หยุด !" เสียงใครคนหนึ่งร้องราวกับฟ้าผ่า "หยุดเดี๋ยวนี้ ! กลับมานี่ก่อน !" เสียงนั้นร้องสำทับมาอีก
พลอยวิ่งมาถึงตัวแม่ และด้วยอารามตกใจ จะวิ่งเลยไปอีก แต่แม่คว้าแขนพลอยไว้ แล้วร้องถาม ด้วยความตกใจว่า
"พลอย ! อะไรกันลูก ! หยุดก่อน ลูกไปทำอะไรมา !" แต่แล้วแม่ก็เข้าใจทันที ทรุดตัวลงนั่งกอดพลอยไว้ แล้วหัวเราะจนน้ำตาไหล
"พลอย !" แม่พูดพลางหัวเราะพลาง "นี่ไปเหยียบธรณีประตูวังเข้าแล้วสิ แม่ก็เผลอไปเองไม่ทันดู" แล้วแม่ก็หัวเราะต่อไปอีก อย่างขบขันเสียเต็มประดา