่างหนึ่งของโบสถ์นี้คือ รูปปั้นอัครสาวก 12 องค์
ของพระเยซูที่จัดวางประดับเหนือประตู (portal) ได้อย่างลงตัวและสวยงามมีคุณค่าทางศิลปะ
ทำให้ประตูนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นประตูที่เลอค่าที่สุดในแถบยุโรปใต้-ตะวันออก

           โบสถ์เซนต์มาร์คนี้เปรียบได้กับหัวใจของเมืองตอนบน

ภาพจตุรัสเซนต์มาร์คจากเน็ท

           อาคารด้านขวามือในภาพบนคือรัฐสภา ที่ซึ่งสมาชิกทำการลงประชามติแยก
ออกจากจักรวรรดิ Austro-Hungarian Empire ในปี 1918 และออกจาก Yugoslavia
ในปี 1991

           แวะชมหน้าร้านขายยาตราอินทรีดำ ร้านยาที่เก่าแก่ที่สุดแห่งซาเกร็บ เปิดขายมาตั้งแต่
ศตวรรษที่ 14 ส่วนร้านขายยาที่เก่าที่สุดในโครเอเชียนั้นอยู่ที่เมืองใต้สุด Dubrovnik เปิดขาย
ตอนต้นศตวรรษที่ 14 และเป็นร้านขายยาที่เก่าที่สุดเป็นอันดับที่สามของยุโรป

ภาพ(จากเน็ท)ข้าวของเครื่องใช้ขวดยายุคก่อนจัดวางไว้ในร้าน

           บนผนังตึกด้านนอกมองเห็นโคมไฟแก็สติดตั้งอยู่ ยามเย็นพนักงานจุดประทีป
จะขี่จักรยานออกปฏิบัติการจุดโคมไฟในย่านนี้

ภาพโคมไฟใกล้ร้านขายยา

             ห่างไปไม่กี่ก้าวจากร้านขายยาก็จะมาถึง Stone Gate สัญญลักษณ์ของเมืองตอนบน
(upper town) ย่านกรุงเก่าของ Zagreb เป็นส่วนที่หลงเหลือของกำแพงเมืองที่เคยล้อม
รอบกรุงเก่า เชื่อกันว่าสร้างขึ้นเมื่อปี 1266

ยืมภาพ(ประตูไร้ผู้คน)จากเน็ท

             เป็นที่ประดิษฐานพระรูปของพระแม่มารีซึ่งรอดพ้นอัคคีภัยพิบัติในปี 1731
เพื่อเป็นการรำลึกถึงเหตุการณ์อัศจรรย์ครั้งนั้นชาวเมืองได้ร่วมกันสร้างโรงสวดขึ้นภายใต้โค้งประตู
แล้วอัญเชิญพระรูปประดิษฐานไว้ให้เป็นที่เคารพบูชาของชาวเมืองสืบมาจนปัจจุบัน 

             เมื่อเข้ามาถึงด้านในสัมผัสได้ถึงบรรยากาศแห่งความสงบสำรวมศักดิ์สิทธิ์

รูปภาพพระแม่จากเน็ท

เดินไปกันต่อ

          เป้าหมายหน้าเป็นรูปปั้น เซนต์จอร์จสังหารมังกร ตั้งอยู่ใกล้ประตูทางเข้ากรุงเก่า
รูปปั้นนี้ท่านประธานวุฒิสภา  Zelimir Mazuranic นำมาจากออสเตรียแล้วตั้งประดับอยู่
ในสวนที่บ้าน ต่อมาครอบครัวได้มอบให้แก่เมืองซาเกร็บแล้วจึงย้ายมาตั้งอยู่ที่นี่ตั้งแต่ปี 1994
          ประติมากรปั้นเซนต์จอร์จเวอร์ชั่นนี้(แทนที่จะแสดงทีท่าเก่งกล้าปราบสัตว์ร้ายแต่กลับ)
ให้อยู่ในกิริยาอาการสำรวมก้มหน้าทั้งม้าและคน ชวนให้คิดไปได้ว่าท่านคงจะเกิดธรรมสังเวชจึงถอดหมวก
ครอบแสดงคารวะอโหสิกรรมต่อมังกรที่ถูกสังหาร

(เรื่องตำนานเซนต์จอร์จกล่าวไว้ในคห.เรื่องสะพานมังกรที่ลุบลิยานา)

          ในกรุงซาเกร็บนี้ยังมีรูปปั้นเซนต์จอร์จสังหารมังกรอีกเวอร์ชั่นหนึ่งตั้งอยู่ในย่านเมืองตอนล่าง
บริเวณจตุรัสตีโตใกล้กับโรงละครแห่งชาติ

ภาพจากเน็ท

(รูปปั้นเซนต์จอร์จที่ประตูทางเข้ากรุงเก่านั้นจากออสเตรียมาสู่ซาเกร็บตั้งแต่ปี 1937)

          จากรูปปั้นพากันมุ่งไป พุงของซาเกร็บ (belly of Zagreb) นั่นคือ
           ตลาด Dolac ที่จัดตั้งขึ้นในปี 1926 จากพื้นที่เดิมที่เคยเป็นชุมชนบ้านเก่าถนนแคบ
           เมื่อเข้ามาถึงสิ่งแรกที่สะดุดตาคือรูปปั้น Kerempuh ศิลปินพเนจรในตำนานยุคกลาง
จากบทกวีที่โด่งดังของกวีเอกแห่งซาเกร็บ Miroslav Krleza     

            กำลังเล่นดนตรีอุทิศแก่นักโทษที่ถูกพิพากษาว่ามีความผิดถูกตัดสินแขวนคอ

           ในขณะที่ตัวศิลปินเองก็มีเชือกคล้องคออยู่ด้วย

          จากรูปปั้นสะเทือนใจในแถบแผงดอกไม้เดินไปชมแผงขายของที่ระลึก

           ของกิน   

            เงยหน้าขึ้นมองของเล่นไม้หมุนตามลม wood wind toy แล้วแหงนหน้าต่อ
ยลหอคอยของโบสถ์เซนต์แมรี่ที่อยู่ใกล้เคียง

            เดินกลับมาจุดตั้งต้นที่วิหารซาเกร็บอีกครั้งทั้งเป็นจุดจบการเดินชมซาเกร็บ(ย่านเมืองเก่า upper town)
            วิหารสูงใหญ่ให้ร่มเงากว้างยาว

          ปรากฏขบวนแถวพิธีที่ลานหน้าโบสถ์

           แวะเก็บภาพประตูโบสถ์

           ภาพภายในโบสถ์ที่ไม่ได้เข้าชม

           แล้วขึ้นรถแล่นจากลาซาเกร็บมุ่งสู่จุดหมายสำคัญของวันนี้

(ภาพงามจากเว็บสถานที่งาม)

            นั่งรถมุ่งหน้าลงใต้สู่ชนบทป่าเขาลำเนาไพรสายธาร ข้างทางมีชาวบ้านกางร่ม
ตั้งโต๊ะขายของดูเหมือนจะเป็นผลิตผลทางการเกษตร

           รถแล่นมาได้ประมาณ 110 กม. เมื่อใกล้ถึงจุดหมาย มองไปริมทางเห็นหมู่บ้าน Rastoke
สร้างเหนือแม่น้ำ Korana ที่เรื่อยไหลผ่านเป็นย่านน้ำตกขนาดย่อม

จับภาพขณะรถแล่นพอดูได้เท่านี้

และเท่านี้

ต้องหยิบยืมภาพสวยมาเสริมจากเน็ท

อีกภาพ

และอีกหนึ่ง

และแล้วรถก็พามาจอดที่เป้าหมายสำคัญวันนี้   

              สรวงสวรรค์ในสวนปีศาจ Paradise in the Devil's Garden
(ชื่อที่ระบุไว้ในแผนที่ราวศตวรรษที่ 17) หนึ่งในความภาคภูมิใจของโครเอเชีย

            Plitvice พลิตวิเซ่ อุทยานแห่งชาติที่กว้างใหญ่ไพศาลสุดของโครเอเชีย
ตั้งอยู่ในพื้นที่ภูมิประเทศแบบ karst ทางตอนกลางของประเทศใกล้พรมแดนบอสเนียและเฮอร์เซโกวินา

เตือนความจำเรื่อง karst จากความเห็นเดิม

             อาณาบริเวณพื้นที่อนุรักษ์กว้างขวางกว่า 296.85 ตร.กม. ได้รับการยกขึ้นเป็น
อุทยานแห่งชาติในปี 1949 แล้วต่อมาในปี 1979 ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก
ประเภทสถานที่ธรรมชาติรุ่นแรก(ร่วมกับสถานที่ในประเทศอื่น) ในแต่ละปีจะมีนักท่องเที่ยว
มาเยือนนับแสนนับล้านคน

           พื้นที่ในอ้อมกอดขุนเขา Mala Kapela และ Licka Pljesivica ประกอบด้วยป่าเขา
ถ้ำน้ำตกและทะเลสาบ 16 แห่งแบ่งเป็นส่วนบนและส่วนล่างลดหลั่นลงไปเป็นชั้นเป็นขั้นน้ำตก
ถือกำเนิดจากสายน้ำของแม่น้ำ Black และ White (rivers) กับแม่น้ำของภูมิประเทศแบบ karst

          แต่ละทะเลสาบถูกกั้นแยกด้วยเขื่อนธรรมชาติ(travertine)ที่เกิดจากการสะสม
ของหินปูน calcium carbonate ที่จับกับเมือก(mucous) ซึ่งผลิตโดย algae และ  bacteria
ที่อาศัยอยู่บนใบของต้น moss โดยกำแพงที่ก่อเกิดจากซากพืชและแบคทีเรียทับถมซ้อนกันนี้
มีอัตราความสูงเพิ่มขึ้นปีละ 1 ซม.

            นักวิจัยพบว่าขบวนการสร้างเขื่อนนี้อาศัยอุณหภูมิที่สูง นั่นย่อมหมายความว่าทะเลสาบ
เหล่านี้ไม่ได้ถือกำเนิดในยุคน้ำแข็ง ทะเลสาบที่นี่จึงนับว่ายังเยาว์กล่าวคือถือกำเนิดตอนสิ้นยุคน้ำแข็ง
เมื่อประมาณ 12000 - 15000 ปีมาแล้ว และยังคงเติบโตเปลี่ยนแปลงต่อไปตามแรงของมวลน้ำ
ที่ไหลลงมาจากบนลงล่าง

            นอกจากเขื่อนธรรมชาติที่เป็นหัวใจของอุทยานพลิตวิเซ่แล้ว พืชพันธุ์ทั้งใหญ่เล็ก
และป่าเขาอันอุดมสมบูรณ์ตลอดจนสัตว์นานาชนิดที่หลากหลายคือองค์ประกอบสำคัญของระบบนิเวศที่นี่      

            รถพามาลงตรงทางเข้าที่ 1 (ยังมีทางเข้าที่สองอยู่ลึกเข้าไป)

ป้ายประชานิยม(มายืนถ่ายรูปกัน) ก่อนเดินเข้าอุทยาน

            รับตั๋วแล้วเดินมุ่งสู่ทางลงเขาไปยังทะเลสาบน้ำตกส่วนล่าง
เสียงสายน้ำตกต้องจากผาลงสู่ท้องธารเบื้องล่างดังมาแต่ไกลเรียกให้รีบก้าวเดินไปหา
อย่างระมัดระวังเพราะทางเดินขึ้นลงสวนกันนั้นไม่กว้างนัก ไม่มีรั้วกั้นกันพลัดตกจากเขา
ขาลงเดินชิดขวาติดหน้าผา นักท่องเที่ยวหยุดยืนเป็นระยะๆ เพื่อถ่ายรูปน้ำตกที่อวดโฉม
พ้นแมกไม้ใบบัง

ใกล้เข้าไป

ภาพที่จะได้เห็นถ้าได้มาหน้าใบไม้ร่วง

             เดินลงเขาแล้วข้ามสะพานไปอีกฟาก

ภาพพลิตวิเซ่ฤดูใบไม้ร่วงจากเน็ทเช่นกัน

            เพื่อชมน้ำตกสูง 70 ม. Great Waterfall (Veliki Slap)

             สายน้ำจากทะเลสาบส่วนบนไหลล้นลงมาตามขั้นน้ำตกลงทะเลสาบส่วนล่างแล้ว
สมทบด้วยมวลน้ำจากธารน้ำ Plitvice (brook) ที่ตกจากหน้าผาลงมาเป็น Great Waterfall
รวมเป็นแม่น้ำ Korana ไหลเซาะโตรกผาจากทิศใต้ไปทิศเหนือ

ละอองน้ำกระเซ็นได้เห็นแค่รุ้งสั้นๆ สายเดียวที่นี่ (แต่งานนี้มีชดเชยระหว่างทางไปที่พักยังเมืองต่อไป)

เดินไปตามทางเลียบทะเลสาบส่วนล่าง

            น้ำใสไหลเย็นเห็นปลา สายพันธุ์หลักของที่นี่คือเทราท์ และต่อมาเมื่อไม่นานนี้
พบว่ามีสายพันธุ์คาร์พซึ่งเป็นพันธุ์ปลาน้ำที่ลุ่ม สะท้อนถึงผลจากการเปลี่ยนแปลงของ
สภาพอากาศและผลกระทบจากมนุษย์ต่อทะเลสาบแห่งนี้

           บนแผ่นผาริมทางเดินเลียบทะเลสาบส่วนล่างปรากฏป้ายจารึกรูปและนามของ Milka Trnina
นักร้องอุปรากรชื่อก้องของโครเอเชีย เธอได้บริจาคเงินให้แก่ Society for the Protection and
Embellishment of the Plitvice Lakes ในปี 1897

             ทางอุทยานได้ตั้งชื่อน้ำตกแห่งหนึ่งตามชื่อของเธอเพื่อแสดงความขอบคุณและ
เพื่อเป็นสัญญลักษณ์แห่งการยกย่องเสียงของเธอที่ทรงพลังดั่งกระแสน้ำที่ตกต้องก้องไกล

ภาพจากเน็ท

ร่มรื่นชื่นใจ

เรื่อยไหลใสเย็น

          เดินย้อนขึ้นไปท่าเรือเพื่อข้ามทะเลสาบ  (Jezero) Kozjak สู่ทะเลสาบน้ำตกส่วนบน

ลงเรือล่องทะเลสาบ

หนึ่งเกาะเดียวดายในทะเลสาบ Kozjak และในพลิตวิเซ่

รับชมคลิปลงเรือล่องทะเลสาบและชมน้ำตกจากยูทูบ 

           http://www.youtube.com/watch?v=XBQXZdNrfos

             ทะเลสาบทั้ง 16 นี้แบ่งได้เป็นส่วนบน(12 แห่ง)และส่วนล่าง(4 แห่ง)
จากส่วนบนกระแสน้ำไหลท้นลงมาจากระดับความสูง  636 สู่ระดับ 503 เมตรเป็นระยะทาง 8 กม.
จากทิศใต้ไปเหนือ

รูปประกอบ(แสดงระยะทางต่างไป)

            ทะเลสาบส่วนล่างโอบอุ้มด้วยแผ่นผืนหินปูน(ที่ละลายน้ำซึมได้)และพุ่มไม้

             ทะเลสาบส่วนบนทอดตัวอยู่ในอ้อมกอดของป่าทึบและหุบเขาหินแร่ dolomite
(ซึ่งกักเก็บน้ำได้ดีไม่มีซึม) แยกจากกันด้วยเขื่อนธรรมชาติแต่เชื่อมโยงด้วยน้ำล้นตกลงหลายสาย

              พื้นที่ที่ทะเลสาบครอบครองอาณาบริเวณประมาณ 2 ตร.กม. สายน้ำจากทะเลสาบ
เรื่อยไหลตกต่อเนื่องจากตอนบนสู่ทะเลสาบตอนล่างแล้วลงไปเป็นแม่น้ำ  Korana             
             นอกจากทิวทัศน์ป่าเขาน้ำตกงดงามแล้วสิ่งสำคัญอันเลื่องลือชื่อคือสีของทะเลสาบ
ที่แปรเปลี่ยนตามจำนวนของแร่ธาตุ, แบคทีเรีย และมุมแสงตะวันตกกระทบ

ทะเลสาบส่วนล่าง

เกิดเป็นสีสรรพ์ตั้งแต่สีท้องฟ้า, เขียวสด, เทา หรือน้ำเงิน

ทะเลสาบส่วนบน

เพลิดเพลินเดินชมน้ำตกในทะเลสาบตอนบน

             แผ่นป้ายริมทางเดินในทะเลสาบส่วนบนจารึกนาม Ivo Pevalek

             นักวิชาการ, นักพฤกษศาสตร์, ศาสตราจารย์ชาวซาเกร็บ ผู้ได้รับการยกย่องนับถือว่าคือ
นักวิชาการคนแรกและคนสำคัญที่ผลักดันให้ภาครัฐและประชาชนได้รับรู้และตระหนักถึงคุณค่าสูงล้ำ
ทางธรรมชาติของพลิตวิเซ่และและเรียกร้องให้ร่วมมือกันอนุรักษ์ปกป้อง

รูปปั้นส่วนจมูกถูกนักท่องเที่ยวที่เชื่อถือโชคลางลูบจนมันวาว

          ท่านได้กล่าวไว้ในปี 1926 ว่าหัวใจสำคัญของพลิตวิเซ่นั้นคือ เขื่อนธรรมชาติ(travertine)
และพืชที่(ทับถม)สร้างเขื่อนนี้ ทะเลสาบพลิตวิเซ่คือระบบชีวพลวัตร ซึ่งหมายถึงขบวนการสร้างเขื่อน
ธรรมชาติ และอนาคตของทะเลสาบพลิตวิเซ่ก็ฝากไว้กับการสร้างเขื่อนธรรมชาตินี้เท่านั้น

ยกมือขออนุญาตสอบถามครับ
ไม่ทราบว่า โชคลางที่นักท่องเที่ยวเชื่อกันเป็นอย่างไรครับ?

ถ้าเป็นเมืองไทยเนี่ย ลูบจมูกถือว่าเป็นการหยามกันเลยเชียว  ;D

           มาจากความเชื่อที่ว่า ลูบจมูกแล้วจะโชคดี  ที่คงเป็นพฤติกรรมเลียนแบบของตะวันตก
ส่งต่อกันมา ไม่แน่ว่าอาจเป็นพฤติกรรมนำเข้าเหมือนการคล้องกุญแจที่สะพานในเมืองหลวง
ของสโลเวเนีย

            ที่อื่นๆ ก็มีกิจกรรมลูบจมูกเพื่อโชคดีแบบนี้ เช่น รูปปั้น  Warner Bentley
(1901-1987) director of the Hopkins Center for the Arts, Dartmouth College
ที่ Hanover, New Hampshire, รูปปั้นหมูป่าที่ฟลอเรนซ์ และ
            ที่เมืองสปลิทของโครเอเชีย ก็มีการลูบนิ้วเท้า(เพราะเป็นท่านบิชอป และรูปปั้นสูงใหญ่
เอื้อมไม่ถึง) Bishop Gregory of Nin เพื่อขอให้มีโชคดี
  
ภาพจากเน็ท

ตกจากผาตระหง่าน

ต้องท้องธารตระการใส

ซ่านกระเซ็นละอองไกล

เรื่อยไหลลงห้วงชลธี    

ชลธี  น. ที่รับน้ำไว้ คือ ทะเลสาบ, ทะเล.
อ้างอิง : พจนานุกรม อ.เปลื้อง ณ นคร              

          ชื่นชมน้ำตกทะเลสาบส่วนบนจนจุใจ

          แล้วจึงมานั่งพักเหนื่อยสักครู่ ก่อนที่จะขึ้นรถเดินทางจากพลิตวิเซ่ไป
อย่างประทับใจจนอาลัย  

ทะเลสาบส่วนล่างหน้าร้อนใบไม้เขียวสดบดบัง

ภาพงามของทะเลสาบตอนล่างยามฤดูที่แตกต่างจากเน็ท

หลากสีสรรพ์วันใบไม้เปลี่ยนสี

ที่แปรผันไปอีกตามกาลเวลา

จนถึงหน้าเหมันต์หิมะห่มคลุม

          ระหว่างทางสู่ที่พักในเมืองต่อไป ฟ้าเริ่มมืดมนทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาค่ำแล้ว
ในหน้าร้อนของที่นี่(ประมาณสองทุ่มครึ่ง)

         เป็นเพราะเมฆครึ้มเบื้องบนบดบังแสงตะวันนั่นเอง ไม่นานหยาดฝนเริ่มโปรยปราย

         จนเมื่อขาดสาย ฟ้าก็กลับสว่าง พร้อมรางวัลที่ฟ้าหลังฝนมอบให้เห็นอยู่เบื้องหน้า

          สองสายรุ้งงามประดับฟากฟ้ายามเย็น

สวรรค์บนดินเป็นอย่างนี้เอง

จากสวรรค์ในป่าพาไปเมือง ครับ

A - Zadar < B -Plitvice
     

           เส้นทางจากนี้ไปคือการมุ่งหน้าลงสู่ดินแดนทางตอนใต้ชายฝั่งทะเลเอดริแอติค
แถบที่เรียกว่าแดลเมเชีย (Dalmatia)

           เช้าวันที่สี่ เดินทาง(โดยรถเช่นเคย) เข้าชมเมือง Zadar
ย่านเมืองเก่า
    
             ซาดาร์เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เคยถูกจักรวรรดิโรมันครอบครอง
หลายร้อยปีทิ้งร่องรอยเหลือไว้จนบางคนเรียกซาดาร์ว่า กรุงโรมน้อยแห่งโครเอเชีย
(little Croatian Rome) ส่วนหนังสือพิมพ์ The New York Times ยกให้เป็น
หนึ่งในกลุ่มเมืองเป้าหมายที่ได้รับการจัดอันดับต่ำเกินควรไปมากที่สุด
(one of the most “underrated” destinations)

ภาพจากหอระฆังจากเน็ท

          บริเวณที่เป็นเมืองซาดาร์ในปัจจุบันนี้ เป็นถิ่นที่มีผู้คนอาศัยอยู่มาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์
จนเมื่อศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสตศักราชจึงเกิดเป็นชุมชนของคนเชื้อชาติ Liburnian ผู้เชี่ยวชาญ
การค้าและการเดินเรือที่ต่อยอดไปเป็นโจรสลัดด้วย 
          ช่วงกลางศตวรรษที่ 2 ก่อนค.ศ. กองทัพโรมันก็รุกรานมายังย่านนี้ ซาดาร์เข้าสู่ช่วง
(Classical) antiquity ของแถบเมดิเตอเรเนียนที่บริเวณนี้ได้รับอิทธิพลจากอารยธรรมของ
กรีกและโรมัน (นับจาก 8–7 ศตวรรษก่อนค.ศ. - ศตวรรษที่ 5 เมื่ออาณาจักรโรมันเริ่มล่มสลาย)
ซาดาร์ได้เป็นอาณานิคมโรมัน (Roman colony) เมื่อปี 48 ก่อนค.ศ.ในสมัยซีซาร์ และ 
ตกอยู่ภายใต้การปกครองของโรมันหลายร้อยปี
          ผังเมืองถูกจัดวางตามแบบอย่างโรมันทั้งรูปแบบถนนหนทาง ฟอรัม โรงอาบน้ำอุ่น
(forum, thermae) ตลอดจนท่อส่งน้ำ(aqueduct) ยาว 40 กม.
         หลังจากคริสตศาสนาแผ่มาถึงซาดาร์ในตอนปลายศตวรรษที่สามซาดาร์ก็มีบิชอปของ
เมืองเอง

ซากท่อส่งน้ำ(aqueduct)ที่ยังเหลือให้เห็นอยู่   

         ถึงยุคกลางหรือยุคมืดสมชื่อ คือช่วงเวลาแห่งการตกต่ำเมื่อชาวฮั่นรุกรานและโรมันก็ถึง
แก่กาลล่มสลายทั้งจักรวรรดิและอาคารสถาปัตยกรรมโรมันในซาดาร์จากเหตุแผ่นดินไหวในปี 553
ซาดาร์ตกอยู่ในร่มเงาของจักรวรรดิไบซันทีน Byzantine ผ่านการปกครองโดย Goth
ในศตวรรษที่ 9 ส่วนชาวโครแอทนั้นเริ่มเข้ามาซาดาร์ในช่วงศตวรรษที่ 10 แล้วผนวกรวมดินแดน
ในแถบนี้กับส่วนอื่นขึ้นเป็นอาณาจักรโครเอเชียในปี 925
         ซาดาร์อยู่ใต้ร่มเงาการปกครองของเวนิสที่เอื้อความคุ้มครองจากโจรสลัดแล้วนำไปสู่
การครอบครองในปี 998 และตามด้วยการถูกทำลายโดยพวกครูเสดในปี 1205

(ภาพจากเน็ท)รูปปั้นสัญลักษณ์นครเวนิส พยัคฆ์ติดปีก(แห่งจตุรัสเซนต์มาร์ค นครเวนิส) ประดับเหนือ
ประตูเมืองที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 16

          ส่วนจักรวรรดิอ็อตโตมานนั้นรุกรานเข้ามาช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17   
         เมื่อครั้งศตวรรษที่ 16 คราที่พวกเติร์คยกทัพมา เวนิสได้ช่วยซาดาร์สร้าง
อ่างเก็บน้ำและบ่อน้ำ 5 บ่อให้ชาวเมืองได้ใช้ ทำให้ซาดาร์สามารถต้านทานการรุกราน
ของเติร์คได้

ภาพจากเน็ท

           หลังจากที่พวกเติร์คถอยทัพกลับไปแล้ว ทางการได้ปลูกต้นไม้เหนือกำแพง
บริเวณนี้ที่ได้กลายเป็นจตุรัสและสวน

ภาพจากเน็ท

            เมื่อเวนิสล่มลงในปี 1797 ซาดาร์ก็หันมาอิงโครเอเชียและร่วมอาศัยร่มเงาออสเตรีย
ตามด้วยอาณาจักรอิตาลีของนโปเลียนก่อนจะกลับคืนสู่ออสเตรียอีกครั้ง ครั้นถึงศตวรรษที่ 19
เป็นช่วงเวลาที่ความขัดแย้งเรื่องเชื้อชาติระหว่างเชื้อสายอิตาลีและโครแอทในเมืองทวีความตึงเครียด
             หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งซาดาร์ตกอยู่ภายใต้การปกครองของอิตาลี จนหลังสงคราม
โลกครั้งที่สองชาวอิตาเลียนในเมืองได้อพยพออกไปเกือบหมด จนปัจจุบันเหลือเป็นเพียงชุมชนเล็กๆ
              ซาดาร์ฟื้นตัวหลังสงครามเมื่อรวมอยู่ในยูโกสลาเวีย โดยมีภาครัฐสนับสนุนด้านอุตสาหกรรม
และการท่องเที่ยว จนกระทั่งโครเอเชียประกาศอิสรภาพแยกตัวและเกิดสงครามกับเซิร์บ บ้านเมือง
โบราณสถานได้รับความเสียหายจากสงครามที่ยาวนาน 4 ปี

ภาพจากเน็ทโรงเรียนดนตรีในซาดาร์ได้รับความเสียหายจากสงครามกับเซิร์บ

            ชื่อเรียกเมืองเปลี่ยนผ่านไปตามกาลสมัยการถูกครอบครอง เริ่มแรกเรียก
Jader ต่อมาเปลี่ยนไป Idassa (Greek), Jadera (Roman), Diadora, Zara
(ช่วงปกครองโดยเวนิสและอิตาลี) จนปัจจุบันคือ  Zadar

           เมืองซาดาร์มีพื้นที่ขนาด 25 ตร.กม. ประชากรประมาณ 75000 คน ส่วนใหญ่
อาศัยอยู่ในแผ่นดินใหญ่ที่บ้านเมืองกว่าครึ่งหนึ่งได้รับความเสียหายในช่วงสงครามโลก
ครั้งที่สองและสงครามกับเซิร์บ
             มีฐานะเป็นศูนย์กลางของมณฑลซาดาร์และแดลเมเชียตอนเหนือ
             บ้านเมืองมีประวัติเก่าแก่เกือบสามพันปี ก่อร่างสร้างเมืองฝังรากโดยโรมัน
ผ่านสงครามการทำลายอย่างหนักหนามาหลายครั้งจนบางคราวแทบจะกลายเป็นเมืองร้าง
แต่ก็ยังฟื้นกลับคืนมีชีวิตชีวา

ภาพจากเน็ท เบื้องหลังคือเทือกเขา Dinaric Alps

       ที่นี่เป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยที่เก่าที่สุดในยุโรปตอนใต้ตะวันออก มีอายุมากกว่า 600 ปี
เป็นมหาวิทยาลัยที่อยู่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่สวยงามที่สุดแห่งหนึ่งของโลก

ภาพมหาวิทยาลัยจากเน็ท

           ด้านหน้ามหาวิทยาลัยที่เดินไปไม่ถึงมีรูปปั้นอาจารย์ Spiro Brusina
นักสัตววิทยา, ธรรมชาติวิทยาและนักสำรวจ แห่งศตวรรษที่ 19 ผู้ก่อตั้งภาควิชา
ปักษีวิทยา (ornithology) ในโครเอเชีย กำลังนั่งเพ่งเปลือกหอย จมูกของรูปปั้น
ถูกลูบจนเป็นมันเหมือนรูปปั้นศาสตราจารย์Ivo ที่พลิตวิเซ่

          เช่นเมืองอื่นๆ ที่ผ่านมา ย่านที่ไปเยือนคือแถบเมืองเก่าของซาดาร์ที่ตั้งอยู่บน
คาบสมุทรยื่นไปในทะเลเอดริแอติค มีขนาด 400 x 1000 ม.

