|
กระทู้: บทกวี สวัสดีฟ้าสีทอง ของ ประยอม ซองทอง เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 02 ม.ค. 12, 19:04 กวีทรรรศน์ โดย ประยอม ซองทอง
ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ๒๕๔๘ .......................................................... สวัสดีฟ้าสีทอง การเดินทางยาวนานกาลครั้งหนึ่ง สอนให้ซึ้งธรรมชาติสะอาดค่า เสมือนสิ่งมหัศจรรย์อันธรรมดา ประจักษ์ผ่านกาลเวลามาเกลื่อนกลืน แรกเริ่มออกตั้งต้นบนความสาง กลางเงาหมอกเลือนรางกลางครึ่งตื่น หลังพักผ่อนถอนล้ามาทั้งคืน สูดลมชื้นไอน้ำค้างรางอรุณ สูดกระแสลมเหนือเจือไอหนาว งามแจ๊กเก๊ตสีพราวแดดเช้าอุ่น หวานจิ๊บจิ๊บนกร้อยกรองพร้องละมุน หอมกลิ่นกรุ่นควันไฟในยามเช้า ไก่กระชั้นแซ่ซ้องทำนองเสนาะ หวานไพเราะปลุกดอกไม้ให้คลายเหงา เพชรกลอกกลิ้งพริ้งดอกหญ้าพร่าพรายเพรา ฉาดสีเร้าหล่าภมรร่อนเริงรมย์ ค่อยคืบคลานผ่านครรลองคลองไม้หอม หลากประทิ่นรินละม่อมกล่อมกลิ่นฉม คลื่นสีทองกรองยอดข้าวพราวพลิ้วพรม รื่นระงมเพลงใกล้ค่ำฉ่ำทำนอง แดดผีตากผ้าอ้อมย้อมเมฆหวาน วันผันผ่านปานเดือนปีไหลรี่ล่อง ผ่านราตรีที่มืดคล้ำและลำยอง รอแดดเช้าเริ่มครรลองทองทาบฟ้า สาปสิ้นทีปีหมองหม่นท้นอุทก อย่าผันผกเยือนย่ำยีอีกปีหน้า เดินตามรอยภูมิแผ่นดิ่นปิ่นจักรา สวัสดีปีใหม่จ้าฟ้าสีทอง |