เรือนไทย

 แหะๆๆ เรื่องก็มีอยู่ว่า ผมได้เข้ามาอ่านกระทู้ข้างล่างกระทู้หนึ่ง อ่านแล้วรู้สึกสลด และรับไม่ได้ ที่เด็กมัธยมคนหนึ่งได้มาอาละวาดในเรือนไทยแถมยังใช้กิริยาไม่เหมาะสม ไม่ให้เกียรติต่อท่านอาจารย์เจ้าของเรือนอีกด้วย

เลยขอเข้าไปดูประวัติเขาสักหน่อย พบว่าเด็กคนนั้นได้โพสมาแล้วเป็นจำนวนร้อยครั้ง (จนได้เครื่องบินกระดาษพับเป็นพาหนะประจำกาย) ก็นับว่าเป็นเด็กรุ่นใหม่ที่มีความรู้ และชอบแสวงหาความรู้เป็นอย่างมาก แต่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่งที่ขาดคุณธรรมไป  สังคมเราไม่ได้ขาดคนเก่ง แต่ขาดคนที่ "ทั้งเก่งและดี" ครับ

อะแอ้ม เกริ่นมาตั้งนาน ก็จะขอเข้าประเด็นละครับ  ผมก็เลยอยากจะขอเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส บ้างนะครับ

ถ้าท่านใด เคยเจอหรือเคยได้ยินเรื่องราว สุภาษิต คำกลอน คำคม ฯลฯ  ของบุคคลต่าง ๆ   ที่เน้นให้คนเรามี  “ความรู้ คู่คุณธรรม”   ก็รบกวนเอามาแบ่งปันกันหน่อยนะครับ เพื่อจะได้สร้างกระแสดี ๆ ให้กับน้องๆ เยาวชนไทยของเราครับ ขอบคุณครับ
   

 จริงด้วยครับ ไม่ทราบจะเอาอะไรมาวัดความดีและคุณธรรมของเด็ก

คุณแม่ผมก็มักจะบ่นให้ผมฟังบ่อย ๆ ครับ ว่าทางโรงเรียนจะประเมินเด็กนักเรียน ว่ามีคุณภาพหรือไม่ ก็โดยอาศัยเกรด ทางจังหวัดจะประเมินว่าโรงเรียนไหนมีคุณภาพหรือไม่ ก็อาศัยเกรดของนักเรียนในโรงเรียนเป็นหลัก ทุกคนต่างมองข้ามคุณธรรม ความเป็นคนดี ของเด็กไป เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาเป็นเกณฑ์ในการวัด

คุณแม่ท่านมาบ่นให้ผมฟัง ผมเลยมาบ่นต่ออีกทีครับ ฮิๆ

ความรู้ คู่คุณธรรม สมัยหนึ่ง เคยเป็นคำขวัญประจำโรงเรียนเก่าผม ผมเป็นศิษย์เก่าทีไม่ดีนักเลยไม่ได้กลับไปเยี่ยมโรงเรียนบ่อย ทั้งๆ ที่รักและคิดถึงโรงเรียนอยู่เสมอ ก็เลยไม่รู้ว่า เดี๋ยวนี้คำขวัญโรงเรียนผมยังเหมือนเดิม หรือเปลี่ยนไปแล้ว น่าจะยังเหมือนเดิมแหละครับ

โรงเรียนผม ตั้งแต่รุ่นโบราณกาลนานมาแล้ว (นักเรียนรุ่นแรกเข้าใจว่าขณะนี้คงจะอยู่ในวัยใกล้เกษียณอายุเต็มที) ได้ชื่อว่าเป็นโรงเรียนที่เด็กกล้าแสดงออก กล้าคิด กล้าถาม เพราะโรงเรียนค่อนข้างเปิดโอกาสให้คิด และความกล้าคิดซึ่งบางทีก็ไม่เหมือนใครนี่แหละ ที่สมัยหนึ่งก็มีการมองเด็กโรงเรียนผม (รวมผมด้วย) ว่าแปลก ไม่เหมือนชาวบ้านเขา อย่างผมนีคงจะเป็นตัวอย่างได้ในทางแปลกแบบเพี้ยน อิอิอิ

