เรือนไทย

 วันหนึ่งอาจารย์ฝรั่ง (ศิลป์ พีระศรี) มาทำงานด้วยความหงุดหงิด อารมณ์เสียทั้งวัน
อาจารย์ทวี นันทขว้าง ซึ่งเป็นศิษย์และลูกน้องใกล้ชิดทนรับอารมณ์ไม่ไหว เลียบเคียงถามว่าอาจารย์ฝรั่งเป็นอะไรท่านตอบว่า
"นอนไม่หลับนาย ชั้นผูกปมผ้าเช็ดหน้าไว้สี่ปม แปลว่ามีเรื่องต้องคิดให้ตก 4 เรื่อง คิดเท่าไหร่ก็คิดได้แค่สามเรื่อง นอนไม่หลับทั้งคืน เดี๋ยวนี้ก็ยังคิดไม่ออก"
แล้วท่านก็ลมเสียต่อไป

อาจารย์วี แอบย่องออกมาหน้าซีดอยู่นอกห้องทำงาน
คิดในใจว่าฉิบหายแล้วเรา เมื่อวานเห็นผ้าเช็ดหน้าอาจารย์ฝรั่ง มีปมผูกอยู่สามมุม มือซนไปผูกเพิ่มอีกปม นี่ตูจะทำยังไงดีหว่า

--------
อภินันทนาการอาจารย์เทาชมพู

ขอเชิญร่วมลงขันเรื่องสนุกตามอัธยาศัย ให้มันรู้ไปว่าอาจารย์ของเราจะใจแข็งไปถึงใหน
คุณปะกานินีต้องลงสองเรื่อง ส่วนคุณพิทยา พวกเรามาโหด(เอ๊ย...) โหวตกัน ว่ากี่เรื่องจึงจะไถ่โทษได้

 ขอความกรุณาอาจารย์เทาฯ

"อ่านอย่างเดียว"

ห้ามลงแรงในกระทู้นี้ เว้นแต่หายโกรธแล้วเท่านั้น

 มาจากfw mail นะคะ

บาทหลวงคนนึงกำลังเข้าแถวอยู่หน้าประตูสวรรค์
ข้างหน้าท่านเป็นชายหนุ่มคนนึง สวมแว่นกันแดด
ใส่เสื้อแจกเกตหนังแลกางเกงยีนส์

เทวดาได้ถามชายหนุ่มผู้นี้ว่า
"  เจ้าชื่ออะไร ทำอาชีพอะไรข้าจะพิจารณาว่าเจ้าสมควรที่จะได้อยู่บนดินแดนพระเจ้าไหม "

ชายหนุ่มตอบว่า
" ผมชื่อโจ ทำงานเป็นคนขับแทกซี่ที่นิวยอร์ค "

เทวดาตรวจสอบรายชื่อแล้วก็ยิ้ม พร้อมกับมอบไม้เท้าทองคำและเสื้อคลุมผ้าไหมให้ชายหนุ่มไป เพื่อเข้าสู่แดนสวรรค์

เมื่อถึงคราวท่านบาทหลวง
ท่านได้ตอบว่า " ผมชื่อเฮนรี่ เป็นบาทหลวง ทำงานรับใช้พระเจ้ามา 50 ปี "

เทวดาตรวจสอบรายชื่อแล้วก็มอบไม้เท้าไม้ และเสื้อคลุมผ้าป่านให้บาทหลวงไป

ท่านบาทหลวงรู้สึกประหลาดใจ จึงได้ทักท้วงกับเทวดาว่า
" ทำไมครับ ไอ้หนุ่มคนเมื่อกี้เป็นคนขับแทกซี่ กลับได้เสื้อคลุมผ้าไหม และไม้เท้าทองคำ มันเกิดอะไรขึ้นนี่"

" ที่สวรรค์ เราวัดกันที่ผลงาน  " เทวดาตอบอย่างเย็นชา
" เวลาเจ้าเทศน์ ผู้คนหลับหมด"
"แต่เวลาเค้าขับรถ ผู้คนต่างสวดภาวนา"

 เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง (เรื่องก่อนก็เกิดขึ้นจริง)
หลานชายผม เล่นซนที่โรงเรียน ถูกไม้กระแทกกระบอกตา เขียวปั้ด
แม่แกร้องไห้แทบขาดใจ
เจ้าต้น ตกใจไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้ดุเดือดขนาดนั้น
ด้วยความกลัว ปลอบแม่ว่า

แม่... ไม่เป็นไรหรอก ยังเหลืออีกข้างนึง

 หนูเฟื่อง กินแรงคนแก่ เล่าเองซีจะ
-------------
เรื่องนี้ เป็นจุดเริ่มต้นที่จะหาเรื่องตลกมาอ๓นันทนาการ อ่านมานานแล้ว จำติดใจ เพิ่งหาเจอครับ

วันที่ ๒๕ ตุลาคม  เช้าวันนี้ มีผู้หญิงบ้านนอกคนหนึ่ง ชาวเมืองอยุธยามาหาหมอบรัดเล  ในขณะที่หมอบรัดเลพูดกับหญิงนั้นถึงเรื่องสวรรค์แลนรก  
หล่อนตอบว่าไม่ได้ตั้งใจจะไปอยู่ที่ไหนทั้งนั้น  จนกว่าหล่อนจะได้พูดจาตกลงกับสามีเสียก่อน
ถ้าสามีจะไปสวรรค์ หล่อนก็จะไปด้วย ถ้าสามีจะไปนรก
หล่อนก็จะไปอยู่กับเขายังที่นั้นด้วยเหมือนกัน

 นี่ก็เรื่องจริงอีกเรื่อง
อาจารย์หลวงวิศาลศิลปกรรม พานักศึกษาไปดูวัดแห่งหนึ่ง
แม่ชีคนหนึ่งมาสนทนาด้วย บ่นกระปอกกระแปดว่า
ไม่ไหว อิฉันแก่มากแล้ว เดี๋ยวเจ็บเดี๋ยวหาย ปวดหลังปวดเอวเหลือเกิน อาจารย์หลวงท่านเลยถามอย่างเห็นใจว่า
นี่อายุเท่าไรแล้ว เราน่ะ

