เรือนไทย

สวัสดีครับวันนี้นำเรื่องราวเกี่ยวกับกรุพระปรางค์วัดราชบูระมาเสนอครับ  อาจเบื่อหน่อยเพราะตัวหนังสือมาก แต่ถ้าอ่านให้จบจะเห็นความเศร้าใจในสมบัติของชาติครับ   ภาพแรกเป็นภาพกระสวนหรือโมเดลจำลอง  ก่อนจะสร้างกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะครับ  ตอนที่เจอครั้งแรกในกรุนั้นตัวไม้นั้นผุพังหมดเนื่องจากความชื้นภายในกรุแผ่นทองที่บุลงไปในกระสวนไม้ลงมากองอยู่บนซากไม้ที่ผุ  ทางกรมศิลจึงจำลองพระปรางค์ไม้และนำแผ่นทอง(ของเดิม ) ติดเข้าไปเหมือนเดิม อย่างที่เห็นในรูปครับ

ผลจากการขุดค้นกรุพระปรางค์ วัดมหาธาตุ  ได้ทองและของมีค่ามากมายจึงกลายเป็นเหตุเร่งเร้าให้คนร้าย คิดเห็นเป็นตัวอย่างว่า กรุพระปรางค์แหล่งอื่นๆ ก็คงมีทรัพย์สมบัติมหาศาลเช่นกัน ปรากฏว่าต่อมาพระปรางค์วัดราชบูรณะ ถูกคนร้านลักลอบขุดแต่ไม่ถึงกรุ  เมื่อกรมศิลปากรทราบก็กลัวของในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะจะถูกลักขุดจึงไปขุดต่อจากรอยเดิมของคนร้าย ขุดได้เล็กน้อย และพอรู้เค้าว่าในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะมีสมบัติอยู่จริง   แต่เนื่องจากขณะนั้นกรมศิลปากรถูกสื่อต่างๆและหนังสือพิมพ์โจมตี วิจารณ์ กล่าวหาว่ากรมศิลปกรดีแต่ขุดหาพระขุดหาสมบัติ ไม่ได้ทำอะไรเอาแต่ขุดกรุแทนที่จะบูรณะโบราณสถานให้คงสภาพสวยงามตามหน้าที่รับผิดชอบที่ตั้งกรมศิลปากรขึ้นมา   หากแต่ไปทำเรื่องราวอย่างอื่นที่ไม่เข้าเรื่องเข้าราว  กรมศิลปากรจึงต้องกลบรอยขุดไว้  และได้มอบหมายให้เจ้าหน้าที่ตำรวจดูแลรักษา
แต่ข่าววี่แววว่าจะมีสมบัติของมีค่าผังอยู่ในกรุพระปรางค์วัดราชบูระคงล่วงรู้ไปถึงหูชาวบ้านทั่วไปแม้แต่ตำรวจที่เฝ้ารักษาการณ์อยู่ก็คงทราบดีทำให้คนร้ายเห็นช่องทางลักลอบขุดกรุ  ทั้งนี้ตัวการสำคัญในการลักลอบขุดคือ จ.ส.ต. หัวหน้าเฝ้ายามและพลตำรวจอีกคนหนึ่ง ได้การเป็นตัวการร้ายเสียเองโดยชักชวนคนร้ายมาลักลอบขุดพอขุดได้ก็แบ่งกันเอาเครื่องทองไปขาย ได้เงินมากก็เอาเงินไปกินเหล้า (เวร มันคุ้มกันไหมเนี่ย  ตกนรกแน่พวกนี้ )  แต่จะเป็นด้วยเทวดาอารักษ์หรือสิ่งศักสิทธิ์คุ้มครองสมบัติเหล่านั้นอยู่ จึงบันดาลให้นายตำรวจนายหนึ่งซึ่งแทนที่จะเดินกลับบ้านเอาเงินไปแจกลูกเมีย  กลับเดินเข้าไปในโรงพักในสภาพที่เมาแอ๋ ขึ้นไปหาผู้กำกับการตำรวจภูธร  จังหวัดพระนครศร๊อยุธยา  คือพ.ต.ท. วุฒิ  สมุทรประภูติ  และพุดจาทำนองว่า วันนี้เขาร่ำรวยมากมีเงินทองมากมายสนใจจะเอาบ้างไหมจะแบ่งให้ผู้กำกับเลยเลียบเคียงถาม จึงรู้ความจริงและจับคนร้ายได้ ตอนที่จับคนร้ายรายหนึ่งที่ตลาดหัวรอ   คนร้ายรายนั้นสวมมงกุฎ ถือพระแสงขรรค์ชัยศรีเดินรำ (เป็นบ้าอยู่) นับว่ายังเป็นโชคดีอยู่บ้างที่เรายังรักษาสบบัติของชาติได้ส่วนใหญ่ และจากปากคำของคนร้ายที่ให้การกับเจ้าหน้าที่มีบันทึกไว้ดังนี้ "......