พิมพ์หน้านี้ - เถียน มี่มี่ นานาชาติ

เพลง เถียนมี่มี่ (ภาษาจีนกลาง แปลว่า หวานชื่น/ หวานหยดย้อย) เป็นเพลงจีนรุ่นเก่าเพลงหนึ่ง ใครร้องไว้ก่อนก็ไม่ทราบ แต่รุ่นที่ผมได้ทันฟังนั้น เจ๊ เทริซ่า เติ้ง หรือเติ้ง ลี่จวิน นักร้องไต้หวันที่ดังทั้งในฮ่องกง ญี่ปุ่น และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ด้วยเป็นคนร้องไว้

ในภาษาไทย เท่าที่ทราบมีการเอาเพลงนี้มาใส่เนื้อไทยอย่างน้อย 3 เว่อร์ชั่น ฉบับแรกดูเหมือนฮ้อทเปปเปอร์สจะร้องไว้หลายปีมาแล้ว ชื่อเพลง ฉ่ำใจไหมพี่ (ที่มีคู่เคียงเคล้าเคลีย...) และมีอีก 2 ฉบับ อันหนึ่งขึ้นต้นว่า "กอดฉันหน่อย กอดฉันให้นานนิดนึง..." และอีกฉบับขึ้นว่าอะไรก็ไม่ทราบลืมไปแล้ว แต่เนื้อความเป็นเพลงโศก ซึ่งผิดไปจากของเดิมนิดหน่อย เพราะของเดิมเป็นเพลงเกี้ยวสาวหรือเกี้ยวหนุ่มใสๆ ไม่เศร้า นอกจากนั้นยังมีเนื้อไทยที่ไม่นับเป็นเนื้อมาตรฐานอีก เช่น "เทียนมี๊มี เทียนมีแต่ธูปไม่มี..."

ผมมีเหตุกำลังจะถูกบังคับให้ร้องเพลงให้เพื่อนอาเซียนฟังในอีกไม่กี่วันนี้ ก็เลือกร้องเพลงนี้ (เพลงฝรั่งมีคนอื่นร้องเยอะแล้ว) วงดนตรีที่มาเล่นให้เป็นวงของอินโดนีเซีย ตอนแรกผมยังเป็นห่วงว่า คนอินโดคงจะไม่รู้จักเพลงนี้ละมัง อุตส่าห์เอาแผ่นไปเปิดให้วงฟัง พอฟังปุ๊บ เพื่อนอินโดเพื่อนมาเลเซียร้อง อ๋อออ.... กันเป็นแถว ได้ความว่าเพลงนี้มีเนื้อภาษาอินโดหรือภาษามาเลย์เหมือนกัน และเป็นที่นิยมมากในชุมชนจีนโพ้นทะเลในจาการ์ตาสมัยโน้น เขาเอาไปใส่เป็นเนื้อภาษาอินโดหรือมาเลย์ว่า Dayong Sampan แปลว่า โล้เรือสำปั้น เป็นเพลงลอยเรือ ลอยไปไหน ลอยไปสิงคโปร์ (ตามเนื้อครับ) สงสัยว่าคงเห็นว่าเป็นเพลงทำนองจีนเลยแต่งเนื้อให้ลอยไปสิงคโปร์เสียเลย

เนื้อจริงๆ ในภาษาจีนต้นฉบับนั้น พอจะแปลได้ ว่า หวานจังเลย ยิ้มเธอหวานจริงๆ หวานเหมือนดอกไม้แรกผลิกลางฤดูใบไม้ผลิ ยิ้มหวานอย่างนี้ฉันเคยเห็นที่ไหนน้า.... นึกไม่ออก ... อ๋อ - เธอน่ะเองนึกออกแล้ว เคยเห็นเธอในฝันนั่นเอง (เลี่ยนไหมครับ)

หรือพอจะถอดเทียบเป็นไทยเดิม ก็คงได้ว่า
...คนนี้แลแน่แล้วที่เราฝัน
รูปโฉมโนมพรรณหาผิดไม่...

เติ้ง ลี่ จวิน เป็นนักร้องเพลงจีนที่ร้องเพลงเพราะๆ ไว้หลายเพลง และผมแอบถือเอาเองว่าเธอเป็นครูสอนภาษาจีนกลางของผมด้วยคนหนึ่ง เพราะได้เรียนภาษาจีนจากเพลงของเธอหลายเพลง เธอเพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อไม่กี่ปีมานี้ ที่เมืองไทยครับ เธอป่วย (ดูเหมือนจะมีโรคประจำตัวเรื้อรังเกี่ยวกับทางเดินหายใจหรือภูมิแพ้อะไรสักอย่างที่ถ้ากำเริบแล้วจะทำให้หายใจไม่ออก) อาการมากำเริบครั้งสุดท้ายที่เมืองไทย และเสียชีวิตที่เชียงใหม่นี่เอง

เรือนไทย

General Category => หน้าต่างโลก => ข้อความที่เริ่มโดย: นิลกังขา ที่ 11 ม.ค. 02, 09:51