สมัยหนึ่งในเมืองไทย การเป็นตัวของตัวเองและกล้าคิดเป็นเรื่องไม่สู้ธรรมดานัก และผู้ใหญ่ไทยบางท่านก็เห็นเป็นเรื่องประหลาดเกือบๆ จะหลุดโลก แต่เมื่อผมเรียนจบมานานจนแก่แล้วนี้ ได้สังเกตว่าเด็กรุ่นหลังๆ พยายามจะลุกขึ้นมาคิดนอกกรอบ ลุกขึ้นมากล้าแสดงออก ลุกขึ้นมาพยายามจะเป็นตัวของตัวเอง สารพัดแหละ ไปจนเต็มไปหมดแพร่ระบาดไปหมด จนการพยายามจะแหกกรอบเป็นเรื่องธรรมดาสามัญไปแล้วสำหรับเด็กเดี๋ยวนี้ (ไม่ว่าโรงเรียนไหน)

ในฐานะส่วนหนึ่งของอดีตเด็กกลุ่มที่คนเห็นเป็น "เด็กซ่า" มาก่อน ผมพอเข้าใจเด็กสมัยนี้บางคน (จากสถาบันอื่น) ที่พยายามจะเป็นอย่างนั้นได้บ้าง แต่ขอบอกว่าเด็กซ่าจากสถาบันต้นตำรับอย่างผม เห็นว่า มีน้องๆ หลานๆ รุ่นหลังนี้หลายคน ที่พยายามฉีกกรอบอย่างจงใจไปมาก จนเกินงามเกินพอดีไป การมีอิสระในความคิดและกล้าแสดงออก ไม่จำเป็นเลยที่จะต้องทำให้เราก้าวร้าวและไร้มารยาท เปล่า มันคนละเรื่องกัน รุ่นผมน่ะ สามารถซ่าแล้วน่ารักไปพร้อมกันได้ครับ อันนี้ผมไม่ได้พูดเอง ผู้ใหญ่ไทยใจกว้างบางท่านบอกไว้

IQ กับ EQ และ MQ มันคนละเรื่อง แต่สำคัญทั้งสามอัน ไอคิวสูง แปลว่าคุณฉลาด แต่คุณมีวุฒิภาวะทางอารมณ์หรือไม่ คุณมีคุณธรรมศีลธรรมหรือไม่เป็นอีกเรื่อง ถ้าจะให้ดี ควรจะต้องพัฒนาให้มีพอๆ กันทุก Q แหละครับ

ในหนังสือประจำปีของโรงเรียนผมแห่งนั้นน่ะแหละ นานหลายปีมาแล้ว เคยมีการตีพิมพ์บทความทางจิตวิทยาเด็กบทหนึ่ง ท่านผู้เขียน เข้าใจว่าเป็นอาจารย์แพทย์หญิง จะสาขาจิตเวชเด็กหรือไม่ ไม่แน่ใจ

ผมอ่านเมื่อยังเป็นเด็กนักเรียน จำชื่อท่านไม่ได้แล้ว ที่จำได้แต่เค้าๆ คือสาระของบทความ และชื่อบทความ คือ "ลูกรักจงเป็นเด็กดี" ท่านเล่าว่า คุณพ่อคุณแม่ของเด็กๆ ตั้งแต่ครั้งกระโน้น คือเมื่อตัวผมเองยังเป็นเด็กเองเลย มักมาหาคุณหมอแล้วถามคำถามยอดฮิตว่า ทำยังไงหนอ ลูกรักจึงจะเรียนเก่ง

คุณหมอผู้เขียนบทความจึงได้พยายามชี้แจงในบทความของท่านว่า ลูกรักของคุณพ่อคุณแม่ ถ้าเรียนเก่งอย่างเดียว ไปไม่รอดหรอก น่าจะถามมากกว่าว่า ทำยังไง ลูกรักจึงจะเป็นเด็กดี และมีความสุข มากกว่า

บทความนั้นเห็นจะอายุหลายสิบปีแล้วนับถึงวันนี้ แต่ที่คุณหมอเขียนติงไว้ก็ยังจริงและจริงมากขึ้นเรื่อยๆ ในสังคมอันอุดมด้วยการแข่งขันสมัยนี้ (ถึงคุณหมอจะพยายามชี้ไว้ตั้งแต่ครั้งกระโน้น คุณพ่อคุณแม่และคุณลูกสมัยต่อๆๆๆๆๆ มาอีกหลายครอบครัว ก็ยังเห็นความสำคัญของการเรียนเก่ง มากกว่าการเป็นเด็กดีและมีความสุข อยู่นั่นเอง)

 Non.
Merci, Madame, mais non! ...    

 mais si! mais si.. mon espion m'a dit que vous etes tres gentil, et cool.



et alor, c'est quoi l'histoire de masque de Batman ??