แม่ชีบอกว่า แก่แล้วท่านขา ปีนี้ก็หกสิบกว่าแล้ว

อาจารย์หลวงบอกว่า
ลูกสาวฉันยังแก่กว่าเธอเลย

ท่านสอนหนังสือจนถึงเก้าสิบกว่า
พระเจ้าอยู่หัวขอให้ท่านอยู่ให้ถึงร้อย
ท่านรับสนองพระบรมราชโองการไม่ไหว

 พระราชอารมณ์ขัน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
----
หญิงชราคนหนึ่งก้มลงกราบแทบพระบาทแล้วจับ พระหัตถ์พูดว่ายายดีใจเหลือเกินที่ได้เจอในหลวง แล้วก็พูดว่ายายอย่างโน้น ยายอย่างนี้ อีกมากมาย

พระเจ้าอยู่หัวมิได้รับสั่งตอบว่ากระไร พวกข้าราชบริภารมองหน้ากันใหญ่ กลัวว่าจะไม่ทรงพอพระราชหฤหทัย
แต่พอได้ยินรับสั่งตอบ ถึงกับกลั้นหัวเราะไม่ไหว

ตรัสว่า
เรียกยายได้อย่างไร อายุอ่อนกว่าแม่ฉันตั้งเยอะ ต้องเรียกน้าซิ ถึงจะถูก
--------------
เผยแพร่ในเว็บ แจ้งว่ามาจากคุณวิลาศ มณีวัต

 หนูเฟื่อง มายั่วแล้วก็หายจ้อย
เล่าก้อได้ฟะ เป็นที่ระลึกถึงอาจารย์ไพฑูรย์ เมืองสมบูรณ์ ศิลปินแห่งชาติแห่งเมืองเพชรบุรี ผู้ถ่ายทอด
เป็นเรื่องนินทาอาจารย์ฝรั่ง เหมือนเคย

แม่ชีวัดสุทัศน์ นี่ไม่เกี่ยวกับทั้ง แม่ชี และไม่เกี่ยวกับ วัดสุทัศน์ ด้วย มันเกิดขึ้นในวิชาทฤษฎีศิลปะ เกี่ยวกับวงจรสี
เอ... มันยังไงกันน่ะ

คืออาจารย์ฝรั่งนี่พูดไทยหวัดสุดๆ ขนาดต้องมีล่ามแปลไทยเป็นไทยอีกที
อย่างไพฑูรย์นี่ ท่านเรียก "ไป ตูน"

ลองเดาดูทีสิครับ แม่ชีวัดสุทัศน์ แปลว่าอะไร
.
.
.
.
.
.
.
.
ท่านออกเสียงว่า
แม ชี วัด ตุ ทัด
.
.
.
แปลว่า แม่สีวัตถุธาตุ
ตอนนั้นท่านเลกเช่อร์ทฤษฎีสีอยู่ครับ

 One day, I went to central cemetary of Vienna to pay my visit to the grave of the great Ludwig van Beethoven.

With some mysterious reasons, there was the sound of  his symphony No 5 playing backward coming from his grave.
Then there was a boy shouting " Listen  Beethoven is DECOMPOSING   "

 หยิบเอาหนังสือเรื่อง " แผ่นดินของเรา "
ของคุณ มาลัย ชูพินิจ มาอ่านอีกรอบ
คับคล้ายคับคลาว่า Exact เคยนำมาทำเป็นละคร
เรื่องราวกล่าวถึง คนในบ้าน "จิระเวสน์"
บ้านที่มีชีวิต และ ผูกพันกับกลิ่นอายของดอก"จันทร์กระพ้อ"

ไม่ได้อ่านนิยายมานาน แล้ว ...
หลายเล่มที่อ่านไป...ยังเป็นเรื่องของการเดินทาง....
เลยต้องเปลี่ยนอารมณ์ วางเป้ลงจาก " ข้างหลังโปสการ์ด"
ของหลานเสรีไทย แล้ว ฝันถึง ชายรูปงาม ตามบทประพันธ์

"จันทร์กระพ้อ" ดอกไม้กลิ่นหอมแบบไทย
ที่จนป่านนี้ก็ยังไม่คิดที่ปลูกใหม่....
เคยซื้อต้นเล็กๆ มาจากสวนจตุจักร ด้วยราคาถึงต้นละ 400 บาท
คนขายว่า หากเอาไปปลูกจนโต ก็ใช้เวลา 7 ปี กว่าจะได้เห็นดอก...พับผ่า 7 ปี
แต่ยามนั้น ด้วยความซึมซาบกับความหอมของไม้ไทย...
เลยกัดฟันซื้อไปปลูกที่ปากช่อง
สุดท้าย...ก็ตาย.. เนื่องจากเป็นต้นไม้ที่ชอบความชื้นอย่างมาก
ยามเอาไปลงในหน้าแล้ง ที่ปากช่อง เลยไม่รอด...
เสียดาย....

ไว้ปลูกใหม่ ... ปลูกต้นจันทร์กระพ้อ คงง่ายกว่าปลูกต้นรักอยู่โข


(เก็บมาจากเน็ต....หลายคนไม่ขำ แต่เราขำทุกครั้ง)

 ตลกศิลปินอีกเรื่อง นี่เพราะชอบแมวของหนูเฟื่องแก้วนะครับ ตั้งใจว่าจะหยุดบริจาค"ขัน" เสียที คนอื่นๆ หายไปใหนกันหมด หรือว่าเว็บวิชาการเขาห้ามหัวเราะ
เรื่องนี้ออกจะสกปรกนิดหน่อย ตามสะตายพวกไม่เต็มบาท
ชื่อคนต้องสงวนไว้นะครับ

เรื่องศิลปินหน้าพระลานกินเหล้านี่ เลื่องลือมาแต่ใหนแต่ไร กินกันขนาดเหล้าหมดตู้เสบียง ลงไปที่สถานนีกวาดมาหมดตลาด ก็ยังไม่พอกิน เรื่องนี้เป็นหลักฐานว่าพี่เขาเมาเละได้ขนาดใหน

กลางดึก กิจกรรมกินเหล้ากำลังได้ที่ ยิ่งออกมาแลนด์สะเขปด้วย ปกติถึงเช้า หรือเมื่อเหล้าหมด