            ตัวเมืองรับรูปแบบโครงสร้างโรมันมาแต่สมัยซีซาร์และออกัสตัส มีการสร้างกำแพง
ป้อมหอคอยประตูเมืองฟอรัม,โบสถ์,ท่อส่งน้ำและสุสาน ผ่านยุคกลาง แล้วเมื่อเวนิสข้ามมา
ครอบครองจึงมีการก่อสร้างในสไตล์เรเนอร์ซอง

ด้านซ้ายมือคือกำแพงเมืองเก่า ขวามือคือสะพานคนเดินสู่แผ่นดินใหญ่

           จากแผ่นดินใหญ่นักท่องเที่ยวอาจเลือกใช้บริการเรือข้ามฟากไปย่านเมืองเก่านี้
ได้ด้วยเรือ barkarioli ที่ให้บริการข้ามฟากกว้าง 80 ม.นี้มายาวนานถึง 850 ปี

ภาพจากเน็ท 

            ก่อนจะสำรวจเมืองเก่า ไกด์สาวพาเดินตามทางเลียบริมน้ำชายฝั่งทะเลเอดริแอติค
ที่เรียกว่า Riva ความยาว 800 ม. ในวันฟ้าใส ลมแรง
             บริเวณนี้เดิมได้รับความเสียหายจากสงครามโลกครั้งที่สอง แล้วได้รับการซ่อมแซม
สร้างเป็นกำแพงคอนกรีตที่เสื่อมโทรมลงตามกาลเวลา ประชาชนที่เคยชื่นชอบการไปเดินเล่น
บริเวณนั้นก็พากันเมิน
             จนถึงปี 2004 การท่าเรือจึงมีโครงการปรับปรุงสถานที่โดยการสร้างท่าเทียบเรือ
และทางเดินเลียบริมน้ำพร้อมสิ่งก่อสร้างทางศิลปะประดับสถานที่นี้ให้เป็นที่ๆ ชาวเมืองและ
นักท่องเที่ยวจะได้มาเยือนและชื่นชมชลชายฝั่ง 

          ด้านเหนือเป็นท่าจอดเรือโดยสาร

            ฝั่งตรงข้ามคือเกาะ Ugljan ที่ได้เพียงมองแต่ไปไม่ถึง
ภาพบนเกาะจึงต้องพึ่งเน็ท  

           เกาะ Ugljan ที่ได้แต่มองนั้น คือบ้านของภูเขาสูง ณ จุดที่สูงสุด 249 ม.
ยังถูกเพิ่มความสูงด้วยเสาวิทยุขนาดยักษ์ปักหลั่นสามารถมองเห็นได้จากฝั่งนี้

เรือโดยสารข้ามไปเกาะ

           ทำเลนี้ในอดีตสมัยไม่ได้ถูกใช้ประโยชน์ทางการสื่อสารหากแต่เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ
ที่ยังมีซากโบราณสถานเป็นพยานปรากฏถึงปัจจุบันนั่นคือ ป้อม  Sv. Mihovil (หรือ St. Michael)

            ป้อมนี้น่าจะมีอายุยืนนานมาแต่ศตวรรษที่ 13 แล้วถูกต่อเติมเสริมสร้างในยุคเวนิส
ครอบครองระหว่างศตวรรษที่ 15 - 18

          เรือเฟรี่พาข้ามช่องแคบไปยังเกาะแล้วเดินขึ้นเนิน, ที่ราบและทางชันสู่ยอดเขา
เกาะเล็กๆ (ที่เห็นเป็นพงไม้หน้าเกาะใหญ่ในความเห็น 256)เมื่อมองจากเกาะใหญ่ลงมา

           กลับมาบริเวณเขตริมฝั่งทะเลแห่งนี้เป็นที่ๆ นักท่องเที่ยวทุกคนต้องมา ชมและฟัง
สิ่งก่อสร้างที่แตกต่างอย่างมีเสน่ห์ไม่เหมือนใครซึ่งชาวซาดาร์ภูมิใจนำเสนอ นั่นคือ
ออร์แกนทะเล Sea Organ หนึ่งเดียวในโลกนี้

              เครื่องดนตรีขนาดใหญ่ผลงานของ Nikola Basic สถาปนิกศิลปินชาวโครเอเชีย
ผู้ผสมผสานศิลปะ, สถาปัตยกรรม และวิทยาศาสตร์ได้อย่างกลมกลืนน่าชื่นชม จนได้รับรางวัล
Urban Public Space ของยุโรปในปี 2006
              ส่วนประกอบกำเนิดเสียงเป็นท่อ  polyethylene ปลายท่อด้านหนึ่งจมอยู่ในทะเล
ส่วนปลายอีกด้านเอียงลาดขึ้นไปโผล่อยู่ภายใต้ขั้นบันไดซึ่งที่มีช่องเจาะเป็นทางให้เสียงผ่าน

             คลื่นกระทบฝั่งจะดันอากาศในท่อจำนวน 35 ท่อซึ่งมีขนาดต่างกันและแบ่งเป็น
7 ชุดๆ ละ 5 ท่อ

            จากปลายท่อเปิดที่มีขนาดกว้างแล้วเรียวแคบลง ผ่านไปสู่ปลายท่อด้านบน
ซึ่งมีปากเปิดทำให้เกิดเสียงได้ท่วงทำนองโทนดังค่อยต่างไปตามแต่แรงกระแสคลื่นที่
ซัดเข้าหาท่อชุดนั้นๆ   

             ถัดขึ้นไปใกล้ๆ กันนั้นยังมีสิ่งก่อสร้างแนวเดียวกัน ออกแบบโดยศิลปินคนเดียวกัน
ติดตั้งอยู่บนพื้น นั่นคือ Sun Salutation หรือ Greeting to the Sun

            แผ่นกระจกหนาซ้อนกันหลายชั้นจำนวน 300 แผ่นเรียงตัวเป็นพื้นวงกลม
ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 22 ม.

             นี้คือแผงพลังงานแสงอาทิตย์ที่สะสมพลังงานในยามกลางวันเก็บไว้ใช้เปล่งแสง
สีสรรพ์สวยงามยามราตรีที่จะกระพริบวิบวับตามจังหวะดนตรีจาก Sea Organ

            นอกจากดวงอาทิตย์แล้ว บนพื้นท่าน้ำถัดออกไปทางทิศใต้ยังติดตั้งแผ่นวงกลม อีก
8 แผ่นที่มีขนาดเล็กใหญ่และระยะห่างต่างกันตามสัดส่วนของจริง เป็นตัวแทนดาวเคราะห์อีก
8 ดวงของสุริยะจักรวาล(ตัดพลูโตออกไป)

รับชมรับฟังแสงสีเสียง Sea Organ และลานพระอาทิตย์ยามราตรี

          http://www.youtube.com/watch?v=LBhk5KFwLVc

อยากเห็น อยากเห็น...
อยากฟัง  อยากฟัง...

        เสียงตามในคลิป ครับ ก้องๆ ให้ความรู้สึกวังเวงโดยเฉพาะตอนคลื่นซัดเบาๆ
ให้เสียงเบาๆ วันที่ไปอากาศเย็นสบาย แดดไม่แรง ผู้คนทั้งมาคู่ มาครอบครัว มานั่งเล่น
นั่งฟัง นั่งมองทะเล เดินไปมากันขวักไขว่
  
  

           และ ทัศนียภาพยามย่ำสนธยาที่นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งซึ่งชาวซาดาร์แสนจะภูมิใจ
เมื่อผู้กำกับหนัง(เขย่าขวัญ)ระดับบรมครูอย่าง Alfred Hitchcock ได้เคยกล่าวชื่นชมไว้
ในเดือนพฤษภาคม ปี 1964 เมื่อเขามาเยือนซาดาร์ว่า อาทิตย์อัสดงที่นี่งามที่สุดในโลก

ประกาศรับรองความงามยามเย็นติดตั้งอยู่ที่ทางเข้า

            Zadar has the most beautiful sunset in the world, more beautiful
than the one in Key West, in Florida, applauded at every evening.

น่าเสียดายที่ไม่ได้อยู่จนตะวันตกทะเลเพื่อพิสูจน์คำกล่าวของฮิทช์คอค
ต้องอาศัยชื่นชมความงามทางเน็ท

Sun(set) Salutation

            จากเขตริมฝั่งน้ำสัมผัสบรรยากาศเมืองท่องเที่ยวร่วมสมัยจากนี้ไปต่อกันที่
เขตเมืองเก่าซึ่งอยู่ใกล้ชิดติดกัน
             ตามที่ได้กล่าวแล้วว่าเมืองซาดาร์มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันๆ ปี ผ่านยุคสมัยต่างๆ

(ภาพจากเน็ท)จากซ้ายไปขวา กำแพงส่วนที่เหลือจากสมัยโรมัน, Antiquity และยุคกลาง 

ต่อมอิจฉาคุณ SILA เริ่มทำงานหนักขึ้นทุกที   ต้องรีบไปหายาลดอิจฉามากิน   พร้อมกับสะสมค่าตั๋วเครื่องบินให้ทันปีหน้า

ตอนนี้ไปสะดวกขึ้นเพราะโครเอเชียเข้าอียูแล้ว มีคนแนะนำว่าให้รีบไปเพราะช่วงนี้ที่ผู้คน
ไปเที่ยวโครเอเชียกันมากขึ้นเริ่มเกิดปัญหานักท่องเที่ยวแออัดและค่าใช้จ่ายสูงเกินไปใน
เมืองเป้าหมายหลักอย่าง Dubrovnik ครับ

           ตัวเมืองได้รับรูปแบบโครงสร้างอย่างโรมัน จากนั้นก็ผ่านยุคกลาง และเรเนซองแบบเวนิส
ที่ได้ข้ามทะเลมาครอบครอง  

(ภาพจากเน็ท) ซากโบราณที่เหลือจากสมัยโรมันและยุคกลาง  

           โบราณสถานย่านเมืองเก่าที่น่าสนใจที่ได้แวะเยี่ยมชมเท่าที่เวลาอำนวย
แห่งแรกเป็นโบสถ์ที่ได้แวะเข้าชมก่อนไปบริเวณชายฝั่ง คือ

              St Francis's Church & Franciscan Monastery

            สร้างขึ้นในปี 1221 แล้วได้รับการสถาปนาในปี 1282 เป็นโบสถ์กอธิคที่เก่าแก่
ที่สุดในแดลเมเชีย  ที่นี่คือสถานที่ๆ ทางการเวนิสได้ลงนามสนธิสัญญาสันติภาพยกมอบซาดาร์
ให้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของพระเจ้าลุดวิกที่หนึ่ง กษัตริย์แห่ง โครเอเชีย-ฮังการี เมื่อปี 1358
   

ทางเดินรอบลานสไตล์เรเนซองสวยงาม

บริเวณหน้าโบสถ์ ประตูเล็กด้านขวามือคือทางเข้าลานในรูป

         นักบุญ Saint Francis of Assisi หรือ Francesco (1181/1182 – 1226)
เป็นชาวอิตาเลียน ลูกชายพ่อค้าผ้าผู้มั่งคั่งใชัชีวิตอย่างหรูหรา หลังจากสงครามอันโหดร้าย
และอาการป่วยหนัก ท่านได้ยินนิมิตจากพระเยซู ต่อมาท่านก็สละละทรัพย์สมบัติทางโลก
หันมาใช้ชีวิตอย่างคนยากจน ให้ความเมตตาแก่ผู้ยากไร้ ปฏิบัติต่อเสมือนเป็นพี่น้อง ท่านออก
เทศนาสอนชาวบ้านตามท้องถนน และได้ตั้งคณะ Third Order of Saint Francis, Order of
Friars Minor และ  Order of St. Clare
         นอกจากนี้ท่านยังเป็นบุคคลคนแรกที่มีบันทึกไว้ว่า ได้รับบาดแผลศักดิ์สิทธิ์ (stigmata)
จากทุกขกิริยาของพระเยซู (Passion of Christ) ปรากฏเป็นรอยแผลที่มือ,เท้าและร่างกาย

ได้เคยดูหนังสร้างจากประวัติชีวิตของท่านเรื่อง Brother Sun, Sister Moon (1972)

ภาพวาดฝีมือศิลปินเอกอิตาเลียน Carravagio- Caravaggio's St. Francis in Ecstasy
แสดงภาพตอนท่านได้รับ stigmata

             คุณไกด์สาวพาเดินชมกลุ่มอาคารโบราณสถานซึ่งอยู่ใกล้เคียงกันสามารถ
เดินชมได้โดยสะดวก          

               อาณาบริเวณลานกว้างร้างอาคารเหลือแต่รากฐานและซากเสาหินหน้าโบสถ์
ของ   St. Donatus และวังของท่านบิชอปในปัจจุบัน นี้คือ โรมัน ฟอรัม ณ ซาดาร์
               สร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 1 ก่อนค.ศ.และในศตวรรษที่ 3 โดยเริ่มในสมัยจักรพรรดิ์
Emperor Augustus (63 ปีก่อนค.ศ. — ค.ศ. 14) จากหลักฐานพระนามที่สลักบนบ่อน้ำของฟอรัม

ภาพมุมสูงจากเน็ท(มุมขวาล่างของภาพคือหลังคาของโบสถ์ของเซนต์ โดเนทัส)

              ผังเมืองตามแบบโรมันนั้นจะมีการสร้างถนนเส้นตรงขนานตัดขวางกันเป็นมุมฉาก
แบบตารางหมากรุกทำให้เกิดพื้นที่รูปสี่เหลี่ยมล้อมรอบด้วยถนนเป็นที่อยู่อาศัยและที่สาธารณะ
               พื้นที่สี่เหลี่ยมติดกับถนนสายหลักของเมืองนั้นจะกลายเป็นลาน "จตุรัส" หลักของเมือง
ซึ่งชาวโรมันเรียกว่า ฟอรัม

           ที่นี่เป็นพื้นที่สาธารณะที่ประชาชนทั่วไปมาจับจ่ายซื้อขายหรือนัดพบปะสนทนาสมาคม
ในขณะเดียวกันก็ยังเป็นที่ตั้งของสภาหรือศาลากลางและวิหาร ฟอรัมจึงเป็นศูนย์กลางแห่งธุรกิจ
การเมือง สังคม วัฒนธรรม ศาสนา(ความเชื่อ) ของเมืองแบบโรมัน

              ลานประชาคมที่นี่มีเนื้อที่กว้างยาว  45 x 90 ม. เดิมล้อมรอบด้วยอาคารมีหลังคารองรับ
ด้วยเสาหิน Portico, พื้นที่ค้าขาย, วิหารบูชา ช่วงศตวรรษที่ 4 เมื่อมีการนับถือศาสนาคริสต์จึงมี
การสร้างเสริมปรับเติมอาคารเดิมเป็นกลุ่มอาคารทางศาสนา โดยในช่วงปลายสมัย antiquity
ก่อนจักรวรรดิโรมันล่มสลาย ได้มีการวางฐานอาคารของศาสนาคริสต์ซึ่งต่อมาได้มีการก่อสร้าง
กลุ่มอาคารของท่านบิชอปประกอบด้วยโบสถ์และอาคารเสริม

            ในยุคกลางตอนต้นมีการสร้างหอกลมขึ้นแทนอาคารเก่า แต่ในที่สุดแล้วกลุ่มอาคารนี้
ก็ถูกรื้อลงเป็นซากแล้วมีการสร้างจตุรัสแบบยุคกลางขึ้นมาแทนที่
             ในยุคนี้ยังมีการสร้างโบสถ์ของ St. Elias ขึ้นบนบริเวณที่เป็นวิหารบูชาเดิมที่ต่อมา
ในตอนปลายศตวรรษที่ 18 โบสถ์หลังนี้ได้เปลี่ยนไปเป็นโบสถ์สำหรับนิกายออร์ธอด็อกซ์ของ
เซอร์เบีย และตัวโบสถ์ถูกปรับเปลี่ยนเป็นแบบบาร็อคพร้อมกับการสร้างหอคอยขึ้นทางทิศตะวันออก        

           โรมัน ฟอรัมที่ซาดาร์นี้ถูกค้นพบในปี 1930 แล้วอาณาบริเวณทั้งหมดได้ถูกขุด
สำรวจเสร็จสิ้นในทศวรรษที่ 1960s
           ส่วนที่ยังคงเหลือในปัจจุบันนี้คือ ซากของรากฐานอาคาร พื้นถนนที่ปูด้วยแผ่นหิน
และแท่งหิน 2 แท่งๆ หนึ่งคงอยู่ในตำแหน่งเดิม เรียกกันว่า   Pillar of shame ในขณะที่
ชิ้นส่วนของแท่งที่สองได้ถูกย้ายออกไปในปี 1729 แล้วนำไปตั้งไว้ที่ จตุรัส 5 บ่อน้ำ

          บริเวณด้านตะวันตกตรงข้ามเสาหินเป็นพื้นที่ยกระดับบ่งบอกว่าเป็นที่ตั้งของวิหารอุทิศ
แด่เทพทั้งสาม (Capitoline Triad) ได้แก่ Jupiter(จอมเทพแห่งเทพทั้งปวงเทียบได้กับ Zeus
ของกรีก), Juno(จอมเทวีผู้เป็นมเหสีของ Jupiter เทียบได้กับ Hera ของกรีก) และ Minerva
(เทพแห่งปัญญาและเป็นองค์อุปถัมภ์ศิลปะ, พาณิชย์, สงคราม, ความยุติธรรม เทียบได้กับ Athena
ของกรีก)
          พื้นถนนปูหินยังปรากฏร่องรองแท่นบูชาซึ่งเชื่อว่าเป็นทางให้เลือดจากพิธีเซ่นสังเวย
ไหลผ่าน                  

             โบราณวัตถูที่ยังตั้งเด่นเห็นชัดอยู่บนพื้นหินทางเดินดั้งเดิมในฟอรัมนี้คือ 
Pillar of Shame เสาประจานลงโทษทัณฑ์จากยุคกลาง

            ผู้ถูกพิพากษาว่ามีความผิดจะถูกล่ามโซ่จองจำกับเสาต้นนี้ที่มีความสูง 15 ม.
บนยอดเสาเป็นรูปปั้น Lion of St. Mark (สัญลักษณ์เวนิส) ที่ต่อยอดขึ้นมาในสมัย
เวนิสครอบครองและได้รับความเสียหายเมื่อครั้งสงครามโลกครั้งที่สอง

ภาพชัดจากเน็ท

ติดตามอ่านครับ
ตัวเองไม่เคยได้มีโอกาสข้ามเข้าไปทั้งสองประเทศนี้

มีสองเรื่องที่จะขอร่วมแบ่งปันความสุขให้ผู้อ่าน
เรื่องแรกเมื่อการเดินทางไปเที่ยวทั้งสองประเทศนี้ถูกบังคับด้วยเส้นทางการคมนาคม (จากไทย) คือต้องบินไปลงที่เวียนนา แล้วนั่งรถไปเมือง Graz แล้ววกลงใต้ผ่านด่านเข้า Slovenia   
ที่บริเวณใกล้ด่าน ก่อนถึงด่านเพียงนิดเดียว จะมีถนนเล็กๆเส้นหนึงทางขวามือ เลี้ยวเข้าไป ลอดใต้ทางรถไป เข้าไปสักเกือบๆ 2 กม. จะเป็นบริเวณที่เรียกว่า Polz เป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ปลูกองุ่นและการทำไวน์เลาะตามแนวชายแดน ไวน์ขาวที่ผลิตบริเวณนี้ ผมว่าสุดยอดที่สุดเท่าที่ผมเคยดื่มไวน์มา ไวน์ขาวที่ดีทั้งรสชาติและกลิ่นนั้นหายากและไม่ค่อยจะได้พบมากนัก ไวน์ขาวที่ดีอีกแห่งหนึ่งอยู่ในแคว้น Alsace ของฝรั่งเศส  ผมเคยซอกแซกขับรถเที่ยวตามถนน Romantic Strasse ของเขา และนอนในไร่องุ่นในย่านนี้อยู่สองสามครั้ง อาศัยภาษาใบ้ที่แข็งขัน ทุกอย่างก็เป็นไปได้ด้วยดี

อีกเรื่องหนึ่ง คือ ดนตรี คนในแถบ Adriatic Sea นี้มีความสามารถในการทำเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายมาก ซึ่งเพลงท้องถิ่นจำนวนมากที่เล่นด้วยเครื่องสายเหล่านี้ก็ไพเราะ เข้าใจว่าคุณ SILA คงจะ in และซึ้งกับบรรยากาศและเสียงเพลงที่ผสมผสานกันได้อย่างดีมาก เลยต้องเอาเรื่องไปเที่ยวทั้งสองประเทศนี้มาเล่าให้ฟังกัน
ผมชอบเครื่องสายของชาวโครแอทอยู่ชนิดหนึ่งเรียกว่า Tamburica เพลงที่เล่นด้วยเครื่องดนตรีชิ้นนี้เพราะมากทีเดียว (เพลง Never on Sunday ในเวอร์ชั่นหนึ่งก็เล่นด้วยเครื่องตัวนี้เหมือนกัน) อุตส่าห์ไปหาซื้อมาได้จาก Flea market ได้ตัวหนึ่ง ลองเล่นดูก็เข้าท่าดี ผมเคยเล่น Mandolin และเครื่องสายอื่นๆบางชนิดมาก่อน ก็เลยพอจะเล่นได้ไม่ยากนัก

          ขอบคุณคุณตั้งที่ช่วยเสริมเติมเรื่องราว ครับ

          เครื่องดนตรี tamburica ไม่มีโอกาสได้เห็นได้ยิน ต้องหามาดูและฟัง
จากยูทูบ

          http://www.youtube.com/watch?v=b3DqMONQSJY

           จากโทรเจียร์แล้วจะไปอุทยานแห่งชาติอีกแห่งหนึ่ง รอคุณตั้งช่วยเล่าเรื่อง Karst ครับ  

อาคารที่เห็นเด่นเป็นสถานที่สำคัญของฟอรัมที่ทุกคนต้องเข้าไปเยือนคือ

            St Donatus' Church อาคารรูปร่างกลมสไตล์   pre-Romanesque
สร้างในศตวรรษที่ 9 ได้ชื่อตามบิชอปผู้สร้าง เป็นโบราณสถานสำคัญที่สุดแห่งยุคสมัยนั้นที่
ยังคงอยู่ในแถบนี้และ เป็นโบสถ์แบบไบซันทินที่ใหญ่ที่สุดในโครเอเชีย สร้างจากหินแดลเมเชีย
สีน้ำผึ้ง       

ใต้ฐานของโบสถ์รองรับด้วยซากปรักหักพังของเสาหิน

         ภายในใต้โดมขนาดใหญ่เป็นหอกลม (rutunda) ล้อมรอบด้วยแกลเลอรี่สองชั้น

ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะครับ

ดูคลิ๊ปเพลงแล้วไม่เข้าใจว่าtamburicaมันเป็นตัวไหน เลยใช้อินทรเนตรส่องหาดู ได้ผลดังนี้ครับ

^ ขอบคุณ ครับ

          ให้ระบบเสียงก้องกำธรไพเราะ ปัจจุบันพื้นที่ภายในโบสถ์นี้ถูกใช้เป็น
ที่จัดคอนเสิร์ทในฤดูร้อน

ภาพ(จากเน็ท)หอกลมแบบสว่างกลางวัน

         ข้างๆ โบสถ์ของเซนต์ โดเนทัส คือ....คาเฟริมทาง และหอระฆัง

ผู้ที่จ่ายเงินแล้วขึ้นบันไดไปด้านบนจะได้ยลทัศนียภาพแบบนี้

ภาพจากเน็ท ครับ

          ตรงข้ามคนละฟากถนนคือ St Mary's Church สำนักแม่ชีสร้างขึ้นเมื่อปี 1066
ด้วยทุนทรัพย์จากหญิงชั้นสูงแห่งซาดาร์ โดดเด่นด้วยหอระฆังสไตล์โรมาเนสค์จากปี 1105
         อาคารด้านข้างเป็นที่จัดนิทรรศการถาวรแสดงวัตถุโบราณทางศาสนา The Gold and Silver of Zadar

The Gold and Silver of Zadar

            เครื่องเงินและทองโบราณผลงานฝีมือของช่างที่รวมถึงช่างชาวอิตาเลียน
และเวนิสที่อาศัยอยู่ในซาดาร์ในช่วงเวลาศตวรรษที่ 8 - 18

ภาพจากเน็ท

           arm reliquary โกศรูปแขนท่อนล่าง ใช้เก็บอัฐิท่อนแขนหรือส่วนอื่นและแม้แต่
สิ่งของที่ผู้ที่จากไปได้เคยใช้เคยสัมผัส  เป็นที่นิยมมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 ใช้ประกอบใน
พิธีกรรมทำให้คริสต์ศาสนิกชนผู้เลื่อมใสศรัทธาได้ความรู้สึกราวกับว่าท่านนักบุญได้ยกมือ
มาสัมผัส, รักษาและอำนวยพร

         จากโบสถ์เซนต์แมรี่มองไปโรมันฟอรัมที่เหลือเพียงซากรากฐานปรักหักพังกองอยู่

          เป็นทั้งพิพิธภัณฑ์กลางแจ้งผสมสวนธารณะ

           ต้อนรับนักท่องเที่ยวและชาวเมืองซาดาร์มากันเป็นครอบครัว

          ซ้ายมือคือทางเดินตรงไปบริเวณริมฝั่งทะเลที่ได้ไปเยือนแล้ว

Karst หมายถึง ภูมิประเทศที่เกิดขึ้นจากผลของการที่หินที่รองรับอยู่ใต้ผิวดินถูกกัดเซาะด้วยสารละลาย จนเกิดเป็นหลุม เป็นร่อง เป็นหนอก เป็นแท่ง มีถ้ำ มีโพรงมากมาย
(พยายามจะหาคำบรรยายสั้นๆ ให้สามารถเห็นภาพ ...ยากจังครับ)
 
คำว่า Karst นั้น โดยปรกติแล้วมักจะใช้โดยมีคำต่อท้ายเสมอ โดยเฉพาะคำว่า topography หรือ terrain  และปรกติก็จะพบในพื้นที่ที่รองรับด้วยหินปูน (Limestone) ซึ่งเป็นหินที่มีส่วนประกอบเกือบเต็มร้อยเป็น Calcium carbonate (CaCO3)
 
พื้นที่ Guilin ของจีนนั้น เป็นภูมิประเทศที่เรียกว่า Karst topography    ภูหินร่องกล้าของเรา ก็น่าจะเรียกได้เช่นกัน แต่ครอบคลุมพื้นที่ไม่มาก

จะเห็นว่า Karst topography นั้น เป็นพื้นที่ๆสวยงามมากๆ    แม้กระทั่งจะไม่ใช่ลักษณะที่สามารถจะเรียกได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า Karst เช่น ในพื้นที่กระบี่ พังงาของเรา  หรือฮาลองเบย์ ก็สวยงามเป็นเลิศ

Karst เกิดจากการที่น้ำฝน ซึ่งมีสภาพเป็นกรดอ่อนๆ ค่อยๆละลายผิวหน้าของหินที่มีส่วนประกอบเป็นปูน Carbonate นานมากเข้าก็จะเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ เรียกว่า Sink hole (เช่น ช่วงถนนที่เป็นหุบลึกระหว่างทองผาภูมิ กับ สังขละบุรี) เกิดเป็นร่องช่องเขาและเขายอดแหลม ลักษณะเป็นเขาวงกต (เช่น Guilin)    ความลึกของการกัดกร่อนนั้นไม่จำเป็นจะต้องลึกเหมือน Guilin  และตัวหินที่ถูกกัดกร่อนนั้นก็อาจอยู่ใต้ดิน (เช่น แถวดงพยาเย็น)

ดูเหมือนว่า คำว่า Karst นั้นมีรากศัพท์มาจากภาษา Slovenia   เมือง Graz ของออสเตรีย ก็ดูจะมีความหมายเช่นเดียวกัน

ครับ ลักษณะเหมือนกับที่ผมมีอยู่ แต่ของผมมีเพียง 5 สาย

ไปค้นเพิ่มเติม ได้ความว่า กลุ่มคนในยุโรปตะวันออกและย่านริมทะเลนี้ เรียกกลุ่มเครื่องดนตรีประเภทคอยาวๆทั้งหลายว่า Tambura  (สังเกตว่า ส่วนตัวของมันจะมีหลายรูปทรง และจำนวนสายก็มีหลากหลาย

จากซาดาร์จะไปอุทยานแห่งชาติในเขตภูมิประเทศ karst คล้ายพลิตวิเซ่ ครับ
 
ส่วนชื่อเมือง Graz นั้น วิกกี้ว่า

        The name thus follows the common South Slavic pattern for naming
settlements as grad.   

