เมื่อแรกเห็นคำถามจากทางบ้านข้อนี้
ยอมรับว่าหนักใจอยู่ เพราะเป็นทราบกันดีว่า
รามายณะ ที่ กริฟฟิทส์ แปลเป็นภาษาอังกฤษนั้น
สำนวนภาษางดงามไพเราะอย่างอุกฤษฐ์
แถมแต่งเป็นร้อยกรองอีกต่างหาก
การแปลเป็นภาษาไทยย่อมไม่ง่าย
จำได้ว่า ตอนเรียน ป.ตรี อาจารย์ที่สอนผม
ท่านเอารามายณะสำนวนนี้มาให้อ่านและแปลในชั้นเรียน
เรียนเสร็จคาบนั้นแล้วแทบจะไปขอถอนรายวิชานี้
แต่ก็ทนเรียนมาจนจบเทอม
ฉะนั้นที่คุณเพ็ญฯ ตั้งโจทย์ให้ผมแปล
ผมเรื้อเรื่องการแปลภาษาอังกฤษมานาน
จึงขอเวลาทำการบ้านนานหน่อย
เพราะอยากทำให้ดีเท่าที่ความสามารถของผมจะมี
แต่ถ้ารอคำตอบผมไม่ไหว ก็ขอเชิญอ่าน
สำนวนแปลของคุณแอ๊ด ปากเกร็ด ไปพลางๆ ก่อน
๏ An Apsaras, the fairest found
Of nymphs, for heavenly charms renowned,
Sweet Punjikasthala, became
A noble Vanar's wedded dame.
ปุญชิกา- สถลา มิ่งอัปสร
ดวงสมร งามเลิศฟ้า จะหาไหน
มาเปรียบปาน เลื่องลือ ระบือไกล
เลือกคู่ได้ วิวาห์จ้าว ท้าววานร
๏ Her heavenly title heard no more,
Anjana was the name she bore,
When, cursed by gods, from heaven she fell,
In Vanar form on earth to dwell.
เทพพิโรธ ขับไล่ออก นอกสวรรค์
นามนางนั้น สาบสูญไป ไร้อักษร
สู่พิภพ จุติมา ชาติวานร
โฉมบังอร นามใหม่นั้น อัญชนา
๏ In youthful beauty wondrous fair,
A crown of flowers about her hair.
In silken robes of richest dye,
She roamed the hills that kiss the sky.
วัยกำดัด ร่างระหง นวลวงพักตร์
หลากหลายนัก น่าดู สีภูษา
มงกุฎเกศ แซมสร้อย ร้อยมาลา
ท่องวนา เขตฟ้าคลุม จุมพิตดิน
๏ Once in her tinted garments dressed,
She stood upon the mountain crest.
The god of wind beside her came,
And breathed upon the lovely dame;
กาละหนึ่ง ทรามวัย เที่ยวไปถึง
ยืนคำนึง ยั้งอยู่ ยอดภูหิน
วายุเทพ ฤทธิรณ ยลยุพิน
สวาทถวิล อวยลมกอด ยอดเทวี
๏ And as he fanned her robe aside,
The wondrous beauty that he eyed,
In rounded lines of breast and limb,
And neck and shoulders, ravished him;
And captured by her peerless charms,
He strained her in his amorous arms.
ลมโชยพัด ภูษาไหว แหวกให้เห็น
ดุจจันทร์เพ็ญ แจ่มจำรัส รัศมี
ทั่วเรือนร่าง ดั่งปฏิมา ไร้ราคี
ไฝฝ้านี้ ไม่มีเห็น เป็นมลทิน
สองเต้าเต่ง สมตัว สองบัวคู่
สองกรอยู่ สมลักษณ์ ชวนพักตร์ผิน
เอวแน่งน้อย สมส่วน ชวนยลยิน
องค์เทวินทร์ กำเริบรัก สุดหักใจ
๏ Then to the eager god she cried,
In trembling accents, terrified:
"Whose impious love has wronged a spouse
So constant to her nuptial vows?"
เข้าสวมสอด นวลอนงค์ หลงสุดขีด
นางร้องหวีด ไม่สมประดี นี่ไฉน
ผู้ใดหนอ ปลุกปล้ำ ทำร้ายใจ
ดิฉันไซร้ มีผัวอยู่ อย่าดูแคลน
๏ He heard, and thus his answer made:
'Oh, be not troubled, nor afraid.
But trust, and thou shalt know ere long,
My love has done thee, sweet, no wrong.
So strong, and brave, and wise shall be
The glorious son I give to thee;
Might shall be his, that nought can tire,
And limbs to spring as springs his sire.'
Thus spoke the god: the conquered dame
Rejoice in heart nor feared the shame."
วายุเทพ ฟังคำนาง จึงพลางว่า
เจ้าจงอย่า ตื่นตระหนก วิตกแสน
เชื่อพี่เถิด ดีจริงจริง สิ่งทดแทน
ไม่คลอนแคลน ฟังพี่เล่า เจ้าแก้วตา
บุตรของเจ้า กับพี่ จะดียิ่ง
พร้อมทุกสิ่ง กล้าหาญ ชาญอาสา
ทั้งเรี่ยวแรง แข็งแกร่งไซร้ ไวปัญญา
ศัตรูมา ล้วนพ่ายแพ้ แก่ลูกเรา
ฟังวาจา ให้เกษม อิ่มเอมจิต
อัญชนา มิพักคิด เรื่องบัดสี
ร่วมสมสอง สนองเล่ห์ ประเวณี
บังเกิดมี อัศจรรย์ ในทันใด.
เอามาจาก
http://www.sakulthai.com/webboard/Questionv.asp?GID=274