พี่คนหนึ่ง เหนื่อยจัดไปหน่อย สู้น้ำเมาไม่ไหว แทบจะคลานเข้าครัว หาอะไรแก้คลื่นเหียน แต่ก็ยังทนไม่ไหว แกก็น้ำใจดีนักแถมมีสติ รู้ว่าถ้าปล่อยเรี่ยราดจะต้องเปรอะ แล้วจะต้องล้างอีก เห็นมะ ศิลปินก็รอบคอบเป็น

พี่แกคว้าชามมาได้ใบ สำรอกใส่ แล้วมีแก่ใจนึกถึงคนอื่น กลัวมาทำหก แกเลยเก็บเข้าตู้กับข้าว แล้วลากสังขารมุดหัวใส่หมอน สลบรวดเดียวถึงเช้า



เสียงเอะอะเตรียมเข้าของออกวาดรูป ทำแกตื่น ทันทีนั้นแกก็นึกถึงผลงานเมื่อคืน รีบเปิดตู้ จะเอาไปทิ้ง.......มันหายไปแล้ว



แกรีบตะโกนถามพรรคพวก




เฮ้ย ใครเอาชาม ในตู้กับข้าวไปวะ
มีเสียงตอบมาจากหน้าบ้านพัก

อ๋อ......ไอ้วิด(นามสมมติ) มันแดกไปแล้ว
ได้ยินมันบ่น บอกว่าใครวะ ใส่น้ำส้มหนักมือ

เปรี้ยวชิบหายเลย

 One of my friends sent me this morning.

Hope you like it na ka.





Named your child...



Dr. Phil was conducting a group therapy session

with four young mothers and their small children.



"You all have obsessions," he observed.

To the first mother, he said, "You are obsessed with eating.

You've even named your daughter Candy."



He turned to the second mom.

"Your obsession is with money.

Again, it manifests itself in your child's name, Penny."



He turns to the third mom.

"Your obsession is alcohol.

This, too, manifests itself in your child's name, Brandy."



At that point, the fourth mother got up,

took her little boy by the hand and whispered,

"Come on Dick, we're leaving!"

 LMAO... แม่ชื่น โจ๊กเด็ดจริงๆ



เฟื่องมีเรื่องที่ชอบๆ มาฝากเหมือนกัน

ก่อนไปดูทิวลิปเมืองกังหันลมพรุ่งนี้นะคะ

(ต้องลงแรงบ้างค่ะ เดี๋ยวพี่พัฒน์ค้อน)



ยาวนิด ๆ เดอตี้หน่อยๆ พอหอมปากหอมคอ

ต้องขออภัยนะคะ



SIPPING VODKA

 

             A new priest at his first mass was so nervous he could hardly speak.

 

             After mass he asked the monsignor how he had done.

 

             The monsignor replied, "When I am worried about getting nervous On the pulpit,

I put a glass of vodka next to the water glass.

If I start to get nervous, I take a sip."

 

 

             So next Sunday he took the monsignor's advice.

 

             At the beginning of the sermon, he got nervous and took a drink.

 

 

             He proceeded to talk up a storm.

 

 

 

             Upon his return to his office after the mass, he found the following note on the door:

 

             1)   Sip the vodka, don't gulp.

 

             2) There are 10 commandments, not 12.

 

             3) There are 12 disciples, not 10.

 

             4) Jesus was consecrated , not constipated.

 

             5) Jacob wagered his donkey, he did not bet his ass.

 

             6) We do not refer to Jesus Christ as the late J.C.

 

             7) The Father, Son, and Holy Ghost are not referred to as Daddy, Junior and the spook.

 

             8) David slew Goliath, he did not kick the sh*t out of him.

 

             9) When David was hit by a rock and was knocked off his donkey,

don't say he was stoned off his ass.

 

             10)We do not refer to the cross as the "Big T."

 

             11)When Jesus broke the bread at the last supper he said, "take this and eat it for it is my body."

He did not say " Eat me" .

 

             12)The Virgin Mary is not called " Mary with the Cherry,.

 

             13)The recommended grace before a meal is not: Rub-A-Dub-Dub thanks for the grub, Yeah God.

 

             14)Next Sunday there will be a taffy pulling contest at ST.Peter's not a peter pulling contest at St. Taffy's.

 สนุกดีค่ะ ทุกเรื่องเลย

เรื่องขำของศิลปินหน้าพระลานนี่ อ่านแล้วอมยิ้มทุกครั้งจาก "กลิ่นสีและกาวแป้ง" ของ อ.พิษณุ อ่านเรื่องคุณ  pipat แล้วนึกถึงหนังสือของอาจารย์ขึ้นมาทันที


^^

 c) USA

 c) American ทำไมไม่ขึ้นคะ
   

 แย่แล้ว โพสต์เสร็จนึกขึ้นได้ว่ารูปมันไม่เหมาะจะโพสต์เลย

อาจารย์เทาชมพูคะ อิฉันขอโทษอย่างสูงค่ะ
ได้โปรดลบทิ้งด้วยนะคะ

ตอนโพสต์ก็ไม่ทันคิด พอโพสต์เสร็จต้องกลายเป็นภาระของอาจารย์อีก
กราบขอโทษอีกทีค่ะ

 ตัดสินใจมายืนรอรับก้านมะยมค่ะอาจารย์
ถ้าไม่โดนสักที ก็ไม่สบายใจอยู่นั่นแล้ว

อิอิ แอบเข้ามาขำภาพคุณชื่นใจซะหน่อย


แล้วก็นึกขึ้นได้

อ้าว!! คุณชื่นใจครับ
ผมเข้าใจว่าก้านมะยมแสบๆ เจ็บๆที่ว่า อ.จะเอาไว้ให้คุณตัวป่วนซะอีกแหนะ
ถ้าคุณชื่นใจขอรับเพราะโพสต์ภาพซะแล้ว สงสัยคุณตัวป่วนต้องเลื่อนขั้นเป็นไม้ขัดหม้อ หรือด้ามไม้ขนไก่ดีมั้ยครับ อิอิ

 ขอบคุณค่ะที่อาจารย์ทำโทษด้วยความกรุณาอย่างสูง
 
คุณติบอคะ
อิฉันได้รับโทษ แต่ไม่ใช่ก้านมะยม
ดังนั้นคุณหัวโจกคงไม่ต้องโดนถึงขนาดไม้ขัดหม้อมังคะ
 