ผมได้ทำการขุดกรุ ตั้งแต่วันที่ ๒๓  กันยายน  พศ  ๒๕๐๐  ได้คิดกับพวกอีก ๒๐  คน  เราไปขุดกันวันที่ ๒๕ เพราะวันนั้นไม่มีคนพลุกพล่าน  พอเวลาเย็นวันที่ ๒๕  พวกผมอีก ๒๐  คนพร้อมกัน เริ่มทำงานกันในเวลาทุ่มเศษ   ได้เอาเหล็กปลายแหลมเหมือนเหล็กขุนชาฟท์ ๓  อัน   พร้อมกับเชือกมนิลา ๑  เส้นยาว ๔ วา  และฆ้อนแปดปอนด์หนึ่งอันทำการขุดตามรอยเดิมที่กรมศิลปากรขุดทิ้งเอาไว้ได้ขุดศิลาขึ้นมาลึกประมาณวาเศษ  ได้เห็นศิลาทำเป็นวงกลมไว้ในระยะใจกลางตัวพระปรางค์  ได้เห็นปล่องทำด้วยโลหะเป็นวงกลมขนาดเท่าลำไม้ไฝ่ขนาดใหญ่   ตอนกลางต้องขุดลงไปตามปล่องประมาณ ๓ เมตรเศษ ก็สุดปล่องก็พบปูนเพชรทำอย่างชนิดที่แข็งมากทำเป็นวงกลมมีรูตรงกลาง   และมีปล่องอยู่ในรูนั้นได้ถอดเอาปล่องนั้นออก  เอาปูนเพรชนั้นออก  ได้พบซุ้มเป็นรูปสี่เหลี่ยมตอนมุมสี่เหลี่ยมมีรูทางทิศตะวันออก  รูกว้างสี่นิ้วเศษ  เป็นแผ่นหินอ่อนปิดอยู่ขนาดกว้างเท่ากับตัวกรุหนาประมาณสองคืบ  เอาฆ้อนทุบประมาณ๓ ชั่วโมงจึงทะลุลงไป   เห็นเป็นเครื่องทอง   พอทะลุลงไปเป็นรูปกรุสี่เหลื่ยมทำด้วยศิลา  เป็นปูนทาไว้แล้วเขียนเป็นภาพน้ำมัน   พอลงไปข้างล่าง    มีโต๊ะสำริด  ๓  ตัว  ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกตัวหนึ่ง   เหนือตัวหนึ่ง   ทางทิศใต้อีกหนึ่งตัว   ตอนกลางของตัวกรุทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมกว้างราวหนึ่งวาเศษ ข้างบนแท่นจัดวาง  ถาดทองคำสามใบข้างในถาดมีกระโถนทองคำ  ๔ ใบ  มีไข่มุกเจาะเป็นรูอยู่เต็มกระโถนทั้งสี่ลูกนั้น  และมีตลับทองคำอีกหลายใบวางอยู่ข้างแท่นสี่เหลี่ยมนั้น ในร่องสี่เหลี่ยมมีแหวนทองคำอยู่ ๒๐๐๐กว่าวงโต๊ะทางด้านทิศเหนือ  มีพระแสงทองคำปักไว้ทางด้านทิศเหนือ บนโต๊ะมีเสื้อทองคำอยู่ ๘  ตัว และมหามงกุฎอีก  ๑ อันกว้าง ๑ศอก  สูง ๒ ศอกเศษ    บนยอดมหามงกุฎมีหัวมุกดาหาร ๑  หัวขนาดเท่าไข่ห่าน       มีจอกทองคำหลายลูกประดับทับทิม  และมงกุฎราชินี ๓ อันวางอยู่บน โต๊ะนั้น  ตลับทองคำ ๑๒  ใบ  ฝาตลับมีหัวทับทิมใหญ่เท่าเม็ดข้าวโพดทุกใบ     โต๊ะทางทิศตะวันออกมีมงกุฎราชินี  ๕  อันตลับทองคำหัวทับทิม  ๒๐  ใบ  จอกหลายใบ  เสื้อทองคำของพระมหากษัตริย์  ๓ ตัว  เรือหงส์หนึ่งอันเป็นทองคำ  คนพายเรือ  และพระพุทธรูปทองคำ ๒๐องค์ กระบวยทองคำ  ๘  ใบ  โหล ๔ ใบทำด้วยหินขาว   ม่านทองคำขึงท้องพระโรง ๑ ชิ้นใหญ่     ทางทิศใต้มีพระพุทธรูปทองคำ ๒๕  องค์  ตลับทองคำ ๑๓  ตลับฝาตลับประดับด้วยทับทิมสีแดง  