เมือง Graz เมื่อมองจากหอนาฬิกา ครับ

             ศาสนสถานสำคัญที่นักท่องเที่ยวมาซาดาร์ต้องถูกพามาชมคือ

               The Cathedral of St. Anastasia

            ศาสนสถานที่ใหญ่ที่สุดในแถบดัลเมเชียนี้ เป็นอัครมุขมณฑลแห่งซาดาร์(Archdiocese of Zadar)
เดิมเป็นวิหารโรมันคริสเตียน  Christian basilica ในศตวรรษที่ 4 และ 5 และต่อเติมเสริมสร้าง
เป็นสไตล์โรมาเนสค์ในศตวรรษที่ 12 และ 13 ช่วงที่ซาดาร์ถูกพวกครูเสดโจมตีในปี 1202 วิหารได้รับ
ความเสียหายอย่างหนักจนต้องใช้เวลาในการบูรณะตลอดศตวรรษที่ 13

กลุ่มนักท่องเที่ยวหน้าลานวิหาร

            ในสมัยของท่านบิชอปโดเนทัส ท่านได้รับอัฐิของ St. Anastasia of Syrmia
จากองค์อุปถัมป์ Emperor Nikephoros I แล้วท่านบิชอปได้มีดำริให้สร้างโลงหินสลัก
เพื่อบรรจุอัฐินี้

Saint Anastasia

           ท่านคือ มรณสักขี (Martyr) ผู้ยอมพลีชีพเพื่อดำรงคงศาสนา(หรือความเชื่อของตน)
ท่านเป็นหนึ่งในคริสเตียนที่ถูกประหารตามบัญชาจากจักรพรรดิ์ไดอะคลีชั่นด้วยการบั่นศีรษะที่ Syrmium 

รูปสลักท่านนักบุญจากเน็ท

            ประตูทางเข้างดงามด้วยรูปสลัก Archbishop John ในปี 1324
หอระฆังถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่  15 และ 19 อยู่ทางด้านหลังวิหารที่ได้มองผ่าน
เต็มตาเต็มอาคารมาแล้วจากโรมันฟอรัม

เดินชม church และ cathedral มาหลายแห่ง ถึงตรงนี้แวะแยกแยะอาคารทั้งสองนี้

          church และ cathedral - คริสต์ศาสนสถานที่คำไทยเรียกแยกกันเป็น
โบสถ์และอาสนวิหาร
          โดยที่ church - โบสถ์ ใช้เรียกคริสต์ศาสนสถานโดยรวมๆ ทั้งหมด
          ส่วน cathedral - อาสนวิหาร เป็นที่ตั้งของ บัลลังก์ของมุขนายก หรือ อาสนะสังฆราช
(bishop's cathedra) ที่ประทับของสังฆราชและเป็นศูนย์กลางของสังฆมณฑล (Diocese)
ที่อยู่ใต้การปกครองของสังฆราช
          ส่วน basilica เดิมหมายถึงสิ่งก่อสร้างสาธารณะแบบสถาปัตยกรรมโรมันลักษณะหนึ่ง
ในกรีซส่วนใหญ่เป็นสิ่งก่อสร้างที่ใช้ในการศาล หลังจากจักรวรรดิโรมันหันมานับถือศาสนาคริสต์
ความหมายของคำก็ขยายไปคลุมโบสถ์ใหญ่และสำคัญที่ได้รับการยกสถานะโดยพระสันตะปาปา
เป็นมหาวิหาร

ภาพภายในวิหาร St. Anastasia จากเน็ท

ติดตามกระทู้นี้มาตั้งแต่ต้น และจะติดตามไปจนถึง Dubrovnik ครับ

ขอฝากคำถามคาใจไว้ข้อหนึ่งคือ ก่อนเข้า Dubrovnik รถจะต้องวิ่งผ่านเข้าแดน Bosnia and Herzegovina ราว 20 กม. ผมสงสัยมากครับว่าสำหรับคนไทยที่ถือวีซ่า schengen ซึ่งอนุโลมให้ใช้เข้า Croatia ได้มาตั้งแต่ต้นปี 2012 จะต้องไปทำวีซ่าของ Bosnia and Herzegovina อีกหรือเปล่าครับ

จะรออ่านคำตอบเมื่อถึงจุดนั้นครับ ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ

ตอบคุณอาชา ครับ

             ตอนผ่านบอสเนียก็สะดวกง่ายดาย คนขับรถรวบรวมแพสปอร์ท 30 กว่าเล่ม
ไปยื่นให้เจ้าหน้าที่ที่ด่าน แพสปอร์ทที่ได้กลับมาไม่เห็นตราประทับของบอสเนีย(รวมทั้งสโลเวเนียด้วย)
           มีกระทู้ในพันทิปที่จขกท.เดินทางโดยรถโดยสารประจำทางเล่าว่าผดส.ที่เป็น
แขกขาวหลายคนถูกเรียกตัวลงจากรถพร้อมกระเป๋า

           

            ขอบันทึกเรื่องวีซ่าทริปนี้ไว้สักหน่อย ครับ โครเอเชีย(สโลเวเนีย)ใช้วีซ่าเชงเก้น
MULTI type C  ยื่นขอที่สถานทูตออสเตรียประเทศไทยให้ MULTI type C มา แต่
ให้ duration of stay แค่ 4 วัน (คือ 1 วันแรกที่มาถึงเวียนนาและ 1 วันที่กลับจาก
โครเอเชียมาเวียนนาแล้วอยู่ต่ออีก 1 วันโดยใจดีแถมให้อีก 1 วัน) จึงต้องขอวีซ่าโครเอเชียด้วย
(ส่งไปยื่นที่อินโดเนเซีย)
           ในขณะที่สมาชิกกรุ๊ปทัวร์บางคนที่ 1 เดือนก่อนหน้านั้นไปเยอรมันและตอนขอวีซ่า
จากสถานทูตเยอรมันแจ้งว่าจะไปออสเตรียโครเอเชียด้วยได้วีซ่า MULTI C ระยะเวลา 2 เดือน
จึงไม่ต้องขอวีซ่าโครเอเชีย

              ล่าสุดกรุ๊ปทัวร์ที่จะไปโครเอเชีย(ซึ่งเพิ่งเข้าเป็นสมาชิกอียู) โดยผ่านเวียนนาใน
เดือนต.ค. นี้ก็ได้ข่าวว่าต้องทำวีซ่าของออสเตรียและโครเอเชีย
           

ขอบคุณครับ อย่างนี้เรียกได้ว่าคนไทยไปเที่ยว Croatia แทบจะไม่ได้ประโยชน์จากนโยบายนี้เลยนะครับ เพราะยังไงต้องไปตั้งหลักที่​ Vienna ก่อน สุดท้ายก็ต้องขอวีซ่าทั้ง Schengen และ Croatia เหมือนเดิมเลยครับ

^ ต้องติดตามต่อไปว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นไหม, เมื่อไร ครับ

จากโบสถ์วิหารแล้วไปต่อกันที่ลานคนเมือง

             จตุรัสประชาชาวซาดาร์  Narodni trg (People's Square)

           จตุรัสกลางเมืองมีมาตั้งแต่ยุคกลาง เรียกกันว่า Platea Magna (large square)
อาคารที่รายรอบมีอายุย้อนยุคต่างสมัยกัน ที่นี่เคยเป็นที่ตั้งของอาคาร  Municipal Loggia
และ Church of St. Peter the New ซึ่งถูกทำลายลงในศตวรรษที่ 15 สมัยเวนิสครองเมือง
จนในศตวรรษที่ 16 อาคาร Municipal Loggia ศาลากลางหลังใหม่จึงได้ถูกสร้างขึ้นบนพื้นที่เดิม
             จตุรัสนี้ได้เป็นศูนย์กลางของวิถีชีวิตในที่สาธารณะของเมืองมาตั้งแต่สมัยเรเนซองจน
ถึงปัจจุบัน

            หอคอยเฝ้าเมือง Gradska straza ตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนือของจตุรัส
สร้างขึ้นเมื่อปี 1562 ออกแบบโดยสถาปนิกเวนิสในสไตล์เรเนอซอง นาฬิกาเรือนใหญ่
ถูกสร้างเสริมขึ้นในตอนต้นศตวรรษที่ 19

            ถัดมาคือร้านกาแฟ Kavana Sv Lovre ซึ่งภายในคือส่วนของอาคาร
Church of St. Lawrence (Sveti Lovre) โบสถ์หลังเล็กสไตล์พรีโรมาเนสค์
ที่ยังคงอนุรักษ์สภาพไว้ เป็นอาคารเก่าแก่ที่สุดจากสมัยศตวรรษที่ 11

ภาพจากเน็ท

        แม้มีขนาดเล็กและเรียบง่ายแต่ เลอค่าด้วยความเป็นหนึ่งในหลักฐานของ
ยุคเปลี่ยนผ่านจากพรีโรมาเนสค์ที่เจือสไตล์ไบซันทีนสู่โรมาเนสค์ที่รุ่มรวยรูปสลัก
         โครงสร้างด้านในเป็นรูปแบบผสมผสานของอาคารศักดิ์สิทธิ์ในยุคนั้น

Saint Lawrence

           ท่านเป็นพันธบริกร(deacon) ในโบสถ์ เมื่อจักรพรรดิ์โรม Valerian มีบัญชา
ให้ประหารนักบวชบาทหลวงรวมทั้งพันธบริกรในปี 258 ท่านได้รับการละเว้นไว้เพื่อให้ไป
รวบรวมสิ่งของมีค่าในโบสถ์นำมาถวาย ตำนานเล่าว่าท่านนำสมบัติที่รวบรวมได้ทั้งหมดไป
แจกจ่ายให้แก่คนยากจน ท่านจึงถูกตัดสินประหารด้วยการเผาทั้งเป็นบนตะแกรง

Bernini สลักรูปท่านตอนถูกประหาร

            ทางด้านทิศใต้คืออาคาร Gradska loza (City Lodge - เป็นอาคารประมาณ
ศาลาประชาคม รองรับผู้คนที่มาชุมนุมฉลองเทศกาล, ซื้อขาย, แสดงทัศนคติความคิดเห็น,
หรืออภิปรายเพื่อหาข้อยุติประนีประนอม) ที่เคยปรากฏกล่าวถึงในศตวรรษที่ 13 ต่อมาอาคารหลังนี้
ถูกสร้างขึ้นใหม่ในปี 1565 ผ่านการใช้งานเป็นศาล, สภาและหอสมุด  หลังจากได้รับความเสียหาย
อย่างหนักในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง อาคารได้รับการบูรณะอย่างเต็มที่ ปัจจุบันใช้เป็นที่จัดแสดง
นิทรรศการ

แวะแชะภาพตลาดใกล้ๆ กัน

เติมมื้อกลางวันที่ร้านนี้ก่อนที่จะอำลาซาดาร์ล่องใต้ต่อไป

           นักท่องเที่ยวรายวันๆ ละสองสถานที่ ถึงเวลาอำลาเมืองนี้ที่ได้พบผ่าน
ไม่นานเพียงครึ่งวันแต่ก็อดใจหายเล็กๆ ไม่ได้เพราะรู้ว่าคงจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว

Bye, bye boy. I know I'll never in my life see you again.

           บ่ายวันนี้บ่ายหน้าต่อไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 76 กม.
ผ่านเทือกทิวเขาระหว่างทาง บางลูกถูกถากบางส่วนไปเข้าโรงงานอุตสาหกรรมปูน

             จุดหมายป้ายหน้าเป็นอุทยานแห่งชาติ  Krka (ออกเสียงประมาณ Kerr-ka)
คือเขตคามของแม่น้ำเคอรคา ที่ถือกำเนิดมาจากต้นน้ำในภูเขาสูงที่สุดของโครเอเชีย - Dinara
บริเวณชายแดนติดกับบอสเนียและเฮอร์ซโกวินาห่างจากเมือง Knin ไป 3.5 กม. ทางทิศ
ตะวันออกเฉียงเหนือ

           ต้นน้ำ (Krka spring) เริ่มไหลจากใต้เขื่อนธรรมชาติ (travertine) ของน้ำตก
Topolje ซึ่งมาจากสายธาร Krcic ที่เรื่อยไหลลงมารวมกับแม่น้ำเคอรคา

ภาพ Krka River Spring จากเน็ท

            แล้วทอดตัวผ่านโตรกผา(canyon)

           ด้วยลักษณะภูมิประเทศแบบ karst เช่นเดียวกับพลิตวิเซ่ ระหว่างเส้นทางแม่น้ำเคอรคา
สร้างเขื่อนขั้นชั้นน้ำตก 7 ชุด ความสูงรวม 242 ม.

           เรื่อยไหลผ่านทะเลสาบ Prokljansko แล้วออกสู่ทะเล ส่วนที่เป็นน้ำจืดมีความยาว
49 กม.และส่วนที่เป็นน้ำกร่อยยาว 23.5 กม.

ภาพ(สวยๆ งามๆ ล้วนคือภาพ)จากเน็ท

              เขตอุทยานกินอาณาบริเวณ 142 ตร.กม.(บ้างว่า 109 ตร.กม.) ของดินแดนตอนกลาง
แถบแดลเมเชียในแคว้น Sibenik-Knin ห่างจากเมืองชิเบนิคไปทางตะวันออกเฉียงเหนือเพียง
ไม่กี่กม. ครอบคลุมแม่น้ำเคอรคาส่วนบนและกลางระยะทาง 45 กม. จากจุดใกล้ต้นแม่น้ำลงไป
ทางใต้จนถึงน้ำตก Skradinski Buk

              น้ำตกแรกคือ Bilusica อยู่ในพงทึบที่เดินไปจุดชมน้ำตกได้แต่เข้าไม่ถึง
ทางการได้ทำการระเบิดพื้นที่บริเวณนี้เพื่อปรับเปลี่ยนสายน้ำและระดับน้ำป้องกันอุทกภัย

            ถัดลงมาคือน้ำตก Brijan หรือ Corica ผืนป่าแถบนี้เป็นที่ตั้งของ Burnam
ค่ายทหารสมัยโรมัน และยังเป็นจุดเริ่มของน้ำตกเล็กๆ ของน้ำตกที่สูงที่สุดในเคอรคา

นั่นคือ
            น้ำตก Manojlovac ซึ่งเป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดของเคอรคาด้วย ชั้นน้ำตกสูงรวม 60 ม.
ส่วนตัวน้ำตกหลักสูง 32 ม. มีความกว้าง 80 ม.และยาวรวม 500 ม.

           บริเวณแถบนี้ที่เป็นโตรกผายังมีถ้ำและพื้นที่ปกคลุมด้วยพงทึบที่หนาแน่นจนเริ่มเป็นป่า
เพราะประชากรที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ย้ายถิ่น บางช่วงในหน้าแล้งปริมาณน้ำจะลดลงเพราะมวลน้ำตก
ได้ถูกผันไปเครื่องกำเนิดไฟฟ้าพลังน้ำ Miljacka Hydroelectric Power Plant

            น้ำตก Rosnjak อยู่ถัดลงไป ในส่วนที่โตรกผาบีบแคบและลดระดับลง ตัวน้ำตก
มีความสูงเพียง 8.4 ม.

            ต่อไปเป็นน้ำตก Miljacka ที่ไม่สามารถไปเยือนได้เพราะมีโรงไฟฟ้าสร้างอยู่
ถัดลงมา ตัวน้ำตกประกอบด้วยชั้นน้ำตกขนาดใหญ่ 3 ชั้นและชั้นเล็กๆ ความสูงรวม 24 ม.

            โรงไฟฟ้าพลังน้ำนี้สร้างขึ้นในปี 1904-10 และยังคงเป็นโรงไฟฟ้าพลังน้ำ
ที่"ทรงพลัง" ที่สุดในยุโรป

Hydroelectric Power Plant and Krka river canyon

          สุดทางของโตรกผาเคอรคาที่มีความยาว 13.5 กม. คือน้ำตก Roski
ประกอบด้วยน้ำตกเล็กๆ หลายชั้น ชั้นสุดท้ายอยู่ปลายทางที่แม่น้ำเคอรคาไหลเข้าทะเลสาบ
Visovac ริมธารน้ำตกเล็กๆ นี้มีโรงโม่พลังน้ำตกที่ยังคงใช้งานอยู่

             และสุดท้ายแต่ไม่น้อยสุดคือน้ำตก Skradinski หนึ่งในน้ำตกลือชื่อที่สุด
ของโครเอเชีย ประกอบด้วยเขื่อนธรรมชาติ(travertine) ยาวที่สุดของเคอรคา
ที่มีมวลน้ำของแม่น้ำ Cikola ไหลมาสมทบก่อนจะเรื่อยไหลไปตามเขื่อนธรรมชาติ 17 ชั้น
รวมระดับ ความสูง 47 ม. ความยาว 800 ม.

            จากนี้แม่น้ำเคอรคาก็ไหลต่อไปสู่ท้องทะเลเอดริแอติค แม่น้ำเคอรคาส่วนปากน้ำ
มีความยาว 23.5 กม. น้ำเค็มเอ่อเข้ามาจนถึงส่วนปลายน้ำตก Sradinski

          บริเวณปากน้ำเคอรคานี้เป็นที่ปลอดมลพิษและยังคงสภาพเอื้อต่อความเป็นอยู่
ของสิ่งมีชีวิต ที่นี่จึงอุดมสมบูรณ์ด้วยสัตว์น้ำทั้งจืดและเค็ม

สะพานเหนือปากน้ำ จาก panoramio.com

           อาณาเขตอันกว้างใหญ่ไพศาลเป็นแหล่งระบบนิเวศที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดี
พื้นที่เขียวขจีนี้เป็นบ้านของนก 222 ชนิด มากจนนับได้ว่าเป็นเขตปักษีมีค่ามากที่สุดของยุโรป 

              น้ำ น้ำ น้ำ มวลน้ำมากมายล้นหลามหลั่งไหลหล่อเลี้ยงพื้นที่นี้แล้วยังเป็นแหล่ง
พลังงานสำคัญป้อนโรงไฟฟ้าพลังน้ำ 5 แห่ง   

ทิวทัศน์เมื่อเข้าอุทยาน

เมื่อขึ้นมาสูงขึ้น มองเห็นถนนที่ผ่านมาอยู่เบื้องล่าง

ใกล้จุดหมาย

บ่ายนี้ที่เคอรคาคือ น้ำตก(last but not least) Skradinski

           ทางอุทยานได้ออกแบบจัดเส้นทางเดินให้นักท่องเที่ยวได้ชมชื่นตื่นตากับภาพน้ำตก
อย่างเต็มอิ่ม เริ่มจากเดินเลียบริมน้ำตก ขึ้นเขา ลงสะพานข้ามน้ำ เดินป่าแล้ววกกลับมาแวะชม
พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน ก่อนกลับมายังจุดเริ่มต้น

ป้ายแผนที่เส้นทางเดินรอบน้ำตก เริ่มจากวงกลมแดงตรงกลางล่างแล้วมุ่งขึ้นเขาไปทางซ้าย
ข้ามสะพานไปเข้าป่า(ตรงซ้ายบนของแผนที่)แล้วเลี้ยวขวาอ้อมกลับลงมาจุดตั้งต้น

เริ่มต้นเดินเลียบฝั่งธารน้ำเล็กๆ

กระแสน้ำเริ่มแรงขึ้นช่วงไหลผ่านกลุ่มอาคารบ้านหินซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์และร้านค้า

เสียงน้ำตกเริ่มประโคมโหมโรง

ดัง,หนักแล้วค่อย,เบา

แล้วกลับก้องกระหึ่ม

เก็บภาพน้ำตกที่จุดชมวิวแต่มีถังขยะเกะกะตา

ต้องย้ายขึ้นมาที่มุมนี้

สลับลงท่อนต่ำๆ เบาๆ

แล้วก็กลับสูง,ดัง

มองไปยังแม่น้ำส่วนปลายทางน้ำตกชุดนี้ที่ไหลต่อไปลงทะเล

เดินลงสะพานข้ามน้ำสู่ท่อนสุดท้าย เมื่อสายน้ำหลากหลายร่วมบรรเลงก้องกังวาน

อึกทึกโครมคราม

เสียงสนั่นลั่นไพร

แล้วค่อยเรื่อยไหลลับสายตา เป็นอันจบการบรรเลงเพลงตับ Skradinski Suite

รับชมภาพ(เคลื่อนไหว) และเสียง Skradinski Buk

             http://www.youtube.com/watch?v=XLyI2DzD8Mg

             มวลน้ำจาก Skradinski Buk ที่ไหลหลากตกลงผ่านเขื่อนเขตธรรมชาติชั้นต่างๆ
17 ชั้น ความกว้างระหว่าง 200-400 ม. ยาว 800 ม. รวมระดับความสูง 47 ม.  นี้ คือขุมพลัง
ของ Jaruga Hydroelectric Power Plant โรงไฟฟ้าหลังที่ 5 ของเคอรคา ย้ายมาที่นี่ในปี 1903

จากโรงไฟฟ้าเดิมในบริเวณใกล้กันที่สร้างขึ้นเมื่อปี 1895 เป็นโรงกำเนิดไฟฟ้าพลังน้ำเพื่อ
การพาณิชย์โรงแรกของยุโรป และเป็นที่สองของโลก(เปิดเดินเครื่อง 3 วันหลัง Adams Power
Plant ที่น้ำตก Niagara) ผลิตกระแสไฟป้อนหลอดไฟรายทางถนนในกรุงชิเบนิค - นครที่สาม
ของโลกที่มีไฟรายทางถนนด้วยไฟฟ้ากระแสสลับที่จ่ายในระบบ polyphase 
       3 ปีหลังความสำเร็จของโรงไฟฟ้าโรงแรกจึงได้ดำเนินการสร้างโรงไฟฟ้าที่สองตรงที่ปัจจุบันนี้
ในปี 1903 ห่างจากโรงไฟฟ้าเดิมลงไปเพียงร้อยเมตร

โรงไฟฟ้าหลังเก่า

เครื่องกังหัน กลจักรชนิดใบพัดหมุน(turbine)อันเก่า

ป้ายระลึกบอกความท่านผู้ว่าชิเบนิค  Ante Supuk ริเริ่มความคิดที่จะใช้พลังน้ำจาก
แม่น้ำเคอรคาแล้วนำไปสู่การก่อสร้างโรงไฟฟ้าในปี 1894 การก่อสร้างใช้เวลา 16 เดือน  

           ริมทางเดินยังติดตั้งภาพ travertine (ที่ได้กล่าวไว้แล้ว) เขื่อนธรรมชาตินี้คือหิน
ซึ่งเกิดจากการตกตะกอนของ Calcium Carbonate จากสายน้ำบนสาหร่าย(algae) ผสม
ด้วยเชื้อแบคทีเรีย   
              เขื่อนหินธรรมชาติของน้ำตก  Skradinski นี้มีอายุประมาณ 7000 ปี และยังคง
เติบโตต่อไปในอัตราปีละ 3 มม. (บ้างว่า 1-2 มม.ต่อปี)

          ระหว่างทางมีจุดให้คุณป้าคุณลุงมาตั้งโต๊ะขายสินค้าพื้นบ้านด้วย
(ยืมภาพจากเน็ท)   

หลังจากข้ามสะพานมาถึงอีกฟากฝั่งแล้วมองไปยังน้ำตก

ก่อนจะมุ่งหน้าไปตามทางเดินเข้าป่า

เดินและเดินตามทางเดินไม้ชมกระแสน้ำเรื่อยไหลแทรกไปในป่าไม้เขียวสด
เป็นน้ำตกขนาดไม่สูงและธารน้ำหลากไหลไม่มีหยุด

ชมน้ำตกจากมุมมองของฝั่งนี้

สะพานไม้ที่เดินข้ามมา

น้ำตกตามกฎธรรมชาติ ถาโถมตามแรงโน้มถ่วง

ซอกซอนหาหนทางจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ

อีกมุมมองของน้ำตกจากฟากนี้แลถึงฟากโน้น

          ถึงแม้ทิวทัศน์สีสรรพ์น้ำตกและทะเลสาบจะไม่อลังการอย่างพลิตวิเซ่ แต่ปริมาณน้ำ
ที่ตกลงถาโถมนั้นจุใจใกล้ชิด
            และสิ่งที่ที่นี่มีชดเชยให้ได้บ้างคือบรรยากาศบ้านในชนบทและการอนุญาตให้นักท่องเที่ยว
ลงเล่นน้ำได้ในบางจุด 

             เดินออกจากป่ามาถึงกลุ่มอาคารตามแบบหมู่บ้านแดลเมเชียที่สร้างด้วยหินก้อน
ประกอบด้วยพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน, ร้านของที่ระลึกและร้านอาหาร

            ภายในบ้านพิพิธภัณฑ์จัดแสดงเครื่องโม่พลังน้ำ  วิถีชีวิตชนบทที่ดำเนินสืบเนื่องมาจนถึง
ต้นศตวรรษที่ 20 ก่อนเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรม
              ตลอดเส้นทางแม่น้ำเคอรคานี้ มีโรงโม่พลังน้ำจำนวน 30 แห่งและช่องทางน้ำสำหรับซักผ้า
อีกหลายแห่งได้รับการอนุรักษ์ไว้
              โดยเฉพาะที่น้ำตก Skradinski โรงโม่พลังน้ำได้รับการบูรณะซ่อมแซมรักษาไว้อย่างดี
              เป็นเสมือนอนุสาวรีย์ภาคเศรษฐกิจในอดีตของแถบชิเบนิคในช่วงศตวรรษที่ 14 และ 15
โรงโม่ที่นี่เป็นหนึ่งในตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจจากการโม่แป้งข้าวสาลีส่งไปยังเมืองต่างๆ ตั้งแต่ Dubrovnik
ถึง Istria 

           ในบ้านส่วนบน (Gornja kuca or Upper House) นี้เป็นที่ติดตั้งโม่หิน
บดแป้งข้าวสาลี 6 ตัว และพื้นที่อีกส่วนเป็นถ้ำที่มีช่องน้ำไหลใช้ซักผ้า
(ภาพจากเน็ท)

ห้องแสดงเครื่องใช้ในบ้านและเครื่องใช้ประกอบอาชีพ

           ใกล้กับกลุ่มอาคารนี้ถัดลงไปทางตอนใต้คือ  Imperial Belvedere             

            ระเบียงที่ประทับชมทิวทัศน์น้ำตกสร้างขึ้นเมื่อครั้งจักรพรรดิ์ Franz Joseph I เสด็จ
ประพาสน้ำตกในปี 1875
(ภาพจากเน็ท)             

เห็นแล้วอยากเอาซีดีเพลงเขมรไทรโยคไปเปิดฟัง

ครับ - เห็นตระการ มันไหลจอกโครมจอกโครม มันดังจอกจอก จอกจอก โครมโครม

นั่งพักดื่มน้ำในร้านริมน้ำตกโครมคราม

             นอกจากน้ำตกแล้ว อุทยานแห่งนี้ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ อีกหลายแห่ง
เชิญรับชมบางรายการผ่านภาพจากเน็ท

              สายน้ำเคอรคาช่วงต่อจากน้ำตก Roski ได้ขยับขยายกลายเป็นทะเลสาบ Visovac
ที่มีเกาะเดี่ยวหนึ่งเดียวกลางแม่น้ำเคอรคาในทะเลสาบนี้ เป็นที่ตั้งของ Roman Catholic Visovac
Monastery สร้างโดยคณะฟรันซิสกัน(Franciscan) ในปี 1445 (ศตวรรษก่อนนั้นเคยมีวัดเล็กๆ
บนเกาะนี้แล้ว) ต่อมาได้ถูกทำลายลงแล้วสร้างขึ้นใหม่ในศตวรรษที่ 18

            อารามแห่งนี้มีคุณค่าทั้งทางด้านวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของชาติ ในช่วงเวลาที่พายุโหม
คุกคามชาติ ที่นี่คือเกาะแห่งความสงบสันติ ศาสนิกชนจะมาสวดมนต์บูชารูปพระแม่บริสุทธิ์ที่เล่ากันว่า
คณะฟรันซิสกันนำมาจากบอสเนียเมื่อตอนที่ถูกเตอร์กรุกราน

           นักท่องเที่ยวสามารถไปเยือนได้ด้วยเรือโดยสารจากน้ำตก Skradinski Buk
สิ่งที่ขึ้นชื่อของวัดคือวัตถุโบราณที่เก็บรักษาไว้อย่างดีและเอกสารเก่าแก่ของห้องสมุด 

           นักบุญ Saint Francis of Assisi ท่านเป็นไฟรอาร์(ภราดา) นักบวชแคธอลิก
ที่ออกภิกขาจาร เดิมเป็นบุตรของเศรษฐีพ่อค้าผ้าชาวอิตาเลียน หลังกลับจากสงครามและ
ป่วยหนัก ท่านมีนิมิตว่าได้พบพระเยซูแล้วได้ตัดสินใจอุทิศตนโดยละทิ้งทรัพย์สมบัติและ
ออกสั่งสอนผู้คนตามท้องถนน
            ท่านเป็นบุคคลแรกที่มีบันทึกว่าได้เกิดรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ stigmata ที่มือ,ข้อเท้า
และตามร่างกายคล้ายกับพระเยซูที่ถูกตรึงกางเขน

ภาพ St. Francis In Ecstasy โดย Caravaggio เล่าเหตุการณ์ตอนที่ท่านได้รับรอยแผล
ศักดิ์สิทธิ์

             สถานที่น่าสนใจอีกแห่งคือพื้นที่ตอนเหนือต่อน้ำตก Manojlovac ที่นั่นมีซากปรัก
หักพังของสิ่งก่อสร้างโบราณกาลสมัยโรมันที่สำคัญนั่นคือ Burnum เป็นที่ตั้งของค่ายทหาร
แล้วแปรเปลี่ยนเป็นชุมชนเมืองในเวลาต่อมา
             ซากโบราณที่ยังคงอยู่คือส่วนโค้งของอาคารผู้บัญชาการค่ายโรมันสมัย Emperor Claudius
ในศตวรรษที่ 1

และ อัฒจันทร์โรมัน (Amphitheatre)

ในภาพเป็นงานย้อนยุคโรมันซึ่งจัดกันที่นี่ มีการแสดงบนเวที,การแต่งกายและการจำลอง
เหตุการณ์ในอดีต     

           ตอนเหนือของน้ำตก Roski เป็นที่ตั้งของ Monastery Krka  สร้างอุทิศแด่
St. Archangel Michael ในศตวรรษที่ 14 เป็นอารามในนิกาย Orthodox ซึ่งมีเพียง
ไม่กี่แห่งในโครเอเชีย(ที่นับถือนิกายโรมันแคธอลิคเป็นส่วนใหญ่) เคยถูกเผาทำลายในช่วง
สงครามระหว่างเตอร์กกับเวนิสแล้วก่อสร้างขึ้นใหม่ 

            จุดเด่นในอาคารคือหอระฆังและทางเดินรอบลาน อารามนี้ความสำคัญในฐานะ
เป็นศูนย์กลางการศึกษาและศูนย์รวมจิตวิญญาณแห่ง  Dalmatian Diocese
            ศาสนิกชนนิกายออร์โธด็อกซ์นับถือท่าน St. Archangel Michael เป็นเทพ
ที่เหนือเทพพิทักษ์ทั้งปวง รูปเคารพของท่านปรากฏเคียงพระไครสต์อย่างโดดเด่นกว่าเทพองค์อื่นใด