 กระทู้นี้เป็นเรื่อง "ขำขัน" ครับ เรื่อง "สยองขวัญ" ยังไม่อยากได้

รูปเปรียบเทียบของคุณชื่นใจนี่ดีจัง หามาสักเจ็ดแปดประเทศคงนึกอะไรได้แยะ

มีคนเคยนินทาประเทศไทยว่า อีกไม่กี่ปีจะสู้ญวนไม่ได้ พวกนั้น ตีห้านี่ หัวดำออกมาเต็มถนน ไปทำงานกัน ของเรา สามโมงเช้าส่วนมากยังไม่ตื่น

เด็กเล็กของเราเทียบเพื่อนบ้านแล้วไม่รู้เป็นอย่างไร มัวแต่ทายาจั๊กกะแร้ขาวอยู่มั้ง

 วันก่อนไปรับประทานอาหารกับเจ้านาย อันนี้เธอเอามาเล่าให้ฟังค่ะ



The other day, my son told me

Son:"Dad, I went to the zoo over the weekend"

I've never knew about this before, so I got quite interested

Me: "Really! So how was it then?"

Son: "It wasn't really that good, dad.  Only 1 animal there - Shi-Tzoo"



   

 มาช่วยกันเราค่ะมันไม่ค่อยตลกแต่ก็อ่านแล้วรู้สึกดี
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วชายสมบูรณ์แบบและหญิงสมบูรณ์แบบได้พบกัน   หลังจากการจีบสมบูรณ์แบบผ่านไป  พวกเขาก็แต่งงานกัน    จากนั้นก็ครองรักกันอย่างสมบูรณ์แบบ....ตามเคย
ในคืนคริสมาสต์อีฟที่หิมะตกหนัก  คู่รักทีสมบูรณ์แบบขับรถคันโก้ไปบนถนนที่ลมแรงจัด   ทั้งคู่สังเกตว่ามีใครคนหนึ่งยืนกระวนกระวายอยู่ริมถนน   เนื่องจากเป็นคนสมบูรณืแบบพวกเขาจึงหยุดรถรับชายคนนั้น   ที่แท้ชายคนนั้นก็คือซานตาคลอสกะย่ามใส่ของขวัญใบเป้ง   เเละเพื่อไม่ให้เด็กๆต้องผิดหวังในคืนวันคริสต์มาสอีฟ  คู่รักสมบูรณืแบบจึงรับซานตาคลอสกับย่ามของขวัญขึ้นรถ  จากนั้นก็ขัยรถพาเขาไปส่งของขวัญให้เด็กๆตามบ้านต่างๆ  ปต้โชคร้ายที่สภาพอากาศวันนั้นเลวร้ายมาก  คู่รักสมบูรณ์แบบและซานต้าคลอสเกิดอุบัติเหตุขึ้น  มีเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้  คิดว่าใครจะเป็นผู้รอดชีวิตติดตามได้ในคห.ต่อไป

 เฉลยก็คือ  หญิงสาวที่สมบูรณ์แบบ>>>(คุณเทาชมพู)>>>เพราะเธอเป็นคนเดียวที่มีตัวตนอยู่จริง ก็แหม ซานตาคลอสแล้วก็ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในโลกนี้มีที่ไหนล่ะ  
มาร่วมด้วยช่วยคุณpipatอ้อนคุณเทาชมพูให้หายโกรธกันเร็วๆซักทีนะคะ

 หลังจากเอาเรื่องตอนเรียนมาเล่าไปแล้ว 2 เรื่อง และชวนพูดเรื่องน่ากลัวจนคุณpipat ปิดรับเรื่อง "สยองขวัญ" ไปแล้ว
วันนี้ผมมีเรื่อง "ขำขัน" จากการฝึกงานมาฝากเรื่องนึงครับ
(ถ้าสมาชิกท่านใดที่เคยได้ยินไปแล้ว จะข้ามก็ไม่ว่านะครับ แหะๆ)


เรื่องมีอยู่ว่าผมรับคนไข้คนนึง เป็นบาทหลวงชาวฝรั่งเศสครับ
คุณพ่อเป็นบาทหลวงจากฝรั่งเศสที่เดินทางมาอยู่แขวงคำม่วนในเมืองลาวตั้งแต่ยังเป็นหนุ่มน้อย
หลายปีผ่านไป จนคุณพ่อกลายเป็นหนุ่มใหญ่จึงได้เข้ามาเมืองไทย และย้ายไปย้ายมาอีกหลายที่(ในประเทศไทย) จนตอนนี้ 70 กลางๆแล้วครับ
ด้วยความที่ทราบว่าคุณพ่ออยู่เมืองลาวมาก่อน จะให้คุยกับคุณพ่อ นายติบอก็เลยขอแซวคุณพ่อซักหน่อย ด้วยคำว่า
"คุ้ณพ่อๆ คุ้ณพ่ออยู่เมืองหลาวมาเกือบซาวปี่ ข่อยสิเว้าลาวกับคุ้ณพ่อได้บ๊"

คุณพ่ออึ้งไปซักพักครับ ขมวดคิ้วเล็กน้อย ทำเอาผมใจชื้น ว่าคงตอบภาษาอังกฤษกับผมแน่ๆ
แต่แล้วสิ่งที่คุณพ่อตอบผมมา ไฟแลบกลายเป็นกระโยคที่ว่า "ฮื๊ยยย สูสิเป็นคนอีสานรื้อ ข่อยสิอยากเว้าอิสานหลายๆ บ่ได้เว้าเมิ้นนเมินแล่ว"

ลาวปลอมอย่างผมก็ได้แต่อึ้งเล็กน้อย หันไปจะขอความช่วยเหลือพี่ผู้ช่วยนักกยภาพ(ที่เป็นคนอิสาน)
แต่กลายเป็นว่าผมไปเจอพี่แกทำหน้าอึ้งกว่า แล้วพูดกับผมว่า "ข่อยบ่เคยพบเค้ยเห็น เจ๊กนึง ฝาหรั้งนึง เว้าลาวคุ้ยกั๋น" แล้วพี่แกก็ส่ายหัวน้อยๆหันไปทางอื่นอ่ะครับ


(จำบทสนทนาเต็มๆไม่ได้แล้วครับ ถ้าผิดตรงไหน รบกวนสมาชิกที่ทราบแก้ให้ด้วยนะครับ อิอิ)