 "ความเก่ง" กับ "ความดี" เป็นสองสิ่งที่เกื้อกูลกัน แต่ไม่ได้หมายความว่าทั้งสองสิ่งจะต้องมีมาพร้อมกันในทุก ๆ คน ไม่ว่า "ความเก่ง" หรือ "ความดี" ทุก ๆ คนต้องพยายามครับ พยายามที่จะทำให้ตัวเราเองเป็นทั้งคนดีและคนเก่ง แต่ถ้าต้องเลือกระหว่าง ความดี กับ ความเก่ง ผมขอเป็น ความดี เก้าส่วน แล้วขอ ความพอ เพิ่มเข้าไปสักหนึ่งส่วนได้ไหมครับ? หากเราไร้ซึ่ง ความพอ แล้วผมว่ามันเป็นการยากมากที่เราจะมีความสุขได้...

 แปลกจริง  นึกหาโคลง กลอน สุภาษิต ไทยตามหัวข้อกระทู้นี้ไม่ออก
เราไม่ได้สอนข้อนี้กันหรือไงนะ  ว่าความรู้อย่างเดียวไม่พอ ต้องมีคุณธรรมด้วย
โดยมากจะสอนทั้งสองแบบ ว่าให้มีความรู้  กับให้มีคุณธรรม

ความรู้คู่เปรียบด้วย.........กำลัง กายเฮย
สุจริตคือเกราะบัง............ศาสตร์พ้อง
ปัญญาประดุจดัง.............อาวุธ
กุมสติต่างโล่ห์ป้อง...........อาจแกล้วกลางสนาม

พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

 ด้วยความเคารพครับ หากจำไม่ผิด ผมเข้าใจว่าโคลงสุภาษิตที่ขึ้นต้นว่า "ความรู้คู่เปรียบด้วย..." ข้างต้นนั้น เป็นพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ครับ

ขอเชิญโคลงพระราชนิพนธ์สุภาษิตในรัชกาลที่ ๕ อีกบทที่พูดถึงความรู้ กับความดี มาร่วมด้วยครับ

..ฝูงชนกำเนิดคล้าย.......คลึงกัน
ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณ...แผกบ้าง
ความรู้อาจเรียนทัน........กันหมด
ยกแต่ชั่วดีกระด้าง.........อ่อนแก้ฤๅไหวฯ

 ที่จริงแล้วในสังคมไทยเราก็มีคนดีและคนเก่งจำนวนไม่น้อย แต่สิ่งที่หายากมากกว่าคือคนที่มีความกล้า กล้าที่จะทำในสิ่งที่ดีงาม กล้าที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง คนไทยจำนวนมากไม่ค่อยมีความกล้าเลยจำยอมที่ทำตามระบบ ถึงแม้จะรู้สึกขัดแย้งกับคุณธรรมที่อยู่ในใจก็ตาม
ผมรู้สึกข้องใจทุกครั้งที่มีการปลูกฝังให้เด็กกล้าแสดงออกเพียงอย่างเดียว เพราะนั่นไม่ใช่ความกล้าที่แท้จริง ความกล้าหาญที่แท้จริงก็น่าจะเป็นความกล้าที่จะทำความดีมากกว่า
บ้านเรามีน้อยคนมากที่จะกล้าทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องแต่คนส่วนใหญ่มองว่าบ้า แต่เมื่อเวลาผ่านไปคนส่วนใหญ่นั้นก็กลับกลายมาชื่นชมการกระทำนั้น