             เหนืออารามขึ้นไปคือส่วนของแม่น้ำที่ตระการตาด้วยหน้าผาสูงชันขนาบสองข้าง
บนยอดผาทั้งสองฟากคือที่ตั้งของป้อมแห่ง  Necven และ Trosenj สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 14
ตั้งอยู่บนหน้าผาตรงข้ามกัน

ภาพจากฝั่ง Necven

           ป้อม Trosenj นี้ยังใช้เป็นที่ประหารโดยการโยนผู้ต้องโทษออกทางหน้าต่างป้อม

ป้อม Trosenj อย่างชัดขึ้น

             นอกจากสองป้อมนี้นี้ยังมีป้อมอื่นๆ อีก แต่ป้อมซึ่งใหญ่ที่สุดและยังคงสภาพสมบูรณ์กว่า
ที่ไหนๆ ในแถบเคอรคาคือป้อม Kljucica เป็นป้อมของยุคกลางที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งในโครเอเชีย
สร้างขึ้นบนผาสูงชันริมแม่น้ำ Cikola ที่ไหลไปสมทบเคอรคาโดยตระกูลชนชั้นสูงในปี 1330 ต่อมา
ในปี 1546 ป้อมนี้ถูกยึดครองโดยพวกเตอร์กอยู่นานประมาณร้อยปีก่อนที่จะถูกขับออกไปและป้อม
ก็ถูกทิ้งร้างไว้แต่นั้นมา 

ถึงเวลาจากเคอรคา

ระหว่างทางสู่ที่พักคืนนี้ แวะเก็บภาพเคอรคาบริเวณปากน้ำ

อีกภาพก่อนที่เคอรคาจะลับหายไปจากสายตา

จากเคอรคาค่ำนี้ไปพักที่  Vodice 

          เมืองตากอากาศชายฝั่งทะเลเอดริแอติคที่โด่งดังด้วยแสงสีเสียงเริงราตรี อยู่ห่างจาก
ชิเบนิค 11 กม. ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ 
           บริเวณแถบนี้มีคนอาศัยอยู่มาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์และได้ตั้งขึ้นเป็นเมืองมีบันทึก
ไว้ในปี 1402

           ปัจจุบันมีประชากรอาศัยอยู่เพียง 10,000 คน ในเมืองมีอาคารสถานบันเทิง
ต้อนรับนักท่องราตรี ส่วนยามกลางวันก็มีภัตตาคารร้านอาหาร,ชายหาด, ทางเดินริมฝั่งทะเล
อีกทั้งกิจกรรมทางทะเลซึ่งรวมถึงการล่องเรือสู่เกาะใกล้เคียงไว้บริการนักท่องเที่ยว
           ในขณะที่พื้นที่บางส่วนยังคงเป็นที่ตั้งโบสถ์เก่า,หอระฆัง และบางส่วนของกำแพงเมือง
และหอคอยที่หลงเหลืออยู่      

ทิวทัศน์จากทางเดินริมทะเลยามย่ำสนธยา

นักท่องเที่ยวและชาวเมืองมาเดินเล่น บางคนลงว่ายน้ำ แม้เป็นหน้าร้อนแต่
อากาศเย็นพอสมควร

รถบรรทุกอุปกรณ์ติดตั้งเวทีงานเทศกาลดนตรีหน้าร้อนที่ตอนนี้อากาศไม่ร้อน
และค่ำแล้วแต่ฟ้าไม่ยอมมืด

             วันที่ห้ามุ่งหน้าลงใต้ไปตามเส้นทางเลียบชายฝั่งทะเลที่อยู่ทางด้านขวามือ
และจะเป็นเช่นนี้จากนี้ไปจนสุดทางที่ดูบรอฟนิค

วันนี้ที่หมายแรกคือ Trogir

ผ่านปากน้ำเคอรคาอีกครั้ง

ทัศนียภาพข้างทางขวามือ

ต้นไม้โอนเอนเอียงออกนอกจากผา

ชายฝั่งที่ไม่ค่อยมีชายหาด

แวะจุดประชานิยมชมแชะที่ Primosten ระหว่างเมือง Sibenik กับ Trogir

เมืองนี้วิกกี้ว่ามีชื่อเรื่องไร่องุ่น, การแข่งลา และมีชายหาดที่สวยงามติด 1 ใน 10
หาดงามของโครเอเชีย

ผ่านชุมชนและชายหาดที่มีน้อยใช้สอยอย่างจำกัด

ซ้ายมือคือภูเขา ที่มีซากป้อมเหงาๆ หลงเหลือให้เห็นเป็นบางครั้ง

พื้นที่สีเขียวริมน้ำและชุมชนคนละฝั่ง

จุดหมายอยู่ไม่ไกลแล้ว

         Trogir เมืองประวัติศาสตร์ชายฝั่งเอดริแอติคแห่งเขตแคว้น Split-Dalmatia County
มีประชากรอาศัยอยู่หมื่นกว่าคน  ส่วนที่เป็นตัวเมืองประวัติศาสตร์ตั้งอยู่บนเกาะเล็กๆ  ระหว่าง
แผ่นดินใหญ่กับเกาะ Ciovo ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกตั้งแต่ปี 1997

(ภาพในช่วงเกริ่นนำมาจากเว็บ)

           ด้วยอดีตอันยาวนานนับสองพันกว่าปี โทรเจียร์จึงเป็นเมืองที่รุ่มรวยด้วยวัฒนธรรม
ประเพณีที่ตกทอดนับเนื่องจากกรีกโบราณ, โรมัน และเวนิส      
           อาณาบริเวณเมืองเก่านี้เป็นหนึ่งในเมืองยุคกลาง(medieval town) ซึ่งได้รับ
การอนุรักษ์ไว้อย่างดีที่สุดในยุโรป เป็นเสมือนดั่งพิพิธภัณฑ์กลางแจ้งซึ่งนักท่องเที่ยว
เดินไปตามถนนแคบๆ ขนาบด้วยอาคารตึกเก่าๆ ที่นำไปสู่วังโบสถ์วิหารลานประชาคม

           กองถ่ายหนังที่ต้องการภาพเมืองย้อนยุคบางเรื่อง เช่น series เจาะเวลาหาอดีต Dr. Who
จึงยกกองมาถ่ายทำที่นี่ แต่ที่เป็นเกียรติอย่างสูงสำหรับชาวเมืองเล็กๆ นอกเหนือจากการเป็นเมืองมรดกโลก
คือการได้รับเลือก(จาก UNESCO) ให้เป็นตัวแทนของเมืองที่มีคุณค่าทางวัฒนธรรมและศิลปกรรมของโลก 

ภาพจากกองถ่าย Dr. Who

           ภายในพื้นที่ส่วน(ยุค)กลางของโทรเจียร์ซึ่งล้อมรอบด้วยกำแพงคือสิ่งก่อสร้างในช่วงศตวรรษ
ที่ 12 และ 15 จากยุคโรมาเนสค์, กอธิค, เรเนซองและบาร็อค
           บ้านและวังสไตล์โรมาเนสค์กับกอธิคจำนวน 200 บล็อค, อาคารสาธารณะและวิหารของ
เซนต์ลอว์เรนซ์ cathedral of St Lawrence (c. 1200) อันโดดเด่นเป็นศรีสง่าแห่งเมือง คือ
เครื่องหมายยืนยันว่าโทรเจียร์มีกลุ่มอาคาร โรมาเนสค์-กอธิค ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีที่สุด
ของแถบชายฝั่งเอดริแอติคและยุโรปกลาง

ศาสนสถานแบบโรมาเนสค์อันงดงามประดับด้วยอาคารเรเนซอง,บาร็อคและป้อมจากยุคเวนิส

          ถนนหนทางแคบๆ ปูด้วยหินแผ่นที่ซอกแซกราวเขาวงกต อาจพานักท่องเที่ยว
ไปพบกับบ้านสวยพร้อมระเบียงบ้านและบันไดประดับด้วยไม้ดอกไม้ใบ

         ประวัติศาสตร์ของเมืองมีส่วนที่แตกต่างจากเมืองอื่นอยู่บ้างในตอนแรกเริ่มเมื่อ 4-3 ศตวรรษ
ก่อนค.ศ. ที่นี่เป็นเมืองท่าของชนชาติกรีกที่ออกมาล่าเมืองแถบนี้ ชื่อของเมืองมาจากภาษากรีก -
tragos ที่แปลว่าแพะตัวผู้
         ต่อมาในศตวรรษที่ 1 โทรเจียร์จึงตกอยู่ในการครอบครองของโรมันจนเมื่อโรมันล่มสลายใน
ศตวรรษที่ 5 โทรเจียร์ก็เป็นนครอิสระ
         จนกระทั่งศตวรรษที่ 6 ชาวโครแอทก็ลงมาตั้งรกรากแถบนี้พร้อมกับการแปลงเมืองแบบกรีก
ไปเป็นเมืองแบบยุคกลาง

         จากศตวรรษที่ 9 ที่โทรเจียร์จิ้มก้องต่อเจ้าผู้ครองโครเอเชียน ครั้นถึงช่วงศตวรรษที่ 10
เมื่อเวนิสข้ามมารุกราน โทรเจียร์ก็ต้องพึ่งพิงอิงกษัตริย์ฮังการี
          ต้นศตวรรษที่ 12 กษัตริย์ฮังการี-โครเอเชีย ประทานอำนาจในการปกครองตนเองให้โทรเจียร์
ก่อนที่จะถูกรุกรานและทำลายลงด้วยชาวมุสลิมในเวลาต่อมา แต่สามารถกลับพื้นคืนชีพได้ในศตวรรษ
ที่ 12 และ 13 และในช่วงศตวรรษที่ 12 นี้เองเวนิสซึ่งทำสงครามกับฮังการีก็บุกโจมตีชายฝั่งแดลเมเชีย         
         โทรเจียร์ไม่อาจพ้นกรงเล็บสิงห์ติดปีกเวนิสไปได้ ในที่สุดก็ต้องตกเป็นเมืองขึ้นนานเกือบ
4 ศตวรรษ ตั้งแต่ปี 1420 - 1797 ตัวเมืองถูกดัดแปลงแต่งเติม มีสิ่งก่อสร้างใหม่ๆ หลายอย่าง
ทั้งอาคารบ้าน, วัง, หอคอย และป้อมปราการ

         หลังจากเวนิสผ่านไป เจ้าครอบครองคนใหม่ก็คือนโปเลียนผู้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงใน
ระบบสังคม, สาธารณสุขและเศรษฐกิจของเมือง
         ประวัติศาสตร์หลังจากนี้ก็คือช่วงที่ตกเป็นของจักรวรรดิ Habsburg, การเคลื่อนไหวเพื่ออิสรภาพ,
สงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสองจนถึงการแยกตัวเป็นประเทศโครเอเชียซึ่งได้กล่าวไปแล้วในวันก่อนๆ 

           ประวัติศาสตร์อันยาวนานสองพันกว่าปีของโทรเจียร์ที่ผ่านการครอบครองโดยกรีก,
โรมัน และเวนิส ได้ฝังรากและทิ้งร่องรอยอายธรรมไว้บนเกาะเมืองเก่านี้ให้เห็นเป็น
            ถนนที่ได้ถูกวางผังการตัดถนนเป็นแบบตั้งฉาก - orthogonal street plan ที่นับ
เวลาย้อนหลังไปได้ถึงยุค Hellenistic period (3 ศตวรรษก่อนค.ศ.) บนถนนเหล่านี้คือที่ตั้ง
ของสิ่งก่อสร้างสวยงามประกอบด้วยอาคารสถานบ้านเรือน, ศาสนสถาน, อาคารสาธารณะ
ตลอดจนป้อมปราการ

           โบสถ์สไตล์โรมาเนสค์เสริมด้วยอาคารสไตล์เรเนอซองและบาร็อคอันโดดเด่นจากยุคเวนิส
            และกลุ่มอาคารสไตล์โรมาเนสค์-กอธิคที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีที่สุดในแถบเอดริแอติค
และยุโรปตอนกลาง
            แกน(ยุค)กลางของโทรเจียร์ (Trogir's medieval core) ภายในกำแพงล้อมรอบ ประกอบ
ด้วย ปราสาท หอคอย และที่อยู่อาศัยจากยุคสมัยโรมาเนสค์, กอธิค, เรเนอซองและ บาร็อค โดยมี
อาคารโบราณสถานที่ยิ่งใหญ่เป็นประธานคือวิหารเซนต์ ลอว์เรนซ์ 

         จอดรถที่ฟากแผ่นดินใหญ่แล้วเดินข้ามสะพานหินไปยังตัวเมืองเก่ามรดกโลก
จากยุคกลาง ที่ตั้งอยู่บนเกาะคล้ายๆ กับซาดาร์
         ลอดประตูเมืองที่เบื้องบนประดิษฐานรูปสลัก St. John of Trogir
ผู้อุปถัมภ์พิทักษ์เมือง

        ประตูนี้เป็นประตูทิศเหนือ ใช้เป็นช่องทางหลักสำหรับเข้าเมืองตั้งแต่สมัยเวนิส
ครอบครองในศตวรรษที่ 15 อีกหนึ่งประตูเมืองอยู่ทางทิศใต้ด้านฝั่งทะเลตรงข้าม
เกาะ Ciovo

ขยายรูปสลัก St. John of Trogir หรือ Blessed Ivan Orsini ด้านล่างเป็นป้ายไฟนีออน
UNESCO
 

ภาพประตูทิศใต้กับแสงไฟนีออน UNESCO จากเน็ท

           เริ่มต้นชมเมืองที่ลานจตุรัส JOHN PAUL II Square - Trg Ivana Pavla II
(ตั้งชื่อตาม Pope John Paul II)
           จตุรัสหลักของเมืองรองรับชาวประชาที่ผ่านมาผ่านไปตั้งแต่สมัยกรีก (Greek agora)
และโรมัน (Roman forum) จนถึงปัจจุบันที่มีนักท่องเที่ยวมาเยือนมากมาย
           รอบๆ จตุรัสคืออาคารโบราณสถานทรงคุณค่าได้แก่ วิหาร St. Lawrence Cathedral,
ศาลากลาง, หอนาฬิกาเมือง, ศาลาประชาคม และวัง Cipiko

          คุณไกด์พาเข้าชมวิหารก่อน ทั้งภายนอกและภายในมีผลงานศิลปะสำคัญและเรื่องราว
บรรรยายที่ต้องใช้เวลานานพอสมควร เมื่อมาเล่าในกระทู้ยิ่งยากและใช้เวลายาวนานกว่าจนต้อง
เลื่อนไปไว้ทีหลัง
     
              พาแวะชมสิ่งก่อสร้างอื่นๆ ในย่านนี้ก่อน

ภาพจตุรัสมุมสูงจากเน็ท อาคารสูงเด่นคือหอคอยวิหารตรงข้ามหอคอยนาฬิกา

         City Clock Tower และ  City Loggia

          หอคอยนาฬิกาเมืองเป็นส่วนที่ยังคงเหลือของโบสถ์ Saint Sebastian ที่สร้างขึ้น
หลังเกิดกาฬโรคระบาดในปี 1465/66 คร่าชีวิตผู้คนไป 2,000 รายเพื่อน้อมสำนึกในกรุณา
ของท่านที่ได้ช่วยคุ้มภัยโรคร้าย การก่อสร้างแล้วเสร็จในปี 1482
        ด้านหน้าอาคารเหนือทางเข้าประดิษบานรูปพระไครสต์ด้านบนและเซนต์เซบาสเตียนด้านล่าง
ผลงานของ Niccolo Fiorentino (Nicholas of Florence)

(ภาพจากเน็ท)

           ด้านในมีแท่นและรูปสลักเซนต์ฝีมือของ Niccolo เช่นกัน พื้นที่ในนี้บางส่วน
จัดเป็นที่รำลึกถึงชาวโทรเจียร์ที่สูญเสียชีวิตจากการปกป้องมาตุภูมิในสงครามที่เพิ่งผ่านไป

เซนต์เซบาสเตียน - นักบุญมรณสักขี (martyr) เป็นหนึ่งในคริสเตียนที่ถูกสังหาร
ในสมัยจักรพรรดิ์ไดอะคลีชั่น ภาพวาดและรูปสลักจะแสดงภาพท่านถูกจับมัดกับหลัก
หรือต้นไม้และมีลูกธนูปักตามร่างกาย ในตำนานเล่าว่าท่านไม่ได้สิ้นชีวิตหลังจากถูกยิง
แต่ได้รับการช่วยเหลือรักษาจนหาย ต่อมาท่านได้กล่าวประนามจักรพรรดิ์ต่อหน้าจึงถูก
ลงโทษประหารอีกครั้งด้วยการทุบตี

           ศาลาประชาคมเมือง(ได้เคยกล่าวไว้ในตอนเมืองซาดาร์แล้ว) อยู่ติดกับหอคอยนาฬิกา
อาคารเดิมสร้างขึ้นในปี 1311 ส่วนอาคารที่เห็นในปัจจุบันนี้เป็นของศตวรรษที่ 15 นอกจากจะ
ใช้เป็นพื้นที่สำหรับกิจกรรมสาธารณะแล้วยังเป็นศาล(า)ว่าความด้วย ผู้กระทำผิดจะถูกตัดสินแล้ว
ประนามพร้อมลงโทษต่อหน้าสาธารณชน

(ภาพจากเน็ท)โซ่จองจำประจานแขวนติดผนังที่ยังหลงเหลือแขวนอยู่ด้านนอกศาลา

          แท่นศาลสถิตยุติธรรมเป็นผลงานชิ้นเอกของ Niccolo di Giovanni
ผนังภายในมีรูปสลักมากมายแต่ถูกทำลายลงบางส่วนในปี 1932 ในช่วงกระแสชาตินิยม
ที่ต้องการลบร่องรอยอิทธิพลของอิตาลีที่ฝากทิ้งไว้

           ส่วนรูปสลักนูนต่ำนี้คือท่าน  Ban Petar Berislavic เจ้าเมืองผู้นำการต่อต้าน
เวนิสและการต่อสู้ผู้รุกรานชาวเตอร์ก ประติมากรชื่อก้อง Ivan Mestrovic สลักรูปนี้ในปี  1938

ภาพศาลาประชาคมแบบไม่มีร่มบัง

         ปัจจุบันนี้ศาลาใช้เป็นที่ต้อนรับนักท่องเที่ยวมานั่งพักฟังเพลงร้องประสานเสียง
klapa (traditional a cappella singing in Dalmatia) แล้วซื้อซีดี

           อาคารสวยงามฝั่งตรงข้ามศาลาประชาคม คือ Cipiko palace

          วังของตระกูล Cipiko ที่ทรงอิทธิพลในช่วงศตวรรษที่ 15 สร้างเสริมใหม่ในสไตล์เวนิสกอธิค
ส่วนที่ชั้นหนึ่งยังคงเป็นสไตล์เดิมแบบโรมาเนสค์ ด้านหน้าอาคารเจาะเป็นหน้าต่างสไตล์เวนิสกอธิค     

         พ่อลูกตระกูล Cipiko จัดวางโปรแกรมในครอบครัวและจัดการแต่งงานแบบมีแผน
เพื่อที่จะยึดครองพื้นที่ทางทิศตะวันตกของจตุรัสนี้ไว้ด้วยวังที่ประดับด้วยตราประจำตระกูล
ราวกับเป็นมีเชื้อสายเจ้า 
          ปัจจุบันนี้ตัวอาคารถูกใช้เป็นโรงเรียนดนตรี, หน่วยงานของเมือง และบางส่วนเป็น
ของเอกชน

อีกหนึ่งอาคารตั้งอยู่แถบหอนาฬิกาคือ

             ศาลากลางเมือง (วังของผู้ว่า)  -  City Hall (the Rector's Palace)

        อาคารที่สถิตแห่งขุมพลังทางการเมืองและเศรษฐกิจในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 15
ประตูทางเข้าขนาดเล็กนำไปสู่ลานกว้างภายในและเมื่อหันหลังกลับมาจะเห็นบันไดสไตล์กอธิค 

          กลางลานคือบ่อน้ำที่ยังคงปรากฏรูปสลักสิงห์ติดปีกของเวนิส
อยู่อย่างเกือบสมบูรณ์

         ผนังอาคารติดตั้งตราประจำตระกูลของโทรเจียร์และเมืองอื่นๆ

          ด้านหน้าอาคารได้รับการบูรณะปรับเป็นสไตล์เรเนซองในปี 1890
ปัจจุบันอาคารนี้ใช้เป็นที่ทำการส่วนบริหารบ้านเมือง

แวะชมอาคารต่างๆ รายรอบลานจตุรัสแล้ว ถึงวาระย้อนกลับไปยังโบราณสถาน
สำคัญที่สุดของโทรเจียร์

            ศาสนสถานใหญ่โตโอ่อ่าสง่างามที่นักท่องเที่ยวทุกคนต้องมาเยือนคือ
                  
                 Cathedral of St. Lawrence (Croatian: Katedrala Sv. Lovre)

          วิหารที่กว่าจะก่อสร้างแล้วเสร็จต้องใช้เวลายาวนานหลายศตวรรษ จึงเป็นดั่งบันทึก
ของยุคสมัยสไตล์ต่างๆ ที่เปลี่ยนไปตามกาลตามกันมาสู่แดนแดลเมเชีย
            อาคารสร้างขึ้นบนพื้นที่เดิมที่เป็นวิหารซึ่งถูกทำลายลงในช่วงศตวรรษที่ 12 เมื่อมุสลิม
รุกรานในปี 1123 และเวนิสบุกในปี 1171 การก่อสร้างเริ่มสร้างเมื่อปี 1213 แล้วเสร็จในศตวรรษที่ 17

รูปปั้นพระเยซูที่ตั้งอยู่หน้าวิหารนั้นเป็นของแปลกปลอมเพราะสร้างขึ้นใหม่ไม่นานมานี้
ไม่เป็นที่พึงใจ ไกด์ไม่ปลื้ม

            งานก่อสร้างส่วนใหญ่อยู่ในช่วงศตวรรษที่ 13 แล้วเสร็จเกือบสมบูรณ์ในปี 1251
นั่นคือวิหารออกมาในสไตล์โรมาเนสค์ ในขณะที่ส่วนหลังคา vault เป็นกอธิคเนื่องจากสร้าง
ในศตวรรษที่ 15 ในแบบ Mannerist ส่วนหอระฆังเริ่มงานตอนปลายศตวรรษที่ 14
กว่าจะแล้วเสร็จก็ล่วงถึงตอนปลายศตวรรษที่ 16
           รูปแบบวิหารจึงเป็นสไตล์ Romanesque-Gothic อุทิศแด่เซนต์ลอว์เรนซ์เช่นเดียว
กับวิหารในที่เดิม แต่ต่อมาเป็นที่รู้จักในนาม St. John's Cathedral (Sveti Ivan) มากกว่า
หลังจากที่ท่านบิช็อปจอห์นผู้ดำเนินชีวิตเยี่ยงนักบุญได้ถึงแก่มรณภาพลง

ยืมภาพวิหารยามนักท่องเที่ยวบางตามาจากเน็ท

           ในปี 1903 ระหว่างการซ่อมแซมรากฐานของหอระฆังได้มีการขุดพบแท่นบูชาเทวี Hera
ทำให้สันนิษฐานได้ว่า บริเวณที่เป็นวิหารแห่งนี้เคยเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มาตั้งแต่ยุคกรีกและโรมัน

ก่อนเข้าไปด้านยังในวิหาร นักท่องเที่ยวต้องหยุดพินิจพิศทัศนาใช้เวลานานพอสมควรที่

                             Radovan's portal

          ประติมากรรมอลังการผลงานสร้างสรรค์โดยประติมากรครูช่างใหญ่แห่งโครเอเชีย
Master Radovan ประดับประตูหลักทางทิศตะวันตก เปรียบประหนึ่งอนุสาวรีย์ที่รำลึกถึง
ประติมากรรมสไตล์โรมาเนสค์ของยุคกลางที่สมบูรณ์และสำคัญแห่งแถบ Balkan ที่เหลือรอด
คงอยู่มาจนปัจจุบัน 
           ผลงานที่ปรากฏนี้เป็นฝีมือของครูช่างแทบทั้งหมด ท่านสลักชื่อและข้อความ  "the best
of all in this artisanship" ไว้ใต้โค้งจันทร์ครึ่งซีก (lunette) เมื่องานแล้วเสร็จในปี 1240

แลลอดรั้วเหล็กก่อนเดินอ้อมไปทางเข้าชม

(ส)ภาพก่อนและหลังการบูรณะขัดสีฉวีวรรณในช่วง January 2004 - June 2006

           ครูช่างใหญ่แห่งโทรเจียร์ได้สลักรูปสัตว์ ต้นไม้ และคนจนเต็ม(ขอบ)ประตู 
ด้านล่างเป็นสองสิงห์สยบสัตว์แบกรับอดัมกับอีฟ คนแบกเสาสลักรูปนักบุญ, อัครสาวกและ
มนุษย์กับสัญญลักษณ์จักรราศีเดือนต่างๆ  มนุษย์ต่อสู้กับสัตว์ในแวดวงกิ่งไม้ สัตว์ในจินตนาการ
และใบไม้ประดับหัวเสา ส่วนด้านบนเป็นฉากเรื่องราวพระไครสต์   
            การวางตำแหน่งรูปสลักเห็นได้ว่าเรียงลำดับจาก พันธสัญญาเดิม(Old Testament)
ทางด้านล่างขึ้นไปยัง พันธสัญญาใหม่ (New Testament) ที่อยู่บนโค้งจันทร์ครึ่งซีก(lunette)
และโค้งโอบจันทร์(arch)

เห็นคุณ SILA เที่ยวแบบละเอียดลออแล้วเต็มอิ่มไปด้วยค่ะ     พร้อมกันนั้นความอยากไปประเทศนี้ก็ทวีขึ้นทุกที
ถ้ามีโอกาส ปีหน้าไปบ้างดีกว่า 

ทริปนี้มีไกด์สโลเวเนีย,โครเอเชียบรรยายทุกที่ตลอดการเดินทาง แต่ไม่ได้ฟังแบบเต็มๆ
เพราะอยู่แถวหลังๆ บ้าง มัวแต่เก็บรูปบ้าง มาได้รู้เรื่องราวจริงจังก็จากเน็ทตอนทำกระทู้
นี่แหละครับ

           ในช่วงบาร็อคได้มีการติดตั้งรูปปั้น  Saint Lawrence จากศตวรรษ 14 ที่บริเวณ
หน้าบันเหนือขึ้นไป

เริ่มดูงานของครูช่างใหญ่ในแต่ละส่วนกัน จากด้านบนลงล่าง

             ส่วนบนตรงกลางทางเข้าคือส่วนโค้งจันทร์ครึ่งซีก (lunette) ที่ประติมากรตั้งใจ
จัดให้เป็นฉากตอนประสูติพระไครสต์ - Nativity, Journey of the Magi (การเดินทาง
ของเมจาย โหราจารย์สามคนไปปาเลสไตน์เพื่อเข้าเฝ้าพระคริสตกุมาร)  และ Adoration of
the Shepherds (คนเลี้ยงแกะสักการะพระคริสตกุมาร)

          ปลายทั้งสองของส่วนโค้ง(arch)ที่โอบโค้งจันทร์ครึ่งซีก ครูช่างสลักเหตุการณ์
พระแม่รับสาร  (Annunciation กาเบรียลทูตสวรรค์มาปรากฏตัวต่อหน้าและประกาศว่า
พระแม่จะมีบุตรเป็น “พระบุตรพระเป็นเจ้า”) ตอนกลางเป็น  การนมัสการของโหราจารย์
(Adoration of the Kings ขยายความว่าควรจะเป็นปราชญ์สามคนและบางที่ก็ยก
ตำแหน่งให้เป็น “ราชา”  บางครั้งจึงเรียกว่า “สามกษัตริย์” - Three Kings)

           ทางขวาคือ Joseph's Dream

          ทูตองค์หนึ่งปรากฏแก่โยเซฟในความฝันว่า “โยเซฟบุตรดาวิด อย่ากลัวที่จะรับมารีย์
มาเป็นภรรยาของเจ้าเลยเพราะว่าผู้ซึ่งปฏิสนธิ์ในครรภ์ของเธอเป็นโดยเดชพระวิญญาณบริสุทธิ์”
            ทูตสวรรค์ปลอบใจโยเซฟเมื่อรู้ข่าวว่าพระแม่มารีย์ท้องและบอกให้ตั้งชื่อลูกชายว่า
เอ็มมานูเอล ซึ่งแปลว่า พระเจ้าสถิตกับเรา

และรูปกลุ่มเทพเทวาเฉลิมฉลอง

          ส่วนโค้งโอบโค้งจันทร์ครึ่งซีกอันนอกสลักเป็นฉาก

Flight to Egypt หนีไปอียิปต์ ทางซ้าย

        ทูตองค์หนึ่งปรากฏแก่โยเซฟในความฝันแล้วบอกว่า จงลุกขึ้นพากุมารกับมารดา
หนีไปประเทศอียิปต์และคอยอยู่ที่นั่น จนกว่าเราจะบอกเจ้า เพราะว่าเฮโรดจะแสวงหากุมาร
เพื่อจะประหารชีวิตเสีย