พระแก้วยืนสีน้ำผึ้ง ๗องค์   พระแก้วนั่งสีขาว  ๕  องค์    พระมหามงกุฎราชินี ๘  อัน  พระแก้วมรกตสี่องค์   ทางทิศตะวันตกมีผ้าพับไว้อย่างดีมากมาย  แต่ป่นเป็นผงเมื่อแตะต้อง   พระทองคำ ๓  องค์   หน้าตักกว้าง ๑ ศอก  หนักราว ๔ กิโลกรัมพระนาค นั่ง ๑๒ องค์  หน้าตักกว้าง ๑ คืบเศษ   พระพุทธรูปทำด้วยทองคำ นาก  เงิน  ๘  องค์   พระปั้มทองและเงิน  ๒  กระสอบ   พระแก้วยืน ๑๖  องค์   สีขาว  มีราชรถคู่หนึ่งเทียมม้าคู่หนึ่งทำด้วยทองคำ   มีขวด  ๖  ลูกทำด้วยหินขาว
มีแหวนในนั้นเต็มขวดและเศษทองคำอีกมากมายประมาณสิบกระสอบ  พอเห็นของพวกนี้   พวกเราพูดขึ้นว่าพวกเรารวยกันแล้ว  ตั้งแต่เริ่มทำงานมาได้ใช้เทียนไขจุดส่องดูในกรุนั้น  เพราะเทียนไขสว่างดีกว่าอย่างอื่น  ได้ลำเลียงส่งของอยู่ประมาณ ๔  ชั่วโมงเศษได้เริ่มขุดเป็นเวลา ๒  คืนครึ่ง   ขนของขึ้นยังไม่ทันหมดดีเพราะพวกข้างนอกเิอาของที่ลำเลียงไปไว้ที่บ้านหมดเหลือคนอยู่ในกรุ ๒  คนผมเห็นว่าไม่ดีจึงให้ทั้ง ๒  คนขึ้นจากกรุให้หมดเพราะขณะนั้นฝนตกมาก หนทางที่ขึ้นนั้น  ยังเห็นเป็นรอยเท้ามากมาย  ในขณะที่ทั้งสองคนขนของยังไม่หมด เพราะเเหวนทองยังมีอยู่อีกมาก  หัวทับทิม เศษทอง  และ รูปช้าง ม้า ทองคำยังมีอยุ่อีกมากคนทั้งสองเห็นว่าจะเสียท่าพวกข้างบน  (มันระแวงกันเอง   ความโลภหนอความโลภ )  จึงรีบขึ้นมาจากกรุ ตรงไปที่บ้าน  คนที่อยู่ข้างเจดีย์  เจ้าอ้าย เจ้ายี่  (คาดว่าน่าจะอยู่ใกล้กับที่ขุดที่สุด )  ของทั้งหมดนี้แบ่งกันได้คนละ ๒ กิโลครึ่ง ( สองกิโลครึ่ง  คูณ   ๒๐ เท่ากับ ๕๐กิโล ) พวกที่ไปขุดด้วยมีกัน ๒๐  กว่าคน  บางคนมีพี่น้องก็ไปบอกกันให้มาเอาส่วนแบ่ง  กลายเป็นคนได้รับส่วนแบ่งกลายเป็น ๓๐  กว่าคน  ถึงกับจะฆ่าจะแกงกัน  พอของขนมาถึงบ้านแล้วได้จดรายชื่อไว้แล้วเอากิโลมาชั่งแบ่งของกัน ของจำพวกมหามงกุฎหรือของใหญ่ไม่ได้แบ่งกัน  มีคนหนึ่งยืนขึ้นว่าจะเอายังไงก็เอากัน  พวกคนอื่นๆก็ชักปืนชักมีดออกมา  ต่อจากนั้นก็แย่งกันจนล้มจนทับเด็กเล็กร้องไห้จ้าเหตการจึงยุติ พอได้รับของแล้วเอาผ้าขาวม้าห่อของแล้วแยกย้ายกันไป
บางคนหนีไปได้บางคนก็พบกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ  พอเช้าวันที่๒๘  ตำรวจได้จับกุมหัวหน้าที่คุมขุดกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะ ซึ่งพอได้พระมหาพิชัยมงกุฎมาถึงบ้านแล้ว ก็เอามาสวมใส่ และออกมารำเล่นพร้อมกับลูกชาย  แถวๆตลาดหัวรอ ตำรวจไล่จับจนข้าวของตกเรี่ยราดกลางถนน  พวกชาวบ้านเก็บกันได้มากมาย  บางคนไปขายแล้วปลูกบ้านหลังใหญ่โตก็มี  บางคนก็เป็นบ้าเก็บไปแล้วก็ถูกพี่น้องโกงเอาไปอีกทีหนึ่ง  ที่เหลือมาเป็นของกลางนั้นนิดหน่อย......."

รูปขยายครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ 8)

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

ต่อมาครับ

เสียดายแล้วหลายรอบ ไม่รู้จะพูดอย่างไร  ถ้าหากของในกรุนั้นยังอยู่ครบ
รูปแบบศิลปะและประวัติศาสตร์สมัยอยุธยาตอนต้น คงจะกระจ่างกว่านี้มากมาย

ถามอีกอย่างครับ เรื่องพระมหามงกุฏนั้นของจริงในพิพิธภัณฑ์ผมไม่เห็นปรากฏว่ามีอยู่เลยนะครับ
ที่พี่ยุทธเล่าว่าคนร้ายเป็นบ้าเอาพระมหามงกุฏมาใส่ เป็นพระมหามงกุฏเลยหรือครับ??

แต่ยังไงก็เศร้าอยู่ดีครับ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ถูกทำเป็นทองคำแท่งไปหมดแล้ว
ถ้าบ้านเมืองยังเต็มไปด้วยคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ เห็นทีตำแหน่งประเทศที่พัฒนาแล้วคงเกินเอื้อม

มหามงกุฎนั้นกรมศิลปากรเขียนอธิบายในหนังสือเครื่องทองว่าถูกโจรลักลอบเอาไปได้  แม้จะมีอยู่หลายชิ้นก็ตามคงไม่เหลือแล้วละครับคุณเน   เนื่องจากเอาไปหลอมหมด  ที่บอกว่าคนร้ายใส่แล้วบ้าเดินถือพระขรรค์แสงชัยศรีอยู่ที่ตลาดหัวรอนั้นในหนังสือเครื่องทองอยุธยาได้บอกอย่างนั้นผมก็เลยสงสัยอยู่เหมือนกันว่าหายก่อนหรือหลังจากนั้น แต่ผมก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันครับ

ภาพถ่ายชุดนี้สวยงามมากครับ วันก่อนที่มีโอกาสได้เข้าไปที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนครเมื่อ19ก.ย.ที่ผ่านมาก็ได้เข้าไปดูที่ห้องเก็บเครื่องทองกรุวัดราชบูรณะด้วยเหมือนกัน สภาพอยู่ในกรงขังกระจกขุ่นมัวซอมซ่อ ไม่สมกับเครื่องทองของมีค่าควรเมืองเลย คนดูจะหารู้ไม่ว่านี่มีประวัติความเป็นมาอย่างไร คำอธิบายและเจ้าหน้าที่ดูแลก๋เก่าคร่ำครึพอๆกัน หากสักวันมีโจรมืออาชีพคิดจะขโมยคงจะไม่ยากเหมือนกับอดีต เมื่อไหร่หนอบ้านเมืองนี้จะเห็นคุณค่าในศิลปะของไทยอย่างจริงจังไม่ทำอย่างขอไปทีเสียที

ผมเองก็เข้าไปพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเจ้าสามพระยามาไม่นานนี้ แต่ผมโชคดีตรงที่เจ้าหน้าที่ทุกคนน่ารักมากๆ
ให้ความช่วยเหลือผมในการถ่ายภาพ แถมยังต้องคอยคุมเด็กน้อยซุกซนที่โรงเรียนจัดไปทัศนศึกษา ตอนผมเข้าไปเลย
ดูจะวุ่นวายพอสมควร

ผมได้ข้อมูลมาแตกต่างนิดหน่อยจากพี่ยุทธ พระปรางค์จำลอง(ผมไม่ค่อยเข้าใจคำว่ากระสวนจำลอง)เดิมเป็นปูนหุ้มด้วย
แผ่นทองคำ คนร้ายใช้ฆ้อนทุบจนพังแล้วฉีกแผ่นทองเป็นชิ้นๆ ที่เหลือนี้คือชิ้นที่ตกหล่นอยู่ ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเพียงแต่ได้ฟังอีกข้อมูล
ที่แตกต่างมาครับ แต่ที่ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ก็คือ ทำไมต้องเอาเครื่องทองบางชิ้นแยกไปอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร
จำได้ว่าที่นั่นมีทับทรวงด้วย มันเหมือนกับมาดูถึงที่แล้วไม่ครบน่ะครับ

เรื่องพระมหามงกุฏก็แปลกใจอยู่นะครับ เพียงแต่สงสัยในใจว่าคนร้ายคงจะไม่กล้าหลอม เพียงแต่อาจจะอยู่ในมือใครที่เราไม่รู้??
สำหรับเรื่องศิราภรณ์ที่เคยเป็นข่าว ถ้าเป็นของจริงก็เป็นไปได้ว่าอาจเคยเป็นของในกรุวัดราชฯนี้ ถึงจะบอกว่าลายไปปราณีตเท่ากับเครื่องทองชิ้นอื่นๆ
ที่ปรากฏในปัจจุบัน แต่ตามคำให้การบอกว่ามีมงกุฏราชินีอีกมากมาย เครื่องทองบางชิ้นจึงอาจไม่ใช่เครื่องทองชุดเดียวกันหรือสร้างพร้อมกัน
แต่เมื่อมีเหตุก็ได้มาอยู่ที่กรุเดียวก็ ความน่าจะเป็นก็มีอยู่ ผมคิดว่าอย่างนั้น

ชิ้นนี้ตั้งใจมาถามว่าคืออะไรวานพี่ๆช่วยตอบหน่อยนะครับ

พรุ่งนี้ผมจะลองไปเก็บข้อมูลของอยุธยาในแถบเมืองเหนือดูบ้าง และก็จะไปนมัสการพระพุทธชินราชด้วย
ออกพรรษานี้ยังไม่ได้ทำบุญทำกุศลเลยครับ

น่าอิจฉาน้องเนได้เที่ยวอีกแล้วไปไกลซะด้วย ไปกี่จังหวัดละครับ ไปที่พิษณุโลก ให้แวะไปวัดราชบูรณะถ่ายจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์มาด้วย ยังไม่มีเวลาไปถ่ายเลย เอาละเอียดละเอียดหน่อยนะ แล้วก็แวะไปดูลายปูนปั้นที่วัดจุฬามณีด้วยนะจะบอกให้

วัดราชบูรณะมีภาพเขียนหรือครับ นี่ถ้าพี่ยีนส์ไม่บอกสงสัยจะพลาด  :o
มีที่ไหนน่าสนใจอีกไหมครับพี่ ผมเองนั่งรถทัวร์ไปคนเดียวสงสัยวัดจุฬามณีคงอดน่ะครับ
เหมือนจะอยู่ห่างออกมาจากตัวเมืองไกล น่าเสียดายจังเลย