 กร๊ากกกกกกกกกก ขำน้องติบอ

 ไชโย
โย
โย....(อันนี้เป็นเอ๊คโค่ ประมาณว่าเสียงดังมากๆอะครับ)

ความพยายามของพวกเราเป็นผลสำเร็จ
ได้รอยยิ้มจากเจ้าของเรือนแล้ว

ค่อยอยู่กันต่ออย่างมีชีวิตจิตใจหน่อย

แล้วกระทู้นี้จะเลิกหรือจะต่อชีวิตดีครับ ครับพระคุณท่าน
ส่งเสียงกันหน่อย

 แหมคุณหมูในอวย....เอ๊ย หมูน้อยในกะลาก็ไม่ได้หายไปไหนยังอยู่อ่ะค่ะแต่ว่าบ้าเรียนมากกว่า   แต่ตอนนี้รู้สึกอยากให้กระทู้นี้อยู่ต่อไปซะแล้วค่ะ เพราะรู้สึกเจ้าความเครียดมาแทนที่คุณเทาชมพูแล้วล่ะค่ะ  เซ็งจังไปทำใจก่อน      

 โอ๋ๆ คุณเฟื่องแก้วอย่าโกรธสิครับ (ต่อยผมเลยเหรอ) ดุจัง
คุณเฟื่องน่ะ น่ารักออกนะครับ อย่าดุนักจะอ่อนหวานกว่านี้อีกเยอะเลยครับ แหะๆ


พูดถึง "อ่อนหวาน" นึกขึ้นได้ ถึงเรื่องตลกออกแนวอึ้งๆเรื่องหนึ่ง
เรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ท่าทางทอมบอยหน่อยๆ
เธอออกแนวสาวเปรี้ยว แต่งตัวเฉี่ยว ซอยผมสั้น แต่ฝันว่าวันหนึ่งอยากมีร้านขนมเป็นของตัวเอง
และเธอชอบทำขนมมาบำรุงเพื่อนๆนักทำขนม-นักชิมทั้งหลาย (ที่อ้วนอยู่แล้วให้อ้วนขึ้นอีก)
วันหนึ่งเธอทำคุ้กกี้มาฝากเพื่อนๆถุงโตถุงหนึ่ง (จะมีใครนึกถึงคุ้กกี้ผมมั่งมั้ยเนี่ยะ อิอิ)
ทุกคนก็นั่งชิมกันคนละชิ้นสองชิ้น แล้วส่งกันไปรอบๆวงให้ได้ชิมกันถ้วนหน้า

จู่ๆพี่คนหนึ่งในวงที่กัดคุ้กกี้เข้าไปเคี้ยวๆอยู่ ก็พูดขึ้นมาลอยๆว่า "เชื่อแล้วแหละว่ายัยจุ๊บจิ๊บ(นามสมมุติ) เป็นคนอ่อนหวาน"
หลายคนในวงเลยหันไปมองพี่เขาทำหน้าแปลกๆ เพราะใครๆก็รู้ว่าเจ้าของขนมน่ะเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดขนาดไหน
พี่แกก็ทำหน้าค่อนๆมองคนในวงที่หันไปมองแล้วจับคุ้กกี้ชูขึ้นมาพูดว่า "ก็เนี่ยะ มันทำคุ้กกี้จืดๆ รสชาติไม่เป็นสับปะรดมาทู้กทีเลย อ่อนหวานไปเยอะนะ ใส่น้ำตาลอีกหน่อยเถอะ"


มุขนี้อึ้งอ่ะครับ เพราะไม่มีใครในวงขำซักคนเลย เฮ่อ อิอิ



ปล. คุณ pipat ครับ เป็นกำลังใจให้กลับไปสานต่อกระทู้ที่คุณหยุดไปชั่วคราวต่อนะครับ
เพราะเรื่องสยองขวัญออนไลน์ ใครๆก็เคยเจอทั้งนั้นนะครับ
อย่ากังวลไปเลยครับ เพราะยิ่งอยู่นานเท่าไหร่ก็นิ่งเจอมากเท่านั้น
สำหรับผม ถ้าเป็นเรื่องคนที่เข้ามา "จงใจป่วน" น่ะเล็กน้อยแล้วนะครับ
เพราะพวกเพื่อนสนิทที่ผิดใจกันจะทำอะไรๆได้เจ็บแสบกว่าอีกหลายสิบหลายร้อยเท่าครับ

(ใครไม่รู้มาลองเจออย่างผมดูสิ ไปสวนจตุจักร เข้าห้องน้ำ เงยหน้าขึ้นไปเจอ e-mail กับเบอร์โทรศัพท์ เขียนบรรยายสรรพคุณทั้งหลายอยู่ในห้องน้ำชายด้วยลายมือเพื่อนสนิทที่เลิกคบกันไปน่ะ สยองขวัญสั่นประสาทของแท้ครับ เหอๆ)



ปล.2 ไม่ต้องเล่าต่อหลายคนคงเดาได้แล้วล่ะครับ ว่ามีเกย์ add MSN ผมมาเยอะจนผมต้องปิด e-mail นั้นไปโดยปริยายเลยล่ะครับ อิอิ
ก็คุณเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดน่ะ ดันเอารูปผู้ชายกับ e-mail ผมไปโพสต์ไว้ในเวบเกย์ที่ไหนซักที่ (หรือหลายที่ก็ไม่รู้) ล่ะครับ แหะๆ

 เอานิทานเซ็นฟังเล่นฆ่าเวลาก่อนนะครับ รายละเอียดจำไม่ได้ เพราะใช้จำเอา (เอ๊ะยังไง..)
เรื่องที่ 1

พระหนุ่มเดินมากับพระแก่ มาถึงลำธารเล็กๆ สายหนึ่ง หญิงนางหนึ่ง เก้ๆ กังๆ จะข้ามแต่ก็กลัวเปียก

พระแก่ท่านเมตตา อุ้มเธอข้ามน้ำไปด้วยกัน แล้วพระทั้งสองก็เดินเท้าต่อ

พระหนุ่มหงุดหงิดกับพฤติกรรมของพระแก่ยิ่งนัก
บ่นมาตลอดทางเรื่องความไม่เหมาะสมต่างๆนาๆ