Baptism in Jordan พระเยซูทรงรับบัพติศมา ด้านตรงข้าม

         พระเยซูทรงรับบัพติศมาเมื่ออายุได้ 30 ปีจากยอห์นผู้ให้บัพติศมาที่แม่น้ำจอร์แดน

เหนือขึ้นไปเป็นตอน Temptation in the Desert มารผจญพระเยซู

Entry into Jerusalem พระเยซูเข้าเมืองเยรุซาเลม

Washing of the feet  พระเยซูล้างเท้าอัครสาวก

Arrest ถูกจับ Flagellation ถูกเฆี่ยน

Crucifixion ตรึงกางเขน

และ Resurrection with the Three Marys การฟื้นคืนชีพและหญิงสามคนที่หลุมศพ

          ส่วนบนที่เป็นฉากจาก Gospels (พระวรสาร - หนังสือชุดแรกในคัมภีร์ไบเบิล
ภาคพันธสัญญาใหม่ หมายถึงการประกาศข่าวว่า พระเจ้าได้ทรงประทานพระบุตรคือ
พระเยซูสู่โลกแล้วตามคำพยากรณ์จากพันธสัญญาเดิม พระวรสาร 4 เล่ม มีเนื้อหาเกี่ยวกับ
พระเยซู บรรยายถึง กำเนิด ประวัติ คำเทศนา การตรึงกางเขนและการคืนพระชนม์) และ
ส่วนโค้งจันทร์ครึ่งซีกที่เป็นเรื่อง Nativity นี้เป็นฝีมือของครูช่างใหญ่

บรรยายผิดรั่วอย่างไร ผู้รู้โปรดแก้ไขด้วย

จากหน้าประตูมองกลับไปประตูทางเข้า

          เสาติดผนังต้นนอกเป็นรูปสลักนูนต่ำแบบไบซันทีนของอัครสาวก 6 ท่าน
ผู้เป็นคนกลางในการไถ่บาป ที่ด้านข้างข้างในสลักรูปสัตว์วิเทศและสัตว์ในจินตนาการ

เสาต้นขวามือ

           เสาถัดเข้าไปข้างในเป็นรูปสลักแทนเดือนต่างๆ ด้วยภาพกิจกรรมในเดือนนั้นๆ
พร้อมสัญญลักษณ์ตามจักรราศี โดยมีเดือนมีนาคมและเมษายนอยู่ทางซ้าย และธันวาคม,
มกราคมและกุมภาพันธ์ทางขวา

เสาต้นซ้ายมือ

           ส่วนที่ฐานของสองเสาคือคนแบกเสาสลักเป็นคนมุสลิมและคนนับถือศาสนาอื่น
ในแถบเมดิเตอร์เรเนียน

           ด้านนอกสุดทั้งสองข้างเป็นอดัมและอีฟ ปฐมบรรพบุรุษมนุษย์จากการสร้างโดยพระเจ้า
ผู้กระทำการล่วงละเมิดกลายเป็นคนบาปยืนอยู่เหนือสิงห์โตสองตัว

           ตัวขวาเป็นสิงห์สยบมังกร ส่วนตัวซ้ายคือนางสิงห์ตะปบลูกแกะไว้ใต้อุ้งเท้าขณะที่
ลูกๆ กำลังหลับอยู่ใต้ตัวนาง

(ภาพจากเน็ท)

             ทางเข้าวิหารนี้เป็นผลงานที่ผ่านการเติมแต่งตามกาลเวลา ส่วนดั้งเดิมนั้นเป็น
งานสร้างในช่วงสามทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 13
            ส่วนกรอบอันใหม่กว่าที่เป็นสไตล์กอธิค ช่างสลักเป็นเรื่องของบาปและการไถ่บาป
อยู่ในส่วนล่าง

(ภาพจากเน็ท)

ถัดจากประตูเข้าวิหารทางด้านซ้ายคือหอศีลจุ่ม (baptistery)

         บริเวณด้านบนเหนือทางเข้าหอเป็นรูปสลักนูนแสดงภาพไครสต์รับศีลจุ่ม
(Baptism of Christ) เหนือขึ้นไปคือพระผู้เป็นพระบิดานิรันดร์กำลังอำนวยพร

            ผนังภายในตกแต่งรูปดรุณ (putti) แบกพวงผลดอกไม้ เหนือขึ้นไปเป็นแถบใบไม้
สไตล์กอธิคสองแถวแนวเอนสวนทางกัน ส่วนหลังคาก็เรียงรายด้วยรูปสลักดอกไม้ในกรอบ

            รูปสลักที่โค้งจันทร์ครึ่งซีกแสดงภาพนักบุญ  Saint Jerome in the desert
ท่านเป็นนักบวชคริสเตียนผู้แปลคัมภีร์ไบเบิ้ลเป็นภาษาละติน มีความประสงค์ที่จะใช้ชีวิต
สันโดษละเว้นความสุขสบายทางโลกจึงได้ออกเดินทางไปในทะเลทราย

            ส่วน  baptistry ของโบสถ์น้อยนี้สร้างขึ้นในเวลาต่อมาทางด้านทิศเหนือ เป็นผลงาน
ในแบบฉบับศิลปะแดลเมเชียช่วงหลังโดย Andrija Alesi เมื่อปี 1467 ที่ได้ผสมผสานสไตล์
กอธิคและเรเนอซองเข้าด้วยกัน

(ภาพจากเน็ท)  

           เดินเข้าสู่วิหาร ก่อนที่จะชมงานประติมากรรมสำคัญระดับพลาดไม่ได้อีกอย่างหนึ่ง
แวะชมงานชิ้นอื่น ๆ ก่อน

            กางเขนแขวนสองชิ้น   

           กางเขนเอกห้อยลงมาจากเพดานเหนือบริเวณที่ทำพิธี       

           ถัดเข้าไปในส่วนสลัวด้านในวิหารคือ  ciborium ซุ้มชิโบเรียมสร้างในศตวรรษที่ 14
ตั้งอยู่เหนือแท่นบูชาหลัก เป็นงานสไตล์กอธิคโดย Mavro  

            แท่นเทศน์ (pulpit) รูปทรงแปดเหลี่ยม หัวเสาสลักอย่างละเอียดนี้เป็นผลงาน
ของโรงเรียนช่างท้องถิ่นในศตวรรษที่ 13

          ส่วนของวิหารด้านในที่ต้องไม่พลาดก็คือ  Chapel of St John (St Ivan)
ผลงานศิลปะสไตล์เรเนอซองที่กล่าวได้ว่างามที่สุดในแดลเมเชีย
          สร้างขึ้นเป็นอนุสรณ์สถานที่เก็บโลงหินโบราณบรรจุศพในช่วง 1468 ถึง 1497
โดย Nikola Firentinac พร้อมผู้ช่วย

ภาพก่อนและหลังการบูรณะในคราวเดียวกับการบูรณะประตูทางเข้าวิหาร
ระหว่าง May 2000 - June 2002

     Nikola Firentinac (Niccolo di Giovanni Fiorentino) เป็นศิษย์เอกของประติมากร
ชื่อก้อง Donatello (1386-1466) ศิลปินยุคเรเนซองแห่งฟลอเรนซ์ผู้ฝากผลงานมากมาย
     โดยมีงานชิ้นเอกระดับ masterpiece คือ David รูปสลักแรกเริ่มยุคเรเนซองซึ่งเปิดเผย
ความงามของสรีระมนุษย์ที่เคยถูกมองว่าเป็นสิ่งสกปรกต้องปกปิดในยุคกลาง(ยุคมืด)

         ช่วงเวลายาวนานที่เวนิสครอบครองแดลเมเชีย ศิลปินของสองฝั่งเดินทางข้ามไปมา
สร้างผลงานในสองแผ่นดิน อลังการงานสร้างเริ่มขึ้นหลังจากเกิดการระบาดของกาฬโรคใน
ช่วงปี 1465 - 1466 เพื่ออุทิศแด่นักบุญผู้พิทักษ์เมือง โดยมี Nikola Firentinac เป็น
ประติมากรหลักและมีประติมากรเสริม

          รูปทรงของ chapel (โบสถ์น้อย) นี้ได้แรงบันดาลใจจากวิหารของจูปิเตอร์(ยุคคลาสสิค
antiquity) ที่วังไดอะคลีชั่นในเมืองสปลิทซึ่งอยู่ทางใต้ลงไปไม่ไกลกัน หินที่ใช้ในการสลักเป็น
หินปูนคุณภาพเลิศ (limestone) จากท้องถิ่นแถบนี้     

           บริเวณตรงกลางด้านในสุดเป็นที่ตั้งโลงหินอ่อนของ Blessed John of Trogir
(Sv. Ivan Ursini ผู้อุปถัมภ์พิทักษ์เมือง) ร่างของท่านนักบุญจอห์นได้ถูกนำมาเก็บไว้
ที่นี่เมื่อปี 1681

           ผนังด้านล่างเรียงรายด้วยรูปสลักดรุณเทพที่โผล่จากประตูแง้มซึ่งมีความหมาย
ถึงการเปลี่ยนผ่านจากชีวิตสู่ความตาย และคบไฟที่ถือเป็นสัญญลักษณ์แห่งชีวิตนิรันดร์

          เรียงรายรอบโลงคือรูปสลักผู้ประกาศข่าวประเสริฐ (Evangelist) ที่ส่วนหนึ่งเป็นฝีมือ
ของ  A. Vittoria
         เหล่ารูปสลักและรูปนูนประดับประดาได้ถูกจัดวางอย่างเข้าที่ทางกลมกลืนรับกับสมดุลย์
ของโครงสถาปัตยกรรมและเพดานโค้งตามแนวคิดโบราณ

          รูปสลัก  St John the Evangelist ผลงานชิ้นเอกของ Duknovic
(1482) ตั้งอยู่ในลำดับที่สองทางซ้ายมือ ศิลปินปั้นให้เป็นชายหนุ่มผมหยักใบหน้า
ละม้าย Alvise ผู้โดดเด่นมีชื่อเสียงด้วยผลงานบทกวีและเป็นบุตรผู้ทรงอิทธิพลแห่ง
โทรเจียร์ (Koriolan Cipiko) ถัดมาทางซ้ายมือของรูปสลักคือ St Thomas

(ภาพจากเน็ท)

          ผลงานโดย Niccolo di Giovanni และคณะ คือ St John the Evangelist
และ St Paul ที่สลักเป็นนักบุญมีหนวดเคราสาธยายร่ายบทสวดจากหนังสือสวดมนต์

           ที่โค้งจันทร์ครึ่งซีกใต้หลังคาเป็นภาพ  Coronation of the Virgin
พร้อมด้วยเหล่าดรุณเทพและดรุณเริงร่าในตำแหน่งต่างๆ

          การสวมมงกุฎพระแม่ เป็นอีกหนึ่งในเนื้อหาสำหรับการสร้างสรรค์งานศิลปะคริสต์ศาสนา
ในอิตาลี ตามคติว่าพระแม่คือราชินีแห่งสรวงสวรรค์ และแนวคิดว่าพระแม่คือบัลลังก์แห่ง
(throne of) Solomon ที่พระกุมารไครสต์ประทับนั่งพร้อมพระแม่(มาดอนนา)

ภาพอย่างชัดจากเน็ท

            ส่วนรูปสลัก God the Creator ตรงกลางหลังคาโค้งคืองานสไตล์บาร็อค
เลียนแบบผลงานของ Niccolo โดย Ignacije Macanovic ปี 1778

            

         ออกจากวิหารมาแล้ว นักท่องเที่ยวบางคนที่มีเวลาพอเลือกที่จะเดินขึ้นหอระฆัง
ที่สูงโดดเด่นเป็นหมุดหมายเกาะ(ยุค)กลางเพื่อชมทิวทัศน์เมืองจากเบื้องบน

ภาพ(จากเน็ท)เมื่อมองใกล้ลงไปยังศาลาประชาคม

ภาพ(จากเน็ท)เมื่อมองไกลไปเกาะ Ciovo

           ออกจากโทรเจียร์เมืองพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิตเดินเลียบไปตามชายฝั่งทะเล

           สะพานยาวข้ามไปยังเกาะ Ciovo

           เกาะ Ciovo เมื่อมองจากสะพาน

         เกาะโทรเจียร์เมื่อมองจากสะพาน

            ประตูเมืองด้านทิศใต้ สร้างขึ้นตอนปลายศตวรรษที่ 16 ตกแต่งสไตล์เรเนซอง
บานประตูไม้ของเดิมยังคงอยู่ในสภาพดี ใกล้ๆ กันนั้นคือศาลาพัก (Loggia-doorway)
สร้างขึ้นเพื่อให้ผู้คนที่มาถึงหลังจากประตูเมืองปิดได้อาศัยพักค้างคืนรอประตูเปิดเช้าวันรุ่งขึ้น

          เห็นอยู่ไกลออกไปคือป้อม Kamerlengo ที่ได้แต่มอง

ภาพป้อมจากเน็ท

อีกหนึ่ง

          ได้เวลาอาหารในอาคารเก่าร่มรื่นใต้ร่มไม้ใบบัง

          เดินข้ามสะพานหินกลับมายังลานจอดรถบนฝั่งแผ่นดินใหญ่

           ช่องแคบระหว่างเกาะโทรเจียร์กับแผ่นดินใหญ่ มองไปไกลเห็นเกาะ Ciovo

Bye bye boy.

รูปเด็กกับลูกฟุตบอลที่โทรเจียร์จากเน็ท

Bye bye Trogir.

            ส่งท้ายด้วยรูปเทพกรีก Kairos จากร้านของที่ระลึกในเมือง จำลองจากรูปสลัก
ปลายศตวรรษที่ 4 - ต้นศตวรรษที่ 3 ก่อนค.ศ. เดิมเป็นสมบัติของตระกูลชั้นนำของเมือง
ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ใน Benedictine Convent of St. Nicholas  

           Kairos เป็นเทพบุตรคนสุดท้ายของเทพบดีซูส นับถือว่าเป็นเทพนำโชคแต่ยาก
จะไขว่คว้ายึดไว้ได้ด้วยเทพมีปีกบินจากไปโดยเร็ว
            ศีรษะของเทพส่วนหน้าผากจะมีผมยาวในขณะที่ส่วนท้ายทอยจะปราศจากเส้นผม
สื่อความหมายว่า เมื่อ(เทพแห่ง)โชควาสนามาถึงซึ่งหน้าให้รีบคว้า(ผมที่หน้าผาก)ไว้
ไม่เช่นนั้นโอกาสจะผันผ่านไปโดยไวแล้วคว้าไว้ไม่ทัน,ไม่ได้(เพราะผมด้านท้ายทอยไม่มี)

           จากเกาะมรดกโลกโทรเจียร์ลงใต้สู่จุดหมายชายฝั่งเอดริแอติคต่อไปที่ Split
เมืองมรดกโลกอีกแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ห่างไปประมาณ 30 กม. เท่านั้น

           สนามบินของเมืองจุดหมายอยู่ห่างจากตัวเมือง 20 กม. แต่ห่างจากโทรเจียร์
เพียง 6 กม.

           ทิวเขาข้างทางที่บางส่วนถูกถาก

          ก่อนถึงสปลิทประมาณ 7 กม. มีเมืองสำคัญน่าสนใจแต่ไม่ได้แวะคือ Solin
เมืองหลวงโบราณสองพันกว่าปีก่อนของจักรวรรดิโรมันที่มาครอบครองแถบแดลเมเชีย
(ในชื่อละตินว่า Salona) ตั้งแต่สมัยจูเลียส ซีซาร์ ประมาณว่ามีประชากรอาศัยอยู่ถึง
60,000 คน

           จนกระทั่งปี AD 614 จึงถูกรุกรานโดยพวก Slavs และ Avars ต่อมาในสมัย
ยุคกลางตอนต้นที่นี่ก็ยังคงเป็นเมืองสำคัญของราชอาณาจักรโครเอเชีย และได้ถูกทำลาย
โดยพวกเตอร์คในศตวรรษที่ 15
         ปัจจุบันมีฐานะเป็นเขตเมืองขยาย (conurbation) ของสปลิท

แวะชมเมืองผ่านทางเน็ท

          ซากโบราณสถานยังคงหลงเหลืออยู่เป็นหลักฐานถึงความรุ่งเรืองในอดีตจากสมัยโรมัน
ประกอบด้วยกำแพงพร้อมประตูและหอคอย, ฟอรัม, วิหาร, อัฒจันทร์, อาคารผู้บริหาร
ที่สร้างคล้ายวัง และถึงกาลต่อมาปรากฏโบสถ์คริสเตียนและสนามในโบสถ์ซึ่งใช้เป็นที่ฝังมรณสักขี
ที่ถูกประหารในสมัยจักรพรรดิไดอะคลีชั่น
           บางคนเรียกเมืองนี้ว่านครปอมเปอีแห่งโครเอเชีย (Croatian Pompeii)
เนื่องจากซากเมืองได้ถูกฝังอยู่ใต้ดินเป็นเวลานานหลายศตวรรษ จนกระทั่งได้เริ่มมีการขุดค้น
ในปี 1927 ถึงปัจจุบันการขุดค้นดำเนินไปได้เพียง 20 % 

Christian Basilica

Amphitheatre จากศตวรรษที่ 2 ถูกทำลายลงในศตวรรษที่ 17 โดยเวนิส
เพื่อไม่ให้พวกเตอร์กใช้เป็นที่ตั้งมั่นในการรุกราน

โค้งประตูขอบอัฒจันทร์

Kid in the sun among the ruins

ใกล้จุดหมายเห็นโรงงานรายทาง

ไกลออกไปเป็นป่าคอนกรีต

           Split เมืองใหญ่ที่สุดของแคว้นแดลเมเชียและเป็นอันดับสองของโครเอเชีย
มีประชากรอาศัยอยู่ประมาณสองแสนคน            
            ชื่อเมืองที่ฟังไม่เข้าหูคู่รักนี้ มีที่มาจากชื่อพืชท้องถิ่นแถบนี้ที่เรียกว่า Calicotome
spinosa (thorny broom or spiny broom)    

           อายุของเมืองหากนับเนื่องจากเมื่อสร้างวังจักรพรรดิโรมัน Diocletian's Palace
ในปี  305 ก็ได้ 1,700 กว่าปี แต่หากนับย้อนกลับไปถึงเมื่อครั้งเป็นอาณานิคมของกรีกเมื่อ
6 ศตวรรษก่อนค.ศ. ก็รวมเวลากว่า 2,000 ปี เริ่มที่อาณานิคมกรีก (Greek colony of)
Aspalathos ในแถบนี้ที่มีชาว Illyrian อาศัยอยู่
    
(Illyrians - ชาวเผ่า Indo-European tribes อาศัยในแถบตะวันตก
ของคาบสมุทร Balkan และชายฝั่งตะวันออกตอนใต้ของอิตาลี)

แผนที่อาณานิคมกรีก 8 - 6 ศตวรรษ BC

           ต่อมาเมื่อถึงยุคโรมันเรืองอำนาจเกรียงไกรรบชนะสงคราม Illyrian Wars
ระหว่าง 229 และ 219 BC อาณาจักรโรมันก็เข้าครอบครองท้องถิ่นแถบนี้ตั้งเป็นแคว้น
แดลเมเชียโดยมี Salona เป็นเมืองหลวง ชื่ออาณานิคมกรีกก็ถูกเปลี่ยนเป็น Spalatum

Dancers from Narona (late 2nd century BC)
Split Archaeological Museum

          ในปี AD 305 จักรพรรดิไดอะคลีชั่นแห่งจักรวรรดิโรมันซึ่งได้ตัดสินใจที่จะวางมือ
จากการครองเมืองทรงมีดำริที่จะใช้ชีวิตบั้นปลายที่บ้านเกิดได้บัญชาให้สร้างวังขึ้นในที่ใกล้
บ้านเกิด Dioclea โดยเลือกอ่าวใกล้กับเมือง  Salona เป็นที่ตั้งวังสุดท้ายบั้นปลายชีวิต
พระองค์เสด็จมาใช้ชีวิตอยู่ในวังนี้จนถึงวันสุดท้ายดังที่ได้ตั้งใจไว้ (หมายเลข 2 ในภาพ)

            เมื่อจักรวรรดิโรมันตะวันตกล่มสลายในปี AD 476 Spalatum ก็ตกเป็นส่วนหนึ่ง
ของโรมันตะวันออก  ถึงปี AD 639 เมื่อ Salona ถูกรุกรานทำลายโดยพวก Avars และ Slavs
ผู้คนหลบหนีออกจากเมือง จนถึงเวลาวันคืนเหย้าพวกเขาจึงเลือกที่จะอาศัยอยู่ในวังจักรพรรดิที่มี
กำแพงแข็งแรงแน่นหนา พื้นที่ภายในวังถูกปรับเปลี่ยนเป็นพื้นที่เวียงอาศัยสืบต่อมาจนปัจจุบัน
เป็นเขตใจกลางเมือง(inner core) ที่มีผู้คนพักอาศัย เปิดร้านค้าขาย มีตลาด,ลานจตุรัสและ
วิหาร (Cathedral of St. Duje ตรงตำแหน่งที่เคยเป็นสุสานไดอะคลีชั่น)

รูปวังในจินตนาการโดย Fischer Von Erlach

            ประวัติช่วงต่อมาก็จะคล้ายๆ กับโทรเจียร์ เมื่อถึงยุคกลาง อำนาจของจักรวรรดิโรมัน
ตะวันออกหรือไบซันทีนอ่อนแรงลงอำนาจอื่นในละแวกนี้ก็เริ่มแข็งแรงขึ้น ได้แก่ เวนิส โครเอเชีย
และฮังการี 
             เริ่มจากการมาถึงของชาวโครแอทในศตวรรษที่ 7 และเมื่อโครเอเชีย,ฮังการีอ่อนแอ
เวนิสก็แผ่อิทธิพลมาถึงในศตวรรษที่ 10 สปลิทได้สิทธิ์ปกครองตนเองในเวลาที่โครเอเชียอ่อนกำลัง
             สปลิทตกมาอยู่ใต้การปกครองของเวนิสเป็นเวลา  377 ปี(1420–1797) และกลาย
เป็นเมืองท่าสำคัญ ประชากรในเวลานั้นส่วนมากเป็นโครแอทมากกว่าโรมัน

The seaward walls of the city of Split by Robert Adam, 1764.
(สถาปนิก,นักออกแบบชาวสก็อต)

           ช่วงเวลาสั้นๆ (1806–1813) ที่นโปเลียนแผ่อำนาจถึงอิตาลี สปลิทได้รับประโยชน์
จากการลงทุนที่ไหลเข้ามา

             ถึงคราวตกอยู่ใต้การครอบครองของจักรวรรดิออสเตรีย สปลิทก็เป็นส่วนหนึ่งของ
อาณาจักรแดลเมเชีย ปี 1848 เมื่อเกิดกระแสยุโรปสปริงในหลายประเทศ ในโครเอเชียก็มี
การปลุกกระแสชาตินิยมแต่ที่สปลิทไม่ได้เกิดการปฏิวัติผลัดใบ

postcard รูปทางเดินเลียบชายฝั่ง (riva) แลเห็นน้ำพุ Franz Joseph (จักรพรรดิแห่ง
ออสเตรีย) บ่งบอกว่าการ์ดรูปนี้ออกวางจำหน่ายก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และ
ในการ์ดเขียนชื่อเมืองเป็นภาษาอิตาเลียน  - Spalato

           หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สปลิทเป็นส่วนหนึ่งของ Kingdom of Serbs, Croats
and Slovenes มีฐานะเป็นเมืองท่าสำคัญ  แล้วต่อมาได้เป็นเขตปกครองตนเอง - banovina
(an autonomous province) ของ  Kingdom of Yugoslavia
          ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในปี 1941 สปลิทถูกอิตาลียึดครอง นายทหารอิตาลีถูกสังหาร
หลายนายเพราะสปลิทเป็นศูนย์กลางการต่อต้านฟาสซิสต์

Death to Fascism, Freedom to the people
Split, Croatia 1943

           หลังการสู้รบและถูกบอมบ์ในที่สุดกองกำลังกู้บ้านกู้เมืองก็สามารถยึดสปลิท
คืนได้ในปี 1944 และตั้งให้สปลิทเป็นเมืองหลวง ชาวอิตาเลียนที่อาศัยอยู่ในสปลิทได้
ถูกสังหารและขับออกนอกประเทศไปในปี 1945 ยุค Yugoslavia ของนายพล Tito
          เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง เศรษฐกิจของสปลิทเจริญรุ่งเรืองขึ้น
มีโรงงานอุตสาหกรรมเกิดขึ้นมากมาย โดยเฉพาะอุตสาหกรรมการต่อเรือที่โครเอเชีย
ก็เป็นหนึ่งในแถวหน้าทางด้านนี้ กองบัญชาการกองทัพเรือยูโกสลาเวียตั้งอยู่ในสปลิท
           
Croatian Maritime Museum – Split

          เมื่อโครเอเชียประกาศแยกตัวจากยูโกสลาเวีย และเกิดสงครามแบ่งแยกดินแดน
สปลิทได้รับความเสียหายจากยุทธภูมิทางทะเลในปี 1991 แล้วตามมาด้วยภาวะเศรษฐกิจ
ถดถอยที่กลับมาฟื้นคืนในศตวรรษใหม่ โดยหันมาเน้นด้านการท่องเที่ยวเป็นหลัก

             ปัจจุบันสปลิทได้เจริญก้าวขึ้นเป็นศูนย์กลางการขนส่งของแดลเมเชีย มีถนนฟรีเวย์
ทันสมัยรวดเร็ว และท่าเรือที่คึกคัก แต่ในขณะเดียวกันก็ยังคงพื้นที่ในส่วนเมืองโบราณไว้จนได้
ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก
     
              รถบัสมาถึงบริเวณที่จอดริมอ่าวใกล้กับวังโรมัน ที่นี่เป็นเป็นชุมทางทั้งบกและน้ำ
สำหรับรถบัส, รถไฟ และเรือ ทำให้สปลิทเป็นเมืองชุมทางที่ใหญ่เป็นอันดับสองของประเทศ

split-porta จากเน็ท

            ไม่ไกลจากที่จอดรถเดินมาถึงริมฝั่งน้ำ มองไปข้างหน้าคือเนินเขา Marjan Hill
ที่ผู้คนนิยมขึ้นไปเพื่อมองดูเมืองจากเบื้องบน ที่นี่มีสวนซึ่งมีมาแต่ศตวรรษที่ 3 จัดเป็นหนึ่ง
ในสวนที่เก่าแก่ที่สุดในโลก

ซ้ายมือคือท่าเทียบเรือ

          ถนนคนเดินเลียบชายฝั่ง(riva) อยู่ทางด้านขวา รายด้วยต้นปาล์มปลูกเป็นแถว
บังแนวอาคารด้านใน
           วังไดอะคลีชั่นเกือบสองพันปี ถึงวันนี้จะคงสภาพเหลือให้เห็นเป็นอย่างไร น่าสงสัย

พักความสงสัยไว้ชั่วคราว แล้วย้อนเรื่องราวอดีตกาลของจักรพรรดิไดอะคลีชั่นพอสังเขป

Diocletian (244 – 311)

        จักรพรรดิองค์ที่  51 แห่งจักรวรรดิโรมันช่วงค.ศ. 284 - 286 และ ค.ศ. 286 - 305
ในฐานะออกัสตัสแห่งตะวันออกร่วมกับแม็กซิเมียน(ออกัสตัสแห่งตะวันตก)
        ถือกำเนิดที่  Salona บิดาเป็นทาส มีภรรยาและลูกสาวซึ่งกล่าวกันว่าเป็นคริสเตียน
ช่วงต้นศตวรรษที่ 3 เกิดความไม่สงบในจักรวรรดิโรมันทั้งภายใน(กองทัพ)และภายนอก
(จากการรุกรานของชนเผ่าอื่น) ไดอะคลีชั่นได้เข้ารับราชการเป็นทหารแล้วเติบโตก้าวหน้า
จากผลงานการรบในสงครามจนได้รับการแต่งตั้งขึ้นเป็น consulate ต่อมาได้ขึ้นครองราชย์
เป็นจักรพรรดิหลังจากที่จักรพรรดิองค์ก่อนและทายาทสิ้นลง พระองค์ได้ทรงจัดให้มีการเปลี่ยน
แปลงปฏิรูปกองทัพจนสามารถนำกองทัพกลับมาอยู่ภายใต้การควบคุมสำเร็จ

เหรียญรูปจักรพรรดิสวม"มงกุฎชัยพฤกษ์ (laurel crown)" อีกด้านคือเทพบดีจูปิเตอร์ถืออสนีบาต

          ปีที่พระองค์ขึ้นปกครองเป็นปีเริ่มสมัยจักรวรรดิยุคปลาย (Late Imperial Period
ค.ศ.284-395) จักรวรรดิโรมันกำลังอ่อนแอลง ไดอะคลีชั่นได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิที่ทรงอำนาจ
เบ็ดเสร็จรวบยอด และนำพาจักรวรรดิโรมันเข้าสู่ยุค "Dominate" หรือ "Tetrarchy"
หรือ "Later Roman Empire" หรือ the "Byzantine Empire"
         กล่าวคือ ในปี 286 ทรงมีดำริหลักการ - Four Rulers, but One Empire
แล้วทรงแต่งตั้งตำแหน่งผู้ช่วยจักรพรรดิจากแดลเมเชีย - Maximian ให้ปกครองจักรวรรดิ
ภาคตะวันตกส่วนพระองค์ปกครองภาคตะวันออก จักรพรรดิทั้งสองนี้เรียกว่า Augustus (senior)
ผู้จะมีรัชทายาทไว้สืบตำแหน่งต่อเรียกว่า Caesar (apprentice)
         การปฏิรูปของไดอะคลีชั่นทำให้จักรวรรดิมีความมั่นคงทั้งทางเศรษฐกิจและทางทหาร
จนอยู่ยืนยงอย่างไร้ปัญหาสืบต่อมาร่วมร้อยปี

The tetrarchs, (left) Diocletian and Maximian, (behind)
Constantius and Galerius. Porphyry sculpture of AD 305,
Piazza san Marco, Venice.