น้องเรถามมาเนี่ย ไอ้ของชิ้นนี้ที่เป็นรูปครุฑเนี่ยกรมศิลปากรเองก็ไม่ได้บอกว่ามันคืออะไร   พี่ตอบตามตรงไม่รู้เหมือนกันคุณเน  อาจจะเป็นที่ตั้งหรือแขวนอะไรบางอย่าง เพราะมีขาสามขาไว้รับน้ำหนัก   ด้านบนเป็นง่ามสองง่ามเอาไว้วางอะไร ก็ต่างคิดกันไปครับ  ในศิลปะอยุธยาที่เป็นศิลปวัตถุแบบนี้ผมยังหาไม่เจอเหมือนกันครับว่าเอาไว้ใช้ทำอะไร   ก็ต้องรอท่านผู้รู้แล้วละครับ    อย่าลืมถ่ายธรรมมาสมาด้วยนะจะ

โอยยยย อิจฉา คนมีเวลาเสียจริง

เข้ามาดูเครื่องทอง...ทองสมัยก่อนสวยจริงๆ

ไม่ได้เข้ามากระทู้นาน อ่านเก็บไม่ทัน

ทริปหน้าเมื่อไหร่จะจัดคะ  .... ปิดเทอมกันแล้ว วันธรรมดาไปกันได้หรือป่าวคะ คุณครูศิลปะ กับคุณเน

ไปนะพอไปได้คุณแพรนัดเวลาว่างให้ตรงกันอีกทีแล้วกันตอนนี้คุณเนคงอยู่พิษณุโลกสงสัยน้ำท่วมคงกลับไม่ได้ฮิฮิ

โอ้ โฮ ไม่ทราบว่ามี เรื่องนี้อยู่เลย เป็นการรวบรวมที่เยี่ยมครับ วัดจุฬาฯ จะว่าอยู่ในเมืองก็ว่าได้ เรียกสองแถวไปซิครับ อย่าเรียกสามล้อนะครับ เพราะแม้นว่าไม่ไกล แต่ก็ไม่ใกล้กับวัดใหญ่ ครับผม
มานิต

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยาภาคต่อ

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา  พระพิมพ์เหล่านี้สมัยก่อนตอนเรียนนั้นไม่ค่อยได้สนใจรู้สึกว่างานไม่สวยแต่พอมาดูอีกทีรู้วาตนเองโง่ไปถนัดงานพระพิมพ์นั้นมีความงามในตัวองค์ประกอบลงตัวและสวยงามบางชิ้นบ่งบอกถึงลักษณะของรูปแบบศิลปกรรมในสมัยนั้นๆด้วย งานไทยนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะศึกษาเลยครับ

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศร๊อยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา  พระพุทธรูป

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา     

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองแห่งกรุงศรีอยุธยา

เครื่องทองกรุงศรีอยุธยานั้นมีมากมายหลากหลายชิ้นจริงๆขนาดเหลือเป็นส่วนน้อยแล้วก็ตาม แสดงถึงความเป็นมหาอณาจักรของอยุธยาครับ เดี๋ยวขอตัวออกไปสอนก่อนแล้วตอนเย็นจะกลับมาลงภาพให้ครบครับเหลืออีกประมาณ ๔๐ รูปได้ครับไปแล้วครับ

สมบัติของชาติเหล่านี้ เชื่อหรือไม่ว่า ยังมีอีกหลายชิ้นที่อยู่ในครอบครองของบุคคลที่ไม่เปิดเผยตัว บรรพบุรุษทั้งหลายของเราท่านจึงมักสาปแช่งเอาไว้ว่า ใครเอาสมบัติของแผ่นดินไปเป็นของตนเองก็ขอให้มีอันเป็นไป ก็ขอให้สมบัติของชาติเรานี้จงคงอยู่ชั่วลูกหลานให้ได้เสพสมบัติศิลปของชาตสืบไป ของคุณน้องยุทธที่ว่างปุ๊บก็มาสานต่อเจตนารมย์ปั๊บ