พระแก่หยุดเดิน มองพระหนุ่ม
พูดช้าๆว่า



อาตมาวางสีกาลงตั้งนานแล้ว



ท่านยังไม่วางอีกหรือ

 555+ ทู้นี้ขอแนวหน่อยจิ ดั้ยป่ะ
จาบอกว่า ม่ะมีพระหนุ่มพระแก่ที่หนายดอก คุณพิพัฒน์
มีแต่สมาชิกบอร์ดหนุ่มๆ 2 คนเองคัฟ อิอิ


แม๋ ครายมาว่าคุณพิพัฒน์ของผมแก่ได้งาย อิอิ

 ถ้าผมอุ้มนะหลานเอ๊ย
ไม่มีวางละจ้า

 พระยาอนุมานราชธน ติดแหง็กกับความแตกต่างของ "ตูด" และ "ก้น" มาเป็นเพลานาน
วันหนึ่งได้ยินเด็กพูดกัน จึงทะลุปรุโปร่ง




"ไอ้โง่ ตูด เขาเอาไว้ขี้ ก้น เขาเอาไว้นั่ง"

นึกขึ้นได้ไปเปิดดูตัวช่วยออนไลน์ อ่านเจอแล้วไม่รู้จะหัวเราะ
หรือร้องไห้ดี

 ลองเดาดูว่า ข้อความต่อไปนี้หมายถึงอะไร
ติดเรทนิดหน่อยนะครับ

The Catholic type supports the masses,
the Salvation Army type lifts up the fallen,
the Presbyterian type keeps them staunch and upright,
and the Jewish type makes mountains out of mole hills.

 หวัดดีครับ ไม่ค่อยได้ว่างมาเล่นเลย
พี่พัดครับ ไม่รู้จักอ่ะสาวคนนี้ ชื่อไรครับ

 เรื่องนี้เก็บได้ในเว็บ

------------------

บ้านฝรั่งจะมีกล่องรับจดหมายอยู่สนามหน้าบ้าน

ไอ้หนุ่มกระเตาะของเราสนใจสาวอึ๋มย์ข้างบ้านมานานแล้ว



วันนี้ เจ้าหล่อนออกมาเปิดตู้ที่ว่านี่สอง-สามหนกระมัง

ครั้งแรกเขาไม่ทันสังเกต แต่คงครั้งที่สามแหละ ที่เขาได้ยินเสียงกระแทกฝากล่องดังโครม



สักพัก เธอก็ออกจากบ้านมาที่กล่องอีก เปิดดู ขมวดคิ้วแล้วกระแทกฝาโครมใหญ่



จนครั้งที่หกได้มั้ง หนุ่มของเราอดรนทนไม่ได้ ต้องถามว่า



เจ๊ กล่องจดหมายเป็นไรเหรอครับ (เผื่อจะช่วยซ่อมไง)



สาวเจ้าหันมาค้อนขวับ โวยอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า

กล่องไม่เป็นไรหร็อก ตี๋

แต่ไอ้คอมพิวเตอร์บ้าของเจ๊ซี่ มันบอกอยู่นั่นแหละ ว่า



"YOU'VE GOT MAIL."

 กร๊ากกกกกกกกกกก

โอย เจ๊อึ๋ม นาอีฟ จริงๆเลย

 เออ.... พูดถึงคำว่าเมลล์ แล้วนึกถึงเรื่องไม่เป็นเรื่องของผมได้เรื่องนึง



สืบเนื่องมาจากหลานสาวอายุ 9 ขวบ ที่บอกทุกคนว่า I'm a teenage girl. มาโทรขอให้ผมสอนวิธีการใช้ e-mail ทางโทรศัพท์



เธอถามผมว่า "สมัครที่ไหนดีคะ" ผมก็แนะนำ "ฮ๊อตเมลล์" ให้เธอไป แล้วถามว่า "สะกดได้มั้ย"

เสียงจ๋อยๆของแกก็ตอบมาตามสายว่า "สะกดได้ค่ะ" แล้วก็ขอตัวไปสมัคร



สักพักหนึ่ง เสียงละล่ำละลักก็ถามผมมาตามสายว่า "คุณอาขา ทำไมมันมีแต่รูปผู้ชายแก้ผ้าล่ะคะ ...@*^%$&฿"





ผมทำให้เด็กใจแตกหรือเปล่าครับเนี่ยะ แหะๆ

 ดูความเห็น 76 แล้วถึงบางอ้อ
มีลูกศิษย์แบบนี้ กิ่งมะยมคงเอาไม่อยู่

ดูไอ้ตัวสุดท้ายดิ
มันรีบปั่นงานส่ง ผ้าผ่อนลืมนุ่งเลย

ก๊าก ก๊ากกกก
เอ๊ยไม่ใช่
เจี๊ยกกก ...เจี๊ยกกก...เจี๊ยกกก

 กร๊ากกกกกกกกกก

ต้องจำไว้ ขี่ช้างเมืองแขก ต้องตีตั๋วชั้นหนึ่ง ฮ่าๆๆ

ตลกจังค่ะ

 เรื่องนี้ท่าจะวนเวียนอยู่ในวงการอีเมลล์มานานปีดีดัก
ได้รับหลายรอบเหลือเกิน
เอามาฝากเผื่อใครพลาดไปค่ะ

กาลครั้งหนึ่งไม่นานเท่าไหร่หรอกหญิงนางหนึ่งถูกสาปไว้
ถ้าจับสิ่งใด ของสิ่งนั้นจะละลายในพริบตา

พระราชาเป็นห่วงบุตรี
หาวิธีแก้ไขอย่างไรก็มิหาย
หมดหนทางที่จะช่วยบุตรี

แต่จู่ ๆ ก็มีนางฟ้ามาปรากฏกายขึ้น
บอกวิธีถอนคำสาปให้ ว่า
หากมีชายคนหนึ่งหาสิ่งที่เจ้าหญิงจับแล้วไม่ละลาย
มาให้เจ้าหญิงจับได้ คำสาปนั้นจะหายไป

พระราชาไม่รอช้า ป่าวประกาศโดยพลัน
หากชายใดสามารถถอนคำสาปได้ใน 1 วัน
ฉันจะยกลูกสาวให้เจ้าไป

ชายคนที่หนึ่งเอาของดีมาแก้ไข
หยิบโครตเพชรเม็ดงามให้ ทรามวัย
เจ้าหญิงจึงยื่นมือไปแล้วแตะในทันที
ยังไม่ทันจะแตะได้เต็มมือ
เพชรก็หายละลายไปสิ้น
"ฉันเสียใจด้วยจริงๆ  เพชรเม็ดนี้ต้องละลายไป" เจ้าหญิงกล่าว