          ในปี 305 วังที่จักรพรรดิไดอะคลีชั่นมีบัญชาให้สร้างสำหรับเป็นวังหลังเกษียณ
ในบริเวณอ่าวใกล้เมือง  Salona บ้านเกิดได้แล้วเสร็จลง พระองค์ได้ทรงวางมือจาก
การปกครองจักรวรรดิแล้วเสด็จมาประทับอยู่ในวังแห่งนี้ตราบจนถึงวันสุดท้ายดังที่ได้
ทรงตั้งใจไว้ แม้ว่าระบบ Tetrarchy ที่ได้ทรงวางไว้จะไม่เวิร์คและทรงได้รับการขอร้อง
ให้กลับไปปกครองจักรวรรดิอีก แต่พระองค์ทรงปฏิเสธด้วยว่าได้ทรงพบกับความสุขสงบ
ปราศจากความวุ่นวายภายในวังนี้ที่พระองค์ทรงพระสำราญกับการปลูกพืชผักในสวน
ส่วนพระองค์

ภาพจาก Young Folks' History of Rome

           ประวัติอีกด้านหนึ่งที่ถูกกล่าวถึงเสมอเกี่ยวกับพระองค์คือ การสถาปนาองค์เป็นเทพ
สืบเชื้อสายมาจากเทพบดีจูปิเตอร์(ซูส) แล้วมีคำสั่งให้ทำลายโบสถ์และสังหารคริสเตียน
ซึ่งประวัติศาสตร์นิยมบันทึกว่ามีมรณสักขี (martyr) มากมายนับหมื่นในขณะที่นักประวัติศาสตร์
ศาสนาพบว่ามีมรณสักขีไม่เกิน 20 ราย

ทรงบัญญัติให้สีม่วงเป็นสีจักรพรรดิสำหรับพระองค์ทรงใช้ได้เพียงผู้เดียว
รูปจักรพรรดิในฉลองพระองค์สีม่วงจากภาพวาด St Sebastian Reproving Diocletian 

          หลังจากที่ไดโอเคลเชียนสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ.311 ได้เกิดการแย่งชิงอำนาจกัน
จนกระทั่งค.ศ.313 คอนสแตนตินผู้เป็นพระโอรสของไดอะคลีชั่นและเป็นซีซาร์ก็สามารถ
รวบรวมอำนาจไว้ได้แต่เพียงผู้เดียว ในสมัยของจักรพรรดิคอนสแตนตินนี้มีเหตุการณ์สำคัญ
เกิดขึ้น คือ
 
1. การตั้งเมืองหลวงอีกแห่งหนึ่งคือ คอนสแตนติโนเปิล ในไบซันทิอุม (Byzantium) 
เพื่อปกครองดูแลจักรวรรดิโรมันตะวันออก
2. การประกาศให้อิสรภาพแก่ชาวโรมันในการนับถือศาสนา และประกาศให้ศาสนาคริสต์เป็น
ศาสนาประจำจักรวรรดิโรมัน

          นับจากนั้นจักรวรรดิโรมันก็ได้ถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วนอย่างเด็ดขาดคือ จักรวรรดิโรมันตะวันตก
มีศูนย์กลางอยู่ที่กรุงโรมและจักรวรรดิโรมันตะวันออกหรือไบซันทีน (Byzantine) มีศูนย์กลาง
อยู่ที่กรุงคอนสแตนติโนเปิล
          จักรวรรดิทั้งสองมีจักรพรรดิปกครองเป็นของตนเอง จนเมื่อปีค.ศ.476 จักรวรรดิโรมันตะวันตก
ก็ถูกโจมตีจนล่มสลาย นับเป็นการสิ้นสุดจักรวรรดิโรมันอันยิ่งใหญ่ ในขณะที่จักรวรรดิโรมันตะวันออก
ยังคงรุ่งเรืองสืบเนื่องต่อไปจนกระทั่ง ค.ศ.1453

รูป(ที่อาจจะกล่าวได้ว่าน่าจะเหมือนที่สุด)จักรพรรดิที่สุสานในวัง

          งานสร้างวังจักรพรรดิเริ่มขึ้นในปี AD 293 แล้วเสร็จในปี AD 305 ผลที่ได้คือ
วังในรูปลักษณ์ป้อมปราการ สร้างจากหินอ่อนและ limestone กำแพงล้อมรอบมีขนาด
ยาว 170 - 200 ม. สูง 15 - 20 ม. พื้นที่รูปสี่เหลี่ยมคางหมูขนาด 38,000 ตร.ม.
มีประชากรอาศัยในวังราว 1,500 - 2,000 (ในพื้นที่ครึ่งหนึ่งของส่วนที่เหลือจากเขต
พระราชฐาน) และในพื้นที่โดยรอบราวหนึ่งหมื่นคน (8,000 - 10,000 คน)   
         จักรพรรดิไดอะคลีชั่นทรงใช้ชีวิตในวังกับครอบครัว, โดยมีข้าราชบริพารรับใช้และ
นายทหารยศสูงจำนวนหนึ่งตลอดพระชนม์ชีพดังตั้งใจไว้ ไม่อาลัยหวนคืนสู่อำนาจสูงสุด
ที่เคยครอง

          ในขณะที่วังโรมันที่อื่นๆ ต่างล่มสลาย, ถูกทำลายกลายเป็นซากชิ้นส่วนแทบ
ไม่เหลือเค้า แต่วัง 1700 ปีแห่งนี้ยังยืนยงคงสภาพโครงสร้างไว้ได้จนถึงปัจจุบัน
ได้รับการยกย่องให้เป็น
          the greatest Roman ruin in southeastern Europe และ
          the best preserved classical imperial palace in the world

เดินไป riva

           ริมทางเดินมีแบบจำลองเวียงวังตั้งไว้ ให้ภาพรวมของสปลิทเขตเมืองเก่า
ซึ่งครึ่งหนึ่งเป็นอาคารโรมันดั้งเดิมนั่นคือวังไดอะคลีชั่น สุสานจักรพรรดิ กำแพงรอบ
พร้อมประตูสี่ทิศ รวมทั้งบ้านพักอาศัยของยุคกลาง โบสถ์ และซอกซอย

           กับอาคารที่สร้างเสริมเพิ่มเติมรอบวังเมื่อตัวเมืองเติบโตขยายออกไป
โดยรอบยกเว้นด้านที่ติดทะเล   

          เบื้องหน้าเป็นตึกแถวสองชั้นทาสีใหม่ ส่วนเหนือขึ้นไปเป็นกำแพงเก่าสูงอีกสองชั้น

             ข้ามถนนไปยังทางเข้าวังส่วนล่างสุด substructure (basement, cellar)
ซึ่งน่าจะเรียกว่า "ใต้ถุนวัง" ได้

ภาพจากเน็ท

          เมื่อมาถึงข้างในก็ต้องแปลกปนตกใจเพราะนึกว่าอยู่ใน emporium - ห้างไดอะคลีชั่น
(emporium Latin, from Greek - a place of trade)
         เพราะสิ่งที่พบคือตู้และชั้นวางสิ่งของขายริมทางเดินสองฝั่งตั้งอยู่ในพื้นที่ว่างระหว่างเสา
นอกจากบริเวณนี้ ส่วนอื่นของชั้นล่างยังได้กลายเป็นร้านอาหาร, ร้านค้าหรือธนาคาร และโรงแรม
ที่ตั้งอยู่ในวังโดยสร้างขึ้นบนรากฐานหรือใช้กำแพงวังเป็นด้านหนึ่งของอาคาร

ภาพจากเน็ท

          แหงนมองหินก้อนขนาดย่อมดาดเรียงรายหลังคาโค้ง ค้ำด้วยเสาสี่เหลี่ยม
ประกอบจากหินก้อนขนาดใหญ่ ส่วนโค้งหัวเสาเป็นอิฐก่อ

ภาพจากเน็ท

          พื้นที่ชั้นล่างสุดนี้  เป็นส่วนของอาคารที่ค้ำยันวังที่ประทับในชั้นบน บางคนกล่าวว่า
แต่เดิมนั้นห้องต่างๆ ของชั้นนี้อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล เรือสามารถผ่านประตูวังแล้วเข้ามา
ถึงใต้ถุนวังนี้ได้ ในช่วงศตวรรษที่ 1850's ได้มีการระบายน้ำทะเลออกไปและมีการสร้างลาน
เลียบริมฝั่ง (riva)
 
           แบบผังของพื้นที่อาคารชั้นล่างถูกวางไว้เหมือนกับวังในส่วนชั้นบนที่ได้ถูกผู้คน
ครอบครองอาศัยอยู่กันมานานกลายเป็นบ้านมิใช่วัง ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วข้างต้นว่า
                  "ปี AD 639 เมื่อ Salona ถูกรุกรานทำลายโดยพวก Avars และ Slavs
ผู้คนหลบหนีออกจากเมือง จนถึงเวลาวันคืนเหย้าพวกเขาจึงเลือกที่จะอาศัยอยู่ในวังจักรพรรดิ
ที่มีกำแพงแข็งแรงแน่นหนา พื้นที่ภายในวังถูกปรับเปลี่ยนเป็นพื้นที่เวียงอาศัยสืบต่อมาจนปัจจุบัน"         

ผ่านร้านค้าเดินเข้าไปในวังส่วนที่จัดเป็นพิพิธภัณฑ์
(ภาพจากเน็ท)

            วังไดอะคลีชั่นจึงเป็นหนึ่งเดียวที่นี่ ที่ยังยืนยงคงสภาพโครงสร้างเห็นเป็นรูปร่าง
ยังอวลลมหายใจจากหลายร้อยชีวิตที่พำนักอาศัย  บ้างว่าครึ่ง บ้างว่าถึงพันคน
             พื้นที่ยาวกว่า 2 และกว้างกว่า 1 สนามฟุตบอล โอบด้วยกำแพงที่ถูกสร้างเสริม
เพื่อป้องกันการรุกรานในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 ในวันนี้ได้กลายเป็นทั้งวังโบราณ,
พิพิธภัณฑ์, ร้านค้า และ บ้าน     

             ผู้คนอาศัยอยู่ในวังชั้นบน ส่วนชั้นใต้ถุนก็กลายเป็นที่ทิ้งขยะลงมาทับถมสะสมพอกพูน
จนกระทั่งเมื่อประมาณ 50 กว่าปีก่อนหน้านี้ จึงได้มีการเก็บกวาดทำความสะอาดและนักโบราณคดี
ได้ทำการสำรวจขุดค้นจนถึงวันนี้ก็ยังไม่แล้วเสร็จ

แบบจำลองวัง มองจากด้านตรงข้ามกับด้านที่ติดทะเล

         แผนผังแรกเข้ามาข้างในส่วนพิพิธภัณฑ์

แสดงที่ตั้งวังริมอ่าว ห่างจากเมืองหลวง Salona ลงมาประมาณ 6 - 7 กม.

          ต่อด้วยรูปวังในจินตนาการระบายสีสวย

           วังล้อมกำแพงรูปสี่เหลี่ยมพร้อมป้อมปราการและหอคอยสี่ด้านคือแบบอย่าง
ของอาคารที่อยู่อาศัยของโรมันในดินแดนที่มีผู้รุกราน โครงสร้างสำคัญคือป้อมทหาร 
รูปร่างสี่เหลี่ยมแบ่งสี่ส่วนด้วยถนนตัดกันสองเส้นล้อมรอบด้วยกำแพงหนา ประตูมีหอสูง
ทรงหกเหลี่ยมประกบปกปัก แต่หอคอยอื่นกลับวางแบบเป็นรูปทรงจตุรัสที่ถูกทำลายได้
ง่ายกว่ายามถูกโจมตีด้วยอาวุธหนักจากศัตรู

This reconstruction drawing by the French town planner
Ernest Hebrard was published in 1912.

           พื้นที่ชั้นพื้นฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยม ด้านใต้(ชายทะเล)มีความยาว 157.5 ม.
เป็นระเบียงเปิดและมีประตูขนาดเล็ก ในขณะที่ด้านตะวันออกกับตะวันตกซึ่งยาวประมาณ
190 ม. และด้านเหนือซึ่งยาว 150.9 ม. มีประตูขนาดใหญ่
            กำแพงสูงราว 17 ม. หนา 2 ม. มีหอคอยสี่เหลี่ยมสี่มุมและระหว่างสี่มุมกับ
ประตู นอกจากนี้ยังมีหอคอยประกบสองข้างประตูด้านติดต่อกับแผ่นดินด้วย หอสร้างจาก
หินก้อนสกัดจากเหมืองหินที่อยู่ใกล้เคียง  Trau (or Tragutium) ส่วนหินอ่อนมาจาก
เกาะ Brac ที่อยู่ไม่ไกลในทะเลเอดริแอติค  

ภาพจากเน็ท

           บรรยากาศในวังพันปีนี้ไม่น่ากลัวเพราะมีดวงไฟติดตามห้องสว่างไสว
แต่อากาศค่อนข้างเย็นชื้น พื้นเปียกน้ำในบางส่วน

          ลักษณะของห้อง(ว่าง) เหมือนห้างข้างนอก

           หลังคาและช่องเว้า

         ท่อระบายน้ำของเสีย

ทางการดูแลโบราณสถานไว้ได้ดีจริงๆ 

         เพราะมีคนอาศัยอยู่ต่อๆ กันมานานและส่วนนี้เป็นที่ทิ้งขยะ อาคารหลักจึงยังคง(ไว้ใช้)อยู่
ไม่ถูกรื้อเพื่อนำวัสดุ(หิน,อิฐ)ไปใช้สร้างบ้านที่อื่น แต่ก็มีบางส่วนบางบริเวณในวังนี้ที่ถูกรื้อและ
เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัยครับ

           ห้องว่างๆ นี้ ถูกแต่งเติมด้วยรูปจำลองเหรียญจักรพรรดิ

            ห้องนี้เพิ่มมูลค่าด้วยรูปปั้นจักรพรรดิในจินตนาการ ซึ่งถึงยุคปัจจุบันนี้
ไม่มีใครบอกได้ว่าเข้าเค้าหรือไม่

(รูปที่น่าจะเหมือนที่สุดอยู่ในสุสานตามที่กล่าวไปแล้วในตอนประวัติของจักรพรรดิ)

ซอกทางเดินระหว่างห้องเปิดไฟสว่างไสว ไม่น่ากลัว
ภาพจากเน็ท

          แต่ถ้าปลีกตัวซอกแซกแยกกลุ่มออกไปอาจได้เจอซอยแบบนี้
ภาพจากเน็ท           

เก็บตกบางห้องที่ไม่ได้ชมจากเน็ท

             ห้องนี้ตั้งแสดง sarcophagus - โลงหิน       
 

            ช่วงต้นยุคกลาง บางส่วนของชั้นนี้มีผู้คนมาอาศัยอยู่ ห้องหนึ่งได้ถูกใช้เป็นที่ผลิตไวน์
และน้ำมันมะกอก ส่วนพื้นที่อื่นๆ เป็นที่ทิ้งขยะจากห้องชั้นบน

ชิ้นส่วนเครื่องทำน้ำมันมะกอกที่เหลืออยู่

ภาพวาดเครื่องทำน้ำมันมะกอก

และภาพสฟิงซ์ไร้เศียรจากเน็ท

          ชั้นล่าง(ใต้ถุน)นี้สร้างขึ้นด้วยวัสดุที่ด้อยกว่าและไม่มีหินอ่อนอย่างชั้นบน หลังจาก
ที่ได้ทำการขุดย้ายซากขยะทับถมหลายร้อยปี จากลักษณะผังชั้นใต้ถุน นักวิชาการสามารถ
วาดภาพผังและการใช้สอยพื้นที่ของชั้นบนเป็นรูปเป็นร่างในศตวรรษที่ 20 ทำให้เห็นตำแหน่ง
ผนังกำแพงห้องของชั้นบนที่มีผังเหมือนกันกับชั้นใต้ถุนแต่ตัวกำแพงเดิมของชั้นบนนั้นถูกรื้อ
ถอนหรือถูกต่อเติมเป็นที่พักไปแล้ว

ยังรับหน้าที่ใต้ถุนค้ำจุนวังทนทานมานานนับพันปี
(ภาพจากเน็ท)

แผนผังแสดง The Ground Plan of Diocletian's Palace
สีดำเข้มคือส่วนของวังเก่า ground-floor ที่เหลืออยู่ และ
จุดสีดำจางคืออาคารที่สร้างในภายหลัง

            ในช่วง 1760's นักสำรวจชาวอังกฤษและฝรั่งเศสที่เดินทางมาถึงสปลิท
ได้เป็นผู้เปิดวังแห่งนี้ให้ชาวประชาในประเทศอื่นได้รู้จักผ่านทางรูปวาดและตัวอักษร
             
              Robert Adam สถาปนิก,นักโบราณคดีชาวสก็อต ผู้ซึ่งเดินทางมาเยือนสปลิท
แล้วได้กลับไปตีพิมพ์หนังสือบันทึกเรื่องราว Ruins of the Palace of the Emperor Diocletian
at Spalatro in Dalmatia ในปี 1764 ท่านได้รับแรงบันดาลใจจากวังจักรพรรดิที่นี่
ที่ส่งผลต่อตัวท่านในการออกแบบงานสถาปัตยกรรมสไตล์ Neoclassicism

หนึ่งในภาพวาดโดย Robert Adam ในส่วนที่จะขึ้นไปชมในเวลาต่อมา

            การสำรวจขุดค้นวังได้ดำเนินการในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 โดยสถาปนิก Vicko Andric
ปัจจุบันงานสำรวจและบูรณะยังดำเนินการต่อในส่วนตะวันออกและตะวันตกของวัง โดยส่วนตะวันออก
นี้ได้เปิดให้ประชาชนเข้าชมได้เมื่อปี 1995 งานขุดค้นวังโรมันที่ยังเหลืออยู่ในสภาพที่ดีเหนือที่อื่นใด
ในหล้ากว่าจะแล้วเสร็จคงต้องใช้เวลานาน และหากจะดำเนินการชักจูงแล้วย้ายผู้คนที่อาศัยไปอยู่ที่ใหม่
ก็ยิ่งต้องใช้เวลาอีกโข             

             ท่อนไม้พบในชั้นนี้มีอายุเก่าแก่แต่แรกสร้างวัง ซุ้มโค้งทางเข้าห้องถัดไปที่ยังไม่ได้ขุดสำรวจ
อัดแน่นด้วยขยะโบราณทับถมยาวนาน

           ออกจากชั้นใต้ถุนขึ้นไปยังลานข้างบนชมอาคารสำคัญๆ แต่จะกล่าวถึง
ภายหลัง ขอนำเสนอบางส่วนของวังชั้นบนก่อนเพื่อความต่อเนื่องจากวังชั้นล่างที่
ได้ชมกันไปแล้ว

ภาพจากเน็ท

ภาพวังมองจากสายตานก
            ส่วนล่างของภาพคือแนวต้นปาล์มและกำแพงด้านชายทะเล และส่วนวังชั้นบน
ที่จะกล่าวถึงคือบริเวณขวาล่างของภาพ

            อาคารวังชั้นบนส่วนที่เหลือรอด ไม่ถูกจับจองกั้นห้องเป็นที่พักอาศัย
เป็นส่วนที่ประทับของจักรพรรดิคงสภาพเหลือเพียงส่วนรากฐานหรือกำแพงสูงระดับ
หน้าอก ปรากฏให้เห็นปะปนอยู่กับที่อยู่อาศัยและร้านรวงในส่วนด้านชายทะเลและ
บริเวณทางต่อไปสุสาน
             พื้นที่แถบนี้ในสมัยนั้นควรจะเป็นท่าเรือส่วนพระองค์ที่มีลมโบกพัดและเงียบสงัด
ผู้คนรวมทั้งปลอดกลิ่น
            ระเบียงเปิดรับลมและศาลาพัก ปัจจุบันนี้ได้ถูกต่อเติมปิดเป็นที่พักอาศัย

            Triclinium (formal dining room in a Roman building) บริเวณชั้นบน
ด้านทิศใต้ของวังตรงอาคารส่วนนี้ยังเหลือเค้าอยู่ให้บ่งชี้ได้ว่าเป็นส่วนโถงเสวย, เขตฝ่ายใน
(women's quarters) และ ทางไปห้องอาบน้ำอุ่นซึ่งอยู่ทางแถบกำแพงตะวันออก

เดินเข้าไปด้านในแล้วมองกลับมา

          ส่วน Kripto-porticus (Crypto-porticus) - imperial promenade
จักรพรรดิรัถยาส่วนพระองค์ ผนังหินอ่อนเดิมเปิดเป็นช่องโค้งให้เห็นทิวทัศน์ท้องทะเล
แต่ได้ถูกสร้างกำแพงเสริมแล้วเจาะเติมหน้าต่างในเวลาต่อมา

          วังส่วนตะวันตกเคยเป็นที่ตั้งของห้องสมุด ทางด้านใต้เป็นเขตพระราชฐาน
ส่วนพระองค์ มีห้องสรงน้ำอุ่นอยู่ทางด้านขวาที่รอเวลาการขุดสำรวจ เหนือขึ้นไปคือ
อาคารแบบวังสไตล์เรเนซอง-บารอคสร้างในตอนต้นศตวรรษที่ 7 ที่ปัจจุบันได้กลาย
เป็นโรงแรม Slavija

ภาพจากเว็บโรงแรม

          จากวังสู่เวียง จากที่ประทับของจักรพรรดิสู่ที่พักของสามัญชน คุณไกด์บอกว่า
ที่นี่คือวังโบราณที่ยังมีชีวิต มีลมหายใจ  

ภายนอกและในโรงแรม

          เห็นวังในส่วนที่เหลือเป็นพื้นที่ว่างๆ อย่างวันนี้ ต้องอาศัยภาพความจำจากหนังหรือ
รูปวาดเกี่ยวกับโรมันที่เคยเห็นบวกจินตนาการเพิ่มเติมเพื่อมโนนึกถึงภาพวังในวันนั้น

The Roses of Heliogabalus งานเลี้ยงของจักรพรรดิ Elagabalus ซึ่งเป็นที่รู้จักในอีก
พระนามว่า  Heliogabalus
โดย Sir Lawrence Alma-Tadema ศิลปินลือชื่อด้วยผลงานวาดภาพย้อนยุคโรมันมากมาย

และ Her eyes are with thoughts and they are far away 
ภาพของท่านเซอร์จะใช้ฉากเป็นอาคารหินอ่อนและหลายภาพมีฉากหลังเป็น
ทะเลเมดิเตอเรเนียนสีฟ้าครามงดงาม
 

          อาณาเขตที่ประทับนี้มีระเบียง (portico) ยาว 517 ฟุตกั้น ด้านในประดับ
ด้วยงานจิตรกรรมและประติมากรรมเพลินตา

ภาพจากหนังเรื่อง Spartacus   

             เดินดูวังชั้นบนส่วนที่หลงเหลือไม่ถูกยึดเป็นที่อาศัยแล้ว ย้อนกลับไปเริ่มจาก
ชั้นใต้ถุนที่ในสมัยนั้นใช้เป็นส่วนค้ำรับ"รองบาทเบื้องบน" และเป็น"บันไดหลัง" สำหรับ
เหล่าข้าราชบริพาร บางส่วนเป็นเขตรโหฐานสู่ประตูทะเลสำหรับจักรพรรดิ

(ภาพจากเน็ท)

           เดินขึ้นบันไดออกมาพบลานที่เรียกว่า Peristyle (Peristil หรือ Peristilio ในรูป,
ด้านซ้ายมือคือวังในส่วนที่ได้เดินดูมาแล้ว)

           เป็นลานในวังอยู่ตรงกลาง(ประมาณ) ตำแหน่งที่ตัดกันของถนนสายหลักสองเส้น
จากประตูเหนือ-ใต้ และ ตะวันออก-ตะวันตก

          ลานกว้างนี้คือพื้นที่สาธารณะกลางวัง เหมือนกับ ฟอรัมกลางเมือง เป็นที่ๆ
พสกนิกรหรืออาคันตุกะจะได้มาเข้าเฝ้าองค์ไดอะคลีชั่นที่จะปรากฏองค์ต่อสาธารณะชน
บางคนมีความเห็นว่าแต่เดิมนั้นบริเวณลานนี้อาจมีหลังคาคลุมและมีรูปสลักอยู่ด้านบน

ภาพลาน(จากเน็ท)เมื่อมองออกจากวัง

ส่วนที่จะเดินชมช่วงนี้คือบริเวณ ลาน และ โถงรอ (Vestibule)

          ผู้มาเยือนทางบกจะผ่านเข้าทางประตูทิศเหนือ(ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับประตูทิศใต้-ชายฝั่ง)
แล้วเดินไปตามถนนมุ่งตรงสู่บริเวณนี้ ที่ด้านซ้ายมือคือสุสานไดอะคลีชั่น (Mausoleum)
ปัจจุบันกลายเป็นวิหารคริสต์ศาสนา ส่วนขวามือเดิมคือวิหารเทพเจ้าสามหลัง ที่เหลือถึงปัจจุบัน
เพียงหนึ่งซึ่งได้กลายเป็นหอศีลจุ่ม (Baptristry) 
         ส่วนอาคาร vestibule - โถงรออยู่บนพื้นยกระดับเบื้องหน้าด้านใน และช่องด้านล่าง
ตรงกลางระหว่างบันไดคือทางเดินขึ้นมาจากใต้ถุนวัง

ภาพจากเน็ท คงบันทึกตอนเช้ายังไม่มีนักท่องเที่ยว

           องค์จักรพรรดิจะเสด็จปรากฏองค์ "ในกรอบ" ใต้โค้งตรงกลางระหว่างเสา
ทางเข้าโถงรอ(Vestibule)ด้านหลัง เรียกว่า Protiron
          เสารูปแบบ Corinthian รองรับโค้งคานด้านบน เหนือขึ้นไปเป็น pediment
หน้าจั่วรูปสามเหลี่ยม
           สถาปนิกผู้ออกแบบวังนี้ไม่ปรากฏชื่อเสียงเรียงไร แต่มีความเป็นไปได้ที่อาจจะ
เป็นคนกรีกตามชื่อกรีกสองคนสลักอยู่ที่กำแพงและจากลักษณะโครงสร้างแบบนี้ที่ดูเป็น
คลาสสิคกรีก

            พสกนิกรทั่วไปจะได้เฝ้าชมอยู่ห่างๆ คนพิเศษสำคัญเท่านั้นจึงจะได้ก้าวขึ้นไป
คุกเข่าลงจุมพิตชายเสื้อคลุมสีม่วง หรืออาจแสดงคารวะโดยการหมอบลงเบื้องพระพักตร์ 
             ทูตหรืออาคันตุกะบางคนอาจได้เข้าไปถึงในโถงรอ เพื่อจะเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ
ในเขตพระราชฐานชั้นใน
             ไดอะคลีชั่นทรงเป็นจักรพรรดิองค์แรกที่สวมมงกุฎทองและตรากฎห้ามทุกคนแต่งสีม่วง
ยกเว้นแต่องค์จักรพรรดิเท่านั้น นอกจากนี้ยังทรงบัญญัติลัทธิศรัทธาความเชื่อว่าพระองค์ทรงเป็น
หน่อเนื้อเชื้อเทวา องค์เองนั้นสืบสายมาจากเทพบดีจูปิเตอร์

ภาพ Saint Sebastian Reproving Diocletian - Artist: Paolo Verones

           เมื่อเดินเข้ามาจากประตูทิศเหนือและหยุดยืนที่บริเวณลาน peristyle
แลเห็นเสากลมเรียงราย (colonnade สถาปัตยกรรมรูปแบบสำคัญจากกรีกที่
ตกทอดสู่โรมัน สำแดงความโอ่อ่าโก้หรูของเขตเมือง) ริมลานแต่ละด้านนำทาง
อาคันตุกะสู่ที่ประทับจักรพรรดิเบื้องหน้าเบื้องบน

           สฟิงซ์นำเข้าหลังจากที่มีชัยเหนืออียิปต์ช่วงปลายศตวรรษที่ 3 ตั้งประดับอยู่
หว่างเสากลม ถึงวันนี้เหลือเพียงนับตัวได้

สฟิงซ์แบบชัดหน่อย

            แบบจำลอง colonnade โดย Georg Niemann ในปี 1910
อาคารแปดเหลี่ยมคือสุสานจักรพรรดิ

          ในช่วงยุคกลางตอนต้น peristyle ได้กลายเป็นจตุรัสวิหารหลังจากที่
ประตูเหนือและใต้ถูกปิดลง
          เมื่อมีการสร้างจตุรัสแห่งใหม่ในศตวรรษต่อๆ มา ลานนี้ก็ได้เปลี่ยนไปกลายเป็น
ศูนย์กลางทางศาสนา ด้านตะวันตกเป็นอาคารวังสไตล์เรเนซองและกอธิคของตระกูลชั้นสูง
Grisogono และ Cipci สร้างแทรกเติมที่ว่างระหว่างเสาและโค้งโรมันของเดิมได้ผลลัพธ์
เป็นอนุสาวรีย์สถาปัตยกรรมผสมผสานผ่านกาลเวลา

ภาพจากเน็ท

          ด้วยความงามเป็นเอกลักษณ์และสภาพของสถานที่ๆ ให้เสียงคุณภาพ
ลานแห่งนี้จึงได้ใช้เป็นที่จัดแสดงอุปรากรอย่าง Aida และ  Antigona
         เมื่อครั้งที่ท่าน Pope John Paul II เสด็จมายังสปลิท ท่านได้ตรัสว่า
"My God, how many feet must have passed over this path"

Vestibule อาคารยกระดับอยู่ทางใต้ต่อ Peristyle (ดูแผนผังในความเห็นที่ 580)

            โถงรอ รูปทรงสี่เหลี่ยมด้านนอกแต่เมื่อเดินเข้าไปภายในก็จะได้พบว่า
ตัวอาคารข้างในนี้มีรูปทรงไข่อยู่ใต้โดมยอดกลมเปิดโล่ง (oculus) ซึ่งอาจชวน
ให้นึกถึง Pantheon ในโรม จากรูปโครงที่ปรากฏให้เห็นบางคนสันนิษฐานว่า
น่าจะเคยมีหอหลังคาโดม (cupola) ต่อยอดบนสุด

