|
กระทู้: "เปนชู้กับผี" ทำให้นึกถึงฉันทลักษณ์ เริ่มกระทู้โดย: มีนา ที่ 01 พ.ย. 06, 09:57 นิราศพระบาท (จากฉบับปัจจุบัน)
"...แต่ปีนไพล่เหนี่ยวพลัดสุหรัดขาด สองมือพลาดพลัดคว่ำลงต้ำผึง กรมการบ้านป่าเขาฮาตึง ทำโกรธขึ้งเรียกพวกผู้ชายเร็ว บ้างขึ้นช้างพลางฉวยข้อมือฉุด ดังอุณรุทจับกินนรที่ในเหว ไม่นึกอายอัประมาณเป็นการเร็ว บ้างโอบเอวอุ้มนางขึ้นช้างพังฯ..." (ผมคิดว่าสมัยนั้นอาจจะยังไม่มีไม้ไต่คู้) จะเห็นได้ว่าสมัยก่อนอย่างน้อยก็สมัยสุนทรภู่อาจเป็นดังนี้ 1.สระเอ (เ -) ประสมกับพยัญชนะต้น กับตัวสะกด ออกเสียงเป็นเสียงสั้นหมด???? หรือ 2.ฉันทลักษณ์กลอน กำหนดให้สระเอ กับสระเอะ สัมผัสกันได้ (กรณีไม่เป็นไปตามข้อ1.) และอยากถามว่าปัจจุบันนี้ ฉันทลักษณ์ กำหนดให้ทำอย่างที่สุนทรภู่ทำได้หรือไม่ (เหว สัมผัสกับ เร็ว) กระทู้: "เปนชู้กับผี" ทำให้นึกถึงฉันทลักษณ์ เริ่มกระทู้โดย: ศรีปิงเวียง ที่ 01 พ.ย. 06, 12:40 สวัสดีครับคุณมีนา
ถ้าไม่เคร่งครัดจนตายตัว แต่เน้นให้เสียงพอสัมผัสได้ ก็ใช้ได้ครับ ป.ล. ขออนุญาตถามครับว่า คุณมีนาดูหนังเรื่อง เปนชู้กับผี เหรอครับ ผมอยากดูเหมือนกัน แต่ตังค์+เวลาไม่พอครับ กระทู้: "เปนชู้กับผี" ทำให้นึกถึงฉันทลักษณ์ เริ่มกระทู้โดย: มีนา ที่ 01 พ.ย. 06, 13:59 ผมไม่ได้ดูหรอกครับ
แต่อ่านกระทู้ในพันทิป มีคนบอกว่ามีคนจะอ่านคำว่า "เปน" เป็นเสียงยาว ก็เลยฉุกคิดถึงนิราศที่เคยอ่าน เพราะว่าเวลาอ่านหากเราอ่านตามปัจจุบันแล้ว มันจะไม่เพราะและสดุดทุกครั้งไปอ่ะครับ แต่ของสุนทรภู่ที่แต่งโดยใช้เสียงยาวสัมผัสกับเสียงสั้น (ตามอักขระวิธีปัจจุบัน) ก็จะมีแค่คำที่ประสมด้วยสระเอ ที่มีตัวสะกดเท่านั้น สุนทรภู่ไม่เคยใช้สระเสียงยาวกับสั้นอื่นๆ สัมผัสกันเลย จึงสงสัยว่า สมัยก่อนอาจออกเสียงเป็นเสียงสั้นเหมือนกันหมดครับ กระทู้: "เปนชู้กับผี" ทำให้นึกถึงฉันทลักษณ์ เริ่มกระทู้โดย: มีนา ที่ 29 พ.ย. 06, 11:29 ผมคิดอิกว่า ไม่น่าที่สุนทรภู่จะไม่เคร่งครัดในการสัมผัสนะครับ
เพราะท่านมิได้ใช้สัมผัสสระเสียงสั้น-ยาวกับเสียงสระอื่นๆ อิกเลย นอกจาก สระเอ มีตัวสะกดเท่านั้น ปล.ใครมีต้นฉบับลายมือนิราศของสุนทรภู่ หรือที่เป็นงานสมัยนั้น ช่วยบอกทีว่า สมัยนั้นสะกดคำที่มีสระเอมีตัวสะกดอย่างไร มีไม้ไต่คู้หรือไม่ และไม้ไต่คู้เริ่มใช้เมื่อใด |