ชายคนถัดมา ก็เดินมาเบื้องหน้าของเจ้าหญิง
ยื่นเหล็กแหลมแข็งแกร่ง
ให้เจ้าหญิงลองจับสัมผัสดู
แต่แล้วมันก็ละลายหายไปหมด
"เธอก็เช่นกัน ฉันเสียใจด้วยจริงๆ"

คนสุดท้ายเดินมาตัวปล่าวไม่มีทรัพย์สิน
บอกเจ้าหญิงจงเอามือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงของเขา
เจ้าหญิงจึงล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงของชายผู้นั้น
มือสัมผัสกับวัตถุชนิดหนึ่ง
ไม่ว่าจะสัมผัสอย่างไร ของนั้นก็ไม่ละลาย
หน้าเจ้าหญิงก็เริ่มแดง ด้วยความเขินอาย
แล้วจึงรีบดึงมือออกโดยพลัน
หันมาบอกราชา
"เสด็จพ่อเพคะ ...มัน... มันยังแข็งอยู่เลยคะ"

แม้จะดีใจ พระราชาก็สงสัย ว่าเจ้าหญิงจับอะไร
ในกระเป๋ากางเกงของชายผู้นั้น
...?
ชายผู้นั้น ไม่ยอมตอบ ได้แต่อมยิ้ม

เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของเขาเอง
แล้วดึงของนั้นออกมาโชว์

คิดอะไรกันอยู่เนี่ย

มันก็แค่ M&M
ช็อคโกแลต ละลายในปาก ไม่ละลายในมือ

 หืม ที่แท้ก็มีแต่รูป

เข้ามาตั้งนาน    

 คลุกอยู่กับกระทู้ เที่ยวไปในตัวหนังสือ ก็พลันนึกได้ถึงเรื่องขำขันเกี่ยวกับภาษาที่เคยได้ยินมา  ไม่รู้ว่าจะทะลึ่งทะเล้นไปไหม  ….. ( วี-ทีม จ๋าหากเห็นว่าทะเล้นจนเกินไป  หลังจากหัวเราะแล้ว ก็เฉือนทิ้งได้เลยจ้า..)

เรื่องมีอยู่ว่า
…นางสมทรง  ฟักมี  แจ้งความจำนงต่อเจ้าพนักงานที่สนามบินว่าต้องการพาสปอร์ตไปทำงานที่อเมริกา  เจ้าหน้าที่ดูบัตรประชาชนแล้วก็บอกแกนางสมทรงว่า คุณไปให้อำเภอเขาเปลี่ยนนามสกุลของคุณมาเสียก่อน  ไม่อย่างนั้น ออกพาสปอร์ตให้ไม่ได้  นามสกุลของคุณถ้าเขียนเป็นภาษาปะกิตแล้ว มันไม่สุภาพ   !! !

ด้วยความงงงัน นางสมทรงก็จึงต้องกลับไปยังอำเภอ แจ้งแก่นายอำเภอว่า  ท่านขา..อีฉันจะไปเมืองนอก ทางเจ้าหน้าที่สนามบินบอกให้อีฉันมาเปลี่ยนนามสกุลเสียก่อน เพราะมันไม่ค่อยสุภาพ  อีฉันก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไรดอกเจ้าข้า  ท่านช่วยเปลี่ยนให้มันสุภาพขึ้นตามที่เขาว่าทีเถิดค้า..

นายอำเภอฉีกยิ้ม – ไม่มีปัญหา อีนางเอ๋ย

วันต่อมานางสมทรงก็ยิ่มร่ากลับไปยังสนามบิน บอกกับเจ้าหน้าที่ ว่า อีฉันไปเปลี่ยนมาแล้วเจ้าข้า  นายอำเภอท่านบอกว่า คราวนี้สุภาพแน่

เจ้าหน้าที่ – ไหนเปลี่ยนไปว่าไงล่ะ

นางสมทรงยื่นบัตรประชาชนให้ มันเขียนว่า




นางสมทรง  ฟักมี พลีส


??????????????????






.. สุภาพขึ้นไหมค่ะ?..

 ...มีแต่ก๋วยเตี๋ยวเรือ รังสิต...

 นู๋เฟื่อง
แสดงคำจำกัดความของ ก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิต

เดี๋ยวนี้

 ฮิๆๆ ก็เล่นมารำลึกความหลังครั้งเก่าแก่.. เราก็เลยเอามั่งซี

น้องหมู อย่ายั่วซี อยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตจะแย่แย้ว

ตอนนี้ กินข้าวลิง อย่างเดียวเลย

 ขออภัยในความผิดพลาด
วันนี้ไปค้นบันทึกการสัมภาษณ์จึงทราบว่าตัวเองความจำแย่มากๆ
รุปม้าของอาจารย์ไพฑูรย์ในความเห็นที่ 36 นั้น ปั้นเมื่อ พศ 2493
ม้าชื่อหนู คอกหลังโรงเรียนอำนวยศิลป์ (ท่าดินแดง) เจ้าของม้ารู้จักกับอาจารย์พัทยา สายหู ด้วย

เรื่องม้าแกลบ มาจากประติมากรรมของศิลปินอื่นครับ

 เข้ามาอ่านกระทู้นี้ หลังๆชักหมดมุก หาเรื่องสนุกๆขำๆมาเล่าไม่ออกซะแล้ว
(แล้ว อ.เทาฯ ท่านก็หายโมโหไปแล้วด้วยนะครับ อิอิ)

ตอนนี้ผมเลยว่าจะเปิดกระทู้ "ภาพ Escher บำรุงขวัญและกำลังใจสำหรับคนแอบนอย" จะดีมั้ยเนี่ยะ อิอิ

 เห็นชอบและโปรดดำเนินการ
ส่วนผมว่าจะเปิดห้อง "ขรัวอินโข่ง" สนมะ

ปล.
คนแอบนอย
แปลว่าไรเพ่ น้องเง็งงงง

 ใครมีเรื่องราวสนุกที่ทำให้ยิ้มได้เอามาลงอีกซีคะเวลาที่วีง่าอารมณ์ไม่ดีจะเข้ามาอ่านกระทู้นี้เสมอๆค่ะอ่านแป๊ปเดียวยิ้มไม่หุบเลยจริงๆค่ะ              