 ข้อความที่จะยกมาต่อไปนี้ไม่ใช่ร้อยกรองหรือคำคม แต่เป็นบทบัญญัติใน "รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย" ฉบับปัจจุบัน ซึ่งเป็นแม่บทของการปกครองประเทศ ปรากฏว่ามีวลีที่ว่า "ความรู้คู่คุณธรรม" อยู่ในรัฐธรรมนูญของเราด้วย

มาตรา ๘๑ รัฐต้องจัดการศึกษาอบรมและสนับสนุนให้เอกชนจัดการศึกษาอบรมให้เกิดความรู้คู่คุณธรรม จัดให้มีกฎหมายเกี่ยวกับการศึกษาแห่งชาติ ปรับปรุงการศึกษาให้สอดคล้องกับความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคม สร้างเสริมความรู้และปลูกฝังจิตสำนึกที่ถูกต้องเกี่ยวกับการเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข สนับสนุนการค้นคว้าวิจัยในศิลปวิทยาการต่างๆ เร่งรัดพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเพื่อการพัฒนาประเทศ พัฒนาวิชาชีพครู และส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่น ศิลปะและวัฒนธรรมของชาติ

 ขอบคุณที่แก้ให้ค่ะคุณ UP ดิฉันจำผิดเอง

 ไม่อยากเลี้ยวเข้าไปใกล้อะไรร้อนๆ เลย แต่อดไม่ได้ ขอพูดกว้างๆ ก้แล้วกันว่า น่าเสียดายและน่าเป็นห่วงที่ คนไทยจำนวนไม่น้อยในสมัยนี้ เห็นว่า คนเก่งแต่โกง ดีกว่า ซื่อแต่เซ่อ

ก็จะเอาทั้งเก่งทั้งซื่อไม่ได้หรือครับ?

เปลี่ยนเรื่อง เป็นเรื่องไร้สาระแต่บ่งบอกอายุดีกว่า สมัยโน้นๆๆๆๆๆๆ เด็กรุ่นใกล้เคียงกับผมเคยพูดเล่นกันล้อคำขวัญโรงเรียน ต่อออกไปอีกยาว ว่า "ความรู้ ก๊อ คู่คุณธรรม ความ rayam คู่กะความ janrai กำลังภายในคู่กำลังภายนอก เหมือนจอห์น บอร์ก คู่กะแม็คเอนโร..."

ที่ว่าเป็นเรื่องบ่งอายุก็อยู่ตรงท่อนสุดท้ายนั่นแหละ เพราะทั้งจอห์นบอร์กและแม็คเอ็นโรเป็นนักเทนนิสชื่อดังมากระดับโลกสมัยโน้น สมัยนี้หายหน้าไปจากคอร์ตนานแล้ว

 เด่นดีมีวินัย
พร้อมความรู้คู่คุณธรรม

 สวัสดีครับ คุณพระนิลกังขา และทุก ๆ ท่าน
ผมเคยเห็นแม็คเอ็นโร ถ่อสังขารไปตีเทนนิสอยู่ครับ แต่มักจะเป็นรายการที่คนอาวุโสเขาแข่งกัน
ครั้งล่าสุดเห็นจะจับคู่กับใครก็ไม่ทราบ  แข่งในรายการที่พวกไก่กระทงเขาแข่ง และก็คว้าแชมป์ไป
เอกลักษณ์ของแม็คเอ็นโร คือ เถียงกรรมการ(ไม่พอใจก็เขวี้ยงดะหรือเปล่า ผมไม่แน่ใจครับ) แม้กระทั่งแชมป์ครั้งล่าสุด เขาก็ยังเถียงกรรมการอีก
แต่เขา เป็นคนที่เล่นเทนนิสเก่ง
ผมว่า แม็คเอนโรไม่น่ายกย่องก็เพราะเรื่องเอกลักษฯนั่นแหละครับ

 ดูดร.สุเมธ ตันติเวชกุลให้สัมภาษณ์ในรายการคุณสัญญา คุณากรเมื่อ 2-3 สัปดาห์ที่แล้ว คุณสัญญา ถามว่า "การเลือกผู้นำ จะเลือกคนเก่งหรือคนซื่อ"

