สาเหตุอาจฟังดูค่อนข้างประหลาดอยู่นิดหนึ่งค่ะอาจารย์ (แอบเขินค่ะ...แหะๆ)
คือเกิดจากการเห็นภาพวาดภาพหนึ่งแล้วหลงรักมาก จนได้แรงบันดาลใจอยากนำมาเขียนเป็นนิยายเลยค่ะ
ภาพนั้นเป็นผู้หญิงห่มผ้าแถบ มีดอกกุหลาบอยู่ด้านหลัง อยู่ๆ ก็เกิดความคิดว่าอยากจะเขียนย้อนยุคสักเรื่องหนึ่ง
โดยตัวเอกมีชื่อเป็นดอกกุหลาบค่ะ
ทีนี้เคยมีพล็อตที่วางเอาไว้นานแล้ว... ว่านางเอกเป็นช่างซ่อมหนังสือที่ย้อนเวลาไปในอดีตค่ะ
ตอนแรกกะจะให้ย้อนไปในสมัยรัชกาลที่ 5 แต่พอมาศึกษาข้อมูลแล้วพบว่า ยุคทองของวรรณคดีไทยคือสมัยรัชกาลที่ 6
จึงเริ่มหาข้อมูลประกอบการเขียนมานับแต่นั้นค่ะ
เห็นด้วยกับอาจารย์เป็นอย่างยิ่งสุดหัวใจเลยค่ะว่า การเขียนเรื่องอะไรที่เราไม่ถนัดและไกลตัวนั้นมันเหน็ดเหนื่อยมากจริงๆ ค่ะ
ตอนนี้เริ่มหาข้อมูลและเขียนไปได้ครึ่งทางแล้วค่ะ แต่ยังติดขัดอยู่บ้าง โดยเฉพาะเวลาที่ต้องเล่าเกี่ยวกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนในยุคสมัยนั้น
นอกจากซื้อหนังสือที่เกี่ยวข้องในสมัยรัชกาลที่ 6 มาอ่าน และค้นหาข้อมูลประวัติศาสตร์ในอินเทอร์เน็ตแล้ว
ก็ได้อาศัยครูพักลักจำการใช้ภาษาจากนิยายเรื่องอื่นๆ มาบ้าง แต่ก็ยังรู้สึกว่าบรรยายบทสนทนาไม่ลื่นไหลอยู่ดีค่ะ
ความรู้สึก ณ ตอนนี้ คือแบบ bittersweet ขมปนหวานเวลาที่เขียนทุกทีเลยค่ะอาจารย์ แหะๆ