น่าเสียดายที่เกิดไม่ทัน

ถ้าเกิดทัน จะตัดหัว ไอ้..่า ทั้ง ยี่สิบตัวให้หมดเลย


ไอ้ชาติห...า

เรื่องมันนานมาแล้วครับช่างมันเถอะครับแต่ไอ้ที่ทำลายกันในปัจจุบันและพยายามทำลายทั้งผิดกฏหมายและถูกกฏหมายทั้งตั้งใจและรู้เท่าไม่ถึงการณ์   จึงต้องมีชมรมนี้ขึ้นมางัยครับเพื่อที่จะเก็บข้อมูลเป็นภาพเพื่อบันทึกไว้ให้มากที่สุดอย่างน้อยบก็เพื่อต่อลมหายใจของศิลปะไทยงัยครับ  มาช่วยกันเก็บข้อมูลครับ

แล้วพระมาลาของเราละครับ ที่โดนโขมยไปจะได้กลับมามัยครับ เคยได้อ่านในหนังสือพลอยแกมเพชรเรื่องผ้าที่เจ้าฟ้าอะไรจำไม่ได้ครับที่เอาเครื่องเบญจราชลงเรื่อสำเภาไปด้วยแล้วจมหายไป จนขุนหลวงในโกศต้องสร้างขึ้นมาใหม่คิดว่าจะยังอยู่มัยครับ ไม่รู้ว่าจะอยู่แห่งหนใด

เอ น่าสนใจจังคับ เรื่องผ้านี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
แล้วขุนหลวงในโกศ นี่หมายถึงสมเด็จพระบรมเอกาทศรุทรอิศวร พระองค์ที่3
หรือพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศหรือป่าวคับ

เคยได้ยินแต่ว่าเมื่อครั้งผลัดแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ กับพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ
พระราชกุมารสององค์ของพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ ที่พ่ายแพ้การรบชิงราชบัลลังก์
ต่อพระเจ้าอาของพี่น้องสองกุมารนั้น
เมื่อรู้ว่าแพ้ ก็รีบเข้าปราสาทไปเอาพระขรรค์กับพระธำมรงค์วงดีมีราคาค่ากรุง ออกไปด้วย
พอจนมุมก้อรีบเอาสมบัตินั้นทิ้งลงแม่น้ำ
ในหนังสือ พรรณนาภูมิสถานฯ เขียนบอกอีกว่า เป็นสมบัติตกทอดมาแต่ครั้งพระยาแกรก
คือตั้งแต่สมัยก่อนสถาปนากรุงศรี

ครั้งนั้น พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศให้ช่วยกันงม แต่ก้อหาไม่เจอ
เป็นอันว่าสมบัติโบราณที่ตกทอดกันมานานของอยุธยาต้องมาสูญไปด้วยฝีมือพี่น้องสองกุมารนี้


อีกเรื่องคือ หนังราชสีห์โบราณที่ปูลาดบนพระแท่นปัญญงกาญจนเนาวรัตน์
ว่าตอนเสียกรุง มีชาวที่ได้รีบขึ้นไปม้วนเอาหนังราชสีห์นั้นมาม้วนเก็บไว้
แล้วถวายให้พระเจ้าอยู่หัวองค์ใหม่ตอนสร้างกรุง
อันนี้จริงมั้ยคับ แล้วหนังนั้นยังมีอยู่มั้ย

โห...น่าสนใจมากๆ แล้วทิ้งแม่น้ำอะไรครับ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยเรื่องนี้

รู้สึกว่าหลายคนจะติดใจกับหนังราชสีห์จากสรรเพชญปราสาทนี้จังเลย แต่พระแท่นปัญญงกาญจนเนาวรัตน์
ผมได้ยินว่าแม่ทัพพม่าได้ขนย้ายไปที่พม่าด้วย แต่ไม่รู้ข้อเท็จจริงแน่ชัด

ในหยังสือไม่ได้บอกไว้นะคับ
แต่ผมเดาเอาว่า พระราชกุมารต้องอยู่ในพระราชวังหลวง
ดังนั้นทางออกแม่น้ำของชาววังหลวงก็คงเป็นคูเมืองทิศเหนือ
แม่น้ำลพบุรีมั้งคับ