Pantheon

           ลักษณะโถงจำลองรูปแบบสวรรค์เบื้องบนเตือนใจให้ ผู้มาเยือนระลึกถึงความเป็น
เทพขององค์จักรพรรดิ  เหล่าทูตหรืออาคันตุกะจะมาชุมนุมรอเข้าเฝ้าในโถงพักรอนี้ก่อนที่
จะได้เข้าไปในส่วนโถงรับรองชั้นในวัง

ภาพจากเน็ท

         เมื่อแหงนมองโครงสร้างอาคารที่ยังเหลืออยู่ไปรอบตัวแล้วลองจิตนาการ
ไปตามที่ Marko Marulic ได้บันทึกไว้ในศตวรรษที่ 16 - ช่องเว้าที่ผนังสีขาว
เป็นที่ตั้งของรูปปั้น โดมขนาดใหญ่ประดับด้วยโมเสคแวววาวตระการตาคุ้มค่าเวลา
รอที่จะได้เข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ
          แต่ในวันนี้ เหลือเพียงผนังเปลือยอิฐหินและกลุ่มนักร้องเพลงประสานเสียง
ขายซีดีเช่นที่โทรเจียร์

          จากโถงรอเข้าเฝ้าได้กลายเป็นที่พักอาศัยในช่วงหนึ่ง ทางด้านตะวันออก-ใต้
มีบ้านยุคกลางหลังที่เก่าแก่ที่สุดจากศตวรรษที่ 10 สร้างอิงพิงโถงนี้ส่วนด้านตรงข้าม
คือพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์ของโบสถ์ St Andrija สร้างในศตวรรษที่ 7 บนที่ซึ่งเคยเป็น
เขตที่ประทับ

ภาพมุมสูงจากเน็ท

           กลับมาที่ลาน peristyle ซึ่งเคยเป็นที่ชาวโรมันมาชุมนุมกัน ปัจจุบันนี้
กลายเป็นแหล่งรวมนักท่องเที่ยวต่างแดนมาเดินชมอาคารเก่า บ้างถ่ายรูปกับ
คน(ยุคใหม่ในชุด)เก่า

            ระหว่างที่เดินชมลาน ฝนก็เทลงมาจนต้องกางร่มและหาที่หลบฝนกันถ้วนหน้า
ฝนยังไม่หยุดแต่คุณไกด์พาออกจากที่หลบฝนแล้วเดินไปตามซอกซอย บางที่ที่มีหลังคาบัง
ก็คับคั่งด้วยผู้คนยืนหลบฝน พักใหญ่ฝนจึงหยุดสนิท พื้นคงเปียกแต่ไม่มีน้ำท่วมขังนอง
นักท่องเที่ยวออกมาเดินกันขวักไขว่ดังเดิม

         สองฟากของลานมีอาคารที่น่าสนใจที่ได้กล่าวไปแล้ว แต่ไม่ได้เข้าไป
ต้องดูทางเน็ทเช่นเคย

Mausoleum สุสานที่เปลี่ยนเป็นอาสนวิหาร Cathedral of Saint Domnius

ซึ่งที่นี่เรียกว่า Saint Dujam (Sveti Dujam) หรือ Saint Duje (Sveti Duje)
ในภาษาปาก 

             อาคารแปดเหลี่ยมรายล้อมด้วยเสากลมอายุ 1700 ปี นี้คือสุสานที่
ประทับแห่งร่างไร้ลมหายใจขององค์จักรพรรดิ ตามประเพณีในช่วงการก่อสร้าง
ที่นี่ได้ถูกใช้เป็นที่คุมขังคริสเตียนซึ่งจะถูกสังหารในปี  302 ก่อนที่ไดอะคลีชั่น
จะเสด็จมาพำนักที่วัง 3 ปี และร่างของพระองค์ได้ถูกอัญเชิญมาพักยังสุสานนี้ในปี 311
           ในสมัยจักรวรรดิยุคแรก การเก็บศพไว้ในเมืองเป็นเรื่องไม่ถูกหลักความศักดิ์สิทธิ์
และสุขอนามัย แต่ในสมับไดอะคลีชั่นนั้นองค์จักรพรรดิคือเทพซึ่งหมายถึงอมตะ สุสานของ
พระองค์ไม่เพียงสูงกว่าวิหารบูชาเทพแต่ยังตกแต่งประดับประดาและมีเนื้อที่มากกว่าด้วย  

             ตอนกลางศตวรรษที่ 7 พวกคริสเตียนที่ไดอะคลีชั่นเคยทรงสั่งสังหารได้เข้า
มาครอบครองสุสานแล้วแปรเปลี่ยนไปเป็นวิหารของคริสต์ศาสนา กลายเป็นอาคาร
อาสนวิหารที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดในยุโรป อุทิศแด่บิชอป St Domnius (Duje) ที่ได้ถูก
สังหารในช่วงโรมันกวาดล้างคริสเตียนครั้งสุดท้ายซึ่งมีคริสเตียนหลายคนถูกประหาร
ในตอนต้นศตวรรษที่ 4

รูปวาดภายในสุสาน

Photograph from E. Hébrard and J. Zeiller, Spalato, le Palais de Dioclétien, Paris, 1912.

           ด้านนอกอาคารแปดเหลี่ยมนี้มีระเบียงล้อมรอบและเสาเรียงราย 24 ต้น

รูปสุสานจากด้านประตูตะวันออก

สู่สุสาน-วิหาร

           บานประตูไม้ chestnut เป็นผลงานสไตล์โรมาเนสค์ชั้นเยี่ยมในปี 1214
โดยศิลปินท้องถิ่นยุคกลาง Andrija Buvina แสดงรูปภาพ 14 ชุดจาก  Gospel
ฉาบทาสีทอง คงอยู่ให้เห็นเป็นตัวอย่างที่ดีของงานสไตล์โรมาเนสค์ในโครเอเชีย

            ด้านในสุสานหรือวิหารในวันนี้   
            ส่วนหลักคือ สุสานจักรพรรดิจากปลายศตวรรษที่ 3 สร้างด้วยวัสดุเหมือนกับ
อาคารวังนั่นคือหินปูนจากแถบท้องถิ่นนี้, หินอ่อนคุณภาพดีจากเกาะ Brac และอิฐจาก
โรงงานใน Salona 
            อาคารกลมมีช่องเว้ารูปครึ่งวงกลมและสี่เหลี่ยมอย่างละสี่ช่อง  ขนาบช่องเว้า
เป็นเสาหินแกรนนิตสีแดงหัวเสาคอรินเธียนสี่เสา เหนือขึ้นไปยังมีอีกแปดเสาขนาดย่อม
           

          เสาสองแถวยังคงเป็นต้นเดิม ระหว่างเสาต้นย่อมเป็นรูปสลักคิวปิดและไดอะคลีชั่น

           พื้นที่ตรงกลางเคยที่ตั้งของโลงหินซึ่งถูกทำลายลงในกาลต่อมา ร่างของจักรพรรดิ
ถูกขุดขึ้นแล้วแทนที่ด้วยร่างของบิชอป ในศตวรรษที่ 7 โครงสร้างและสิ่งประกอบภายใน
อาคารส่วนใหญ่ยังคงเดิมมีเพิ่มเติมเป็นบางส่วน ได้แก่ บริเวณร้องเพลงสวด และแท่นบูชา   

          ส่วนโดมเป็นอิฐเรียงรูปพัดในช่วงล่างและกลมในช่วงใกล้ยอด เคยประดับด้วย
โมเสคแวววาวเช่นเดียวกับที่โถงรอ

           แท่นเทศน์หกเหลี่ยมเป็นงานในศตวรรษที่ 13 สร้างขึ้นจากหินสีเขียว(เคย)
ฉาบทอง เล่ากันว่าภริยาม่ายของท่านดยุคมอบให้วิหารเมื่อปี 1257 (ดูในรูปคห. 604
และ 606)
          แท่นบูชาด้านขวาอุทิศแด่ St. Dujam สร้างขึ้นจากโลงหินแบบคริสเตียนยุคแรก
และแผ่นหินแบบโรมาเนสค์ยุคต้น เหนือขึ้นไปเป็นแท่นสร้างในปี 1427 รูปสลักเป็นท่าน
นักบุญในอิริยาบถนอน และมีรูปสลักของนักบุญท่านอื่นร่วมด้วย เบื้องหน้าคือโลงหินโบราณ
            ด้านซ้ายเป็นอีกแท่นบูชา St Anastasius มรณสักขีที่ Solin เช่นกัน สร้างขึ้น
ในปี 1448
           แท่นบูชาหลักสร้างในปี 1685 และ 1689 ช่องเว้าทางด้านเหนือเป็นแท่น
สร้างในปี 1767 ซึ่งเป็นเวลา 3 ปีหลังจากที่อัฐิของ St Dujam ได้ถูกย้ายมาไว้ที่นี่

          ส่วนวิหาร Cathedral of Saint Domnius นี้ อุทิศแด่
พระแม่มารีบริสุทธิ์ และ ส่วนหอระฆังอุทิศแด่ Saint Duje
         ท่านเซนต์เป็นที่นับถือว่าคือองค์อุปถัมภ์พิทักษ์สปลิท เกิดที่(ปัจจุบันนี้คือ) Syria
และได้มาเป็นบิชอปแห่ง Salona เมื่อศตวรรษที่ 3 ท่านคือมรณสักขีถูกสังหารโดย
การบั่นเศียรเมื่อปี 303 ที่ Salona ช่วงที่จักรพรรดิไดอะคลีชั่นครองอาณาจักรโรมัน

Persecution of Christians Under Emperor Diocletian and Maximus (301 A.D.)

         หอระฆังแห่งวิหารตั้งสูงตระหง่าน 60 ม.เหนืออาคารทั้งปวง

           นอกจากจะเป็นสัญญลักษณ์ของเมืองในวันนี้แล้วยังชวนให้คิดถึงการ"เอาคืน"
องค์จักรพรรดิโรมันผู้สร้างเมืองและสถาปนาองค์เป็นเทพแล้วกวาดล้างผู้นับถือพระเจ้าอื่น
แต่ในที่สุดก็ไม่อาจอยู่ค้ำฟ้า วังที่สร้างขึ้นมาก็กลับถูกชนที่นับถือพระเจ้าองค์อื่นเข้าครอบ
ครองในกาลต่อมา

             โครงสร้างสไตล์โรมาเนสค์เริ่มก่อสร้างระหว่างศตวรรษที่ 12 - 14 ช่วงที่สปลิท
เป็นชุมชนอิสระยุคกลาง ต่อมาได้รับการบูรณะแล้วแปรโฉมในศตวรรษที่ 19 (ปี 1908)
และประติมากรรมแบบโรมาเนสค์ได้ถูกย้ายออกไปด้วย

ภาพจากเน็ท

        หอศีลจุ่ม (Baptistry หรือ Baptistery)

เดิมคือวิหารเทพจูปิเตอร์ Temple of Jupiter

         อาณาบริเวณลาน(peristyle) นี้คืออาณาบริเวณแห่งลัทธิศรัทธาบูชาเทพ
ของไดอะคลีชั่น ฟากตรงข้ามกับสุสานพระองค์รงมีบัญชาให้สร้างวิหารบูชาเทพบดี
จูปิเตอร์ นอกจากนี้ยังมีวิหารเทพอีกสองแห่งในฟากเดียวกันหันหน้าสู่สุสาน แต่ได้ถูก
รื้อถอนลงคงเหลือรอดแต่วิหารเทพจูปิเตอร์เพราะได้ถูกเปลี่ยนไปเป็นหอศีลจุ่ม ตำแหน่ง
ที่ตั้งของวังอยู่ในแนวที่สมมาตรกับสุสานจักรพรรดิด้านตะวันออกและวิหารจูปิเตอร์ด้านตะวันตก

          Robert Adam นักโบราณคดีสถาปนิกชาวสก็อตยกย่องให้เป็นหนึ่งในอนุสรณ์
สถานที่สวยงามที่สุดในยุโรป อาคารรูปสี่เหลี่ยมอุทิศแด่เทพจูปิเตอร์สร้างอยู่บนยกพื้น
สฟิงซ์อีกหนึ่งนางที่ยังเหลืออยู่จากการนำเข้ามาหลังชัยชนะเหนืออียิปต์ประดับริมทาง
เข้า ประตูเข้าโถงวิหารเทพขนาดใหญ่สลักตกแต่งเสาและคานสวยงาม

          ลักษณะลายสลักขอบประตูและหลังคาทรงโค้งถังไม้หรืออุโมงค์ (barrel)
รายแผงสลักเว้าเพิ่มความสวยงามและความแข็งแรงของโครงสร้าง ส่งอิทธิพลต่อ
ศิลปิน Nikola Firentinac และ Andrija Alesij กับผลงาน Chapel of St John
(St Ivan) แห่งโทรเจียร์ที่ได้ชมกันไปแล้ว วิหารได้ถูกเปลี่ยนเป็นหอศีลจุ่มในตอนปลาย
ช่วง Antiquity

          แท่นบ่อรูปกางเขนจากศตวรรษที่ 12 - 13 สร้างจากผนังแท่นบูชาจาก
ศตวรรษที่ 11 ที่เป็นของอาสนวิหาร ผนังด้านหนึ่งของบ่อมีงานประติมากรรมสลักหินของ
ยุคกลางเป็นรูปราชาแห่งโครเอเชียซึ่งจัดได้ว่าเป็นรูปแรกสุดของกษัตริย์ยุโรปที่เป็นที่รู้จัก
          ที่ตั้งเด่นเห็นชัดคือประติมากรรมสมัยใหม่รูป St. John the Baptist ตั้งแทนที่
รูปเคารพเทพจูปิเตอร์ ผลงานของประติมากรชื่อก้องของโครเอเชีย Ivan Mestrovic ในปี 1954     

        St. John the Baptist ยอห์นผู้ให้บัพติศมา  

         ท่านเป็นผู้เผยพระวจนะ และได้วิพากษ์กษัตริย์เฮโรด อันทีพาสเรื่องที่ทรงรับ
นางเฮโรเดียส พระชายาของพระอนุชาเป็นมเหสี นางจึงคิดพยาบาทและทูลขอให้
กษัตริย์เฮโรดประหารท่าน แต่พระองค์ให้จับมาขังไว้ยังไม่กล้าประหาร
         ในงานฉลองวันคล้ายวันประสูติของกษัตริย์เฮโรด ธิดาของนางเฮโรเดียส - นางสะโลเม
ได้เต้นรำถวายในงานเป็นที่พอพระทัยจนตรัสว่าจะให้ทุกสิ่งที่นางปรารถนาเป็นรางวัล
นางได้ปรึกษามารดาแล้วได้รับคำแนะนำให้ทูลขอศีรษะของยอห์นมาถวาย กษัตริย์เฮโรด
รับทราบด้วยความเสียพระทัยอย่างมากแต่เนื่องจากได้ออกพระโอษฐ์ไปแล้ว จำรับสั่งให้
เพชฌฆาตไปตัดศีรษะยอห์นในคุกแล้วใส่ถาดส่งไปให้ตามที่นางขอ  

         พระวรสารได้เติมชื่อเรียก “แบปติสต์” ให้ท่านก็เพราะว่าท่านได้ประกาศพิธีล้าง
แบบใหม่โดยไม่ต้องจุ่มตัวลงไปแช่น้ำเหมือนกับในพิธีของยิว แต่ให้รับน้ำจากท่อธารจาก
มือของศาสนบริกรผู้ประกอบพิธี และนักวิชาการไบเบิ้ลหลายคนเชื่อว่าท่านเป็นผู้ให้บัพติศมา
พระเยซูโดยเดินลงน้ำกับพระเยซูที่ Bethany หมู่บ้านใกล้นคร Jerusalem

        เรื่องราวของท่านนักบุญสืบต่อมาปรากฏในภาพวาดต่างๆ และ อุปรากร Salome ของ
Richard Strauss

หน้าปกซีดีเป็นภาพจากต้นฉบับ(แต่สลับซ้ายขวา)ของ Bernardino Luini - Salome with the Head
of John the Baptist

       ต่อจากนี้จะไปดูอาคารสถานที่อื่นๆ ซึ่งสร้างขึ้นในยุคต่อมา หลังจากโรมันล่มสลาย
คริสเตียนที่เข้ามาแทนที่ได้สร้างอาคารแบบโรมาเนสค์ กอธิค และเรเนซองขึ้นมากมาย

               Vocni Trg หรือ Narodni trg (People’s Square)
- จตุรัสประชาชน เรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า  Pjaca (จากภาษา Italian - Piazza)
ส่วนชื่อทางการคือ Square of Saint Lawrence (San Lorenzo’s square)

          เป็นเขตขยายส่วนแรกออกจากวังไปทางด้านตะวันตกเมื่อเมืองเติบโตขึ้นในยุคกลาง
ช่วงที่สปลิทมีประชากรเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนเป็น 10 เท่า จตุรัสนี้จึงกำเนิดขึ้นทางแถบ
ตะวันตกของประตูวังด้านตะวันตก ศาลากลางรวมทั้งบ้านสวยและวังหลายหลังถูกสร้างขึ้นที่นี่
ย่านนี้จึงถูกเรียกว่าเมืองใหม่ มีบันทึกกล่าวถึงไว้ในศตวรรษที่ 13

(ภาพสวยสดใสจากเน็ท, ตอนมาถึงฝนยังไม่หยุดตก) 

            ในช่วงศตวรรษที่ 14 บริเวณนี้ก็ได้กลายเป็นศูนย์กลางการปกครองเมือง,
เป็นจุดโฟกัสของชีวิตคนเมือง และ ในศตวรรษที่ 15 พวกเวนิสได้สร้างอาคารสาธารณะ
ขึ้นที่นี่ ทั้งศาลากลางทางด้านเหนือ และวังของเจ้าเมืองตลอดจนโรงละครซึ่งสองอย่าง
หลังนี้ได้ถูกรื้อลงช่วงออสเตรียครองเมืองในศตวรรษที่ 19

เดินไปหลบฝนที่จตุรัสนี้ในอาคาร -

           ศาลากลางเมืองสมัยศตวรรษที่ 14 - 15 บูรณะปรับปรุงในศตวรรษที่ 19
เรียกอีกชื่อว่า Communal Palace สร้างแบบกอธิคสไตล์ในส่วนด้านบนของโถง
แบบเรเนซอง ชั้นล่างด้านหน้าเป็นโค้งกอธิครองรับด้วยเสาสองต้น อาคารนี้เคยเป็น
พิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์ในช่วงปี 1924 - 2004 ก่อนที่จะย้ายไปอยู่ด้านในวัง

            โบสถ์น้อย Chapel of St. Lawrence เป็นอาคารพร้อมหน้าต่างขนาดใหญ่
แบบกอธิคทำหน้าที่ดั่งสะพานเชื่อมระหว่างศาลากลางและวัง Karepic สไตล์เรเนซอง
สร้างในศตวรรษที่ 16

             จตุรัสเมืองลานนี้เป็นที่ตั้งของสัญญลักษณ์แห่งสงครามและการยึดครอง
หอแปดเหลี่ยมสร้างโดยพวกเวนิสเพื่อป้องกันการต่อต้านของชาวเมืองและการรุกราน
จากพวกเตอร์ค

           ตรงข้ามหอคืออาคารวังสไตล์บาร็อค Milesi กับ
           รูปปั้นที่ตั้งโดดเด่นเบื้องหน้าวังคือ Marko Marulic บิดาแห่งวรรณคดีและ
จิตวิทยาสมัยใหม่ของโครเอเชียจากศตวรรษที่ 15 ผลงานของศิลปินอัจฉริยะ Ivan
Mestrovic

             เตือนให้รำลึกถึงความพยายามของท่านในการใช้ภาษาประจำชาติใน
บทร้อยกรองช่วงศตวรรษที่ 15 ท่านได้รับการยกย่องจากรัฐบาลให้เป็นบุคคลสำคัญ
ทางวัฒนธรรมชาติ

           นอกจากนักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมเยือน ปัจจุบันจตุรัสนี้คือที่ผู้อาวุโสของสปลิทจะมานั่ง
เปิดสภากาแฟแลมองผู้คนผ่านไปมาและสนทนาข่าวสารบ้านเมืองกัน

            วัง Nakic ทางด้านตะวันตกของจตุรัสเป็นหนึ่งในอาคารสำคัญที่มีรูปแบบ
Art Nouveau ในสปลิท ผลงานสรรค์สร้างโดย Spiro Nakic เมื่อปี 1902 ช่วง
นำเข้าศิลปะ Secession จากเวียนนา อาคารมุมรูปโค้ง ประดับลายไม้ดอก

          สิ่งก่อสร้างสูงโดดเด่น ณ ย่านนี้คือ หอคอยนาฬิกาสร้างในศตวรรษที่ 15
บนบ้านทรงหอคอยมีทางเปิดแบบโรมาเนสค์ที่ชั้นล่างและมีส่วนที่เชื่อมกับประตู
ตะวันตก ส่วนเหนือขึ้นไปยังมีหอระฆังตั้งอยู่เป็นยอด สร้างในสไตล์กอธิคช่วงปลาย
ศตวรรษที่ 15

         หน้าปัดบอกเวลา 24 ชั่วโมง

ภาพชัดๆ จากเน็ท

          ที่มุมตะวันออก/ใต้ของจตุรัสใกล้กับหอนาฬิกา ตรงหัวมุมปากซอย คือ
วังแบบโรมาเนสค์ตอนปลาย - Palace of Cipriano de Ciprianis สร้างโดย
ชนชั้นสูงจากเกาะ Korcula เมื่อปี 1394 จุดเด่นของอาคารนี้คือ หน้าต่างแบ่ง
เป็นหกช่องพร้อมเสาคู่แลดูหรูหรา และ

          ผนังชั้นล่างริมทางเดินมีรูปสลัก St. Anthony อยู่ใต้โค้งระหว่างเสา

ส่วนมุมล่างขวาปรากฏรูปสลักเจ้าของบ้านผู้นอบน้อมถ่อมตนแอบเอื้อมมือมาขอแตะ
ไม้เท้าท่านนักบุญ

       Saint Anthony Abbot - ca. 261-356 - นักบุญแอนโทนี (หรืออันตน) อธิการ

             ท่านคือชายหนุ่มชาวอียิปต์ผู้ตั้งใจจะเดินตามรอยพระเยซู ท่านจึงมอบและขาย
ทรัพย์สมบัติแล้วนำเงินไปให้คนยากไร้ ก่อนที่จะออกเดินทางไปในทะเลทรายโดยยึดถือคติ
ความสันโดษและยากจนเป็นหลักในการขัดเกลาตนเอง ท่านเป็นผู้นำของนักพรตในศาสนา
คริสต์และเป็นต้นแบบนักพรตแคธอลิกในยุโรปในเวลาต่อมา
             รูปของท่านมักปรากฏสิ่งของบางอย่างติดมือ ในรูปสลักนี้คือ กระดิ่งที่บ้างกล่าวว่า
ท่านใช้สั่นเรียกหมู สื่อความหมายว่าท่านปกป้องหมูและสัตว์อื่นๆ แต่บ้างก็ว่าสื่อถึงพลังอำนาจ
ของท่านในการขับไล่ปีศาจที่มาคุกคาม ส่วนไม้เท้านั้น คือสัญญลักษณ์ของคณะนิกายในอียิปต์
ทั้งยังเป็นเครื่องหมายถึงการเดินทางในทะเลทรายและการเดินออกจากทางโลกสู่ทางธรรม

The Torment of Saint Anthony โดย Michelangelo

ภาพวาดที่เป็นที่รู้จักภาพแรกสุดของ Michelangelo

อยากดูหน้าชาวบ้าน เห็นแล้วเหมือนอาแป๊ะกำลังทำท่าจะฉกชิงวิ่งราวฝรั่งเลยนะครับ

:) 'อาแป๊ะขโมยซีน' ครับ

             ก่อนจะเดินออกจากวังไปยังสถานที่ใกล้เคียง ย้อนกลับมามองกำแพง
และประตูวังที่ไม่มีเวลาพอจะเดินดูได้โดยรอบ (ต้องอาศัยเน็ทช่วยเช่นเคย)    

           วังซึ่งมีพื้นที่ยาวกว่า 2 เท่าและกว้างกว่า 1 สนามฟุตบอลนี้ พื้นที่พื้นฐาน
เป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมู ด้านใต้(ชายทะเล)ของวังมีความยาว 157.5 ม. เป็นระเบียง
และมีประตูวังขนาดเล็ก ในขณะที่ด้านตะวันออกกับตะวันตกซึ่งยาวประมาณ 190 ม.
และด้านเหนือซึ่งยาว 150.9 ม. มีประตูขนาดใหญ่
             กำแพงสูงราว 17 ม. หนา 2 ม. โอบล้อมวังซึ่งมีผังเหมือนกับค่ายทหาร
โรมัน พร้อมด้วยหอคอยสี่เหลี่ยมสี่มุม และระหว่างสี่มุมกับประตู นอกจากนี้ยังมีหอ
คอยแปดเหลี่ยมประกบสองข้างประตูทั้งสามด้านที่เปิดติดต่อกับแผ่นดินด้วย ส่วน
กำแพงด้านใต้ที่ในอดีตเป็นส่วนติดชายทะเลถูกคลื่นซัดสาดและอยู่ในส่วนราชฐาน
จึงไม่ใช่ที่ทางหลัก(สำหรับคนทั่วไป)ใช้เข้าออกเมือง  

          ตัวกำแพงป้องวังสร้างด้วยหินก่อสร้างรูปสี่เหลี่ยม (ashlar blocks) ก่อเรียง
แล้วยึดโดยเหล็กคีบ รูปแบบกำแพงไม่ได้มีลักษณะเป็นปราการเชิงเทินหากแต่เป็นกำแพง
สูงและมีช่องยิงธนูพร้อมป้อมแข็งแกร่ง ยากที่ศัตรูจะทลายกำแพงหนา 6 ฟุตเข้ามาได้
ต่อมาพวกเวนิสยังได้สร้างเสริมเติมสิ่งกีดขวาง (barricade) รูปดาวเพื่อป้องกันการรุกราน
จากพวกเตอร์คในช่วงศตวรรษที่ 16 - 17
        สมัยที่องค์จักรพรรดิประทับอยู่ภายในวังมีผู้อาศัยรวมทั้งกองทัพด้วยเป็นจำนวน 10,000 ชีวิต
ส่วนในปี 1955 เขตวังมีอาคาร 540 หลัง ประมาณครึ่งหนึ่งเป็นที่อาศัยของประชากรราว 3200 คน   
     
         รูปร่างโดยสถาปนิกชาวสก็อต Robert Adam เมื่อครั้งทัวร์ยุโรปในช่วงครึ่งหลัง
ศตวรรษที่ 18 แสดงให้เห็นสิ่งกีดขวางรูปดาวจากสมัยเวนิสที่นายพลฝรั่งเศสสั่งให้รื้อลง
ในเวลาต่อมาเมื่อสปลิทตกเป็นของจักรวรรดินโปเลียน เขตท่าเรือได้ถูกสร้างขึ้นในปี 1492
เมื่อชาวยิวซึ่งถูกขับไล่ออกจากสเปนได้อพยพมาตั้งรกรากที่นี่แล้วดำเนินกิจการจนทำให้
สปลิทกลายเป็นศูนย์กลางธุรกิจพาณิชย์แห่งแดลเมเชีย

           กำแพงส่วนใหญ่ยังคงสภาพสมบูรณ์ มีบางส่วนที่ถูกทำลายลง เมื่อเมือง
ขยายตัวออกไปทางตะวันตก กำแพงทางด้านนี้จึงถูกรื้อถอนเพื่อเปิดทางสะดวก
สำหรับการผ่านเข้าออก
            ปัจจุบันภายในกำแพงวังยังมีผุ้คนอาศัยอยู่เกือบพันครอบครัว บางรายอาศัย
"อยู่ในกำแพง" จริงๆ นั่นคือในกำแพงบางส่วนที่หนาและมีช่องว่างเป็นห้องอาศัยได้

ภาพแสดงหินที่ยื่นออกมาคล้ายบันไดคือส่วนของกำแพงที่ยังเหลืออยู่

           ประตูทางเข้าวังทั้งสี่ที่นำไปสู่ถนนสองสายตัดกันเหมือนกับค่ายโรมัน
มีชื่อตามโลหะว่า  Iron, Silver, Brass และ  Gold
          การตั้งชื่อประตูเป็นโลหะนี้มีบันทึกไว้ในปี 1553 ตามความนิยมในยุคเรเนซอง
ที่จะยกย่องของเก่าให้มีคุณค่า(เป็นเงิน เป็นทอง)และจัดสิ่งของให้เข้าเป็นชุด(โลหะ)

              ประตูทองเหลือง (The Brass บ้างแปลว่า Bronze Gate)
ทางด้านทิศใต้ชายทะเลที่ได้เดินผ่านเพื่อเข้าไปในใต้ถุนวังมาแล้ว

           เป็นประตูสร้างอย่างเรียบง่ายเพื่อใช้งานสำหรับรับสิ่งของขนส่งทางเรือ
เข้าสู่(ใต้ถุน)วัง มีขนาดย่อมกว่าและปราศจากการตกแต่งประดับประดาเช่นประตูทิศอื่นๆ 
อีกชื่อหนึ่งของประตูนี้คือประตูนิรภัย(safety gate) เพราะใช้เป็นประตูหนีภัยออกไป
ทะเลได้   

