เรือนไทย

ผมได้อ่านหนังสือหลายเล่ม พบว่าคำว่า "สนนราคา" หลายครั้ง  (ส่วนตัว)รู้สึกว่าคำนี้ให้ความรู้สึกดีอย่างประหลาด รู้สึกคล้ายผู้เขียนเป็นกันเองกับผู้อ่าน สละสลวยกว่าคำว่า "ราคา" ทำให้เกิดความสงสัยว่าคำนี้มีที่มาอย่างไร เปิดพจนานุกรมดู พบเพียงคำอธิบายว่า "สนนราคา   [สะหฺนน] น. ราคา." หากท่านใดมีข้อมูล ขอความกรุณาอธิบายเป็นวิทยาทานด้วยนะครับ ขอบพระคุณ

น่าจะร้อนถึงคุณเพ็ญชมพูอีกเสียละกระมัง?

คำว่า "สนน" อยู่ในคำชุด "ถนล-ถนน-สนน" (เรียงลำดับตามอายุของคำ)

ถนลมาจากภาษาเขมรพบอยู่ในจารึกวัดป่ามะม่วง มีความหมายว่า หนทางที่ทำขึ้น แต่กาญจนาคพันธุ์ให้ความเห็นว่า "ถนล ไม่ได้แปลว่าถนนหนทาง แต่แปลว่าราคาคงจะเป็นคำไทยโบราณใช้กันมาเก่าแก่..."

ต่อมา "ถนล" เปลี่ยนรูปคำให้ดูเป็นไทยขึ้น เป็น "ถนน" ในความหมายว่าหนทางที่ที่ทำเช่นกัน

เสียง "ถ" สามารถแผลงเป็นเสียง"ส" ได้ อย่างที่เราพบกันเช่น ถนิมสน้อย --> สนิมสร้อย   (http://www.royin.go.th/?knowledges=ถนิมสร้อย-๙-สิงหาคม-๒๕๕๕)"ถนน" ก็เช่นกัน แผลงเสียงเป็น "สนน" แต่อีกในความหมายหนึ่งคือ "ราคา"

"สนนราคา" จึงเป็นคำซ้อนที่เอาคำถิ่นที่มีหมายเดียวกันสองคำมาเขียนเรียงกัน ลักษณะเดียวกับ เสื่อสาด อ้วนพี ทองคำ ข่มเหง

การเรียงคำลักษณะนี้จะทำให้ได้คำที่มีความหมายเฉพาะเจาะจงขึ้น พจนานุกรมมติชน ๒๕๔๗  หน้า ๘๓๒ ให้ความหมาย สนนราคา ว่า ราคาตามท้องตลาด  

ขอบคุณ คุณเพ็ญชมพูอย่างยิ่งครับ ที่กรุณาอธิบายที่มาของคำนี้ จะได้หายข้องใจ ไม่งั้นตะขิดตะขวงใจ เวลาผมอ่านหนังสือแล้วพบคำศัพท์ที่ไม่รู้จัก จะไม่ปล่อยให้ผ่านไป จะพยายามหาความหมายของคำๆ นั้น มีความรู้สึกว่าถึงเราจะเป็นคนไทย ใช้ภาษาไทยมาแต่เกิด แต่ก็ยังรู้และใช้ภาษาไทยได้ไม่ดีพอ สมควรที่จะต้องศึกษาและใช้ให้เหมาะสม อ่านกระทู้ในเรือนไทยนี้ ได้ความรู้มากมาย โดยเฉพาะกระทู้ "คำไทยที่ไม่ค่อยจะรู้จักกันแล้ว"
เช่น ชายเฟือย เกิดมาไม่เคยได้ยิน มาเจอครั้งแรกก็ในกระทู้ แต่ก็ประหลาดใจ เมื่อถามคุณพ่อปรากฎว่าท่านรู้จักดี  ;D เพราะตอนวันรุ่นท่านชอบตกปลา คงจะเข้าข่ายหากินตามชายเฟือย ขอบคุณครับ