 ยังมีอีกหลายเรื่องเลยละครับ ยังไงถ้าใครชอบก้อบอกนะครับ

 ตลก ร.ด ครับ
รัสเซียแกอวดว่าในการแข่งขันครั้งหนึ่ง

รัสเซียได้ที่ 2
เมกาได้รองโหล่



คราวนั้นแข่งกันอยู่ 2 ชาติ

 555+
 ลืมอ่านหน้า2ไปซะสนิท  ไม่นึกว่านิทานจะชนกัน  เลยเอาอีกเรื่องมาฝากละกันครับ  

มีโยมอยู่คนนึงด้วยความที่ไม่เข้าใจเรื่องของเซนจึงได้ไปขอความรู้เรื่องเซนจากพระองค์หนึ่ง  เมื่อเข้าไปพบจึงถามขึ้นว่า  "ท่านครับได้โปรดสั่งสอนให้กระผมเข้าใจเรื่องของ เซน ให้กระจ่างด้วยเถิดครับ"  
พระรูปนั้นมิว่ากระไร  ยกถาดน้ำชาแล้วรินชาลงไปจนเต็ม  เมื่อเต็มแล้วก็ยังไม่หยุดที่จะหยุดริน ทำให้น้ำชาล้นออกมาจากถ้วยน้ำชา
  ฝั่งโยมสังเกตเห็นจึงทักว่าน้ำชาได้ล้นออกจากถ้วยชาแล้ว  พระรูปนั้นจึงหยุดรินชา  พร้อมกับกล่าวว่า  อาตมาจะสอนเจ้าเรื่องเซนได้อย่างไร  ในเมื่อในหัวของเจ้าก็เปรียบเสมือนกับชาถ้วยนี้

 ขอเล่าบ้าง

เรื่องที่หนึ่ง

มีคนเพื่อหานิพพานดั้นด้นมาหาหลวงพ่อ

คนตามหานิพพานถามว่า

"หลวงพ่อ นิพพาน เป็นอย่างไร"

หลวงพ่อตอบว่า

"ไป เข้าไปกินน้ำชา"

ลูกศิษย์ที่อยู่ใกล้ ๆ ไม่เข้าใจว่าหลวงพ่อหมายความว่าอย่างไร

ลูกศิษย์ถามหลวงพ่อว่า

"หลวงพ่อครับ ทำไมท่านถึงใ้ห้ชายผู้ที่ค้นหานิพพานไปกินน้ำชา"

หลวงพ่อตอบว่า

"ไป เข้าไปกินน้ำชา"


เรื่องที่สอง

มีนายพลมาหาหลวงพ่อ

นายพลเรียกเณรน้อยมา แล้วเรียกให้เณรไปบอกว่าท่านนายพลมาขอพบ

สักพักเณรก็เดินกลับมา

เณรน้อยบอกกับท่านนายพลว่า

"เรียนท่านนายพล หลวงพ่อบอกว่า ท่านรู้จักแต่ นาย ก นาย ข ท่านไม่รู้จัก "นายพล"

เรื่องที่สาม

นายพลนายหนึ่งถามหลวงตาว่า

หลวงตา หนทางสู่สวรรค์อยูที่ใด

หลวงตาทำเป็นไม่สนใจ

นายพลโกรธมาก กระชากดาบออกมาขู่หลวงตา

หลวงตาหาว แล้วก็เปรยออกมาว่า

อาตมาไม่รู้เหมือนกันว่าสวรรค์อยู่ที่ไหน และต้องไปทางใด

หลวงตาชี้มือไปที่ท่านนายพล

แต่อาตมาแน่ใจว่าตอนนี้ท่านน่ะยืนอยู่หน้าทางลงนรก


เรื่องที่สี่

หลวงตานั่งอยู่ มีเศรษฐีตระหนี่เดินเข้ามาถามว่า

หลวงตา ผมต้องทำอะไรถึงจะมีความสุข เหมือนคนอื่นเขา

หลวงตา ชูมือขึ้น กำมือ แล้วก็ แบมือ ทำไปทำมาอยู่สองรอบ

เศรษฐีงง เลยขอให้ท่านอธิบาย

หลวงตาถามเศรษฐี

ท่านคิดว่าถ้ามีคนที่รู้จักแต่กำมือไม่ปล่อยทั้งที่เขาทำได้ว่าอย่างไร

เศรษฐีตอบอย่างไรลังเลว่า

สัตว์ประหลาด

หลวงตาถามต่อ

แล้วถ้าเป็นการแบมือล่ะ

ก็สัตว์ประหลาดเช่นกัน เศรษฐีตอบ

หลวงตายิ้มให้เศรษฐี แล้วก็พูดว่า

ท่านเศรษฐี ท่านเข้าใจหรือยัง สิ่งที่อาตมาทำเมื่อกี๊?

 อาจมองกันว่าผมเลว ที่ไปด่าชาวบ้าน แต่ผมพูดเรื่องจิง ใครจาทามไมว่า กร๊ากๆๆ
จากคุณ : คนที่คิด [ 02 Jul 2549 / 17:53:57 ]

--------------------------------------------------------------------------------
ป่าน กะ ปอง มืงเคยเหนไอ วิ ยัง เหนน่าแล้วสูดทีนเลย
จากคุณ : คนที่คิด [ 02 Jul 2549 / 17:51:21 ]

--------------------------------------------------------------------------------
ใครเปนแฟนคลับDj.วีว่า ขอบอกให้ไปดูสไตร์การแต่งตัวของเธอกะน่าตาด้วย แล้วคุณจะเปลี่ยนใจ
จากคุณ : คนที่คิด [ 02 Jul 2549 / 17:49:26 ]

--------------------------------------------------------------------------------
Dj. วีว่า น่าตาเลว***เลย แต่งตัวก็ไม่เปน ถ้าใครได้เหนน่ะขอบอกสุดทีน
จากคุณ : คนที่คิด [ 02 Jul 2549 / 17:47:20 ]

เจอแบบนี้แล้วหัวใจแห้งเหี่ยวจังเลยค่ะ  ยังไงก็ขอเรื่องขำๆเอาให้วีว่ายิ้มออกซัก2-3หน้าเถอค่ะ ขอร้องงง