           เมื่อมองจากด้านนอกกำแพงของวังด้านชายฝั่งทะเล แลเห็นส่วนของกำแพง
ที่เหนือชั้นใต้ถุนเรียงรายด้วยเสาหลายสิบต้นขนาบช่องเปิดโค้งบนรับลมชมทะเลที่
ในช่วงยุคกลางเมื่อวังกลายเป็นเวียงช่องเปิดนี้ได้ถูกปิดเป็นกำแพงเจาะหน้าต่างขนาดเล็ก
ต่อมาในศตวรรษที่ 19 ร้านรวงออกแบบโดยสถาปนิกเยอรมันก็ผุดขึ้นที่บริเวณตีนกำแพง
อีกทั้งยังมีอาคารสูงถูกสร้างขึ้นติดและหลังกำแพง

          อีกมุมมองหนึ่งบนทางเลียบชายฝั่งย้อนกลับทิศกับภาพข้างบน

ยังคงเดินตามคุณ SILA ทุกก้าวอยู่ค่ะ

^ เดินกันต่อไปอีกไกลกว่าจะสุดทาง ครับ

               ประตูทอง (The Golden Gate) ด้านทิศเหนือ

      

          ประตูที่งดงามสำคัญสมคำเรียกขาน คือทวาราที่จักรพรรดิทรงใช้เป็นทางผ่าน
เมื่อแรกเสด็จมายังวังในวันที่ 1 มิถุนายน ปี 305 นอกจากนี้เหล่าอาคันตุกะจาก
ซาโลนา เมืองหลวงโรมันแห่งแดลเมเชียต่างก็เดินเข้าสู่วังด้วยประตูรูปสี่เหลี่ยมนี้
ที่เคยมีรูปสลัก"จตุราธิบดี"(ผู้ปกครองทั้งสี่) ประดับอยู่   
           ส่วนบนประตูเป็นคานรับโค้งครึ่งวงกลม สองข้างขนาบด้วยช่องเว้าสำหรับ
วางรูปสลักประดับ เหนือขึ้นไปอีกยังมีแถวช่องเว้ารับโค้งขนาดย่อมกว่ารายเรียง
ส่วนหอคอยแปดเหลี่ยมขนาบประตูสองข้างไม่เหลืออยู่แล้ว
           ประตูทองนี้มีสองชั้น - นอกและใน พื้นที่ขนาด 9 x 9 เมตรระหว่างสองประตูนี้
คือกับดัก Propugnaculum กักคนที่บุกรุกเข้ามา เหนือประตูมีโบสถ์น้อยเก่าแก่สมัย
ศตวรรษที่ 5 - Chapel of St. Martin ท่านคือนักบุญผู้พิทักษ์เหล่าทหาร

           เมื่ออดีตกาลสมัยจักรวรรดิโรมัน ผู้คนจากฝั่งบนบกจะเข้าสู่วังทางประตูทอง
ที่โอ่อ่า ผ่านบริเวณที่พักรอการตรวจตราก่อนเข้าเมืองด้านใน ริมถนนจากประตูทิศเหนือ
รายด้วยเสากลม(colonnade) รูปสลักประดับและเหล่าทหาร ค่ายที่พักทหารและ
โรงพัสดุอยู่ทางด้านเหนือนี้และถูกแทนที่ด้วยอาคารหลังเล็กๆ ปนเปเหมือนกับทางด้านใต้
ในเวลาต่อมา
            ประตูทองนี้จะนำพาผู้มาเยือนไปตามถนนทอดในแนวเหนือ-ใต้ที่เรียกว่า Cardo
สู่ลาน (peristyle) ขนาบด้วยสุสานทางซ้ายและวิหารบูชาเทพทางขวากับอาคารโถงรอ
(vestibule) เบื้องหน้า(ที่ได้เดินชมกันไปแล้ว) ปัจจุบันเรียกถนนสายนี้ว่า Dioklecijanova
(Diocletian’s Street)

            ในช่วงศตวรรษที่ 16 - 17 เมื่อออตโตมานคุกคามมาถึงแถบนี้ เวนิสได้สร้าง
สิ่งกีดขวางรูปดาวรอบวัง ที่ต่อมาได้ถูกรื้อถอนออกทำให้ได้พื้นที่สำหรับสวนในบริเวณ
ด้านนอกประตูทิศเหนือนี้ที่ปัจจุบันมี

             หอคอยซึ่งเป็นอาคารส่วนที่ยังเหลืออยู่ของอาราม Benedictine Monastery
และ         
             รูปปั้นยืนตระหง่านด้านนอกประตูคือ บิชอปแห่งนิน Gregory of Nin
(Grgur Ninski) แห่งศตวรรษที่ 10 ผลงานโดยประติมากรเอก Ivan Mestrovic
ในปี 1929

          ท่านเป็นผู้มีคุณูปการต่อชาติอย่างมากจากการที่ท่านอาจหาญยืนกรานกับ
โป๊ปและทางการคริสตจักรที่จะนำภาษาของชาติมาใช้ในพิธีการทางศาสนาแทน
ภาษาละติน ทำให้ชาวโครแอทได้สวดมนต์ด้วยภาษาประจำชาติของตน (ในขณะที่
ประเทศอื่นๆ สวดเป็นภาษาละติน) ส่งผลสำคัญสืบเนื่องต่อมาให้ศาสนา,ภาษาและ
วัฒนธรรมของชาติเข้มแข็งคงอยู่มาจนทุกวันนี้ไม่แปรไปในยามที่ชาติอื่นๆ เรียงกัน
เข้ามาครอบครอง
          ในวาระครบรอบ 1,000 ปีแห่งชัยชนะของท่านในครั้งนั้น ทางการจึงได้
จัดสร้างอนุสาวรีย์ของท่านและจัดตั้งไว้ที่ลาน peristyle แต่ถูกย้ายออกมาโดยพวก
อิตาลีในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 นิ้วเท้าของท่านเป็นเงามันเพราะความเชื่อว่าถ้าใคร
ได้ลูบแล้วจะมีโชคดี        

           ยกเว้นประตูทะเลแล้ว ประตูบกของกำแพงแต่ละด้านจะมีหอคอยขนาบคุ้มกัน
ปัจจุบันหอคอยเหล่านี้หายไปไม่เหลือ ด้วยอาจถูกรื้อออกแล้วแปรสภาพไปเป็นวัสดุ
สำหรับอาคารต่างๆ ที่ก่อสร้างขึ้นหลังจากไดอะคลีชั่นสวรรคต

                     ประตูเงิน (The Silver Gate) ด้านตะวันออก
ใกล้กับอาสนวิหาร

           ออกแบบคล้าย(แต่ตกแต่งประดับน้อยกว่า)ประตูเหนือ มีโค้งประดับคาน
คล้ายกัน อีกทั้งยังมีช่องเว้าสำหรับวางรูปปั้นและชั้นบนสุดเป็นโค้งเรียงติดต่อกัน(อาร์เคด)
          บนประตูยังเป็นที่ตั้งของโบสถ์ขนาดเล็กในศตวรรษที่ 6 อุทิศแด่นักบุญผู้พิทักษ์
Saint Apollinaire ผู้เป็นที่เคารพบูชาโดยทั่วไปในแถบเมดิเตอเรเนียน เชื่อกันว่าท่าน
มีอำนาจปกปักป้องกันเมืองจากการรุกรานทางด้านตะวันออก
          สองข้างของประตูเป็นห้องนายทวารที่ผนังถูกเจาะเป็นหน้าต่าง นอกจากนี้ยังมี
Propugnaculum พื้นที่กับดักคนไว้ในเขตระหว่างประตูด้านนอกและในเช่นเดียวกับประตูทอง

           ในยุคจักรวรรดิโรมันประตูนี้เคยใช้เป็นที่ตั้งต้นสำหรับถนนรายด้วยเสา
(colonnade) ทอดยาวจากทิศตะวันออกสู่ตะวันตก (decumanus) ที่ใช้เป็น
ทางเดินโรมันที่ทหารและรถม้าแล่นผ่าน และแบ่งวังเป็นสองส่วน กล่าวคือ
ส่วนวังจักรพรรดิทางใต้และส่วนถวายงานบริการรับใช้ทางเหนือ
           ช่วงยุคกลางประตูเงินได้ถูกก่อกำแพงปิดเพื่อความปลอดภัยจากการรุกราน
โดยพวกเตอร์ค จนเมื่อพ้นภัยคุกคามแล้วจึงได้มีการเจาะประตูเล็กที่ด้านข้าง และ
ได้ถูกเปิดออกใหม่ในปี1932 - 1934

             ประตูได้รับความเสียหายในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองแล้วได้รับการบูรณะ
ในปี 1952 ส่วนที่เป็นหอรูปแปดเหลี่ยมเคียงประตูยังคงพอหลงเหลืออยู่ให้มโนถึง
ความโอ่อ่าอลังการ ในขณะที่หอรูปสี่เหลี่ยมตรงมุมเหนือ/ตะวันออกได้ถูกใช้เป็นที่
อยู่อาศัยในศตวรรษที่ 18 ส่วนหอมุมใต้/ตะวันออกที่ยังคงสภาพสมบูรณ์มีสี่ชั้นมากกว่า
หอทางเหนือหนึ่งชั้น

         ภายในกำแพงด้านทิศตะวันออกหลังจากไดอะคลีชั่นสวรรคต ที่นี่เป็นที่อาศัย
ของชาวโรมันชั้นสูงและต่อมาได้แปรเป็นโรงงานเสื้อผ้าผลิตเครื่องแบบสำหรับกองทัพ
โรมัน
          ปัจจุบันเมื่อมองย้อนไปทางประตูเงิน บริเวณแถบนี้เป็นย่านที่พักอาศัย, ร้านรวง
และมีโรงแรมตั้งอยู่ทางขวามือ      

          บันทึกเหุตการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นผ่านประตูนี้คือเมื่อครั้งที่ Pope John Paul II
เสด็จเยือนสปลิทในปี 2000 รถนำเสด็จของท่านได้แล่นผ่านประตูนี้ไปตามถนน
decumanus เฉกเช่นที่องค์จักรพรรดิเคยทรงราชรถแล่นบนถนนนี้เมื่อ 1700 ปีก่อน

                  ประตูเหล็ก (The Iron Gate) ทางด้านตะวันตก

           เป็นประตูที่มีความสำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 16 เมื่อบริเวณนี้เป็นที่ตั้ง
ของชุมชนยุคกลางและยุคเวนิสซึ่งขยับขยายออกมานอกวัง ประตูนี้จึงกลายเป็น
ประตูหลักสำหรับการเข้าออกวัง
    
            

           ทั้งประตูตะวันตกและประตูตะวันออกมีรูปร่างสี่เหลี่ยมเติมโค้งตอนบนแล้ว
ยังเพิ่มชั้นดาดฟ้า (gallery) ประตูมีสองชั้นเป็นกับดัก (Propugnaculum)
เช่นเดียวกับประตูเงินและทอง เหนือประตูชั้นนอกมียามเฝ้าระวังอยู่ข้างบน 
         
           ในสมัยยุคกลางประตูนี้จัดว่าเป็น "ประตูเปิด" ที่ผู้ต้อง(การ)หา(ความยุติธรรม)
หรือผู้อพยพหาที่หลบพักจะใช้ประตูนี้เพื่อเข้าเมือง แต่จะต้องผ่านห้องพิจารณาที่ตั้ง
อยู่ระหว่างประตูชั้นนอกและชั้นใน           

           ส่วนบนของประตูด้านในเป็นที่ตั้งของโบสถ์สไตล์โรมาเนสค์เรียบง่ายที่เก่าแก่
แต่ศตวรรษที่ 5 - 6 อุทิศแด่ Saint Theodor ท่านเป็นหนึ่งในมรณสักขีที่ถูกสังหาร
ในยุคสมัยจักรพรรดิไดอะคลีชั่น
            หอโบสถ์นี้มีสองชั้นแต่มีหน้าต่างสามระดับ ต่อมาเมื่อประมาณพันปีก่อนได้มี
การขยายโบสถ์โดยสร้างหอสไตล์โรมาเนสค์  Gospa Zvonik (our Lady of the
Bell Tower) เติมยอดหอระฆังและติดตั้งนาฬิกาขนาดใหญ่ที่ได้เห็นไปแล้วเมื่อตอน
ไปเดินที่จตุรัสประชาชน

            ประตูทิศตะวันตกนี้กับประตูชายฝั่งทะเลไม่ได้ถูกปิดลงในยุคกลาง หอมุม
รูปทรงสี่เหลี่ยมทางด้านเหนือ/ตะวันตกยังคงอยู่ ส่วนหอทางใต้/ตะวันตกได้ถูกรื้อลง
เนื่องจากถูกน้ำทะเลซัดเซาะ      

ออกจากวังแล้วเดินไปตามริว่าเลียบชายทะเลมุ่งทิศตะวันตกสู่

           Trg Republike (Republic Square) ลานกว้างโอบสามด้านด้วย
อาคารที่เรียกว่า Prokurative (หมายถึง  portico - ระเบียงทางเข้าอาคาร
มักประกอบด้วยหลังคาและเสาค้ำ)

            สถาปนิกจากเวนิสออกแบบให้แลละม้ายคล้ายจตุรัสเซนต์ มาร์คที่เวนิส บนพื้นที่
เดิมเป็นบริเวณสิ่งกีดขวางรูปดาวสมัยเวนิสซึ่งได้ถูกรื้อออกไปแล้วปรับปลูกเป็นสวน ตามแนว
คิดริเริ่มโดยนายกเทศมนตรี Antonio Bajamonti (นายแพทย์พ่อเมืองสปลิท 20 ปี)
ภายใต้การกำกับดูแลของนายพลมาร์กมงต์ (Marmont) แห่งกองทัพนโปเลียน
            ลานกว้างโอบสามด้านด้วยอาคารรูปแบบ neo Renaissance สีแดงสด
อาคารปีกด้านตะวันออกสร้างแล้วเสร็จในปี 1928 เป็นที่ตั้งสำนักงาน ส่วนปีกตะวันตก
ซึ่งสร้างเสร็จก่อนเป็นโรงแรม โรงละครขนาดใหญ่ได้ถูกสร้างขึ้นแต่ถูกไฟไหม้ในเวลา
ต่อมา ด้านชายฝั่งเปิดโล่งรับลมชมทะเล

อาคารด้านซ้ายมือเหนือโถงอาร์เคดเป็นหน้าต่างประดับรูปสลักสิงห์เวนิสที่ด้านบน

           ในขณะที่อาคารด้านขวาไม่ปรากฏรูปสลักใดๆ เล่ากันว่าสาเหตุมาจาก
ความคิดถึงบ้านขนาดหนักของสถาปนิกจนถึงกับทิ้งงานกลับเวนิส

         ลงบันไดลานมายังชายฝั่งเป็นที่ตั้งของน้ำพุที่เป็นหลักเขตสุดทางริว่า มีชื่อว่า
Monumentalna Fontana ผลงานของประติมากรชื่อดังจากอิตาลีสร้างขึ้นใน
ปี 1880 เป็นอีกหนึ่งผลงานริเริ่มของนายกเทศมนตรี Bajamonti สร้างเพื่อเป็น
สัญญลักษณ์แห่งความสำเร็จของการติดตั้งระบบประปาในเมือง
         

           อนิจจารูปประดับน้ำพุที่งดงามถูกทางการรื้อลงเกลี้ยงเหลือแต่เพียงฐานกับ
ลำน้ำพุ่งขึ้นในปี 1947 ด้วยข้อหาว่าเป็นสัญญลักษณ์ของฟาสซิสม์และการถูกอิตาลี
ยึดครอง
    
            โบสถ์ตรงกลางภาพคือ church of St. Franciscan สร้างขึ้นใหม่ตอนต้น
ศตวรรษที่ 20 แทนโบสถ์เดิมที่ถูกรื้อลงเพื่อนำก้อนหินไปสร้างป้อมป้องการรุกรานของ
อ็อตโตมานในศตวรรษที่ 16 โบสถ์หลังใหม่นี้เป็นที่ชาวเมืองนิยมใช้เป็นสถานที่ประกอบ
พิธีวิวาห์

ถัดจาก"จตุรัสจำลอง" และ "น้ำพุล่อนจ้อน"

ภาพนี้ยืมจากเน็ท

เดินย้อนกลับมานิดเดียวคือถนนคนเดิน

                   Marmontova
 
      ที่มีอาคารสถาปัตยกรรมของศตวรรษที่ 20 เรียงราย ถนนสายนี้ได้ชื่อตามนายพล
Auguste FrAcdAcric Louis Viesse de Marmont แห่งกองทัพนโปเลียน ผู้ตัดสิน
ว่าบัดนั้นตัวเมืองปลอดภัยพอที่จะรื้อสิ่งกีดขวางรูปดาวสร้างเสริมในสมัยเวนิสลงได้แล้ว
       นายพลมาร์กมงต์เป็นผู้มีอีกบทบาทสำคัญนอกเหนือการรบคือการพัฒนาบ้านเมือง
ของแคว้นแดลเมเชีย ชาวเมืองสปลิทได้ตั้งชื่อถนนสายงามเส้นนี้ตามชื่อท่าน

ภาพจากเน็ท

            ริมถนนเป็นที่ตั้งของร้านขายยาและโรงหนังที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง ทั้งยังมี
ตลาดปลาปราศจากแมลงวันบินว่อนเพราะแก๊สซัลเฟอร์จากน้ำพุที่อยู่ใกล้เคียง
            นอกจากนี้ถนนมาร์กมงต์ยังเป็นที่ตั้งของอาคารสไตล์ Secession (แนวศิลปะ
สร้างสรรค์โดยกลุ่มศิลปินแตกแถวแนวใหม่ของเวียนนา), โบสถ์, ร้านค้า และ
            น้ำพุ  Pirja Fountain พุ่งจากหัวแม่มือของรูปปั้นกำปั้นที่นิ้วหัวแม่มือ
สอดอยู่ระหว่างนิ้วชี้และกลาง

ภาพน้ำพุอีกมุม

          เดินมาถึงแยก Trg Gaje Bulata (ตั้งชื่อตามนายกเทศมนตรีสปลิทช่วงปี
1885 - 93) ตรงข้ามตึกสีเหลืองที่ผนังด้านข้างวาดแผนที่แดลเมเชียขนาดใหญ่

คืออาคาร Croatian National Theatre

          โรงละครอายุกว่าร้อยปี (เปิดการแสดงในปี 1893) จุผู้ชมได้ 1,000 คน
เป็นโรงละครที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปตะวันออก/ใต้ในขณะนั้น อาคารหลังปัจจุบันสร้างขึ้นใหม่
หลังจากที่อาคารเดิมถูกไฟเผาทำลายไปเกือบหมดในปี 1970

            เดินสำรวจในและนอกวังด้วยเวลาอันจำกัดไม่ถึงครึ่งวันเพราะติดฝนไปช่วงหนึ่ง
             นอกจากฝนหล่นจากฟ้าแล้วแถบเมืองชายทะเลอย่างนี้ยังมีอีกสิ่งหนึ่งพึงระวังว่า
อาจร่วงลงมาได้(แม้โอกาสจะน้อยแต่ก็ได้เห็นที่สปลิทนี่) นั่นคือสิ่งขับถ่ายจากนกที่บินว่อน
อยู่เบื้องบน

เดินชมวังบางส่วนอีกรอบเพื่อเก็บตก,ชดเชยช่วงที่ฝนตก จนถึงเวลา
ต้องอำลาสปลิท   

          Bye, bye kids. Bye, bye Split.

      รถแล่นออกจากเมือง ผ่านอาคารสเตเดียมที่เห็นครึ่งซีกอยู่ทางขอบขวามือ

สเตเดียมทั้งสองซีก

           Split In Your Pocket - Split, Croatia Highlights

      http://www.youtube.com/watch?v=DUiVlqpGXMM

ในคลิปพาเดินขึ้นเขา Marjan และลงหาด Bacvice หาดทรายยอดนิยมของสปลิทด้วย

   

         เช้าวันที่หกมุ่งลงใต้ไปเมืองท้ายสุดแต่ไม่น้อยสุด ตรงกันข้ามกลับเป็น
จุดหมายยอดนิยมอันดับหนึ่งของนักท่องเที่ยวผู้มาเยือนโครเอเชีย

รถบัสแล่นชิดขอบผา

บางช่วงชันจนพาใจให้หวิว

เบื้องล่างคือท้องทะเลที่พื้นผิวแลลิบระยิบระยับด้วยริ้วคลื่นต้องแสงแดดจ้า

          ไกลออกไปมองคล้ายเหมือนมีม่านหมอกห่มคลุมเหนือท้องทะเล เมื่อรถแล่น
เข้าใกล้จึงได้เห็นว่าหมอกนั้นคือละอองน้ำกระเซ็นที่เกิดจากกระแสลมแรงพัดต้องผิวน้ำ   

ซ้ายผา ขวาทะเล

รถแล่นไป เก็บภาพไป ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง ตรงบ้าง เอียงบ้างตามทางโค้ง
เห็นเข้าท่ารีบคลิกไว้ก่อน

ทิวทัศน์แปรเปลี่ยนไป

เมื่อผ่านเข้าสู่บริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ Neretva

         แม่น้ำสายใหญ่นี้มาจากบอสเนียแล้วไหลลงทะเลเอดริแอติคที่โครเอเชีย
ความยาวทั้งสิ้น 230 กม.

          โดยมีความยาวช่วงที่อยู่ในโครเอเชียเรียกว่าเขตเทศมณฑล  Dubrovnik-Neretva
County เพียง 23 กม. ซึ่งเป็นช่วงที่แม่น้ำแตกแยกออกเป็นหลายสาขาทำให้เกิดพื้นที่
สามเหลี่ยมปากแม่น้ำกว้างใหญ่ราว 12,000 hectares

        ปัจจุบันบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำนี้เหลือสาขาแม่น้ำเพียง 3 จากเดิม 12 สาขา

       เนื่องจากโครงการการนำที่ดินที่ถูกน้ำทะเลกัดเซาะกลับมาใช้ประโยชน์ (Land Reclamation)
ทำให้หนองบึง ทะเลสาบ ละกูนแปรเปลี่ยนปลาสนาการไปเหลือเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำ 

           บริเวณหุบเขาแถบปลายแม่น้ำนี้คือแผ่นดินทอง Golden State ของ
บอสเนียฯ และโครเอเชีย                   

         แม้จะมีชายฝั่งทะเลยาวเหยียดแต่ส่วนใหญ่เป็นผาหิน นานๆ ทีจึงจะมีชายหาด
ขนาดย่อมๆ

ก่อนจะถึงที่หมายตอนใต้สุดโครเอเชีย ต้องผ่านติ่งบอสเนียฯ ที่เมือง Neum

        Neum - เน(อุ)ม ซึ่งอยู่ทางใต้ของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำเนเรทวา Neretva
คือเมืองจรดชายฝั่งทะเลเอดริแอติคเมืองเดียวของบอสเนีย

           ความยาวชายฝั่งเพียง 24.5 กม. แต่ก็เป็นเรื่องเพราะเป็นเมืองที่ตัดแยก
เมืองใต้สุดของโครเอเชียออกไปจากแผ่นดินส่วนใหญ่ ต้องอาศัยถนนสาย Adriactic
Highway ที่ทอดยาว 9.25 กม. ผ่านเนมเป็นทางไปมาถึงกัน   

            การเสียแผ่นดินแบ่งแยกแดนนี้เป็นผลจากสนธิสัญญา Treaty of Karlowitz
ในปี 1699 เมื่อสาธารณรัฐดูบรอฟนิค Republic of Dubrovnik (Ragusa) ยกเนมให้
แก่จักรวรรดิออตโตมานหลังมหาสงครามเตอร์ก

          ส่งผลดีและผลได้แก่ทั้งสองฝ่ายในยามนั้น กล่าวคือออตโตมานได้ชายฝั่ง
ทางออกทะเล ในขณะที่แรกูซาก็มีออตโตมานเป็นกันชนการรุกคืบลงมาของพวกเวนิส

           ถึงแม้จะติดทะเลแต่บอสเนียก็ยังไม่มีท่าเรือรับส่งสินค้า ต้องอาศัยท่าที่
เมืองพลอเชอ - Ploce ใน Croatia

           อยู่ทางเหนือต่อบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำเนเรทวา ที่พลอเชอนี้ยังมีท่าเรือ
ferry ล่องทะเลเอดริแอติคและสถานีรถไฟแล่นไปถึงซาเร - Sarajevo

            การผ่านแดนเข้าออกที่เนม แม้จะเสียเวลาไม่นานนักแต่ก็ทำให้สะดุด
ทางการโครเอเชียได้ว่าจ้างบริษัทต่างชาติสำรวจและวางแผนการหาทางข้ามเนม
ไว้ได้หลายวิธี เช่น
            ทางอากาศ - โดยทางยกระดับลอยฟ้า หรือทาง(ใต้)บก - อุโมงค์มุดใต้ดิน
และทางน้ำ - การใช้ ferry หรือสะพาน
            แนวทางที่น่าจะผ่านการเห็นชอบมากที่สุด น่าจะเป็นการสร้างสะพานอ้อมเนม
ไปยังคาบสมุทร Peljesec (เปลีชัค) ของโครเอเชีย และ/หรือ ทางยกระดับลอยฟ้า

          แนวทางที่น่าจะมาก่อนคือการสร้างสะพานไปยังคาบสมุทรเปลีชัค ซึ่งอาจ
จะเริ่มงานได้ในปี 2014

ออกจากเนม, ทิวทัศน์คลับคล้ายเมื่อแรกเดินทางเช้านี้

ป.ล. ตรงเกือบกลางภาพคือซากแห้งของแมลงติดกระจกหน้ามาแต่วันก่อน

          ก่อนไปสู่ดูบรอฟนิคบ่ายวันนี้ ช่วงกลางวันแวะกลางทางที่สตอน - Ston
 

        วิวชายฝั่งด้านขวามือ

          ทุ่นลอยเรียงรายเป็นแถวเป็นแนวอยู่บนผิวน้ำ

         สตอน (Ston) ต้อนรับผู้มาเยือนด้วยภาพนี้

          ผ่านกำแพงยาวเหยียดบนเนินเขาที่ได้แต่มอง รถพาเลยไปยังบริเวณชายฝั่ง

           เที่ยงวันนี้ ไม่ขึ้นกำแพง แต่จะลงเรือล่องไปในอ่าว Mali Ston
ในทะเลเอดริแอติคที่ขนาบด้วยคาบสมุทรเปลิชัคและฝั่งแผ่นดินใหญ่

       น้ำในอ่าวนี้ยังได้รับอิทธิพลจากน้ำจืดของแม่น้ำเนเรทวาที่ไหลลงบริเวณอ่าว
ด้านนอกและตรงกลาง นอกจากนี้ยังมีน้ำจืดจากน้ำพุใต้ทะเล(submarine springs)
ที่ไหลเข้ามาจากชายฝั่งด้วย

มองย้อนกลับไปชายฝั่ง

         จุดหมาย คือทุ่นลอยอยู่ในอ่าวที่เล็งเห็นมาแล้วตั้งแต่ยังนั่งอยู่ในรถแล่นเลียบชายฝั่ง

            เป้าหมาย คือกิจกรรมซึ่งแนะนำไว้ใน guide book -

       "eating oysters in Ston should be an essential part of your trip".

        ในอตีต Ston คือแหล่งผลิตเกลือที่ทำรายได้มากมายมั่งคั่ง ปัจจุบันนี้
นอกจากการผลิตเกลือแล้วพื้นที่อันอุดมสมบูรณ์แถบนี้ยังมีชื่อเสียงในฐานะที่
เป็นแหล่งปลูกองุ่นและฟาร์มเพาะเลี้ยงหอยที่ใหญ่ที่สุดในเอดริแอติค

          ตำนานเล่าว่าหอยจากสตอนได้ถูกคัดสรรค์เพื่อนำไปถวายจักรพรรดิโรมัน
Emperor Tiberius ต่อมาจักรพรรดิออสเตรียเริ่มจาก Franz Joseph ก็โปรด
ให้จัดหอยจากสตอนไปถวาย

       (คำกล่าวอ้างว่า) นักชิมผู้เชี่ยวชาญหลายคนยกให้หอยจากสตอนครองตำแหน่ง

               the most delicious oysters in the world!
(?)

ไม่มีเวลาขึ้นกำแพงด้วยตนเอง จึงต้องอาศัยภาพจากเน็ทเช่นเคย

           สตอน - Ston เป็นเขตเทศบาลของดูบรอฟนิคเนเรทวา
อยู่ทางตอนใต้ของคาบสมุทรเปลีชัค

          คาบสมุทรที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโครเอเชีย จากส่วนคอคอดคาบสมุทร
ที่เป็นสตอนจรดส่วนเหนือสุดที่แหลม Lovista มีความยาว  65 กม.

           ที่นี่เป็นที่ตั้งของกำแพงโบราณยุคกลางสมัยที่แถบนี้ยังเป็น Ragusan Republic

             กำแพงสองชั้น ด้านในยาว 890 ม. ส่วนกำแพงใหญ่ด้านนอกมีความยาว
โดยรอบ 5 กม. ทอดยาวจากเขตสตอน

           ไปยังแขวง  Mali Ston ("Little Ston") ซึ่งอยู่ทางด้านเหนือของคอคอด
คาบสมุทรและที่สุดของอ่าว Bay of Mali Ston

           ตำแหน่งยุทธศาสตร์ที่สร้างกำแพงคือบริเวณคอคอดของคาบสมุทรส่วนที่
จะเชื่อมต่อกับแผ่นดินใหญ่ เพื่อปกป้องกันพื้นที่ผลิตเกลือที่มีค่ามหาศาลของดูบรอฟนิค

          กำแพงเดิมมีความยาวมากกว่า  7 กม. บางทีเรียกกันว่า กำแพงเมืองจีนของยุโรป
(European wall of China) จากรูปลักษณ์ที่คล้ายคลึง จัดเป็นกำแพงที่มีความยาวที่สุด
เป็นอันดับสองของยุโรป รองจากกำแพงเฮเดรียนที่กั้นระหว่างสก็อตแลนด์กับอังกฤษซึ่งมี
ความยาว 117.5 กม.