ดร.สุเมธท่านว่า ต้องทั้งเก่งและซื่อสัตย์ ขาดอย่างหนึ่งอย่างใดไม่ได้เลย

ก็ตรงใจครับ

(จบรายการนี้ ต่อด้วยถึงลูกถึงคน คุณสรยุทธ์สัมภาษณ์ท่านนายก ปรับอารมณ์เกือบไม่ทันแน่ะครับ หุหุ)

ส่วนพ่อนักเทนนิสรุ่นเก๋า เขาชื่อ บียอร์น หนาครับท่านพี่นิลฯ Bjorn Borg

สมัยเขากำลังดัง ผมกำลังเห่อ ตีเทนนิสทุกบ่ายเชียวครับ

 สายบัวบอกลึกตื้น          ชลธาร
มารยาทส่อสันดาน           ชาติเชื้อ
โง่ ฉลาดฟังคำขาน           ควรทราบ
หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ     บอกร้าย  แสลงดิน

 โธ่... ก็บอกแล้วว่านักเทนนิสรุ่นโบราณนานมาแล้ว คนแก่อย่างผมก็จำไม่ได้น่ะสิ

ขอบคุณที่แก้ไขให้ครับคุณ CH

 นาคีมีพิษเพี้ยง...................สุริโย
เลื้อยบ่ทำเดโช...................แช่มช้า
พิษน้อยหยิ่งยโส.................แมลงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า....................อวดอ้างฤทธี


ความรู้คู่คุณธรรม........รังสรรค์ชาติ
ความรู้น้อยอวดอ้าง.....ล่มจม

 

 ........ไม้ค้อมมีลูกน้อม .......นวยงาม
คือสัปบุรุษสอนตาม ..........ง่ายแท้
ไม้ผุดั่งคนทราม ...............สอนยาก
ดัดก็หักแหลกแล้ .............. ห่อนรื้อโดยตาม

เฮ้อ ไม่รู้พรุ่งนี้ ที่"สยามพารากอน" จะมีไม้ผุหักกันสักกี่ท่อน
น่าเป็นห่วงประเทศไทยของเราจริง ๆ

 แต่ที่ค่อนข้างแน่ ก็คือ คนไทยมักเป็นแบบนี้

... คำบุราณท่านว่าเหล็กแข็งกระด้าง ....
เอาเงินง้างอ่อนตามความประสงค์

 เมื่อเจ้ามา มีอะไรมาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอาแต่สุข สนุกไฉน
เมื่อเจ้ามามือเปล่า เจ้าจะเอาอะไร
เจ้าก็ไปมือเปล่า เหมือนเจ้ามา

 http://www.manager.co.th/asp-bin/mgrview.aspx?newsid=9490000029998  

 

นก ใหญ่น้อยนี้บอก ....พฤกษา 
ไร้ ห่อนหกเหินมา .....สู่ได้
ไม้ แม้มากผลผลา .....ลางกิ่ง ก็ดี
โหด ห่อนคนคิดไซร้ ....เกลือกไม้เมาผล
ไม้ใหญ่ใบหล่นสิ้น ....บังแสง
นกบ่พักมาแผลง ....พลอดได้
เฉกชนเสื่อมโรยแรง ....บุญเก่า สนองนา
ชนบ่มาให้ใช้ ....เพราะเชื้อบุญสูญ

พัชรี ลินิฐฎา
จากเรื่อง นกไร้ไม้โหด
(หน้า 161-164:163)
ภาษาไทยวันนี้ เล่ม ๗

 .........สองฝ่ายฝากสองเข้า....คำอ้าง
.........สองฝ่ายฝากฝังฟาก.....คำชน
.........ฟากฝากฝ่ายสอง.........ชนอยู่...คู่เคย
.........ฝ่ายสองสู้สิบเพี้ยง........ลมปากคือคน

 เสริมต่อจากของอ.นิรันคร์

>>... คำบุราณท่านว่าเหล็กแข็งกระด้าง ....
เอาเงินง้างอ่อนตามความประสงค์

ที่มาของประโยคนี้(คำบุราณ)ผมเพิ่งรู้เมื่อ สองสามนี้เอง  

เอาสินสกางสอดจ้าง  แข็งดังเหล็กเงินง้าง
อ่อนได้โดยใจ ฯ

ให้ทายครับจากเรื่องใด

 สองสามปีนี้